Industry Of Love van Hans Teeuwen

5.2

Theaterverslag door een scholier
4e klas havo | 399 woorden
20 januari 2004
20 keer beoordeeld

5.2

20 keer beoordeeld

ADVERTENTIE

5 belangrijke vragen die je jezelf moet stellen als studiezoeker

Met keuze uit ruim 1.600 hbo- en wo-bachelors in Nederland is het best lastig om een studie te kiezen. Hoe begin je met zoeken, en hoe kom je dichterbij de studie die bij je past? Om je daarbij te helpen, hebben we vijf belangrijke vragen op een rijtje gezet die je jezelf moet stellen tijdens je studiezoektocht.

Naar de pagina

Woensdag 8 oktober 2003 ben ik naar de nieuwe show van Hans Teeuwen “Industry Of Love ” in Carré te Amsterdam geweest. Op het toneel stonden een piano, een microfoon en een kan met water. We zaten net toen de muziek begon te spelen en Hans opkwam. Hij stond ongeveer 5 minuten te dansen en begon daarna met zijn cabaretstuk. Hij begint met zijn verhaal op het dak van een hoog flatgebouw. Hij zit daar lekker te genieten van het zonnetje in zijn rieten stoel toen er een kikvorsman op zijn schoot ging zitten. Hij heeft woorden met hem en gooit hem van het dak. Daardoor moet hij vluchten voordat de FBI hem komt halen maar komt vast te zitten in de lift. Er gebeurt dan weer vanalles in die lift en zo dwaalt hij 2 uur lang af totdat hij spontaan weer terug is in de lift die ineens weer verder gaat. Hij zingt tussendoor nog een aantal liedjes die hij zelf begeleid op de piano. Er zit geen logica in zijn verhaal en vaak geen verband tussen de onderwerpen, hij gaat van het ene onderwerp naar het andere. Ik vond hem grof en beledigend, maar de meeste waren grappen waarvan ik dacht hoe komt hij erop en op de manier hoe hij het verteld is gewoon grappig. Ook al slaat het nergens op, als hij het verteld is het grappig. Bijvoorbeeld het stuk toen hij aan de ene kant van het toneel achter het gordijn ging staan, tevoorschijn kwam en kiekeboe riep. De hele zaal moest lachen. Hij deed dat nog een aantal keer, ook aan de andere kant van het toneel. Toen verstopte hij zich achter de piano, kwam tevoorschijn en riep koekebie en zei heel serieus: ”die zag je niet aankomen he?”. Als je het zo leest klinkt het niet echt grappig, zijn grappen zijn niet na te vertellen, daar moet je gewoon bij zijn. In de zaal zaten voornamelijk jongeren van rond de 20 jaar. Helaas kon ik alleen nog maar kaartjes voor de achterste rij helemaal bovenin krijgen en kon ik hem jammer genoeg niet goed zien en sommige dingen kon ik niet goed horen. Er werd gedurende de hele show een spot op hem gericht en hij wisselde niet van kostuum. Ik heb heel erg van zijn show genoten en hoop dat hij zo doorgaat. Zodra hij weer een nieuwe show heeft, ga ik er absoluut weer heen!