Jesus Christ Superstar

CKV verslag “Jesus Christ Superstar”

Personages:

De personages uit het stuk: Jesus Christ Superstar, hebben allemaal een kostuum die herkenbaar is voor de jaren ’60. Toch is het ook herkenbaar voor ongeveer het jaar 0. Aan de kostuums is erg veel tijd en zorg besteedt, dit is ook te zien bij het zien van het stuk en geeft echt een meerwaarde aan het stuk, omdat je hierdoor de verschillende personages uit elkaar kan houden, ook al worden er dubbelrollen gespeeld. Bijvoorbeeld de Farizeeërs dragen zwart gewaad met een gouden plakkaat om hun borst die hun functie aangeeft. Kajavas, de opperpriester draagt een groot gouden plakkaat belegd met edelstenen en de onderpriester draagt een kleinere. Jezus, draagt witte kleding die past bij zijn goddelijkheid. De discipelen dragen gewone jaren ‘60 kleding, zoals spijkerjasjes of leren jackets. Later als ze voor Hebreeuws volk spelen die Jezus veroordelen hebben ze ook donkere gewaden aan als farizeeërs. De haardracht verschilt, bijvoorbeeld Jezus draagt half lang haar en een baardje, zoals hij meestal afgebeeld wordt en is helemaal gekleed naar het jaar 0. De Discipelen daarop dragen gewoon haar, soms stijl achterover, soms lang haar, soms krullen. De farizeeërs hebben hun haar strak achterover op hun hoofd.

Speelstijl:

Wat vooral opvalt in de speelstijl is dat veel dingen niet “echt” worden uitgebeeld, maar dat er vervangingen voor komen, zoals de geseling van Jezus, daar zie je Jezus wel staan, maar wordt er niet echt geslagen, maar wordt er uitgebeeld dat de discipelen(die hier Hebreeuw volk spelen) zo hard mogelijk slaan op de grond met een dergelijke finesse dat het lijkt alsof ze iemand met veel haat slaan. Het is dus allemaal erg goed uitgewerkt, hetzelfde geldt voor het stuk dat Jezus aan het kruis gespijkerd wordt, ze beginnen met zijn twaalven te hameren op een stuk metaal en een voor een houden ze er mee op. Ook aan het begin van de voorstelling, werd het “onze vader” in gebarentaal opgevoerd, als symboliek dat het geloof voor iedereen is zonder dat je misschien kan horen. De mimiek die door het stuk heen gebruikt wordt is erg goed, vooral een sterk optreden van Maria Magdelena die heel droevig overkomt, of juist geruststellend in de verschillende scènes. Bijna het hele stuk is gezongen en in het Nederlands. Het stuk is goed omgezet van de gelijknamige musical die uitkwam in de jaren ’60. Alhoewel degene die Jezus speelt een Belg is kun je dit niet horen.

Ruimte:

Het toneel, bestaat uit een groot kruis in het midden liggend op de grond met een hoogteverschil. Aan weerszijden is een trap omhoog met een plateau aan beide kanten. In het midden achter het kruis staat de band achter een doek te spelen, die net niet doorzichtig is. Er worden nauwelijks rekwisieten gebruikt, op de scène na dat Jezus aankomt in Jeruzalem en een chaos van marktlui tegenkomt. Voor de rest is het hele stuk bijna rekwisietloos. Het Decor is niet realistisch maar ook niet abstract omdat je toch duidelijk kan zien wat er allemaal gebeurt. Het licht is goed verdeelt, op de achterkant van het toneel staat een blauw licht, en voorop is een spotlight die de hoofdpersoon en degene die op dat moment aan het zingen is volgt.

Geluid:

Het geluid wat er in voorkomt is erg mooi, en de band maakt erg mooie muziek, om de prachtige stemmen van de zanger(s)(essen) te ondersteunen. De acteurs zingen allemaal erg zuiver en mooi. Toen ik het hoorde kreeg ik gewoon kippenvel. Het geluid is doelbewust gekozen en gebaseerd op de gelijknamige musical uit de jaren ’60.

Onderwerp:Het stuk gaat over de lijdensweg van Jezus.
Thema: Het thema is het geloof en vertrouwen in God van Jezus.

Karakters:

Jezus, de hoofdpersoon is erg onzeker over de lijdensweg die hij moet bewandelen van God.
Judas, de persoon die Jezus moet verradenaan de farizeeërs. Hij is nogal gericht op de geldzaken.
Maria Magdelena, Het meisje die Jezus steunt, wanneer iedereen hem verlaten heeft.
Discipelen, de volgelingen van Jezus, ze staan naast hem als het moet.
Farizeeërs, De hogepriesters van de Joden die Jezus willen opruimen, ten behoeve van het volk.

Het verhaal speelt zich af in het oude Jeruzalem rond het begin van de jaartelling.

Het stuk duurt drie uur, en de laatste drie dagen van Jezus worden uitgebeeld.

Het stuk heeft wel degelijk een diepere betekenis, het moraal is eigenlijk dat je gewoon vertrouwen in God moet hebben ook al is het moeilijk op het moment. Ook werd met deze musical aangetoond hoe verdorven de maatschappij eigenlijk is, daarom is er ook sprake van een maatschappelijk/sociaal protest, vormend, en natuurlijk vermakend stuk.