Tekst 189(Rue du bac)

Tekst 189 Het onbehagelijke gevoel van de jeugd
Men heeft de neiging om te geloven dat het onbehagelijke gevoel van de jeugd nu belangrijker is dan vroeger. Men is echter een beetje snel om het alleen te rechtvaardigen door de werkloosheid, AIDS, de onvolkomenheden van de opleiding etc. Economische moeilijkheden, oorlog, nieuwe ziektes, rampen, of ze nou van uit de natuur komen of door mensen veroorzaakt zijn, ze hebben altijd bestaan. Maar de technische ontwikkeling geeft ons de illusie dat we beschermd zijn tegen alles en dat we geen enkel probleem meer hoeven te hebben. Deze geestgesteldheid laat ons geleidelijk de risico’s en de verplichtingen die in ons leven liggen vergeten. Het laat ons ook de ervaring verliezen van het doorgeven van ervaring van generatie op generatie. Het onbehagelijke gevoel is ook verbonden met de jeugd. Op deze leeftijd, is men niet altijd op zijn gemak in zijn hoofd en zijn lichaam. Men vermijdt om dat te laten zien aan anderen en men heeft gelijk. Maar er blijven over te behandelen vragen die de psychologie van 15 tot 25 jarigen bezighouden, die vallen onder de ontwikkeling van hun persoonlijkheid en niet onder een maatschappelijk probleem. Er zijn veel vragen: waarom dat gebrek aan vertrouwen in zichzelf, waarom de moeilijkheid om je (geest) te concentreren, waarom die verwarring van gevoelens, waarom die behoefte om absoluut erkend te worden door de anderen zodanig door zich te kleden op een originele wijze of door de mode te volgen? Maar ook, waarom de behoefte om agressief te zijn tegen de ouders, waarom willen doorgaan voor een volwassene en onbezorgd en een mopperaar blijven, waarom die angst voor eenzaamheid, waarom de vrees voor jezelf, zozeer dat ze drugs gaan gebruiken of voedsel te ontvluchten of zich erop te storten. Evenveel vragen die terugkomen in deze periode en die vaak draaien om seksuele identiteit en liefde gevoelens. Een man of vrouw worden, het verschil in geslacht accepteren. En de mislukking van dit proces kan problemen met zich meebrengen zoals: homoseksualiteit, travestitisme, transseksualiteit, etc. Op het moment van adolescent zijn, zijn de gevoelens nogal kwetsbaar omdat ze vooral dienen om je gerust te stellen. Men wordt aangetrokken door de ander, men doet zichzelf goed door te zeggen dat je van de ander houdt. Maar is het liefde? Al die vragen over de puberteit daar moet over gedacht worden en ze moeten opgelost worden. Een gesprek met een specialist kan helpen om die problemen op te lossen want erover praten met een vriend of vriendin is niet genoeg. Tenslotte is er ook een malaise van de maatschappij die zijn educatieve functie niet nakomt. Alles schijnt gemaakt opdat de jeugd in een staat blijft waarin die zit, want men heeft geen toekomstplannen om voor te stellen. Veel volwassenen aarzelen in hun rol en leven als pubers, ze laten veronderstellen dat alles beleeft kan worden op iedere leeftijd, al naar gelang de behoefte. Trouwens, het toenemende aantal scheidingen geeft het idee van kwetsbare volwassenen en de indruk dat niets echt kan voortduren. Wij leven in een maatschappij die te veel de neiging heeft om de jeugd het alleen uit te laten zoeken, zonder steun. Alsof volwassenen zijn vergeten dat hun opvoeding ze in staat stelt dat hun persoonlijkheid zich ontwikkeld en de maatschappij. De jeugd heeft geen makkelijke tijd om in te leven maar dat komt terug op de maatschappij, van daag meer dan ooit, om voorstellen te doen om de jeugd te helpen, zich te vormen.