soldaat van oranje

Samenvatting

Het verhaal van de musical begint met de ontgroening van een groep Leidse studenten van studentenvereniging Minerva. Van de studententijd zie je verder weinig, het verhaal gaat eigenlijk direct verder bij het eindexamengala. Tijdens dit gala horen ze via Radio Oranje dat de Duitsers Nederland zijn binnen gevallen. De vrienden maken dan allemaal verschillende keuzes: de een gaat veder met zijn studie en doet alsof er niks aan de hand is, de ander is jood en vreest voor zijn leven, weer een ander sluit zich net als zijn ouders aan bij de NSB en werkt in de oorlog voor de Duitsers. Anderen kiezen er voor om het verzet in te gaan en te gaan strijden tegen de Duitsers. Door deze keuzes worden de vrienden uit elkaar gedreven. Erik Hazelhoff  Roelfzema, de hoofdpersoon, kiest ervoor om samen met een paar vrienden in het verzet  te gaan en te gaan vechten tegen de Duitsers. Ze besluiten Engelandvaarders te worden. Na enkele mislukte pogingen om met een kleine boot de oversteek te maken lukt het Erik om aan boord van een Zwitsers vrachtschip naar Engeland te reizen. Bij terugkeer ontmoet hij Koningin Wilhelmina omdat zij alle Engelandvaarders persoonlijk wilt bedanken voor hun bijdrage aan het verzet. Er ontstaat een goede band tussen hen beide. Ze besluiten om Contact Holland op te richten om zo communicatie tussen Engeland en de bezette gebieden mogelijk te maken. Als Erik hoort dat Koningin Wilhelmina naar Engeland is ‘gevlucht’, is hij erg teleurgesteld in haar. Echter geeft de Koningin aan dat het land helemaal niets heeft aan een dode Koningin en dat ze vanuit deze veilige plaats tenminste nog iets kan doen voor het vaderland. Steeds vaker wordt Erik geconfronteerd met de keuzes van zijn ‘vrienden’ en dat sommige zelfs nu vijand/ verrader zijn geworden. Ondanks al het verdriet en verlies van dierbare mensen wilt Erik zich niet gewonnen geven aan de Duitsers. Hij gaat zelfs bij de Royal Air Force om zo ook persoonlijk een bijdrage te kunnen leveren aan het  gevecht van de geallieerden tegen de Duitsers. Mede hierdoor worden de Duitsers uiteindelijk verslagen en komt er een einde aan de tweede wereld oorlog (in Nederland). Bij aankomst in Nederland wordt Erik geridderd door Koningin Wilhelmina voor al zijn verzetsdaden. Wanneer de Koningin hem vraagt om haar assistent te blijven weigert hij omdat hij nog zoveel andere plannen heeft voor de rest van zijn leven.

Ervaring/  Beleving/ Functie

De musical raakte mij doordat je opeens heel erg beseft wat er tijdens de tweede wereld oorlog  met iemands leven gebeurd. Je leven verandert eigenlijk direct,  je staat voor hele lastige keuzes en de mensen van je wie je zoveel houdt worden voor je ogen vermoordt. Zelf had ik nog graag geweten hoe het met bepaalde personages is afgelopen. Zoals bij bijvoorbeeld de generaal van de koningin. Je weet niet of hij, zoals beweert werd, slecht was en spioneerde voor de Duitsers.  Als ik regisseur was geweest zou ik niet weten of de musical ook zo geworden zou zijn zoals hij nu is. Ik vind het ontzettend knap dat  je mensen zo in het verhaal kan krijgen door middel van de projecties en het draaiende toneel. Ook vond ik het prachtig om te zien met hoeveel emoties de acteurs spelen. Hierdoor voelde je jezelf bijna net zo als de acteurs op het toneel. Ik denk dat men voornamelijk duidelijk wilde maken hoe het was om te leven tijdens de tweede wereldoorlog, wat deze mensen allemaal hebben meegemaakt en gedaan voor hun vaderland. Ook is het een hele mooie manier om dit verhaal door te geven op de volgende generaties zodat dit hopelijk nooit meer gaat gebeuren.

Vorm

De gezichtsuitdrukking van de acteurs was heel duidelijk zichtbaar. Je zag echt heel goed aan hun gezicht in wat voor een situatie ze zaten, hoe ze zich voelde. Dit werd nog wat duidelijker door bewegingen en lichaamshouding. Als ze boos waren maakten ze zich breed en maakten veel gebaren, als ze bang waren kropen ze in elkaar dit zorgde ervoor dat het voor het publiek nog duidelijker werd hoe iemand zich voelde. Er werd ook duidelijk gebruik gemaakt van de stemmen van de acteurs om aan te duiden wat er gebeurde en hoe ze zich daar voelden. De mannen praatten over het algemeen wat harder en met een zwaardere en donkere stem dan de vrouwen en er was duidelijk een stadsaccent te horen. Als de personages ergens haast  bij hadden praatten ze snel terwijl als ze iemand wilde laten nadenken lieten ze juist veel pauzes vallen. De emotie was duidelijk te horen in hun stem. Door het gebruik van intonatie en toonhoogte kon je horen hoe de personages zich op dat moment voelden. De mise-en-scene was heel wisselend. Het ene moment speelde ze ‘tegen elkaar’ en was je toeschouwer van de scene. Het andere moment speelde ze meer richting het publiek, alsof ze je om hulp vroegen. Het op en af gaan van de acteurs ging eigenlijk automatisch in de overgang  naar een nieuwe scene, waardoor je niet echt het gevoel had dat iemand echt van het toneel af ging. De speelstijl is realistisch je hebt als publiek het gevoel dat je zelf het verhaal beleefd. Doordat je als publiek draait van de ene naar de andere scene gebeurd er heel veel in korte tijd. Op de momenten dat je naar een nieuw decor draait worden er op de panelen van het decor dingen geprojecteerd die bij de scene passen. Door het draaiend decor kunnen ook de moeilijkere scenes zoals het vliegveld en de zee goed nagebootst worden. De kostuums zijn echt de kleding uit de jaren ’40. Zelf vond ik het erg knap hoe snel een acteur die net uit zee kwam een paar minuten later weer met droge kleren en droog haar op het toneel stond. Door de verschillende pruiken konden ze het verhaal zo echt mogelijk maken bijvoorbeeld bij personen die kaal geschoren werden. De make-up was erg aangepast op de soort scene zo waren de ogen rooddoorlopen bij huilscenes en leken wonden zo echt dat je niet zag dat het make-up was. Er werd veel gebruik gemaakt van rekwisieten. Zelfs op de kleinste dingen was gelet, dit versterkte de scenes. Over de attributen was erg nagedacht zo had bijvoorbeeld koningin Wilhelmina een bontjas waarin ze altijd te zien was vroeger. De belichting en de muziek waren heel erg meeslepend bij spannende scenes dimde het licht en werd de muziek luider en als het alleen om de hoofdrolspeler ging werd alles donker en kwam hij in de spotlights te staan. De musical heet Soldaat van Oranje omdat de hoofdpersoon Erik Hazelhoff Roelfzema vecht voor ons vaderland en wordt gesteund door ons koningshuis.