Aida
1. Algemene gegevens
· Titel van de voorstelling: Aida
· Naam van de regisseur: Robert Falls
· Cast:
Alternate Aida: Carolina Dijkhuizen
Radames: Bastiaan Ragas
Amneris: Antje Monteiro
Alternate Zoser: Ben Cramer
Mereb: Marlon David Henry
Farao: Ben Ramakers
Amonasro: Felix Burleson
· Muzikale leiding: Jim Abbot
· Plaats en datum van de voorstelling: donderdag 11 juli 2002 in het Fortis Circustheater te Scheveningen.
2. Plot Eerste akte: In de Egyptische vleugel van een hedendaags museum ontmoeten de blikken van een man en vrouw elkaar bij een tentoonstelling. Op dat moment komt Amneris, een vrouwelijke farao, tot leven en het verhaal begint zich met afspelen in het oude Egypte. Radames, de kapitein van het Egyptische leger is teruggekeerd van een expeditie naar het vijandelijke buurland Nubië. Wanneer zijn soldaten een groep Nubische vrouwen gevangen nemen raakt hij in de ban van de felle en trotse Aida.
Aida wordt voor een zekere dood in de kopermijnen behoed door Radames die haar als bediende naar prinses Amneris, zijn verloofde, stuurt. Radames’ vader, bevelhebber Zoser, groet zijn zoon met het nieuws dat de Farao stervende is en dat Radames zich gereed moet maken als opvolger.
Radames’ Nubische bediende Mereb is een jonge man die heeft leren overleven in Egypte. Als hij Aida bij het paleis afzet, herkent hij in haar de dochter van de Nubische koning. Zij bezweert hem haar identiteit geheim te houden omdat de Egyptenaren haar anders zullen doden. Wanneer zij aan Amneris wordt voorgesteld, merkt Aida dat de fascinatie van de prinses voor mode alleen dient ter maskering van haar onzekerheden. Bij een banket kondigt de Farao aan dat Radames en Amneris zeven dagen later zullen trouwen. Samen delen Radames en Aida hun dromen en verdriet, want Radames zal nooit meer kunnen reizen.
Later die nacht raakt Amneris bezorgd over de ziekte van haar vader en vindt in Aida iemand die haar begrijpt en bijvalt. Radames valt de kamer van zijn verloofde binnen en zorgt ervoor dat hij een moment alleen is met Aida, zodat hij haar kan vertellen dat hij zich steeds sterker tot haar aangetrokken voelt. Aida wordt vervolgens door Mereb naar het Nubische kamp gebracht waar zij luistert naar de wens van haar volk hen te leiden. Wanneer zij Radames smeekt de Nubiërs te helpen, opent hij zijn hart door zijn bezittingen aan hen te schenken en verklaart hij haar zijn liefde. Aida is niet langer in staat haar gevoelens voor hem te onderdrukken en valt hem in zijn armen. Hun geluk wordt verstoord door het nieuws dat Radames’ leger Amonasro, koning van Nubië en vader van Aida, gevangen heeft genomen. Radames kan Aida niet troosten en laat haar overstuur achter. Aida roept haar ontmoedigde volk bij elkaar en verzekert hen dat Nubië nooit zal sterven.
Tweede akte: Aida, Amneris en Radames zijn verstrikt geraakt in tegenstrijdige loyaliteiten en emoties. Via omkoping lukt het Aida en Mereb om in Amonasro’s gevangeniscel te komen, waar Aida wordt herenigd met haar vader. Mereb bedenkt een plan om tijdens de commotie rond Amneris’ trouwerij te ontsnappen. Om haar vader en natie te redden, moet Aida de man van wie ze houdt verraden.
Zoser ontdekt Radames’ verhouding en waarschuwt zijn zoon dat dit hem de troon kan kosten, maar Radames deelt niet langer zijn vaders ambities. Zoser beveelt zijn mannen Aida te zoeken en te doden.
In het Nubische kamp krijgt Aida een excuusbrief van Radames waarin hij zich verontschuldigt voor de onnadenkende wijze waarop hij zich heeft gedragen toen hij hoorde dat Amonasro gevangen was genomen. Als de Egyptische soldaten voor Aida komen, offert een andere Nubische vrouw zich op zodat de prinses in leven kan blijven. Aida is nu vastbeslotener dat ooit om Radames voorgoed te verlaten en gaat afscheid van hem nemen, ondanks de bezwaren van Mereb.
Radames vertelt Aida dat hij het huwelijk aflast. Ze weet dat hiermee de kans op de ontsnapping van haar vader verkeken is en zegt hem dat hij het huwelijk moet doorzetten. Radames gaat akkoord, op voorwaarde dat zij op een boot van hem zal ontsnappen naar de vrijheid. De verscheurde minnaars gaan uiteen. Amneris heeft hun hele gesprek afgeluisterd en beseft dat haar aanstaande huwelijk een farce is.
Het nieuws van de ontsnapping van Amonasro verstoort het huwelijk van Amneris en Radames. Radames komt achter Aida’s identiteit als hij bij de haven aankomt op het moment dat zij met haar vader aan boord van zijn boot gaat. In de verwarring doodt Zoser Mereb en zorgt Radames ervoor dat Amonasro kan ontsnappen. Daarop worden Aida en hij gearresteerd wegens verraad.
Tijdens het hieropvolgende proces velt de Farao het oordeel dat zowel Aida als Radames levend zullen worden begraven. Amneris maakt haar rol als de toekomstige Farao waar door haar vader ervan te overtuigen dat beide minnaars in hetzelfde graf moeten sterven, als teken van mededogen voor de twee mensen waarvan zij is gaan houden. Met de dood voor ogen zoekt Aida kracht bij Radames. Als het laatste licht en het laatste restje zuurstof verdwijnen, zweert Radames dat hij honderd levens lang zal blijven zoeken om haar terug te vinden.
Weer terug in het hedendaagse museum kijkt de geest van Amneris toe als de moderne man en vrouw zich op een eigenaardige manier tot elkaar aangetrokken voelen.
3. Het toneelbeeld De voorstelling vond plaats in het Fortis Circustheater in Scheveningen. Zoals in veel theater liep de zaal rond met oplopende rijen met stoelen en in het midden het podium. Zo kan het hele publiek alles goed horen en zien. Ik zelf zat op de tweede ring en redelijk in het midden dus kon alles goed volgen. Het gebouw was mooi en versierd met Egyptische beelden en schilderijen maar de zaal zelf niet. Dit had verder geen effect op de voorstelling.
Er waren verschillende decors, heel mooi allemaal en de hoofdrolspelers uit een scène werden steeds belicht. De attributen en kostuums hadden een Egyptische uitstraling. Dit heeft dus allemaal met het thema te maken omdat het zich in Egypte afspeelt. Verder was er niet iets van symbolische werking. 4. Muziek en geluidseffecten Er werd veel gebruikt van muziek gemaakt, maar dit is logisch want het is een musical. In iedere scène werd wel een stuk gezongen en dat werd ondersteund door muziek. De muziek werd niet gebruikt voor de overgang van een scène maar het speelde een overheersende rol in de scènes.
Het theaterverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden