Theater verslag
1. Zakelijke gegevens
Titel:“De Kruistochten”
Auteur: Alan Ayckbourn
Regie: Ivo van Hove
Uitgevoerd door: Toneelgroep Amsterdam
Genre: Komisch toneelstuk
Datum van de voorstelling: 17 december 2005
2. Eerste reacties
a) Ten eerste had ik absoluut geen verstand van toneelvoorstellingen. Dit was mijn eerste theaterstuk van een echt toneelgezelschap. Ik heb dit stuk gekozen, omdat deze voorstelling op een vrijdag was. Ik moest ergens beginnen en door de week heb ik geen tijd. Dus het was een soort gok. De naam sprak me niet echt aan omdat ik geen idee had wat ik hiervan kon verwachten, geschiedenis, dacht ik. Maar ik zei tegen mezelf een naam zegt helemaal niets dus ik ben gewoon gegaan.
b) Wat indruk heeft achter gelaten is alleen al mijn eerst echte toneelstuk in een theater. Als je zoiets nog nooit hebt gezien, is alles nieuw en indrukwekkend. Dat er ook toneelstukken bestaan die een halve cabaret voorstelling zijn wist ik ook niet. Ik heb erg gelachen. Ook was ik onder de indruk van de lengte van het toneelstuk. Het was een theater marathon die ongeveer 5 uur duurde. Erg lang dus en vandaar was ik onder de indruk van de spelers dat ze al die tekst hebben onthouden, en een fantastisch toneel stuk hebben neergezet.
3.Verdieping
a) Samenvatting
Annet woont samen met haar moeder in een groot huis. Haar zus heet Ruth en is getrouwd met Norman. Hij heeft echter een oogje op Annet. Annet heeft nog een broer die Rik heet en is getrouwd meet Sarah. Tom is de buurjongen van Annet en hij studeert voor veearts en is smoorverliefd op Annet, hij is echter ontzettend verlegen. Annet heeft een kat die wel eens wat kwaaltjes heeft en Tom gebruikt de kat als excuus om Annet te kunnen zien.
Norman heeft Annet aangeboden om een weekend met hem alleen aan zee door te brengen.
Dit hele plannetje loopt helemaal in de soep als haar schoonzus Sarah met haar man aankomt om op Annets moeder te passen, omdat Annet weg zou gaan. Sarah heeft een hekel aan Norman en weet ook dat het de man is van haar schoonzus Ruth. Ze vindt Tom een betere kandidaat voor Annet.
Door allemaal omstandigheden wordt het weekendje afgeblazen en zitten ze dus opeens met vijf mensen en soms plus Tom samen in één huis. Wat lang niet is voorgekomen.
Als Ruth in de gaten heeft dat Norman bij Annet is, voegt ze zich ook bij de familie en zij maakt de familie compleet. En hier begint het. Verschillende mensen hebben onderling gecompliceerde relaties met elkaar en vervolgens nemen ze elkaar positie in, in wisselende situaties. Annet krijgt een soort van relatie met Norman, Ruth denkt dat Tom smoorverliefd op haar is en andersom. Norman flirt met Sarah en belooft haar van alles en nog wat. En Rik het eeuwige kind, heeft hier allemaal niets van in de gaten.
Uiteindelijk na een ontzettend hectisch weekend heeft iedereen toch wel uitgevonden bij wie hij of zei nou eigenlijk hoort. Sarah loopt met Rik naar de auto en Norman en Ruth lopen samen naar dezelfde auto. Norman is dronken, maar men laat hem toch rijden. Als ze na een paar honderd meter een ongeluk krijgen lopen ze weer terug naar Annet. Waar Norman tenslotte een eindzin heeft en die luidt: “Annet heb je zin om een weekend helemaal met mij alleen door te brengen aan zee?”
Einde.
b) Thematiek
Het thema is “Het huwelijk”. Met daarin, liefde en overspel.
Eigenlijk zitten alle personages met regelmaat in de knoop met hun gevoelens, voor een ander en de gevoelens over zichzelf. Voor wie kies ik in het leven en waarom. Kan ik er ook twee partners op na houden, of is één ook genoeg.
De link naar de titel heb ik niet uit het toneelstuk kunnen halen. Ik heb ook geen idee wat de kruistochten op zich betekent.
c) vorm
De toneel marathon “de Kruistochten” bestaat uit drie delen: “Tafelmanieren, Woongenot en Groen groen groen groen.”
In deze drie stukken speelt zich hetzelfde af alleen telkens vanuit een andere kamer als perspectief.
Het speelt zich namelijk af in een huis, met redelijk wat aantal kamers. De scènes spelen zich hier dan ook af. Wat je in Tafelmanieren ziet zijn een aantal kamers en gesprekken van mensen. In Woongenot zie je al die dingen die zich tegelijk afspeelde tijdens die andere scènes maar dan in een andere kamer. Dus bijvoorbeeld krijg je eerst te zien wat er in de woonkamer en op de zolder zich afspeelt en daarna wat zich natuurlijk tegelijk afspeelde, want de tijd staat niet stil en zie je de scènes op de overloop of in de keuken en valt eigenlijk alles als een puzzelstukje in elkaar. Want wat je wel meekrijgt is dat iemand al pratend uit de keuken, die dan niet te zien is, de woonkamer binnen komt. Later snap je dit, in het volgende deel, want dan zie je die persoon uit de keuken lopen naar de woonkamer die dán niet te zien is.
De kamers die je niet ziet worden gesymboliseerd door een hok midden op het toneel. Als iemand een andere kamer inloopt, gaat hij dat hok binnen. In het derde deel ‘Groen groen groen groen’ zie je alles gebeuren. Het hok heeft alleen nog maar een geraamte wat betekent dat je alles kunt zien. In dit stuk zit dan ook het einde, je ziet hoe het afloopt.
Ieder deel apart duurde ongeveer 1 uur en 45 minuten. Er werd veel gepraat met veel actie. Net zoals dat in een dagelijks huishouden ook gebeurt. Mensen lopen kamer in kamer uit. Hebben ruzie, eten drie keer per dag. Dit huis volg je één weekend lang en er gebeurt aardig wat.
Er waren veel decorstukken. Eigenlijk waren alle kleine decor stukken in overvloed aanwezig.
Maar een tafel was er bijvoorbeeld niet. Men at op de grond, of staand. Er waren tientallen decor stukken: kopjes, borden, bestek, ontbijtspullen zoals cornflakes, melk, sla, pannen, bloemen in een vaas, nou van alles in ieder geval, het was een zooi na afloop van het toneelstuk.
De decors zorgden voor het herkenbare bij mij. Er werd echt gegeten, afgewassen en er vielen dingen kapot. Dit gebeurt thuis bij mij ook. Het verhaal ging om het thema ‘huwelijk’, en hoeveel mensen zijn er níet getrouwd? In ieder geval niet de meerderheid. En al deze mensen moeten eten en afwassen, erg herkenbaar.
De belichting is me helemaal niet opgevallen waaruit ik dan maar opmaak, dat deze niet een spectaculaire en belangrijke rol speelde. Het was constant licht. Tussen de drie delen door was het pauze, dus toen werd het donker.
Het decor trok veel aandacht. Maar niet in negatieve zin. De aandacht werd hiernaar toe getrokken omdat de spelers hiermee heel erg rekening moesten houden. Het lag echt vol op het toneel. Soms vroeg je je af of iemand niet gigantisch op zijn gezicht zou gaan.
4. Beoordeling
1 Boeiend, ontroerend, spannend?
Het was absoluut boeiend en geen minuut heb ik me verveeld. Mijn aandacht werd constant vast gehouden en dit kwam ook voornamelijk door de humor die het stuk had.
Ik vond alles leuk. Geen scène die me absoluut niet aansprak, of die saai was.
Spanning werd niet echt opgebouwd. Wat wel nieuwsgierig maakte, wie nou uiteindelijk bij wie bleef. Dit kom je pas te weten aan het einde.
2 Negatieve elementen
Niet vervelend maar wel een beetje choquerend vind ik het geknoei tussen Norman en Annet. Annet is het zusje van Ruth en Ruth is getrouwd met Norman. Norman knoeit met Annet maar Annet laat dit ook toe. De man van je zus! Best heftig en het lijkt bijna normaal in het toneelstuk.
3 Tot denken aangezet/herkenbaar?
Een beetje misschien moet ik toegeven, stel je voor je zusje doet het met je man, maar eigenlijk wilde ik er niet over nadenken en ben daar dan ook mee gestopt. Met de hoop dat mij dat nooit zal overkomen. Een zusje heb ik niet, maar een vriendin is ook al erg genoeg.
4 Eindoordeel
Een ontzettend mooi stuk die de twijfels van de mens in zijn huwelijk of relatie goed weergeeft. Hoe iedereen daar verschillend in is en eigenlijk ook weer een beetje hetzelfde uiteindelijk. Wie wil er nou niet dat er iemand rond loopt die helemaal voor je gaat en die van je houdt.
5 Aanrader?
Absoluut. Ik heb dit toneelstuk trouwens al aangeraden bij iemand. En waarom? Omdat ik een ontzettend lange, leuke, humoristische avond heb gehad met goed toneelspel en een mooi decor. En absoluut geschikt voor een avondje uit J
1. Zakelijke gegevens
Titel:“De Kruistochten”
Auteur: Alan Ayckbourn
Regie: Ivo van Hove
Uitgevoerd door: Toneelgroep Amsterdam
Genre: Komisch toneelstuk
Datum van de voorstelling: 17 december 2005
2. Eerste reacties
a) Ten eerste had ik absoluut geen verstand van toneelvoorstellingen. Dit was mijn eerste theaterstuk van een echt toneelgezelschap. Ik heb dit stuk gekozen, omdat deze voorstelling op een vrijdag was. Ik moest ergens beginnen en door de week heb ik geen tijd. Dus het was een soort gok. De naam sprak me niet echt aan omdat ik geen idee had wat ik hiervan kon verwachten, geschiedenis, dacht ik. Maar ik zei tegen mezelf een naam zegt helemaal niets dus ik ben gewoon gegaan.
b) Wat indruk heeft achter gelaten is alleen al mijn eerst echte toneelstuk in een theater. Als je zoiets nog nooit hebt gezien, is alles nieuw en indrukwekkend. Dat er ook toneelstukken bestaan die een halve cabaret voorstelling zijn wist ik ook niet. Ik heb erg gelachen. Ook was ik onder de indruk van de lengte van het toneelstuk. Het was een theater marathon die ongeveer 5 uur duurde. Erg lang dus en vandaar was ik onder de indruk van de spelers dat ze al die tekst hebben onthouden, en een fantastisch toneel stuk hebben neergezet.
a) Samenvatting
Annet woont samen met haar moeder in een groot huis. Haar zus heet Ruth en is getrouwd met Norman. Hij heeft echter een oogje op Annet. Annet heeft nog een broer die Rik heet en is getrouwd meet Sarah. Tom is de buurjongen van Annet en hij studeert voor veearts en is smoorverliefd op Annet, hij is echter ontzettend verlegen. Annet heeft een kat die wel eens wat kwaaltjes heeft en Tom gebruikt de kat als excuus om Annet te kunnen zien.
Norman heeft Annet aangeboden om een weekend met hem alleen aan zee door te brengen.
Dit hele plannetje loopt helemaal in de soep als haar schoonzus Sarah met haar man aankomt om op Annets moeder te passen, omdat Annet weg zou gaan. Sarah heeft een hekel aan Norman en weet ook dat het de man is van haar schoonzus Ruth. Ze vindt Tom een betere kandidaat voor Annet.
Door allemaal omstandigheden wordt het weekendje afgeblazen en zitten ze dus opeens met vijf mensen en soms plus Tom samen in één huis. Wat lang niet is voorgekomen.
Als Ruth in de gaten heeft dat Norman bij Annet is, voegt ze zich ook bij de familie en zij maakt de familie compleet. En hier begint het. Verschillende mensen hebben onderling gecompliceerde relaties met elkaar en vervolgens nemen ze elkaar positie in, in wisselende situaties. Annet krijgt een soort van relatie met Norman, Ruth denkt dat Tom smoorverliefd op haar is en andersom. Norman flirt met Sarah en belooft haar van alles en nog wat. En Rik het eeuwige kind, heeft hier allemaal niets van in de gaten.
Uiteindelijk na een ontzettend hectisch weekend heeft iedereen toch wel uitgevonden bij wie hij of zei nou eigenlijk hoort. Sarah loopt met Rik naar de auto en Norman en Ruth lopen samen naar dezelfde auto. Norman is dronken, maar men laat hem toch rijden. Als ze na een paar honderd meter een ongeluk krijgen lopen ze weer terug naar Annet. Waar Norman tenslotte een eindzin heeft en die luidt: “Annet heb je zin om een weekend helemaal met mij alleen door te brengen aan zee?”
b) Thematiek
Het thema is “Het huwelijk”. Met daarin, liefde en overspel.
Eigenlijk zitten alle personages met regelmaat in de knoop met hun gevoelens, voor een ander en de gevoelens over zichzelf. Voor wie kies ik in het leven en waarom. Kan ik er ook twee partners op na houden, of is één ook genoeg.
De link naar de titel heb ik niet uit het toneelstuk kunnen halen. Ik heb ook geen idee wat de kruistochten op zich betekent.
c) vorm
De toneel marathon “de Kruistochten” bestaat uit drie delen: “Tafelmanieren, Woongenot en Groen groen groen groen.”
In deze drie stukken speelt zich hetzelfde af alleen telkens vanuit een andere kamer als perspectief.
Het speelt zich namelijk af in een huis, met redelijk wat aantal kamers. De scènes spelen zich hier dan ook af. Wat je in Tafelmanieren ziet zijn een aantal kamers en gesprekken van mensen. In Woongenot zie je al die dingen die zich tegelijk afspeelde tijdens die andere scènes maar dan in een andere kamer. Dus bijvoorbeeld krijg je eerst te zien wat er in de woonkamer en op de zolder zich afspeelt en daarna wat zich natuurlijk tegelijk afspeelde, want de tijd staat niet stil en zie je de scènes op de overloop of in de keuken en valt eigenlijk alles als een puzzelstukje in elkaar. Want wat je wel meekrijgt is dat iemand al pratend uit de keuken, die dan niet te zien is, de woonkamer binnen komt. Later snap je dit, in het volgende deel, want dan zie je die persoon uit de keuken lopen naar de woonkamer die dán niet te zien is.
De kamers die je niet ziet worden gesymboliseerd door een hok midden op het toneel. Als iemand een andere kamer inloopt, gaat hij dat hok binnen. In het derde deel ‘Groen groen groen groen’ zie je alles gebeuren. Het hok heeft alleen nog maar een geraamte wat betekent dat je alles kunt zien. In dit stuk zit dan ook het einde, je ziet hoe het afloopt.
Er waren veel decorstukken. Eigenlijk waren alle kleine decor stukken in overvloed aanwezig.
Maar een tafel was er bijvoorbeeld niet. Men at op de grond, of staand. Er waren tientallen decor stukken: kopjes, borden, bestek, ontbijtspullen zoals cornflakes, melk, sla, pannen, bloemen in een vaas, nou van alles in ieder geval, het was een zooi na afloop van het toneelstuk.
De decors zorgden voor het herkenbare bij mij. Er werd echt gegeten, afgewassen en er vielen dingen kapot. Dit gebeurt thuis bij mij ook. Het verhaal ging om het thema ‘huwelijk’, en hoeveel mensen zijn er níet getrouwd? In ieder geval niet de meerderheid. En al deze mensen moeten eten en afwassen, erg herkenbaar.
De belichting is me helemaal niet opgevallen waaruit ik dan maar opmaak, dat deze niet een spectaculaire en belangrijke rol speelde. Het was constant licht. Tussen de drie delen door was het pauze, dus toen werd het donker.
Het decor trok veel aandacht. Maar niet in negatieve zin. De aandacht werd hiernaar toe getrokken omdat de spelers hiermee heel erg rekening moesten houden. Het lag echt vol op het toneel. Soms vroeg je je af of iemand niet gigantisch op zijn gezicht zou gaan.
4. Beoordeling
1 Boeiend, ontroerend, spannend?
Ik vond alles leuk. Geen scène die me absoluut niet aansprak, of die saai was.
Spanning werd niet echt opgebouwd. Wat wel nieuwsgierig maakte, wie nou uiteindelijk bij wie bleef. Dit kom je pas te weten aan het einde.
2 Negatieve elementen
Niet vervelend maar wel een beetje choquerend vind ik het geknoei tussen Norman en Annet. Annet is het zusje van Ruth en Ruth is getrouwd met Norman. Norman knoeit met Annet maar Annet laat dit ook toe. De man van je zus! Best heftig en het lijkt bijna normaal in het toneelstuk.
3 Tot denken aangezet/herkenbaar?
Een beetje misschien moet ik toegeven, stel je voor je zusje doet het met je man, maar eigenlijk wilde ik er niet over nadenken en ben daar dan ook mee gestopt. Met de hoop dat mij dat nooit zal overkomen. Een zusje heb ik niet, maar een vriendin is ook al erg genoeg.
4 Eindoordeel
Een ontzettend mooi stuk die de twijfels van de mens in zijn huwelijk of relatie goed weergeeft. Hoe iedereen daar verschillend in is en eigenlijk ook weer een beetje hetzelfde uiteindelijk. Wie wil er nou niet dat er iemand rond loopt die helemaal voor je gaat en die van je houdt.
5 Aanrader?
REACTIES
1 seconde geleden