De functies van de kinderbescherming

De kinderbescherming

De Amersfoortse predikant Goldschmeding raakte vorig jaar in opspraak wegens zijn preken in de ACC Jouwkerk. Hij propageerde daarin de ‘corrigerende tik’ als opvoedkundig verantwoord. Volgens de predikant zou zelfs het slaan van zeer jonge kinderen geen probleem zijn. Daarmee zou pas moeten worden gestopt zodra het kind huilt en berouw toont. De drie jonge kinderen van Goldschmeding zijn onder toezicht van Jeugdzorg geplaatst, omdat ze volgens de kinderbescherming ernstig worden bedreigd in hun ontwikkeling. De reden daarvoor zou het stelselmatig uitdelen van een pak slaag door hun ouders zijn.

Bij deze zaak is het duidelijk dat de ouders zich misdragen tegenover hun kinderen en dat de kinderen bescherming nodig hebben. Dit is een taak van de kinderbescherming. Maar wat zijn nou precies de functies van de kinderbescherming?


Een belangrijke functie van de Raad voor de Kinderbescherming is het beschermen van kinderen. De raad heeft verschillende manieren om hiervoor te zorgen. Een kind kan onder toezicht worden gesteld, dat wil zeggen dat het kind thuis blijft wonen maar wel een gezinsvoogd krijgt toegewezen door Bureau Jeugdzorg. Deze persoon begeleidt de ouders en het kind bij opvoedingsproblemen. Soms zijn ouders niet in staat hun kind op te voeden, in dit geval wordt het gezag over het kind voor onbepaalde tijd aan een ander overgedragen. Het kind word dan uit huis geplaatst. De ouders hebben dan officieel niks meer over hun kind te zeggen, maar ze blijven vaak wel betrokken. Deze regeling heet ontheffing. De meest rigoureuze manier is ontzetting. Dit gebeurd als ouders zich verwijtbaar misdragen tegenover hun kind. Ze worden dan uit het ouderlijk gezag ontzet, de voogdij wordt dan meestal overgedragen aan Bureau Jeugdzorg.

De Raad voor de Kinderbescherming is ook betrokken bij het gezag en omgang na een scheiding. Ze raken er echter alleen bij betrokken als het de ouders na een scheiding niet lukt om onderling goede afspraken te maken. De kinderbescherming onderzoekt dan welke regeling het meest in belang is van de kinderen. Een raadsonderzoeker onderzoekt dit door te praten met de kinderen, de ouders en eventueel mensen uit de directe omgeving. Hij rondt zijn onderzoek af met een rapport. Hierin staat de situatie en de ontwikkeling van de kinderen, ook worden de meningen van de kinderen, de ouders en andere betrokkenen vermeldt. Tot slot wordt er een onderbouwd advies aan de rechter gegeven. Dit advies gaat onder andere over de verdeling van de zorg –en opvoedingstaken. De rechter neemt vervolgens een beslissing op basis van wat hij op de zitting heeft gehoord en het advies van de Raad. Hij maakt echter zijn eigen afweging en is niet verplicht het advies op te volgen.

Als tegen een minderjarige vanwege een strafbaar feit een proces-verbaal word opgemaakt, of hij/zij in de gevangenis belandt, brengt de politie de kinderbescherming op de hoogte. Vaak is zo’n melding een aanleiding voor een onderzoek naar de jongere en zijn omstandigheden. In sommige gevallen is er meer onderzoek nodig, dit kan bijvoorbeeld zijn omdat er problemen zijn. Ook kan de Raad of de rechter beslissen dat een minderjarige onderzocht moet worden door bijvoorbeeld een psycholoog of een psychiater. Een onderzoek wordt afgesloten met een rapport waarin het verloop van het onderzoek wordt beschreven en waarin informatie die anderen hebben gegeven vermeldt wordt. Ook worden de mening van de jongere zelf en zijn of haar ouders opgenomen in het rapport. Tot slot worden de conclusies die de Raad heeft getrokken uit het onderzoek in het rapport gezet. Als het nodig is kan de kinderbescherming een advies geven over de straf die opvoedkundig gezien het beste is voor de jongere, zodat hij of zij zich in de toekomst beter gedraagt.

Kortom, de belangrijkste functies van de kinderbescherming zijn het beschermen van kinderen, advies geven bij problemen bij gezag en omgang na een scheiding en het adviseren bij het straffen van jongeren.