Nederland staat vooral bekend om ‘de wallen’ in Amsterdam. In het jaar 2000 werd de prostitutie wettelijk legaal hier. Terwijl de meeste prostituees dit werk niet doen uit eigen initiatief. Meestal zitten hier vrouwenhandelaren achter. De vrouwen worden onderdruk gezet met behulp van misbruik, mishandeling en bedreigingen. Doordat de vrouwen zich niet durven te verzetten worden ze gedwongen om handelingen uit te voeren tegen hun eigen wil, vaak zijn dit seksuele handelingen.
Vroeger was de slavernij heel normaal. Dit begon allemaal toen Columbus in 1492 de oversteek naar het huidige Amerika maakte. De Europeanen vestigde zich daar. De Portugezen bijvoorbeeld; zij hielden zich bezig met de rietplantage in Brazilië. Maar om het zware werk uit te voeren hadden zij slaven. In Nederland begon de slavenhandel in 1621. Een slaaf had niks te bepalen over zijn leven en had dan ook geen vrijheid. De meeste slaven kwamen van Afrikaanse afkomst. Afrika was niet zo rijk en ontwikkeld als Europa. De Europeanen mishandelde en moordde, als de slaven zich zouden verzetten. De Afrikaanse slaven werden gebruikt voor het bewerken van allerlei plantages, verder bedienden zij hun bazen. Ze waren bezit (van de Europeanen). Aan het einde van de achttiende eeuw kwam een einde aan de slavenhandel.
Vrouwenhandel is gebaseerd op de slavenhandel, alleen in een modernere variant.
In Nederland zijn zo’n 25.000 prostituees werkzaam. Meer dan de helft van alle prostituees komt uit het buitenland.
De meeste vrouwen die uit het buitenland vertrekken vertrekken door financiële problemen. Ze hebben schulden en zijn laagopgeleid. Hierdoor zijn ze erg kwetsbaar en zullen ze er alles voor doen om dit op te lossen. Deze vrouwen (meestal uit Roemenië en Bulgarije) zijn vaak slachtoffer van vrouwenhandel. Er word een goed betaalde baan aangeboden in het westerse land, Nederland. Eenmaal aangekomen blijkt dit natuurlijk totale onzin te zijn. Ze worden achter de ramen geplaatst. Ze verdienen hierdoor bakken met geld, maar krijgen zelf nauwelijks geld ervoor. De vrouwen worden gedwongen om dit te doen en kunnen er niks aan veranderen.
In Nederland worden ook meisjes/vrouwen slachtoffer van vrouwenhandel. Dit gebeurd vaak op een andere manier. Dit komt door de zogeheten ‘loverboys’. Deze jongens gaan opzoek naar kwetsbare meisjes. Ze zijn heel onzeker en thuis gaat het niet al te best. Dit zijn de juiste slachtoffers voor ze, want ze zijn namelijk makkelijk in te palmen. De meisjes worden smoorverliefd op de mannen. Ze geven der cadeaus en doen leuke dingen met ze. Zodra ze zich helemaal afsluit van haar omgeving en als ze emotioneel afhankelijk van hem is gaat hij verder. Hij drijft haar in de prostitutie. Vaak willen de meisjes zelf niet weg, omdat ze zo gehersenspoeld zijn door ze. Als ze wel verzet tonen krijgen de meisjes ook te maken met misbruik, mishandeling en bedreigingen.
Sinds 1996 houd de EU zich al bezig met het vrouwenhandel probleem. Om het probleem volledig op te lossen is moeilijk, maar iedereen is er wel mee eens dat er wat aan gedaan moet worden. Doordat de meeste slachtoffers van vrouwenhandel uit Oost-Europa komen, wilt de EU het verschil tussen arm en rijk in West- en Oost-Europa verkleinen. Dit zal niet direct het probleem oplossen. De EU wilt in de landen waar vrouwenhandel een ding is veel voorlichtingen geven, over het proces en hoe ze dit kunnen voorkomen. De slachtoffers zelf kunnen moeilijk wegkomen, maar als zij de kans krijgen moet dit serieus worden genomen bij de politie. De vrouwen zijn dan nergens meer veilig, dus zouden een tijdje beveiligd moeten overnachten. Verder moeten ze professionele hulp krijgen om het een beetje te kunnen verwerken. De handelaren moeten hard aangepakt worden met een hoge celstraf. De mensen achter de handelaar moeten ook gepakt worden, want ze zijn nooit alleen. Ook kunnen politieagenten regelmatig de prostituees bezoeken voor overhoor. Zo zou langzamerhand de vrouwenhandel verminderen en uit eindelijk kunnen stoppen.
Zie bijlage voor schrijfplan.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden