Titel: Moordwijven
Datum: 13-12-07
Plaats: Castellum, Alphen a/d Rijn
Uitvoerden: Loes Luca
Het verhaal
Loes Luca speelt neemt de rollen van vijf totaal verschillende personages op zich. Je krijgt van elke personage een gebeurtenis te zien uit hun leven. Zo neem je een kijkje in het leven van een gestreste moeder, een cactussenfan die een presentatie over cactussen houdt die daar haar persoonlijke relaties in verwerkt en verteld, een tiener die aan een talentenshow meedoet, een weduwe die vrijwillig blinde mensen voorleest en verliefd wordt en een bruid die in paniek raakt omdat ze niet weet wat ze werkelijk wilt. Het verhaal begint bij één van de personages en dan schakelt het steeds over naar een ander.
De conflicten
Er waren geen conflicte, in ieder geval niet tussen mensen, aangezien er maar steeds 1 personage op het toneel stond. Wel waren er innerlijke conflicten, want elk pesonage had zo haar eigen problemen.
Belangrijkste rollen
De belangrijkste rollen zijn de vijf verschillende personages die Loes Luca allemaal speelt. Ze staat in haar ééntje op het podium, dus alle aandacht richt zich op de personage die ze op dat moment speelt.
- De gestreste moeder heeft steeds geen tijd voor zichzelf en moet 24 uur bezig zijn met van alles en nog wat. Van kinderen naar school brengen tot schoonmaken en van de baby voeden tot boodschappen doen. Kortom druk, druk en nog eens druk. Ze zit niet lekker in haar vel en wil ontkomen aan die dagelijkse sleur.
- De cactussenfan houdt een speech over de cactus. Ze is erg onzeker en wijkt steeds van haar onderwerp af. Zo vertelt ze steeds over haar man die haar verlaten heeft voor een jongere vrouw en andere relaties met personen.
- De tiener doet mee aan een talentenjacht en is vrij zeker van zichzelf. Dan hoort ze dat haar rivaal precies hetzelfde liedje gaat zingen. Dan besluit ze om te gaan dansen, ze zal iedereen eens laten zien wat ZIJ kon!
- Een oude vrouw die als vrijwilligster voorleest aan blinde mensen denkt dat haar leven niet meer spannend zal worden totdat ze verliefd wordt op een blinde jongen. En van het één komt het ander…
- Een vrouw die op het punt staat om te trouwen, totdat ze beseft dat ze nu haar hele leven aan HEM vast zit. Als het ja-woord is gezegd en iedereen feest viert wil zij terug. Ze denkt de hele tijd aan de huwelijksnacht die steeds akeliger dichterbij komt.
Belangrijkste thema’s
Er stonden niet echt thema’s centraal. Er stonden personages, karakters centraal. De personages waren de thema’s.
Ruimte
Het decor is vrij leeg. Per personage staat hier en daar iets om de karakter te versterken of om een locatie duidelijker te maken. Zo staat er bij de moeder een bord met een bak kofie erop afgebeeld.het versterkt het feit dat die moeder zo druk is en toe is aan een lekker bakkie koffie. Bij elk personage is wel wat, maar er wordt geen nadruk op gelegd.
Speltype
Eigenlijk van alles wat, maar vooral typematig. Elk personage had eigen karaktertrekken en dat werd vrij soms heel serieus overgebracht. Maar je had verschillende momenten dat een personage iets heel uitvergroot ging uitbeelden. Naturel was eigenlijk het enige dat je niet echt tegenkwam.
Toneelbeeld etc.
Je keek vrijwel de hele tijd naar Loes en een paar decoratributen. Er werd handig gebruik gemaakt van de decoratributen om de ruimte weer te geven. Het licht dat er bij werd toegepast versterkte dat helemaal. Bijv. de oude vrouw die in een knusse woonkamer zit, het licht is dan gedimt en schijnt zacht met een gele gloed op de omgeving waar de atributen staan opgesteld. Dat geeft een knus gevoel. Maar bij de personage van de tiener was het licht fel en springlevend. Het gaf het gevoel dat de personage vol energie zat.
Kostuums en Make-up
De costuums passen precies bij de personages. De moeder liep in makkelijke kleding die een huisvrouw draagt, de cactusfan in een net pakje voor oude vrouwtjes, de teener in een rokje met een panty, de oude vrouw ook in een net mantelpakje en de bruid in een trouwjurk. De kleding was heel erg gericht op dingen die dat soort personages zouden dragen. Het klopte helemaal met de karakter die ze hadden. De make up van de moeder was haastig snel mascara en oogschaduw. De tiener uitgebreid en dik onder de make-up. En de rest was gewoon een beetje opgetut dacht ik, maar dat kon ik van mijn plaats niet heel erg goed zien.
Muziek en geluidseffecten
Het was niet zo dat je de hele tijd muziek op de achtergrond had. Bij de overgangen moest Loes zich omkleden en dan zag je het decor dat door twee mannen verwisseld werd en dan hoorde je muziek op de achtergrond. Als Loes een personage speelde was het meestal doodstil. Heel af en toe, zoals bij de scene van de tiener komt er dan ineens muziek bij, maar dat was meer om aan te geven dat het om een talentenjacht ging. De muziek was overigens niet live. Je hoorde een soort klik van een band die starte.
De invloed van de muziek
De muziek die in de overgang draaide zorgde er samen met de mannetjes van het decor, die heel sierlijk de attributen verwisselden, voor dat je je niet ging vervelen. Je zag de twee mannen op het toneel en aangezien dat niet super spectaculair was, zorgde de muziek ervoor dat het niet saai werd. Je zat af te wachten hoe Loes nu weer op zou komen met een ontspannen muziekje.
De visie op het verhaal over te brengen
Ik denk het wel. Je zal zoveel verschillende personages en ik denk wel dat ik daar de conclusie uit kan trekken. Of ik het ook goed heb weet ik niet, maar ik denk dat het aardig in de richting zal zijn. Waarom ik dat denk? Er wordt zoveel nadruk gelegt op de verschillende karakters en persoonlijkheden dat ik denk dat je daar moet zoeken als je kijkt naar visie. Ik denk dat er duidelijk wordt gemaakt dat iedereen anders is en anders mag zijn.
Belichting
Zoals ik al eerder had gezegd het licht gaf ondersteuning aan de sfeer. Al moest het ergens knus tonen, dan werd een gele, gedimde lamp aangezet. Op die manier werd de sfeer dus ondersteund door de belichting.
Doel van de voorstelling
Is vermaak, omdat ze je toch een leuke avond wilt hebben, daar betaal je immers voor. Maar ik denk ook dat het de bedoeling is om je mee te geven dat iedereen is zoals die is en dat ie ook zo mag zijn.
Mooiste scene
Dat was toch wel de scene van de bruid. Ze speelde dat gewoon zo leuk, grappig en overtuigend. Er zat gewoon het meeste humor bij en daar hou ik wel van. Ook vond ik het accent dat ze erbij had leuk, echt zo plat praten.
Met wie ik het beste kon meeleven
Dat was dan weer de cactusfan. Die begon over allerlei problemen die ze had en dat speelde Loes zo overtuigend dat ik echt met haar te doen had. Ze sleepte me mee.
Eigen recensie.
Ik kan je de voorstelling wel aanraden, maar het ligt eraan hoe oud je bent. Ik vond de voorstelling wel leuk, maar niet super. Ik denk dat de voorstelling vooral bedoeld is voor oudere, in ieder geval volwasse mensen. Dat maak ik op uit de grappen die ze maakt. Veel oudere mensen vinden het geweldig en ik dacht op z’on moment juist, wat is hier grappig aan. Ook koppelde ze heel veel dingen terug naar, jullie kennen het allemaal. En dan begon ze over een baby krijgen of het drukke leven van een huisvrouw of druk druk elke morgen naar je werk gaan. En op dat soort momenten dacht ik, nee dat ken ik helemaal niet. Ik ben 15 bijna 16, heb nog geen kinderen en zit nog op school. Daaraan kon je toch een beetje zien dat het niet voor jongeren van mijn leeftijd bestemt is. Verder was het wel leuk om eenmalig eens iets van haar te zien. Als een groep mensen het over haar heeft weet ik wie ze bedoelen en kan ik meepraten. Ik zou niet nog een keer naar een show van haar toegaan, want daar was het dan weer niet leuk genoeg voor. De show vond ik wel goed opgezet, alleen de overgangen van de muziek liepen niet helemaal lekker. Ik had het idee dat ze daar een beetje mee zaten te knoeien, want de muziek starte soms te vroeg of juist te laat en stopte dan weer te snel. Maar ja, ondanks dat was het wel leuk een keer gezien te hebben.
Recensie van internet
Loes Luca viert vrouwenfeestje
Loes Luca kan spelenderwijs helemaal los in 'Moordwijven'. Of het nu een tuttige cactusliefhebster of een twijfelende bruid betreft, de actrice is in vorm en windt het publiek moeiteloos om haar vingers. Maar Luca's persoonlijkheid en natuurlijke podiumcharme zijn dan ook broodnodig, want de monologen van Joanna Murray-Smith zijn verre van briljant. Loes Luca verdient beter materiaal, maar bewijst haar kwaliteit als actrice en theaterpersoonlijkheid door van 'Moordwijven' alsnog een vermakelijke voorstelling te maken waar met name vrouwen nog lang over zullen naglimlachen
Bron:
http://www.stadstheater.nl/index.php?cat=voorstellingen&pageid=89&recensie=728
Dat het vooral op vrouwen gericht is kan wel kloppen, want dat zijn ook de personen die ze het meest aanspreekt. Ik vind wel dat ze iets te ‘fantastisch’ en ‘geweldig’ over de show praten, maar misschien willen ze wel bereiken dat je de show gaat bekijken. In ieder geval is het wel zo dat Loes veel acteerwerk laat zien, want ze speelt totaal verschillende personages.
Datum: 13-12-07
Plaats: Castellum, Alphen a/d Rijn
Uitvoerden: Loes Luca
Het verhaal
Loes Luca speelt neemt de rollen van vijf totaal verschillende personages op zich. Je krijgt van elke personage een gebeurtenis te zien uit hun leven. Zo neem je een kijkje in het leven van een gestreste moeder, een cactussenfan die een presentatie over cactussen houdt die daar haar persoonlijke relaties in verwerkt en verteld, een tiener die aan een talentenshow meedoet, een weduwe die vrijwillig blinde mensen voorleest en verliefd wordt en een bruid die in paniek raakt omdat ze niet weet wat ze werkelijk wilt. Het verhaal begint bij één van de personages en dan schakelt het steeds over naar een ander.
De conflicten
Er waren geen conflicte, in ieder geval niet tussen mensen, aangezien er maar steeds 1 personage op het toneel stond. Wel waren er innerlijke conflicten, want elk pesonage had zo haar eigen problemen.
De belangrijkste rollen zijn de vijf verschillende personages die Loes Luca allemaal speelt. Ze staat in haar ééntje op het podium, dus alle aandacht richt zich op de personage die ze op dat moment speelt.
- De gestreste moeder heeft steeds geen tijd voor zichzelf en moet 24 uur bezig zijn met van alles en nog wat. Van kinderen naar school brengen tot schoonmaken en van de baby voeden tot boodschappen doen. Kortom druk, druk en nog eens druk. Ze zit niet lekker in haar vel en wil ontkomen aan die dagelijkse sleur.
- De cactussenfan houdt een speech over de cactus. Ze is erg onzeker en wijkt steeds van haar onderwerp af. Zo vertelt ze steeds over haar man die haar verlaten heeft voor een jongere vrouw en andere relaties met personen.
- De tiener doet mee aan een talentenjacht en is vrij zeker van zichzelf. Dan hoort ze dat haar rivaal precies hetzelfde liedje gaat zingen. Dan besluit ze om te gaan dansen, ze zal iedereen eens laten zien wat ZIJ kon!
- Een oude vrouw die als vrijwilligster voorleest aan blinde mensen denkt dat haar leven niet meer spannend zal worden totdat ze verliefd wordt op een blinde jongen. En van het één komt het ander…
- Een vrouw die op het punt staat om te trouwen, totdat ze beseft dat ze nu haar hele leven aan HEM vast zit. Als het ja-woord is gezegd en iedereen feest viert wil zij terug. Ze denkt de hele tijd aan de huwelijksnacht die steeds akeliger dichterbij komt.
Belangrijkste thema’s
Er stonden niet echt thema’s centraal. Er stonden personages, karakters centraal. De personages waren de thema’s.
Ruimte
Het decor is vrij leeg. Per personage staat hier en daar iets om de karakter te versterken of om een locatie duidelijker te maken. Zo staat er bij de moeder een bord met een bak kofie erop afgebeeld.het versterkt het feit dat die moeder zo druk is en toe is aan een lekker bakkie koffie. Bij elk personage is wel wat, maar er wordt geen nadruk op gelegd.
Speltype
Eigenlijk van alles wat, maar vooral typematig. Elk personage had eigen karaktertrekken en dat werd vrij soms heel serieus overgebracht. Maar je had verschillende momenten dat een personage iets heel uitvergroot ging uitbeelden. Naturel was eigenlijk het enige dat je niet echt tegenkwam.
Je keek vrijwel de hele tijd naar Loes en een paar decoratributen. Er werd handig gebruik gemaakt van de decoratributen om de ruimte weer te geven. Het licht dat er bij werd toegepast versterkte dat helemaal. Bijv. de oude vrouw die in een knusse woonkamer zit, het licht is dan gedimt en schijnt zacht met een gele gloed op de omgeving waar de atributen staan opgesteld. Dat geeft een knus gevoel. Maar bij de personage van de tiener was het licht fel en springlevend. Het gaf het gevoel dat de personage vol energie zat.
Kostuums en Make-up
De costuums passen precies bij de personages. De moeder liep in makkelijke kleding die een huisvrouw draagt, de cactusfan in een net pakje voor oude vrouwtjes, de teener in een rokje met een panty, de oude vrouw ook in een net mantelpakje en de bruid in een trouwjurk. De kleding was heel erg gericht op dingen die dat soort personages zouden dragen. Het klopte helemaal met de karakter die ze hadden. De make up van de moeder was haastig snel mascara en oogschaduw. De tiener uitgebreid en dik onder de make-up. En de rest was gewoon een beetje opgetut dacht ik, maar dat kon ik van mijn plaats niet heel erg goed zien.
Muziek en geluidseffecten
Het was niet zo dat je de hele tijd muziek op de achtergrond had. Bij de overgangen moest Loes zich omkleden en dan zag je het decor dat door twee mannen verwisseld werd en dan hoorde je muziek op de achtergrond. Als Loes een personage speelde was het meestal doodstil. Heel af en toe, zoals bij de scene van de tiener komt er dan ineens muziek bij, maar dat was meer om aan te geven dat het om een talentenjacht ging. De muziek was overigens niet live. Je hoorde een soort klik van een band die starte.
De invloed van de muziek
De muziek die in de overgang draaide zorgde er samen met de mannetjes van het decor, die heel sierlijk de attributen verwisselden, voor dat je je niet ging vervelen. Je zag de twee mannen op het toneel en aangezien dat niet super spectaculair was, zorgde de muziek ervoor dat het niet saai werd. Je zat af te wachten hoe Loes nu weer op zou komen met een ontspannen muziekje.
De visie op het verhaal over te brengen
Ik denk het wel. Je zal zoveel verschillende personages en ik denk wel dat ik daar de conclusie uit kan trekken. Of ik het ook goed heb weet ik niet, maar ik denk dat het aardig in de richting zal zijn. Waarom ik dat denk? Er wordt zoveel nadruk gelegt op de verschillende karakters en persoonlijkheden dat ik denk dat je daar moet zoeken als je kijkt naar visie. Ik denk dat er duidelijk wordt gemaakt dat iedereen anders is en anders mag zijn.
Zoals ik al eerder had gezegd het licht gaf ondersteuning aan de sfeer. Al moest het ergens knus tonen, dan werd een gele, gedimde lamp aangezet. Op die manier werd de sfeer dus ondersteund door de belichting.
Doel van de voorstelling
Is vermaak, omdat ze je toch een leuke avond wilt hebben, daar betaal je immers voor. Maar ik denk ook dat het de bedoeling is om je mee te geven dat iedereen is zoals die is en dat ie ook zo mag zijn.
Mooiste scene
Dat was toch wel de scene van de bruid. Ze speelde dat gewoon zo leuk, grappig en overtuigend. Er zat gewoon het meeste humor bij en daar hou ik wel van. Ook vond ik het accent dat ze erbij had leuk, echt zo plat praten.
Met wie ik het beste kon meeleven
Dat was dan weer de cactusfan. Die begon over allerlei problemen die ze had en dat speelde Loes zo overtuigend dat ik echt met haar te doen had. Ze sleepte me mee.
Eigen recensie.
Ik kan je de voorstelling wel aanraden, maar het ligt eraan hoe oud je bent. Ik vond de voorstelling wel leuk, maar niet super. Ik denk dat de voorstelling vooral bedoeld is voor oudere, in ieder geval volwasse mensen. Dat maak ik op uit de grappen die ze maakt. Veel oudere mensen vinden het geweldig en ik dacht op z’on moment juist, wat is hier grappig aan. Ook koppelde ze heel veel dingen terug naar, jullie kennen het allemaal. En dan begon ze over een baby krijgen of het drukke leven van een huisvrouw of druk druk elke morgen naar je werk gaan. En op dat soort momenten dacht ik, nee dat ken ik helemaal niet. Ik ben 15 bijna 16, heb nog geen kinderen en zit nog op school. Daaraan kon je toch een beetje zien dat het niet voor jongeren van mijn leeftijd bestemt is. Verder was het wel leuk om eenmalig eens iets van haar te zien. Als een groep mensen het over haar heeft weet ik wie ze bedoelen en kan ik meepraten. Ik zou niet nog een keer naar een show van haar toegaan, want daar was het dan weer niet leuk genoeg voor. De show vond ik wel goed opgezet, alleen de overgangen van de muziek liepen niet helemaal lekker. Ik had het idee dat ze daar een beetje mee zaten te knoeien, want de muziek starte soms te vroeg of juist te laat en stopte dan weer te snel. Maar ja, ondanks dat was het wel leuk een keer gezien te hebben.
Recensie van internet
Loes Luca viert vrouwenfeestje
Bron:
http://www.stadstheater.nl/index.php?cat=voorstellingen&pageid=89&recensie=728
Dat het vooral op vrouwen gericht is kan wel kloppen, want dat zijn ook de personen die ze het meest aanspreekt. Ik vind wel dat ze iets te ‘fantastisch’ en ‘geweldig’ over de show praten, maar misschien willen ze wel bereiken dat je de show gaat bekijken. In ieder geval is het wel zo dat Loes veel acteerwerk laat zien, want ze speelt totaal verschillende personages.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden