Mijn reisverhaal

Beoordeling 6.1
Foto van een scholier
  • Verhaal door een scholier
  • 2e klas havo/vwo | 647 woorden
  • 25 januari 2015
  • 6 keer beoordeeld
Cijfer 6.1
6 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie

Mijn reisverhaal

Ik werd wakker in mijn bed. Het was prachtig weer, de zon scheen volop, het was zo’n 34°C . Ik schuif de gordijnen opzij en ik deed de deuren open en het eerste wat ik deed was een duik maken. Nadat iedereen wakker was gingen we meteen met z’n allen lekker ontbijten. Je had verschillende restaurantjes waar je kon eten. Het zag er echt fantastisch uit. We liepen naar het plein waar veel mensen al lekker aan het eten waren. Ik rende meteen naar de Italiaan omdat ik vond dat je daar het lekkerst kon ontbijten. De werknemers zagen er heel anders uit dan ons. Ze waren getint en iedereen had zwart haar. De mensen daar hadden aparte namen.

Toen ik voor het eerste het zwembad zag wist ik niet wat ik zag! Het was super druk en iedereen stond te wachten totdat het zwembad openging. Je had maar liefst 56 glijbanen. Het zag er zo geweldig uit! Toen het zwembad openging rende ik als eerste naar de glijbaan die mij het leukste leek. In de glijbanen ontmoette ik: Benjahmin, Chè en Valerie. In de vakantie heb ik veel lol gehad met hun. Op een avond in het hotel gingen we met z’n alle stiekem in de glijbanen klimmen. We gingen met z’n alle in de ‘tol’ zitten dat is een ronde glijbaan waarin je met z’n allen ik kan zitten. Toen we erin zaten zei Valerie meteen: ‘ik hoor iets, ik hoor iets’ maar wij zeiden dat Valerie maar niet zo moest zeuren. Uiteindelijk had Valerie toch gelijk. Ik begon toen ook iets te horen en ik zei: ‘Valerie je had gelijk, ik hoor ook iets ik meen het.’ Kim zei: ‘Ja ik hoor het ook het zijn voetstappen kom, we gaan weg.’ Maar van alle jongens moesten we blijven. We zijn toch maar even gebleven totdat er een man recht uit de glijbaan kwam! Valerie zei: ‘kijk ik zei het toch en jullie geloofden mij maar niet.’ Iedereen rende als een gek uit de glijbaan en zorgde ervoor dat ze de man ontliepen. Het was aan de ene kant ook wel weer heel grappig! We liepen terug op een pad met daarlangs allemaal beelden van dieren! ‘Echt heel mooi.’ We liepen terug naar een van onze jungle huisjes.

Het was een bewolkte dag. Er was niemand aan het zwemmen, de zwembaden waren volkomen leeg. De meeste mensen gingen ook niet op het terras eten, dit keer zat iedereen binnen. De loungebedden waren vochtig en het was erg donker in de lucht. We waren onze koffers aan het inpakken, want het was inmiddels al half 3 en we moesten om 5 uur bij de lobby staan om in onze bus te stappen richting het vliegveld. Totdat er plotseling een regenbui kwam. Je zal nu vast zeggen ‘meen je dit nou een regenbuitje.’ Maar het was niet zomaar een regenbuitje het had er al zo’n 15 jaar niet geregend! De gebouwen daar hebben geen stevige gebouwen. Ze zijn niet tegen een regenbui gebouwd. Het was dus een ramp. De huisjes stortte allemaal langzamerhand in! De grote lamp in de lobby veel van het plafond af en iedereen was in paniek. Er was wel iets grappigs een oude Nederlandse meneer zei: ‘Kijk dit noem ik dus nou pas een echt aquapark!’ Maar gelukkig konden wij toen net in onze bus stappen en konden we naar huis vertrekken…

Het was een superleuke vakantie! Ondanks die regen. Echt een vakantie om aan te raden. Als je daar ooit naartoe zou mogen gaan vraag dan naar Mohammed Amali hij is echt een super aardige vent. Hij maakt stiekem gratis smoothies voor je. En hij gaat mee van de glijbanen echt een leuke gast!

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.