Imperium tekst 15.2

De Bataavse weg Marcus Claudius Flavus, commandant van het legerkamp, bereid een reis voor. Hij gaat op het paard Bucephalus zitten en pakt de teugels. Hij zegt:` Soldaten van het tiende legioen Gemina, tussen het legerkamp en Cuijk leggen jullie een weg aan. De weg strekt zich bijna voltooid uit. Vandaag wil ik haar proberen. Ga! Bucephalus, breng me naar Cuijk.’ Het paard brengt de commandant zeer snel door de nieuwe straat. Terwijl hij onafgebroken de nieuwe stenen slaat met zijn vier voeten. Zo gaan beiden met grote blijdschap naar Cuijk. Intussen werken de soldaten samen met de slaven ingespannen bij Cuijk. Sommige graven aarde, andere dragen stenen rotsblokken aan en leggen ze neer. Hun onderofficier spoort ze aan en zegt:` Mannen, jullie verdienen zeker lof. Jullie volbrengen dagelijks goed werk. De weg verbindt het legerkamp en Cuijk al. Maar vandaag moeten wij zeker sneller werken, omdat de commandant het werk wilt bekijken
Even later ontvangt de onderofficier de commandant.`Gegroet, commandant’ zegt hij `beviel uw reis’`Ik ben zeer tevreden.’ Antwoordt Flavus. `Over het al afgemaakte deel van de weg ben ik als een adelaar door de lucht gegaan. Wie bevalt vliegen niet?’ Flavus bekijkt het werk met welwillendheid, terwijl de onderofficier alles laat zien. Vervolgens zegt Flavus: `Je hebt veel bereikt, daarom bied ik jou een beloning aan: Ik wil jou centurio maken.’ De onderofficier roept uit: `Dat begunstigd mij!’ Tenslotte brengt Bucephalus de blije commandant trouw terug naar het legerkamp.