Rode Peper

Algemeen: Ik ben naar de voorstelling Rode Peper geweest. Ik heb de voorstelling in De Lampegiet, in Veenendaal gezien. De voorstelling wordt gedaan door het Internationaal Danstheater. De choreografen zijn: Ahmet Demirbag, Maurits van Geel, Jang Hyun-jin, Jan Knoppers, Arnaud Kokosky Deforchaux, Robert Kovac, Thérèse Laurant, Martinus Miroto, Sung Hwa Chung, Matheus Wasi Bantolo en Ivo de Wijs. De voorstelling duurt 130 minuten. Ik wist van te voren niet hoe het zou zijn en wat het thema was. Ik had wel eens van het Internationaal Danstheater gehoord, maar ik kon me er niet echt een voorstelling bij maken. Kenmerken: De voorstelling was een dansvoorstelling. Er zat ook wat toneelspel, zang en muziek in, maar het was vooral een dansvoorstelling. Er wordt niet gesproken in de voorstelling. Wel worden er allemaal liedjes gezongen. Die zijn in het normaal Nederlands. Er wordt niet veel gebruik gemaakt van speciale effecten met het licht. Ze gebruiken alleen spotjes. Het geluid is bijna het belangrijkste van de voorstelling. De dansers zijn het belangrijkste, daarna komt het geluid. Het geluid wordt gemaakt door een paar muziekanten aan de zijkant van het podium. Een keer was er ook iemand die midden op het podium zat, die fluit aan het spelen was. Toen waren er geen dansers bij. Toen was het geluid dus het belangrijkste. Er wordt heel veel gebruik gemaakt van kostuums. Alle dansers hadden kostuums aan, en elke dans veranderde ze van kostuum. Het was meestal zo da heel de groep hetzelfde kostuum aan had. Soms was het ook zo dat de groep in tweeën was verdeeld en dat de ene groep bijvoorbeeld een blauw kostuum aan had en de andere groep een gele. De stoffen van de kostuum en de ideeën van de kostuums komen allemaal uit Azië. Daar speelt het verhaal zich ook af. Er is de hele tijd 1 decor. Het is de vorm van een boot. Er wordt niet van decor gewisseld. De personen zijn niet speciaal gegrimeerd. Het viel mij in ieder geval niet op. Er is geen spanningsopbouw. De dansers zijn geweldig goed op elkaar in gespeeld. Bij sommige dansen is er 1 ‘leider’, er is dan spraken van een vraag-antwoord spel. Meestal doen de mannen een aparte dans en de

vrouwen ook. Ze zijn niet vaak samen op het toneel. Als ze dat wel zijn, zijn het maar een paar mannen en een paar vrouwen. Dan zijn het er niet veel. Inhoud: De voorstelling gaat over de reis van het VOC schip. Het begint met dat een man in Nederland staat en zingt over dat hij moet vertrekken met een schip. Dan komen er allemaal dansen, voor elk land waar ze in komen een paar. Ze dansen dansen uit de landen/steden: Kaapstad, Gujarat, India, Indonesië, Maleisië, Thailand, Korea, en op het eiland Hirado. Je merkt wel dat de dansen per land heel erg verschillen, maar als je van te voren niet weet dat het in verschillende landen speelt dan denk ik niet dat je het door hebt. Je weet ook niet wanneer ze in welk land zijn. Ik heb van te voren een programmaboekje gekocht, en daar heb ik even in zitten lezen. Daardoor wist ik dat het over het VOC schip ging en over de reis die ze daarmee hebben gemaakt. Ik denk niet dat ik dat zou weten als ik het niet had gelezen. Persoonlijke mening: Ik had niet echt verwachtingen, dus die zijn ook niet uitgekomen. Ik vond het een erg leuke voorstelling. De dansen waren erg indrukwekkend. Sommige dansen waren een beetje hetzelfde, dat vond ik wel saai. Er zaten ook hele leuke dansen tussen zoals een dans waarbij ze in een lange rij op hun knieen zitten en dan allemaal dingen doen met hun handen. Dat zag er echt heel leuk uit. Ik vind het wel jammer dat er niet van te voren werd aangekondigd in welk land ze nu waren.