Theaterverslag
Algemene Gegevens
Titel: Hendrick-Jan de stuntman: Boem is ho!
Auteur: Mark en Jos van Wees
Artiesten: Mark en Jos van Wees
Regisseur: Bob Mclaren
Hoofdrolspelers: Mark en Jos van Wees Plaats en datum van de voorstelling: Alkmaar (achter station Noord) op 23 oktober 12.15 uur Plot * Het is een soort toneelstuk dat bestaat uit verschillende sketches. Er werd veel gebruik gemaakt van effecten, zoals de diaschermen waarop je de toneelspelers zag rijden. Het ging over het dagelijkse straatleven; zo zag je pizzacoureurs, een man die rijlessen nam en verhuizers. Elke keer een korte sketch over een bepaald onderwerp. Ook het publiek werd erbij betrokken. Zo kon je worden aangesproken door een “politieagent” en moest je meehelpen met de verhuizers. * Er was sprake van meerdere conflicten, omdat er telkens andere persoontjes werden gespeeld. Er was een conflict met 2 verhuizers, met een rij-instructeur en de leerling, met een politieagent en het publiek en met 2 pizzacoureurs. Het toneelbeeld * Het vond plaats in een circustent. Het publiek zat aan weerszijde van het toneel. Ze zaten op rijen die afliepen. Je zat boven het toneel. Het had als effect dat de mensen op de onderste rij “naast” het toneel zaten en dus makkelijk erin betrokken konden raken. * Je had niet echt een decor, alleen wat schermen. Het licht was wel belangrijk, je had verschillende lichtstanden. De ene keer heel fel en de andere keer een beetje mysterieus. Als de politieagent kwam doofde het licht en scheen hij met een hele felle lamp over het publiek heen. Ze hadden niet zo veel attributen, alleen wat brommers, auto’s en een busje. Verder hadden wat kartonnen dozen. De kostuums bestonden uit wat overalls en een politiepak. Het toneel beeld was heel belangrijk voor de thematiek, omdat het de bedoeling was dat het publiek erbij betrokken werd en dat lukte nu heel goed. Muziek en geluidseffecten,/B> Er werd wel gebruik gemaakt van geluidseffecten. Maar vooral werden ze gebruikt om de volgende sketch aan te kondigen. Bij de scène dat de politieagent de pizzacoureurs moest pakken werd er gebruik gemaakt van harde brommergeluiden. Personages * De belangrijkste personages waren: de politieagent, de pizzacoureurs en de verhuizers. * De politieagent was een beetje een domme man die niet echt geloofwaardig overkwam. Dit kwam ook, omdat zijn hond een mens was. Hierdoor was het wel erg grappig. De pizzacoureurs waren wel geloofwaardig, vanwege kleding en hun brommertjes. Ze reden voornamelijk rond. De verhuizers waren onhandige mannen die grappige uitspraken hadden. Ze waren wel geloofwaardig, omdat ze heel de tijd koffie wilden drinken. Een echt cliché beeld. * De onderlinge relaties waren dat de politieagent de pizzacoureurs achterna zat. * Ik heb het meest meegeleefd met de verhuizers, omdat zij het meest overtuigd toneel speelden. Zij waren ook het grappigst. * Het waren vooral clichébeelden die je zag. Maar het waren wel gewone mensen. Mensen die beroepen uitoefenen waarbij je veel op straat bent. Thematiek en interpretatie * De belangrijkste thema’s waren: ‘de rol van de politie op straat’ en ‘veiligheid’. * Het ging voornamelijk over het straatleven en de politieagent die daar in verwikkeld is. * De visie van de regisseur was dat de politici meer blauw op straat wilden en hoe dat in het dagelijks leven tot uiting komt. De visie is dus goed gerealiseerd. * Het thema heeft voor mij betekenis, omdat veiligheid voor iedereen belangrijk is. Maar zelf heb ik niet veel te maken met de politie. Boeiende werking * De scène dat de politieagent iemand uit het publiek haalde vond ik het meest boeiend. Ik vond dat, omdat de spanning op dat moment hoog was. * De regisseur heeft vooral het toneelbeeld hiervoor gebruikt, omdat het publiek naast het toneel zat. Ik vond de scène met de pizzacoureurs niet boeiend, omdat ze maar wat rondreden. Structuur * De gebeurtenissen werden snel achter elkaar gepresenteerd. De opbouw was niet echt duidelijk, omdat je gewoon losse scènes achter elkaar zag. Wel was het leuk dat sommige personages terug kwamen. Er waren veel plaatswisselingen, doordat er gebruik werd gemaakt van schermen waarop eerder gespeelde video’s werden vertoond. Recensie Ik vond het een leuke voorstelling. Het was een voorstelling waarbij je niet veel hoefde na te denken. Er zaten grappige elementen in. De verhuizers vond ik het leukst, omdat zij het meest echt toneel speelden. Ook vond ik de special-effects leuk. De dia schermen vond ik origineel. Ik raad de voorstelling iemand aan, omdat het amuseert en ontspant. Vooral jongeren zullen deze voorstelling leuk vinden.
Artiesten: Mark en Jos van Wees
Regisseur: Bob Mclaren
Hoofdrolspelers: Mark en Jos van Wees Plaats en datum van de voorstelling: Alkmaar (achter station Noord) op 23 oktober 12.15 uur Plot * Het is een soort toneelstuk dat bestaat uit verschillende sketches. Er werd veel gebruik gemaakt van effecten, zoals de diaschermen waarop je de toneelspelers zag rijden. Het ging over het dagelijkse straatleven; zo zag je pizzacoureurs, een man die rijlessen nam en verhuizers. Elke keer een korte sketch over een bepaald onderwerp. Ook het publiek werd erbij betrokken. Zo kon je worden aangesproken door een “politieagent” en moest je meehelpen met de verhuizers. * Er was sprake van meerdere conflicten, omdat er telkens andere persoontjes werden gespeeld. Er was een conflict met 2 verhuizers, met een rij-instructeur en de leerling, met een politieagent en het publiek en met 2 pizzacoureurs. Het toneelbeeld * Het vond plaats in een circustent. Het publiek zat aan weerszijde van het toneel. Ze zaten op rijen die afliepen. Je zat boven het toneel. Het had als effect dat de mensen op de onderste rij “naast” het toneel zaten en dus makkelijk erin betrokken konden raken. * Je had niet echt een decor, alleen wat schermen. Het licht was wel belangrijk, je had verschillende lichtstanden. De ene keer heel fel en de andere keer een beetje mysterieus. Als de politieagent kwam doofde het licht en scheen hij met een hele felle lamp over het publiek heen. Ze hadden niet zo veel attributen, alleen wat brommers, auto’s en een busje. Verder hadden wat kartonnen dozen. De kostuums bestonden uit wat overalls en een politiepak. Het toneel beeld was heel belangrijk voor de thematiek, omdat het de bedoeling was dat het publiek erbij betrokken werd en dat lukte nu heel goed. Muziek en geluidseffecten,/B> Er werd wel gebruik gemaakt van geluidseffecten. Maar vooral werden ze gebruikt om de volgende sketch aan te kondigen. Bij de scène dat de politieagent de pizzacoureurs moest pakken werd er gebruik gemaakt van harde brommergeluiden. Personages * De belangrijkste personages waren: de politieagent, de pizzacoureurs en de verhuizers. * De politieagent was een beetje een domme man die niet echt geloofwaardig overkwam. Dit kwam ook, omdat zijn hond een mens was. Hierdoor was het wel erg grappig. De pizzacoureurs waren wel geloofwaardig, vanwege kleding en hun brommertjes. Ze reden voornamelijk rond. De verhuizers waren onhandige mannen die grappige uitspraken hadden. Ze waren wel geloofwaardig, omdat ze heel de tijd koffie wilden drinken. Een echt cliché beeld. * De onderlinge relaties waren dat de politieagent de pizzacoureurs achterna zat. * Ik heb het meest meegeleefd met de verhuizers, omdat zij het meest overtuigd toneel speelden. Zij waren ook het grappigst. * Het waren vooral clichébeelden die je zag. Maar het waren wel gewone mensen. Mensen die beroepen uitoefenen waarbij je veel op straat bent. Thematiek en interpretatie * De belangrijkste thema’s waren: ‘de rol van de politie op straat’ en ‘veiligheid’. * Het ging voornamelijk over het straatleven en de politieagent die daar in verwikkeld is. * De visie van de regisseur was dat de politici meer blauw op straat wilden en hoe dat in het dagelijks leven tot uiting komt. De visie is dus goed gerealiseerd. * Het thema heeft voor mij betekenis, omdat veiligheid voor iedereen belangrijk is. Maar zelf heb ik niet veel te maken met de politie. Boeiende werking * De scène dat de politieagent iemand uit het publiek haalde vond ik het meest boeiend. Ik vond dat, omdat de spanning op dat moment hoog was. * De regisseur heeft vooral het toneelbeeld hiervoor gebruikt, omdat het publiek naast het toneel zat. Ik vond de scène met de pizzacoureurs niet boeiend, omdat ze maar wat rondreden. Structuur * De gebeurtenissen werden snel achter elkaar gepresenteerd. De opbouw was niet echt duidelijk, omdat je gewoon losse scènes achter elkaar zag. Wel was het leuk dat sommige personages terug kwamen. Er waren veel plaatswisselingen, doordat er gebruik werd gemaakt van schermen waarop eerder gespeelde video’s werden vertoond. Recensie Ik vond het een leuke voorstelling. Het was een voorstelling waarbij je niet veel hoefde na te denken. Er zaten grappige elementen in. De verhuizers vond ik het leukst, omdat zij het meest echt toneel speelden. Ook vond ik de special-effects leuk. De dia schermen vond ik origineel. Ik raad de voorstelling iemand aan, omdat het amuseert en ontspant. Vooral jongeren zullen deze voorstelling leuk vinden.
REACTIES
1 seconde geleden