Herman van Veen

Een avondje Herman van Veen
Een beschrijving van een avond, die ik nooit meer zal vergeten, zal hieronder volgen. Ik ben, 23 november jongstleden, naar een theater voorstelling geweest van Herman van Veen. Een artiest waar ik niet veel vaker muziek van heb gehoord. Samen met [naam], [naam] en [naam] heb ik die avond deze artiest bewonderd in het Koninklijk Theater Carré. Om vervolgens doodmoe weer naar huis terug te keren. We zijn om 17.30 uur vertrokken van huis om om 20.00 uur het begin van de voorstelling mee te maken. Een vrouw in het halletje verkocht de programmaboekjes en daar hebben wij ons er een rijker van gemaakt. Hierin stond een hele beschrijving van Herman van Veen en vele foto’s van zijn vorige, maar ook van deze show. Op de achterste bladzijde stonden een heel aantal van zijn liederen, met hierboven de tekst: ‘Hieruit zal Herman van Veen een aantal nummers selecteren’. Toen wij ons gezeteld hadden in ons stoelen, die zich op het balkon bevonden, begon de voorstelling al spoedig. In de voorstelling was veel afwisseling tussen serieuze muziekstukken en humoristische anekdotes. Ik heb veel gelachen om zijn vele grappen, over zijn oom, die hem streken leerde, en over zijn tante, die erg dik en dom was, en over nog veel meer personages, die hij op een intrigeerende manier vorm gaf. Tegenover deze lachertjes zetten Herman van Veen, ik neem aan in samenwerking met nog vele andere medewerkers, een aantal gevoelige nummers. Er waren veel verschillende onderwerpen die Herman van Veen in zijn muziekstukken verwerkte. Hij had vrolijke nummers, waar je bijna van uit je stoel ging om mee te dansen, maar er waren ook veel droevige nummers, vaak met een actueel onderwerp. Er was bijvoorbeeld een nummer dat ging over de dood van vele kinderen. Hierbij kunnen we natuurlijk denken aan de landen waar veel jongeren overlijden aan de honger, aan Lepra en nog meer van zulke vervelende aspecten, maar we kunnen ook denken aan het nog zo hoge aantal miskramen, of kinderen de leiden aan kanker. Het muziekinstrument dat hij het meeste gebruikte was zijn viool, die hij prachtig bespeelde. Dit gaf een bepaalde sfeer aan de avond. Het was een gezellige, huiselijke sfeer, je voelde je er snel op je gemak. Ook was er veel aan de aankleding van het geheel gedaan. Er kwamen veel verschillende attributen voorbij die hij allemaal leuk verwerkte in zijn theatervoorstelling. Ook de kostumering was weer geweldig. Veel verschillende soorten personages kwamen hierdoor langs. Ook de clownsjas, die Herman van Veen veel gebruikt, ook voor zijn rol als clown in kinderboeken, is nog even over het toneel heen gekomen. Toen de voorstelling was afgelopen en iedereen al grotendeels de zaal had verlaten, gaf Herman van Veen nog een toegift. Wij stonden nog op de vleugel toen dit gebeurde en zijn weer gaan zitten om dit fenomeen te bewonderen. Hij speelde een nummer dat in de voorstelling een van de knallers was geweest. Vervolgens liet hij degenen die nog beneden bij de eerste rang waren op het podium om daar met hem mee te dansen. Het was heel leuk om te zien hoe steeds meer mensen het podium op durfden te gaan en mee te doen met het dansen. Een paar dagen na de voorstelling heb ik de cd van dit concert van mijn moeder overgenomen en daar heb ik nog heel wat uurtjes luister pluzier van gehad. Kortom; het was een geslaagde avond. Ik heb er een nieuwe artiest bij gevonden die ik erg goed vond en een nieuwe ervaring rijker. Ik denk dat ik ook zijn nieuwe voorstelling zeker wel wil zien, als die nog komt, en de cd ook wel zal aanschaffen. Het was een echte aanrader.