Titanic

1. Algemene gegevens Titel: Titanic de musical
Naam auteur: Peter Stone (muziek en liedteksten van Maury Yeston) Naam gezelschap: niet van toepassing
Naam regisseur: Eddy Habbema
Namen hoofdrolspelers: Bert Simhoffer, Danny de Munk, Tony Neef, Hugo Haenen, Annick Boer
Plaats en datum voorstelling: Stadsschouwburg Eindhoven 26 mei 2002 2. Plot Eerste akte: Thomas Andrews (Tony Neef), de ontwerper van de Titanic, buigt zich over de tekeningen van zijn ultieme droom: een drijvende stad, een nieuw wereldwonder, een schip dat de mensheid versteld zal doen staan. Woensdag 10 april 1912. In Southampton ligt de majestueuze Titanic klaar voor haar eerste reis. De bemanning, waaronder kapitein Smith (Bert Simhoffer) die na deze overtocht en 43 dienstjaren met pensioen zal gaan, gaat aan boord, gevolgd door de derde-, tweede- en eersteklas passagiers. Ook ontwerper Andrews en de eigenaar van de White Star Line Bruce Ismay (Hugo Haenen), zullen de Titanic op haar eerste reis vergezellen. De laatste vracht en bagage worden aan boord gebracht, waarna een vaarwel klinkt tot de mensen op de kade. Donderdag 11 april 1912. Op de burg zet kapitein Smith koers in de richting van New York, met een snelheid van 19 knopen. Bruce Ismay verschijnt op de burg en maakt hem duidelijk dat hij verwacht de oversteek in een recordtijd van zes dagen te voltooien. Ismay zet de kapitein onder druk de snelheid te verhogen. Stoker Frederick Barett (Danny de Munk) schept ondertussen ver benedendeks de kolen in de ketels van de Titanic. Hij maakt zich zorgen over de opgevoerde snelheid, denkt terug aan zijn tijd in de mijnen en hoopt op licht in zijn donkere bestaan. Tweedeklas passagiere Alice Beane (Annick Boer) wil niets liever dan deel uitmaken van de rijken en machtigen der aarde. Ze vergaapt zich aan de miljonairs en de enorme luxe aan boord. Twee andere tweedeklas passagiers zijn blij Engeland achter zich te hebben gelaten. Pas in Amerika kan middenklasser Charles (Robbert Besselaar) zonder problemen met zijn rijke geliefde Caroline (Karina Mertens) trouwen. De eersteklas passagiers, waaronder vele miljonairs zoals Isidor Straus (Dick Schaar) en zijn echtgenote (Marloes van den Heuvel) en Benjamin Guggenheim (Timo Bakker) en zijn minnares (Caselun Schäperclaus), juichen de ongekende mogelijkheden van de bijzondere eeuw waarin zij leven toe. Ze genieten van de overtocht en een heerlijk copieus diner aan de kapiteinstafel. Tijdens één van deze diners ontvangt Kapitein Smith een eerste ijswaarschuwing. Zaterdag 13 april 1912. Vele derdeklas passagiers hebben hun huis en haard achter zich gelaten en zijn op weg naar Amerika in de hoop op een beter leven. Onder hen de Ierse Kate McGowan (Céline Desirée Purcell). Zij heeft haar oog laten vallen op de jonge Jim Farrell (Hans Lemmen) die nog niets weet van het geheim dat ze bij zich draagt. In de telegrafistenkamer ontvangt marconist Harold Bride (Dick Cohen) diverse ijswaarschuwingen die hij doorgeeft aan de brug. Bride verwondert zich over de ongekende mogelijkheiden van de radio-telegrafie waarmee hij contact kan maken met de hele wereld. Stoker Barrett vraagt Bride een telegram te versturen naar zijn liefje. Hij mist zijn Darlene en laat haar weten bij terugkomst met haar te zullen trouwen. Zondag 14 april 1912. Op het dek dansen de eersteklas passagiers The Rag op de klanken van het orkest van bandleider Wallace Hartley (Benno Hoogvelt). Tweedeklas passagiere Alice Beane mengt zich vol overgave en jaloezie tussen de dansende miljonairs en maakt haar echtgenoot Edgar (István Hitzelberger) duidelijk meer te willen uit haar leven dan hij haar kan bieden. Die avond voert kapitein Smith overmoedig de snelheid op tot 23 knopen waarna hij zich terugtrekt voor de nacht. Vanuit het kraaiennest tuurt uitkijk Frederick Fleet (Barend van Zon) die avond over de kalme Atlantische Oceaan naar de horizon. Het is donker, koud en er staat nauwelijks wind. Plots ziet Fleet een ijsberg recht voor de Titanic. Hij belt snel en heel hard naar de brug. Een botsing is onvermijdelijk. Tweede akte: Zondag 14 april / Maandag 15 april 1912. Vlak na de botsing worden alle eerste- en tweedeklas passagiers wakker gemaakt en verzocht zich, met zwemvesten, te verzamelen in de Grand Salon voor een ‘doodgewone reddingsoefening’. De derdeklas passagiers moeten ondertussen wachten op verdere instructies en weten nog niet dat ze ver benedendeks zitten opgesloten als ratten in de val. Hofmeester Henry Etches (Jon van Eerd) doet zijn uiterste best paniek onder de passagiers te voorkomen en de evacuatie zo ordelijk mogelijk te laten verlopen. Maar onrust en speculaties maken zich langzaam maar zeker meester van iedereen. Op de brug rapporteert Andrews aan kapitein Smith dat het onvoorstelbare is gebeurd: De Titanic is zinkende. Ze hebben nog anderhalf uur. Terwijl Kapitein Smith, Andrews en Ismay in de telegrafistenkamer ruzie maken over de vraag van de schuld en verantwoordelijkheid, stuurt marconist Bride onvermoeid een S.O.S.-bericht de wereld in. Enkel het schip de Carpathia reageert, maar is nog ver van de Titanic verwijderd. Terwijl derdeklas passagiers Kate McGowan en Jim Farrell op zoek gaan naar een vluchtweg, worden de eerste- en tweedeklas passagiers naar het bootdek geleid om de reddingsboten te betreden. Aldaar worden de mannelijke passagiers gescheiden van hun geliefden en zijn geluiden hoorbaar van hoop op een spoedige hereniging. Bruce Ismay weet in de paniek een plek in een reddingsboot te bemachtigen. Mrs. Ida Straus weigert aan boord van een reddingsboot te gaan. Na 40 gelukkige huwelijksjaren besluit ze ook nu bij haar man te blijven. Hofmeester Etches opent een fles champagne voor Mr. & Mrs. Straus die hij bedankt voor de jaren dat hij ze heeft mogen dienen. Vlak daarna verklaart Kapitein Smith de Titanic voor verloren. In de verlaten rookkamer herziet en bestudeert Thomas Andrews ondertussen zijn ontwerpen voor de Titanic. Hij begrijpt wat er fout is gegaan en wat er met het schip zal gebeuren. De Titanic zet koers in de richting van een onafwendbaar noodlot en verdwijnt in de diepte van de kalme oceaan. Aan boord van het ter redding toegesnelde schip de Carpathia doen enkele overlevenden verslag van het zinken van de Titanic en het verlies van hun dierbaren. Ze denken terug aan de droom van een drijvende stad, een wereldwonder, een schip dat de mensheid versteld zou doen staan. Ze denken terug aan hun vrienden, collega’s en geliefden en aan de prachtige dag waarop de Titanic vertrok vanuit Southampton.
Is er sprake van een of meer conflicten? Eerste akte: In de eerste scène zingt Alice Beane over de eersteklas passagiers die instappen. Zij roddelt over iedereen, ze weet over elke miljonair wel wat te vertellen. Haar man vindt dit onnodig en probeert haar tot bedaren te brengen. Ze vindt dat hij dit niet hoeft te doen en er ontstaat een kleine discussie. Dit is niet erg van belang. Frederick Barrett is een van de stokers van het schip. In de tweede scène van het stuk krijgt hij te horen dat de snelheid opgevoerd moet worden en gaat in conflict met de persoon die dit bevel geeft. Hij denkt dat dit niet verstandig is op de eerste reis van zo’n enorm schip. Zijn collega’s en zijn gezagvoerder brengen hem tot stilte. In scène 9 discussiëren Alice en Edgar Beane over wat ze willen. Alice wil leven als een eersteklas passagier, ze wil ze leren kennen en er vrienden mee maken. Edgar weet dat hij zich dit niet kan veroorloven en vraagt zich af of het wel een goed idee is dat ze bij elkaar blijven. Tweede akte: In scène 1 van de tweede akte worden alle passagiers wakker gemaakt. Ze moeten reddingsvesten aan doen en er wordt van ze verwacht dat ze luisteren. Alle passagiers vragen wat er gebeurd is, maar daar kan Etches geen antwoord op geven. De eersteklas passagiers willen weten wat er is en worden boos op Etches. Het grootste conflict ontstaat in de vierde scène in de telegrafistenkamer. Ismay, Andrews en kapitein Smith maken ruzie over wie de schuld heeft voor het zinken van de Titanic. Ze komen met een hele boel argumenten en eigenlijk hebben ze allen gelijk en allen de schuld. Ze schreeuwen en rennen over het dek en beschuldigen elkaar van alles wat ze kunnen bedenken. 3. Het toneelbeeld
In welke ruimte vond de voorstelling plaats? Waar zit het publiek? Heeft dat nog een bepaald effect? Ik heb de voorstelling gezien in de Stadsschouwburg in Eindhoven. Je kan de zaal via zes deuren betreden. Het publiek zit in recht voor het toneel. De stoelen staan bij elke rij een stukje hoger, zodat je niet tegen de persoon voor je zit te kijken, maar je er overheen kan kijken. Dit was ook zo op het balkon. De ruimte waarin de voorstelling werd gegeven is niet erg groot. Je kon vanaf alle plaatsen goed op het podium kijken en het verhaal volgen. Beschrijf het toneelbeeld: decor, licht, attributen en kostuums. Hebben ze ook een symbolische betekenis? In hoeverre is het toneelbeeld medebepalend voor de thematiek van de voorstelling? Het decor wat ze hadden gemaakt was echt super! Het schoof allemaal naar de zijkant of het ging weer omhoog. Op bepaalde momenten speelde een scène zich wel op drie verdiepingen uit. En hoe de boot zonk, was ook goed uitgebeeld, de linkerkant kwam helemaal naar boven. Het leek allemaal net echt. Ook de brug waar de kapitein met zijn officieren het schip bestuurde was ook heel goed verzonnen. En dan kwam ook nog eens op een gegeven moment, aan het eind van de eerste akte een mandje boven het toneel hangen, wat het kraaiennest was heel bijzonder. Over het algemeen heeft het decor een hele grote indruk op me gemaakt, ik had het nooit kunnen bedenken dat je Titanic zou kunnen uitbeelden, maar na wat ik heb gezien grandioos! De attributen en de kostuums kwamen helemaal met elkaar overheen met 1912. De hele mooie jurken en de avondjurken van de eerste klas passagiers waren heel indrukwekkend ook de mannen zagen er heel mooi uit hun pak. En de derde klas passagiers herkende je ook zo aan hun oude kloffie, donkere kleuren, veel vodden. De kapitein en zijn crew waren natuurlijk ook helemaal overeenkomstig. Het toneelbeeld had een hele grote rol over de thematiek van de voorstelling. 4. Muziek en geluidseffecten
Werd er gebruik gemaakt van muziek of geluidseffecten? Ondersteunen ze de handeling? Dienen ze alleen maar als overgang naar een volgende scène of spelen ze een overheersende rol? Er werd veel gebruik gemaakt van muziek, er werd erg veel gezongen. Er werd meer gezongen dan gesproken. In bijna elk lied zingt de persoon wat hij of zij denkt. Er waren erg mooie solo’s bij, zoals Danny de Munk, die vooral met “Het aanzoek” goed tot zijn recht kwam. Af en toe als er veel mensen tegelijk zongen, kon ik het niet zo goed verstaan. Het klonk allemaal prachtig samen. De muziek had dus een zeer belangrijke rol in deze musical, ze diende niet alleen als overgang naar een volgende scène. Juist bij die overgangen werd het helemaal stil en donker. De geluidseffecten waren ook geweldig, vooral bij het zinken van het schip. Je hoorde een heel hard angstaanjagend krakend geluid. Zo leek het nog meer alsof het schip echt aan het zinken was.
5. Personages
Wie waren de belangrijkste personen? Probeer ze te karakteriseren. Ga ook na hoe goed je ze kent, of ze geloofwaardig zijn of hun daden overtuigend gemotiveerd zijn. Kapitein E.J. Smith: (Bert Simhoffer) Kapitein Smith is 42 jaar lang in dienst van de White Star Line. De overtocht op de Titanic wordt zijn laatste, hierna gaat hij met pensioen. Ik vond de kapitein heel anders dan dat ik verwacht had. Hij was een beetje chagrijnig en liet goed merken dat hij de baas was. Het viel me ook van hem tegen dat hij zich zo snel over liet halen door Bruce Ismay. Hij heeft een aantal fouten gemaakt, als harder varen en de ijswaarschuwingen negeren, en deze fouten waren fataal. Hij gaf zichzelf de schuld van het zinken en ging zelf mee naar de zeebodem. Stoker Frederick Barrett: (Danny de Munk) Hij werkt erg hard, maar is het er al vanaf het begin niet mee eens dat de Titanic de snelheid opvoert. Hij vertelt over zijn vroegere jaren op de zee en heeft zo al heel wat meegemaakt. Niemand luistert naar hem, hij is nou eenmaal slechts een stoker. Zelfs de andere stokers die met hem bij de ketels staan, vinden hem een beetje een aansteller. Hij liet een telegram naar zijn geliefde sturen, dat als hij terug zou komen, hij met haar zou trouwen. Als het schip gaat zinken, probeert hij de mensen die niet met de reddingsboten mee zijn gegaan, te redden, hij is erg moedig en denkt veel aan de medemens. Maar dit wordt hem fataal en hij zinkt samen met de boot en keert niet terug bij zijn geliefde om haar te trouwen. Ontwerper Thomas Andrews: (Tony Neef) Thomas Andrews is een aardige en vooral rustige man die erg trots is op zijn werk. Hij nam het zichzelf heel erg kwalijk dat hij het schip niet goed had gebouwd. Als het schip aan het zinken is, zie je hem in de eersteklas rookkamer. Hij is erachter gekomen wat er fout was aan zijn werk en gaat erg hard aan de slag het te veranderen, terwijl het schip al scheef staat. Ook voor hem eindigt zijn leven in de zee, als de piano die niet meer kan blijven staan, hard op hem af komt glijden. J. Bruce Ismay, eigenaar Titanic: (Hugo Haenen) De man die zijn zin door probeerde te drijven. Hij speelde echt de baas over het schip, wilde alsmaar de snelheid opvoeren tot het maximale van 23 knopen. Hij wilde persé in zes dagen in New York zijn, anders was het schip volgens hem geen voorpaginanieuws. Doordat hij de snelheid zo op wilde voeren is het uiteindelijk ook tot die botsing gekomen. Terwijl hij steeds harder wilde, verweet hij Andrews en Smith dat zij de schuldigen waren van het zinken van de Titanic. Samen met zijn minnares zat hij op het schip. Hij was overigens een van de weinige mannen die in een reddingsboot kwam en zodoende gered werd. Tweedeklas passagiere Alice Beane: (Annick Boer) Ze zat samen met haar echtgenoot Edgar op de boot. Ze wilde heel erg graag bij de eersteklas horen en met ze praten. Dit leidt tot erg grappige acties. Bijvoorbeeld als de eersteklas danst op het dek, op de muziek van de scheepsband. Ze wil er zo graag bijhoren, dat ze er doorheen gaat rennen en danst met de hofmeester. Hoe vaak ze ook van het dek gehaald wordt, ze komt telkens terug. Het is hier goed te merken dat ze erg eigenwijs is. Ze verweet Edgar dat hij niet verder wilde kijken dan de ijzerwinkel die ze bezaten. Zij wilde hogerop. Toen ze in de reddingsboten moest, wist ze uiteindelijk toch niet zo goed te kiezen tussen de eersteklas of haar echtgenoot die dan achter zou blijven. Na aandringen van Edgar is ze toch in een bootje gestapt en zodoende heeft zij het wel overleeft, Edgar niet.
Hoe kom je aan de gegevens met betrekking tot de personages? De karaktertrekjes van deze personen kwamen goed tot uiting in hun handelingen en vooral in de nummers die ze zongen. De liedjes wil ik heel graag op cd hebben want ik vind ze echt geweldig! De personages hielden zich heel erg bij hun eigen klasse, terwijl Alice Beane dat juist helemaal niet deed. Barrett ging tegen zijn gezagvoerder in, omdat hij het onzin vond dat de Titanic zo snel moest varen. Uit deze gebeurtenissen kan je goed de personages een eigen karakter geven. Hoe zijn hun onderlinge relaties? De kapitein staat in verband met Murdoch, Ismay en Andrews. Hij staat boven hen en heeft gezag over hen. Ze zijn veel in gesprek, vooral Ismay en de kapitein hebben veel discussies. Eigenlijk staat de kapitein met iedereen in verband, omdat hij verantwoording heeft over het hele schip en iedereen die erop vaart. Stoker Frederick Barrett heeft niet zozeer een speciale relatie met iemand op het schip. Alhoewel hij zijn wensen uitwisselt met de marconist en aardige gesprekken met hem heeft, is het niet een echte vriend van hem. Ontwerper Thomas Andrews is veel op zichzelf, maar als hij zijn gezicht laat zien, is dat vaak in de buurt van de kapitein of bij Bruce Ismay. Eigenaar Bruce Ismay wil over iedereen de baas spelen. Hij heeft vooral veel conflicten met de kapitein over de snelheid van het schip en als het schip aan het zinken is, geeft hij opeens iedereen de schuld, behalve zichzelf natuurlijk. Tweedeklas passagier Alice Beane is een vrouw die met iedereen contact wil maken. Uiteindelijk heeft ze eigenlijk alleen contact met haar man gehad, omdat de eersteklas passagiers haar niet willen kennen. Het valt erg op dat de klassen zich vooral met hun eigen stand bezighouden. De ‘bazen’ van het schip zijn vaak bij elkaar om de reis te bespreken, de eersteklas houdt zich bezig met roken, kaarten, dansen en eten met elkaar. De tweedeklas passagiers moeten ook op hun eigen dek blijven en vinden het best zo. De derdeklas passagiers mogen nergens heen, dus zijn ook op elkaar aangewezen. Iedereen vindt het best zo, behalve Alice Beane, die elke kans aangrijpt om met een eersteklas passagier in contact te komen. Met wie heb je het meest meegeleefd (kon je je het best identificeren)? Hoe komt dat? Omdat Danny de Munk mij erg aanspreekt, kon ik me het beste met hem identificeren. Ik hoef niet zo graag de baas te zijn over het schip, dus de kapitein of een marconist spreekt me niet erg aan. Ook ontwerpen ligt me niet in het bloed. Danny de Munk vind ik iets speciaals hebben, hij heeft een ontzettend mooie stem en kan erg goed acteren naar mijn mening. Hij moet hard werken voor zijn geld en blijft aardig tegen iedereen. Hij zette zich zo voor de anderen in om ze te redden, het was echt geweldig om hem bezig te zien. Zijn het gewone mensen of zijn het vooral vertegenwoordigers van een bepaald standpunt? De musical Titanic verteld vooral over het schip zelf, de personages zijn zoveel mogelijk hetzelfde gebleven zoals de personen vroeger ook waren. Het waren eigenlijk gewone mensen die op een boot zaten om naar huis te gaan, of hun droom te verwezenlijken. Iedereen op de boot heeft een droom, dat is voor iedereen normaal. 6. Thematiek en interpretatie: waar gaat de voorstelling over? Hoe interpreteer je deze voorstelling, met andere woorden, wat zijn voor jou de belangrijkste thema’s? Welke dingen die je gezien en gehoord hebt, hebben je interpretatie bepaald? De belangrijkste thema’s die in deze musical naar voren kwamen zijn drama, dromen en liefde: Drama natuurlijk omdat het schip geacht werd niet te zinken. Dit zou een mijlpaal in de geschiedenis worden. Toch zonk het schip en werd het op een andere manier een mijlpaal. Iedereen kent het verhaal van het onzinkbare schip, dat toch zonk. Er waren te weinig reddingsboten die niet helemaal gevuld werden tot hun maximale capaciteit, zodat meer dan de helft van de passagiers omkwamen. Iedereen heeft een droom, dat blijkt ook in deze musical. De kapitein wil met pensioen, Bruce Ismay wil een snelheidsrecord neerzetten, Thomas Andrews hoopt dat zijn droom (de Titanic) de overtocht haalt, Alice Beane wil graag bij de eerste klas horen, de derdeklas passagiers dromen over Amerika en een beter leven daar. De musical is gebaseerd op al deze dromen, zo is er een logisch verhaal ontstaan.
Denk je dat de regisseur een geheel eigen visie op het stuk heeft gerealiseerd en is hij daarin geslaagd? Ik denk dat de regisseur vooral de feiten heeft gevolgd. De personen die op het schip rondlopen, zijn daar ook echt geweest. Het verhaal klopt helemaal met het verhaal van de echte Titanic. Toch heeft hij zijn eigen visie kunnen gebruiken, omdat tussen het vertrek en de ramp toch een boel is gebeurd op het schip waar niemand iets van weet. Hij kon hier zijn eigen fantasie goed gebruiken, bij het verzinnen van de conversaties van de personen. Zo kon hij toch een eigen verhaal creëren en toch de feiten onaangetast laten. Heeft het thema ook betekenis voor jou of staat het ver van je af? Natuurlijk heeft het thema betekenis voor mij. Ik heb ook dromen en liefde ken ik ook. Toch is het drama wat zich er af heeft gespeeld op de Atlantische Oceaan iets wat verder van me af staat. Ik ben zelf wel helemaal gek van de Titanic, ik heb zelfs een plakboek bijgehouden met van alles over het schip. Een van de thema’s op zich heeft niet zoveel betekenis voor me, maar het verhaal zelf over de Titanic vind ik heel erg boeiend en spreekt me erg aan. Ik kan me helemaal inleven in het verhaal, ik raak mezelf erin kwijt als het ware. 7. Boeiende werking
Wat boeide je in deze voorstelling? Vooral het verhaal over de boot zelf boeide me heel erg. Ik heb de film erg vaak gezien, maar ik merkte wel dat de musical vooral veel over het schip zelf ging. Ik vond het erg fascinerend hoe ze het zinken van de boot tot stand zouden brengen. Op een podium leek het me erg lastig om een schip te laten zinken, maar door de technieken die gebruikt werden is het toch erg realistisch verbeeld. De dromen van de personen aan boord waren ook erg boeiend en verschillend. Ze hadden allemaal hun eigen droom en wilde die heel graag vervullen. Welke middelen heeft de regisseur volgens jou daarvoor gebruikt en welke daarvan waren het meest effectief? Wat vond je niet boeiend? Het gehele decor maakte de voorstelling prachtig en zoals hij echt is. Ook de liedjes en dialogen brachten veel naar voren. Dit was een van de belangrijkste middelen in het hele stuk. Ik kan eigenlijk niets bedenken wat ik niet boeiend vond. Zoals ik al zei, ben ik heel gek van de Titanic, het verhaal doet me veel. Er waren natuurlijk wel wat liedjes die ik niet zo heel interessant vond, maar je kan niet altijd alles mooi vinden. Structuur
Hoe werden de gebeurtenissen gepresenteerd? Hoe is de opbouw van het stuk? Zijn er veel wisselingen van tijd en plaats en hoe werden die gerealiseerd? Het verhaal is chronologisch verteld en gespeeld. Het speelde zich voor het grootste gedeelte af op de boot, maar wel steeds op verschillende plaatsen. Telkens als werd gewisseld van plaats, ging het licht even uit en werd het decor doormiddel van de beste technieken verwisseld. Welke dag het was, werd telkens vermeld door een van de spelers. De dag dat men opstapt, 10 april, werd vermeld in een liedje op de kade. De volgende paar dagen werden vermeld tijdens het diner. Er volgde dan een stukje spel, waarna de bediende weer voorbij kwam lopen met de aankondiging voor het diner van de volgende dag.
Recensie Ik vond de musical prachtig! Heel spectaculair, vooral de manier waarop men de boot liet zinken, echt geweldig bedacht! De spelers acteerden en zongen fantastisch, vooral Danny de Munk vond ik erg opvallen met zijn accentje. Ze hebben hun rol allen erg goed vertolkt. Ik heb nog een paar delen uit recensies uit verschillende bladen gezocht en hieronder neergezet. Ik ben het met allen eens! De voorstelling was echt schitterend! “…een mijlpaal in de geschiedenis van de Nederlandse musical.” Haagse Courant “De toeschouwer waant zich echt op een gigantisch schip.” Trouw “Zelden worden drama, toneelbeeld en muziek zo ijzersterk met elkaar gecombineerd.” GDP “de Titanic zonk, de musical staat als een huis” De Telegraaf “Groots en meeslepend…” Parool “De beste in de traditie van Joop van den Ende” Nieuwsblad van het Noorden “…wat hier in technisch en visueel opzicht wordt gepresenteerd verdient niets dan bewondering.” NRC Handelsblad