Verhaal met vertelperspectieven

Éénzelfde gebeurtenis wordt met 2 verschillende perspectieven verteld. Slachtoffer Vandaag gebeurde er iets verschrikkelijks. Deze morgen vertrok ik zoals gewoonlijk om 8 uur naar school. Het regende pijpenstelen. Ik was slecht gehumeurd.Ik maakte mijn schooltas vast op de bagagedrager. Toen ik de straat uitfietste, viel het mij op dat het eigenlijk nog heel donker was buiten. Het was erg druk op de weg en de wagens reden mij rakelings voorbij. Door het opspattende water werden mijn broekspijpen drijfnat en de regendruppels druppelden op mijn gezicht. Ik had misschien toch beter de bus genomen naar school. Ik dacht aan mijn warme bed. Net op dat ogenblik zag ik een rode wagen uit een zijstraat komen. “Remmen” schoot het door mijn hoofd, maar op datzelfde ogenblik werd ik opgetild en ik kwam met een harde slag op de motorkap terecht.En direct daarna kwam ik met een harde klap op de grond terecht. Daarna werd alles zwart. Toen ik weer wakker werd, lag ik in het ziekenhuis. Mijn papa en mama stonden naast mijn bed en zegden dat het allemaal wel meeviel: een hersenschudding en een gekneusde knie. Getuige Mijn dag begon nogal chaotisch. Ik stond te wachten op de bus. ’t Was nog donker en de regen viel met bakken uit de lucht. Ik was slecht gezind want de bus had vertraging en ik wilde op tijd op mijn werk zijn. In de verte zag ik een fiets, of liever een fietslicht naderen. Wat een ellend , op een fiets in dit hondenweer. Ik mocht er niet aan denken. De fietser trapte flink door, want het licht naderde snel. Ik zag dat het een meisje was. Haar haar was kletsnat. Ik huiverde, op dat ogenblik reed het meisje voorbij de bushalte. Zij zag me niet staan. De regen striemde in haar gezicht. Plots schrok ik enorm, uit de straat voorbij de bushalte kwam een Ford aangereden. De fietser reed er pardoes tegenaan. Ze rolde over de motorkap en viel op de grond. Een ogenblik was alles stil. De bestuurder in de wagen bleef roerloos zitten. Toen opeens kwamen overal mensen aangelopen. De bestuurder stapte uit zijn wagen en knielde neer bij het meisje. Op dat ogenblik was mijn bus aangekomen en ik moest opstappen. De bus reed weg van het meisje, maar de hele dag kon ik het incident niet uit mijn gedachten zetten.