musical 42nd street

Oorspronkelijk geschreven als filmmusical door Rian James en James Seymour in 1933. Herschreven door Michael Stewart en Mark Bramble en geregisseerd door Gower Champion in 1978 tot een theaterstuk. Mark Bramble is de Nederlandse auteur en deed de regie. Hoofdrolspelers: Dorothy Brock – Mariska van Kolck
Julian Marsh – Bart Oornen
Peggy Sawyer – Angela Schijf
Maggie Jones – Gerrie van der Klei
Billy Lawlor – Rein Kolpa

Pat Denning – Hugo Haenen Het Verhaal Eerste akte De beroemde Julian Marsh maakt een nieuwe musical. Er is economische crisis in Amerika dus er is weinig werk op Broadway. Binnen korte tijd is het theater gevuld met hoopvolle sollicitanten. Ze willen allemaal wel een plaats in de nieuwe musical Pretty Lady. Als de auditie al afgelopen is komt het boerenmeisje Peggy Sawyer binnen. Ze is te laat maar wordt opgemerkt door Billy Lawlor, hoofdrolspeler in Pretty Lady, en zegt hij haar dat ze alsnog auditie moet doen. Andy Lee, de choreograaf, is onder de indruk, maar zegt dat hij geen tijd heeft voor laatkomers. Peggy is teleurgesteld en verlaat de auditie. Vanwege de economische crisis gaan de zaken niet goed voor regisseur Marsh. Hij heeft iets nodig waardoor het wel een succes moet worden. Daarom laat hij de Broadwayster Dorothy Brock de hoofdrol spelen. Haar rijke oom investeert daarom $100,000 in de musical. Als Marsh Peggy ziet dansen bied hij haar alsnog een rol aan in het ensemble. Na een zware repetitie valt Peggy flauw. Pat Denning, een oude liefde van Dorothy Brock, helpt haar er weer boven op. Dorothy wordt jaloers en ontploft. Marsh is bang dat ze opstapt en hij de $100,000 kwijt raakt. Daarom stuurt hij iemand op Pat af zodat hij uit de buurt blijft. Na dit gebeuren besluit Marsh de repetities en de try-outs naar Philadelphia te verplaatsen. Tijdens het repeteren struikelt Peggy waardoor Dorothy haar been breekt. Peggy wordt op staande voet ontslagen. Tweede akte Marsh wil de productie afblazen omdat hij nu de hoofdrolspeelster kwijt is, maar Annie overtuigd hem ervan om getalenteerde Peggy te vragen de rol over te nemen. Marsh besluit terug te keren naar Broadway met Peggy als hoofdrolspeelster. Maar Peggy moet nog worden overtuigd. Marsh gaat haar zoeken en treft haar verdrietig aan op het station. Hij weet haar om te praten en ze doet het. Terug op 42nd Street hebben ze nog 36 uur om Peggy klaar te maken voor de première. Marsh gelooft in haar en dat helpt want de show is een succes en Peggy is beroemd. De musical vond plaats in Het Koninklijk Theater Carré. Het publiek zit in een halve cirkel om het podium. Alleen de uiterste hoeken zijn vrij want dat zijn de dooie punten. Het eerste blok zit op stoeltje beneden voor het podium. Het tweede blok zit al schuin. Het derde blok is Galerij 1, ik zat in de midden Galerij 1 op rij 1. Het vierde blok is Galerij 2. Dit geeft een goede sfeer. Het decor is simpel. Een aantal attributen die veel verplaatst werden. Soms hoorde de attributenwissel bij de musical. Het was ook een musical in een musical. Er werd verschillende belichting gebruikt voor verschillende situaties. Zijlicht, frontlicht, backlicht en onderlicht. Ook verschillende kleuren licht. Er werden veel danskostuums gebruikt o.a. hoepeljurken. Het verhaal speelt zich af in 1933 dus allemaal vrij ouderwetse kledij. Het decor schepte echt een sfeer van een oude danshal. Het was een musical dus er was veel muziek. Vooral vrolijk maar ook wel dramatisch. Bij de muziek werd veel gedanst. De muziek speelde een hoofdrol in het stuk. Onder het decor zat het orkest wat 30 muzikanten telde. De belangrijkste personages heb ik in het begin al genoemd. Andere belangrijke zijn: Bert Barry – Jimmy Hutchinson
Andy Lee – Jerrel Houtsnee
Ann Reilly (Annie Graaggedaan) – Anouk van Nes
Abner Dillon – Dick Schaar
Mac – Norman van Huut
Phyllis Dale – Yona Perez
Lorraine Fleming – Chantal Janzen
Dorothy Brock is een ambitieuze beroemde musical artieste. Ze is vrij arrogant. Julian Marsh is de regisseur van pretty lady en zoekt de vervanger voor Dorothy Brock. Peggy Sawyer is een druk, vrolijk en naïef boerenmeisje dat een rol wil in pretty lady. Maggie Jones is een danslerares en Billy Lawlor wil Peggy verlijden. Pat Denning is de lover van Dorothy. Deze gegevens heb ik onthouden van het verhaal en gedeeltelijk uit het programmaboekje. Met Peggy Sawyer heb ik wel het meeste mee geleefd. Ze werd ontslagen terwijl ze niets deed. Het waren gewone acteurs die de musical deden. Deze voorstelling was er een over het verloop van de maak van een musical in de jaren ’30 in de V.S. Dit was af te leiden uit het verhaal. De Nederlandse regisseur heeft er niet veel aan veranderd denk ik. Het stuk was in de jaren ’30 al een overweldigend succes dus is de regisseur er wel in geslaagd een goede musical te maken. Het thema heeft geen betrekking op mij zelf. De voorstelling boeide mij meer dan ik vooraf verwachte. Ik vond het heel mooi hoe er gedanst en gezongen werd en hoe goed alles en iedereen op elkaar afgestemd was. Het licht en de dramatiek in de muziek schept ook een sfeer. Eigenlijk heeft het hele stuk mij geboeid. Er waren 8 scènes in de eerste akte en 8 scènes in de tweede akte. Er wed dus 16 keer decor wissel gedaan. De ene keer was dat één attribuut en de andere keer een aantal. Door licht verandering met bijvoorbeeld een spot werd ook wel een ander decor geschetst. Ik vond de voorstelling heel erg goed. De spelers ook maar soms maakten ze wel kleine tekst foutjes. Mariska van Kolck heeft veel indruk op mij gemaakt. Ze had een geweldige stem. Ze acteerde ook heel goed. Het decor was meestal vrij simpel. Ik zou de musical zeker aanraden. Ook voor mensen die meestal niet van musicals houden.