Hij voorzag ook zijn zoon en zei: "Ik waarschuw je ervoor, Icarus,
dat je in een tussenbaan vliegt, opdat de golf je vleugels niet verzwaart,
indien je lager (te laag) zou vliegen en opdat het vuur je niet zou schroeien, indien je hoger (te hoog) zou vliegen.
Vlieg (op een hoogte) tussen beide in. Ik vraag je ook niet te kijken naar Boötes
of Helice en het getrokken zwaard van Orion.
Leg een weg af onder mijn leiding!" Tegelijk gaf hij hem vlieginstructies
en maakte hij de nog niet vertrouwde vleugels vast aan de schouders.
Tijdens dit werk en de raadgevingen door waren de wangen van de oude man nat geworden
en beefden de handen van de vader. Hij gaf kussen aan zijn zoon
die niet opnieuw herhaald konden worden en zich verheffend op zijn vleugels
vloog hij voorop en hij vreesde voor zijn gezel, zoals een vogel die
haar tenger jong vanuit het hoge nest de lucht heeft ingevoerd.
Hij spoorde hem aan hem te volgen en hij leerde hem de onheilbrengende kunst
en zelf bewoog hij zijn vleugels en keek hij achterom naar de vleugels van zijn zoon.
(…)
Maar de ongelukkige vader, die geen vader meer was, zei: "Icarus,
Icarus, waar ben je? In welke streek moet ik je gaan zoeken?
Icarus!" zei hij en hij zag de veren in het water.
Hij vervloekte zijn kunst en borg het lijk in een graf.
De streek wordt genoemd naar de naam van de begravene/dode
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden