Cabaret Arjan Ederveen

Arjan Ederveen en zijn “groep de la Troep” met De grote verdwijntruc

Op zaterdagavond 19 januari zijn Erik, Enzo, Alex en ik naar een cabaretshow van Arjan Ederveen in schouwburg Kunstmin in Dordrecht geweest. Tekst en thematiek De voorstelling begint met een soort dansje van Arjan met de 4 medespelers, het is een weinigzeggend, maar erg komisch dansje om te zien. Door dit dansje ben je alvast flink ‘warm gelachen’. Thomas van Meckeren (Arjan Ederveen) komt bij de dokter en hoort dat hij een ernstige ziekte heeft. Zijn hersens zijn namelijk aan het krimpen. Deze ziekte is familie van Alzheimer (komt mooi uit want zijn vrouw houdt van familie, haha!). Hij zal de komende tijd zijn geheugen gaan verliezen. Hij zal zichzelf (vrij letterlijk) tegenkomen en dan herinneringen uit het verleden opnieuw meemaken. Vanaf hier spelen de verhalen zich vooral af of in het zieken-/gekkenhuis of in een herinnering van Thomas. Thomas zit dus in een gekkenhuis en komt zichzelf tegen. Hij ziet dan een andere Thomas, die eerst heel klein is, een poppenkastpop, en iedere volgende herinnering groter wordt, marionet, gewone man, man op stelten en uiteindelijk een deel van het hoofd van een paar meter groot dat bijna heel het toneel inneemt. De herinneringen zijn van een auto-ongeluk waar zijn dochter omkwam tot een nudistenstrand waar hij en zijn vrouw, gespeeld door poppen, een flinke vrijpartij meemaakten. Spel en presentatie In deze voorstelling werd weinig gezongen, al was er voor de pauze een lied dat ‘nergens over ging’ en zo was de tekst ook. Thomas praatte vaak tegen de zaal, wat de andere spelers niet deden. Hij deelde ook een keer taart uit in de zaal en die taart kwam natuurlijk bij Erik terecht. Vormgeving Het decor was steeds anders, zo werd de snelweg A6 uitgebeeld door een vangrail en een praatpaal. En een conversatieruimte door twee stoelen en een lectuurbak. In twee sketches werd er ook gebruik gemaakt van marionetten poppen, 1 sketch met alleen marionetten en in de andere sketch praatte Arjan met een pop. Op de spelers stonden altijd volgspots gericht. Bij het begin van de voorstelling bij ‘het gekke dansje’ speelde ze met de volgspot, door te doen alsof het een bal was, dit gaf een erg leuk effect. Thomas had vooral een pyjama aan, omdat hij in het gekkenhuis zat. De andere spelers hadden allemaal een kostuum, die goed hun rol duidelijk maakte. Zoals een zuster- of dokterpak. Boeiende werking Het stuk boeide vooral door de samenhang van alles. Er was op het toneel veel te zien, maar de tekst was ook erg leuk om naar te luisteren. Recensie Ik vond deze show ontzettend leuk, Arjan speelde heel erg goed en heel natuurlijk en dat was erg fijn om naar te kijken. Ik vond dat er erg goede grappen in zaten al ging het soms, op seksueel gebied, wel heel erg ver. Bij binnenkomst van de zaal kreeg je een recensie van de voorstelling uit de Volkskrant. Deze recensie was erg negatief over de groep de la Troup, wat ik niet terecht vind. Ik vond deze vier acteurs ook erg goed spelen, maar misschien ziet een erg ingewijd persoon wel minpunten. Ik vond het een leuke avond. Ik zal denk ik nog wel vaker naar cabaretiers gaan, al vond ik het wel erg duur.