Aida

Aida 1. Algemene gegevens · Titel van de voorstelling: Aida · Naam van de regisseur: Robert Falls · Cast: Alternate Aida: Carolina Dijkhuizen
Radames: Bastiaan Ragas
Amneris: Antje Monteiro
Alternate Zoser: Ben Cramer
Mereb: Marlon David Henry
Farao: Ben Ramakers
Amonasro: Felix Burleson · Muzikale leiding: Jim Abbot · Plaats en datum van de voorstelling: donderdag 11 juli 2002 in het Fortis Circustheater te Scheveningen. 2. Plot Eerste akte: In de Egyptische vleugel van een hedendaags museum ontmoeten de blikken van een man en vrouw elkaar bij een tentoonstelling. Op dat moment komt Amneris, een vrouwelijke farao, tot leven en het verhaal begint zich met afspelen in het oude Egypte. Radames, de kapitein van het Egyptische leger is teruggekeerd van een expeditie naar het vijandelijke buurland Nubië. Wanneer zijn soldaten een groep Nubische vrouwen gevangen nemen raakt hij in de ban van de felle en trotse Aida. Aida wordt voor een zekere dood in de kopermijnen behoed door Radames die haar als bediende naar prinses Amneris, zijn verloofde, stuurt. Radames’ vader, bevelhebber Zoser, groet zijn zoon met het nieuws dat de Farao stervende is en dat Radames zich gereed moet maken als opvolger. Radames’ Nubische bediende Mereb is een jonge man die heeft leren overleven in Egypte. Als hij Aida bij het paleis afzet, herkent hij in haar de dochter van de Nubische koning. Zij bezweert hem haar identiteit geheim te houden omdat de Egyptenaren haar anders zullen doden. Wanneer zij aan Amneris wordt voorgesteld, merkt Aida dat de fascinatie van de prinses voor mode alleen dient ter maskering van haar onzekerheden. Bij een banket kondigt de Farao aan dat Radames en Amneris zeven dagen later zullen trouwen. Samen delen Radames en Aida hun dromen en verdriet, want Radames zal nooit meer kunnen reizen. Later die nacht raakt Amneris bezorgd over de ziekte van haar vader en vindt in Aida iemand die haar begrijpt en bijvalt. Radames valt de kamer van zijn verloofde binnen en zorgt ervoor dat hij een moment alleen is met Aida, zodat hij haar kan vertellen dat hij zich steeds sterker tot haar aangetrokken voelt. Aida wordt vervolgens door Mereb naar het Nubische kamp gebracht waar zij luistert naar de wens van haar volk hen te leiden. Wanneer zij Radames smeekt de Nubiërs te helpen, opent hij zijn hart door zijn bezittingen aan hen te schenken en verklaart hij haar zijn liefde. Aida is niet langer in staat haar gevoelens voor hem te onderdrukken en valt hem in zijn armen. Hun geluk wordt verstoord door het nieuws dat Radames’ leger Amonasro, koning van Nubië en vader van Aida, gevangen heeft genomen. Radames kan Aida niet troosten en laat haar overstuur achter. Aida roept haar ontmoedigde volk bij elkaar en verzekert hen dat Nubië nooit zal sterven.
Tweede akte: Aida, Amneris en Radames zijn verstrikt geraakt in tegenstrijdige loyaliteiten en emoties. Via omkoping lukt het Aida en Mereb om in Amonasro’s gevangeniscel te komen, waar Aida wordt herenigd met haar vader. Mereb bedenkt een plan om tijdens de commotie rond Amneris’ trouwerij te ontsnappen. Om haar vader en natie te redden, moet Aida de man van wie ze houdt verraden. Zoser ontdekt Radames’ verhouding en waarschuwt zijn zoon dat dit hem de troon kan kosten, maar Radames deelt niet langer zijn vaders ambities. Zoser beveelt zijn mannen Aida te zoeken en te doden. In het Nubische kamp krijgt Aida een excuusbrief van Radames waarin hij zich verontschuldigt voor de onnadenkende wijze waarop hij zich heeft gedragen toen hij hoorde dat Amonasro gevangen was genomen. Als de Egyptische soldaten voor Aida komen, offert een andere Nubische vrouw zich op zodat de prinses in leven kan blijven. Aida is nu vastbeslotener dat ooit om Radames voorgoed te verlaten en gaat afscheid van hem nemen, ondanks de bezwaren van Mereb. Radames vertelt Aida dat hij het huwelijk aflast. Ze weet dat hiermee de kans op de ontsnapping van haar vader verkeken is en zegt hem dat hij het huwelijk moet doorzetten. Radames gaat akkoord, op voorwaarde dat zij op een boot van hem zal ontsnappen naar de vrijheid. De verscheurde minnaars gaan uiteen. Amneris heeft hun hele gesprek afgeluisterd en beseft dat haar aanstaande huwelijk een farce is. Het nieuws van de ontsnapping van Amonasro verstoort het huwelijk van Amneris en Radames. Radames komt achter Aida’s identiteit als hij bij de haven aankomt op het moment dat zij met haar vader aan boord van zijn boot gaat. In de verwarring doodt Zoser Mereb en zorgt Radames ervoor dat Amonasro kan ontsnappen. Daarop worden Aida en hij gearresteerd wegens verraad. Tijdens het hieropvolgende proces velt de Farao het oordeel dat zowel Aida als Radames levend zullen worden begraven. Amneris maakt haar rol als de toekomstige Farao waar door haar vader ervan te overtuigen dat beide minnaars in hetzelfde graf moeten sterven, als teken van mededogen voor de twee mensen waarvan zij is gaan houden. Met de dood voor ogen zoekt Aida kracht bij Radames. Als het laatste licht en het laatste restje zuurstof verdwijnen, zweert Radames dat hij honderd levens lang zal blijven zoeken om haar terug te vinden. Weer terug in het hedendaagse museum kijkt de geest van Amneris toe als de moderne man en vrouw zich op een eigenaardige manier tot elkaar aangetrokken voelen. 3. Het toneelbeeld De voorstelling vond plaats in het Fortis Circustheater in Scheveningen. Zoals in veel theater liep de zaal rond met oplopende rijen met stoelen en in het midden het podium. Zo kan het hele publiek alles goed horen en zien. Ik zelf zat op de tweede ring en redelijk in het midden dus kon alles goed volgen. Het gebouw was mooi en versierd met Egyptische beelden en schilderijen maar de zaal zelf niet. Dit had verder geen effect op de voorstelling. Er waren verschillende decors, heel mooi allemaal en de hoofdrolspelers uit een scène werden steeds belicht. De attributen en kostuums hadden een Egyptische uitstraling. Dit heeft dus allemaal met het thema te maken omdat het zich in Egypte afspeelt. Verder was er niet iets van symbolische werking. 4. Muziek en geluidseffecten Er werd veel gebruikt van muziek gemaakt, maar dit is logisch want het is een musical. In iedere scène werd wel een stuk gezongen en dat werd ondersteund door muziek. De muziek werd niet gebruikt voor de overgang van een scène maar het speelde een overheersende rol in de scènes. 5. Personages De belangrijkste personages zijn Aida, Radames en Amneris. Aida kwam zeer overtuigend over, haar bewegingen en muzikale uitdrukking tijdens het zingen maakte het stuk dramatisch of juist sentimenteel. Gewoon hoe het hoorde bij het stuk. Ze is een aardige vrouw die veel voor haar vader over heeft maar nog meer voor haar grote liefde Radames. Radames heeft veel over voor zijn land en is een moedig man, maar werd zwak uit liefde voor Aida en gaf zijn land op. Zijn daden waren erg geloofwaardig door overtuigende manier waarop hij het speelde. Amneris is eigenlijk een vrij onzeker persoon en dit had Aida gelijk door. Zij kreeg een redelijk goede band met Aida want ze kende elkaar zo goed omdat ze beiden prinses zijn. Aida en Radames zijn verliefd op elkaar, maar eigenlijk horen zij vijanden te zijn omdat zij beide van een ander volk zijn dat tegen elkaar strijd. Amneris, die al negen jaar verloofd is met Radames, is ook verliefd op hem. Maar die liefde was niet wederzijds en dat had ze wel door. Deze gegevens over de personages kun je opmaken uit de gevoelens van de spelers die worden getoond door gezichtsuitdrukkingen, muzikale uitdrukking, de stem en de begeleiding van muziek. Ik heb het meest meegeleefd met Aida, zij moest op een gegeven moment kiezen tussen haar eigen land en dus haar vader of Egypte en daarmee Radames. Dit was voor haar een moeilijke keuze maar uiteindelijk had ze dan gekozen voor haar vaderland. De personages zijn gewone mensen, zij hebben geen superkrachten of zoiets en vertegenwoordigen ook geen standpunt. 6. Thematiek en interpretatie De belangrijkste thema’s in de musical zijn liefde en haat. De hele musical draait om de onmogelijke liefde tussen Aida en Radames. Deze liefde begint eigenlijk bij haat, omdat Aida is gevangen genomen door het Egyptische leger. Maar uiteindelijk ontstaat dan de liefde. Als Amneris achter deze stiekeme verhouding komt, wordt zij kwaad, maar uiteindelijk beseft ze dat dit echte liefde was en laat de twee samen levend begraven. Dit thema had voor mij weinig betekenis, ik kan het me wel voorstellen, dat je zomaar verliefd wordt op een meisje. Maar het is nogal raar dat je ineens helemaal anders gaat denken en je ineens je vaderland wilt verlaten. Alleen maar voor een liefde. Het raakte me verder niet echt. De regisseur zal waarschijnlijk geen eigen visie op het verhaal hebben gemaakt, omdat het verhaal al zo bestond en zo moest het ook uitgevoerd worden.
7. Boeiende werking Het boeiende in deze voorstelling was voor mij, dat het met zoveel gevoel werd uitgevoerd. Ik had me toch niet helemaal voorgesteld dat het zo goed kon worden opgevoerd. De spelers paste perfect bij het stuk, qua karakter, uitstraling en stem. Door de muziek werd het een echte musical en dit maakte het geheel compleet. 8. Structuur De meeste belangrijke gebeurtenissen kwamen naar voren door de zang. Er werd dan gezongen over de problemen enzovoorts. De opbouw van het stuk was iets minder. In de eerste akte gebeurde er veel meer dan in de tweede. De opbouw zat echt in de eerste akte en in de tweede akte liep het verhaal eigenlijk een beetje af. Verder waren er niet veel wisselingen van tijd, geen flashbacks etc. En het verhaal speelde zich voor het grootste deel af in Egypte op plaatsen als het paleis, de straat of de kerker. Er waren niet heel veel plaatsen maar wel genoeg om het verhaal boeiend te houden. Door de verschillende decors zag je gelijk waar het verhaal zich afspeelde. 9. Recensie Ik vond de voorstelling heel mooi. De mooie decors en muziek maakte het stuk boeiend. Als er niets zou zijn gezongen had het stuk zijn waarde verloren en zou het saai geworden zijn. De muziek was dus echt van groot belang. De spelers waren echt overtuigend in hun rol en dit maakte het stuk ook weer interessanter. De decors en kleding vond ik nog wel het mooiste. Je had op een gegeven moment een soort modeshow en de jurken die werden gebruikt waren prachtig. De kleding paste echt bij de personages en het decor en had een Egyptische uitstraling. Ik vond het verhaal wel een beetje op Romeo & Juliet lijken. Vooral omdat het over een onmogelijke liefde tussen twee mensen gaat, waarvan de landen in oorlog zijn. Dit is bij Romeo & Juliet ook zo, maar ik houd wel van die liefdesverhalen dus ik stoorde me er niet aan. Enkele recensies uit kranten zijn: "Een kijk- en luisterspektakel…" De Telegraaf "Antje Monteiro als Amneris is met haar warme
stem, goede timing en vooral ook gevoel voor
humor de perfecte gekwelde farao-dochter." Trouw "Bastiaan Ragas… is de ideale Radames, stoer met gevoelige kantjes, blond en sterk, en met een stem om bij weg te smelten." de Volkskrant
Hier ben ik het helemaal mee eens, de spelers waren echt perfect gekozen, qua stem, uitstraling en karakter. Wat ik wel jammer vond, is dat ik de musical niet heb gezien met de ‘echte’ Aida, maar met een Alternate Aida. Niet dat zij het niet goed deed, maar toch zal de andere Aida het beter doen. Ik zou dit stuk zeker aanraden aan andere mensen, het is een prachtig stuk en blijft al de tijd boeiend. Vooral als je geïnteresseerd bent in Egypte, zoals ik, is het een heel mooi stuk. Je komt wat meer te weten over het land, niet zozeer hoe het eruit zag maar hoe het er aan toe ging. De muziek en zang waren prachtig evenals de decors en kostuums. Het is echt zeer de moeite waard om er heen te gaan, ook al is de prijs wat aan de hoge kant. Aanmelding en voorbereiding culturele activiteit Titel Musical Aida

Datum bezoek 11 juli 2002
Makers Elton John & Tim Rice
Uitvoerenden Onder andere: Carolina Dijkhuizen, Bastiaan Ragas, Antje Monteiro
Toegangsprijs €52,- Hoeveelste culturele activiteit is dit? Derde culturele activiteit
Kunstdiscipline Toneel, musical
1. Waarom heb je gekozen voor deze activiteit? Ik ben uitgenodigd door mijn tante om mee te gaan naar deze musical omdat zij vrijkaartjes had gewonnen. 2. Wat verwacht je ervan/Wat denk je te gaan zien, horen, beleven? Ik denk dat het heel mooi zal zijn. Ik ben nooit eerder naar een musical geweest als Aida. Wel eens van de basisschool enzovoorts maar niet zo’n grote als deze. Ik ben dus erg benieuwd wat ik er van zal vinden maar het lijkt me heel erg leuk. 3. Welke bronnen heb je gebruikt om je te informeren? Ik heb op het internet gekeken op de website van Aida (http://www.musicals.nl/aida). Verder heb ik de folder gelezen die we bij de kaartjes kregen. Ook heb ik van verschillende mensen horen zeggen dat het zeer de moeite waard is om er heen te gaan. 4. Geef een beschrijving van de activiteit. Denk daarbij aan stijl, periode, land, uitvoerders, makers. Elton John en Tim Rice's Aida vertelt het verhaal over de onmogelijke liefde van de Nubische prinses Aida en de Egyptische legerkapitein Radames. Elton John en Tim Rice hebben zich, ruim honderd jaar na de operacomponist Verdi, laten inspireren door het verhaal van de 19de eeuwse Egyptoloog Auguste Mariette. Voor hun eigentijdse versie van dit beroemde drama hebben zij de begin- en slotscène verplaatst naar een museum voor Egyptische kunst. Aida is het verhaal van een ontluikende liefde in een tijd vol haat. Een musical vol verraad, intriges en overspel. 5. Geef minstens twee aandachtspunten waarop je speciaal gaat letten bij je bezoek. Ik zal vooral gaan letten op het decor en de muziek. Dit is wel logisch bij een musical. En omdat ik nooit zo’n grote musical heb gezien zullen de muziek en decors wel heel mooi zijn.