De tweeling

De tweeling
Uit het boek van Tessa de Loo Algemeen: Regie: Mette Bouhuijs
Bewerking: Moniek Merkx
Spel: Yvonne van den Hurk, Trudy de jong, Winineke van Groningen en Els Ingeborg Smits. Ik heb de voorstelling gezien met samen met 5 anderen. We zijn op 25 oktober naar het Kennemer Theater te gaan om de voorstelling te zien. De voorstelling duurde anderhalf uur. Ik dacht dat we een echt toneelstuk te zien kregen met meerdere personen. Waar verteld werd. Dat de tweeling, Lotte en Anna, gescheiden worden in hun kindertijd en elkaar later weer terug vinden. Maar dat was dus niet zo. Kenmerken: Het is een toneel voorstelling. Het is een ingenieus gecomponeerde, impressionistische collage waarbij alle vondsten en ideeën worden verwerkt. Het is een verhaal over de onmenselijkheid van de oorlog, in de steek gelaten worden, eenzaamheid en uit elkaar groeien. Het tekstgebruik van de personen speelt een belangrijke rol. De woorden die ze gebruikten waren afentoe best moeilijk te begrijpen. Het licht was telkens verschillend. Dan werd er op de ene persoon een vellen lichtstraal gericht en werd de ander in het donker gezet. Dan op allemaal en de andere keer was het hele toneel donker. De kleuren van het licht waren ook verschillend. Het geluid was ook erg afwisselend. Eerst was er geen geluid. Als er dan iets er dramatisch werd verteld werd het geluid erg hard. En dan schrok je best. Dan was het weer en zacht en lief geluid. De kostuums, er waren dus 4 personen. De 2 Anna’s droegen zwarte kleren, een zwarte rok met een zwarte katoenen bloes en daaronder een zwarte zijden bloes. Die zwarte katoenen bloes deden ze uit en bonden die om hun middel. De 2 Lotte’s droegen grijze kleren, een zwarte rok met een grijs vest en daaronder een witte katoenen bloes. Het grijze vest ging op den duur uit en bonden die om hun middel. Voor de rest was er geen verandering in de kleding. Decor, er stonden op het toneel ong 10 tafels met daaromheen 4 stoelen. Op de tafels stond 1 fles blauwe spa. Op de achtergrond waren twee schermen die schijn stonden. Op beide schermen was het zelfde te zien. Op de schermen zag je ong. de uitbeelding van hoe de Anna’s of Lotte’s hun verhaal vertelde. Er was geen verandering in het decor, ja alleen de film op het decor veranderde telkens. Spanningsopbouw is er wel. Wordt er iets zieligs verteld en gaat dat opeens over in geschreeuw, ruzie, wordt de achtergrond muziek daaraan toegepast. Dat is volgens mij de bedoeling zodat je kan meeleven in het stuk. Samenspel, is erg groot in deze voorstelling. Het is eigenlijk alleen maar samenspel. Ze leggen met z’n tweeën wat uit waarbij ze verschillende personen telkens zijn dus je moet je gedachten er goed bij houden anders weet je niet waar ze het over hebben of wie ze zijn. Ze zijn goed op elkaar in gespeeld alle vier. Ik vond dat je wel kon zien hoe ze ook buiten het spel met elkaar omgaan. Dat zag ik hoe ze speelden met de gevoelens enzo.
Inhoud: De Tweeling vertelt de levensverhalen van de tweeling Lotte en Anna, die in hun kindertijd van elkaar worden gescheiden. Lotte groeit op in Nederland, Anna in Zuid-Duitsland. Als ze elkaar jaren later bij toeval ontmoeten in een kuuroord in Spa, blijkt dat ze volledig uit elkaar zijn gegroeid. Vanaf het eerste moment dat de zussen elkaar weer zien, speelt de door de oorlog veroorzaakte vijandschap een belangrijke rol. Persoonlijke mening: Ik dacht dat we naar een toneelstuk gingen kijken, waarbij je zag wat er allemaal gebeurde in de twee verschillende levens van de tweeling. In het begin van het toneelstuk snapte ik er niet echt wat van. 4 personen maar er speelden maar 2 persoonlijkheden in. Later pas begon ik te begrijpen dat er twee Anna’s waren en twee Lotte’s. Ze vertelde een beetje aan elkaar hoe hun leven eruit zag. Dan was Anna gewoon Anna en dan was ze oom Victor of tante Matha. Ik vond het een ingewikkeld toneelspel, maar eigenlijk toch wel mooi hoe ze het uitbeelden. De drama en verdriet werd goed uitgebeeld en met de muziek op de achtergrond kon je, je er echt in het toneelspel meespelen ongeveer.