Snelrijders zijn doodrijders

Snelrijders zijn doodrijders. Met de zin "toon de zware voet hoe het moet" probeert de overheid de aandacht op het snelheidsprobleem te vestigen. Via de media wordt (op een knullige manier) het geweten van de snelheidsduivel aangesproken. De personen die te snel rijden worden eindelijk met een manende vinger aangewezen. Toch is het opvallend dat zowel de overheid als de bevolking zo laat gereageerd hebben om iets aan de snelheidsovertredingen te doen. Als er een ziekte in België zou zijn die evenveel slachtoffers maakt als het verkeer, dan zou de ziekte zo snel mogelijk opgespoord en bestreden worden. De bevolking zou het zeker niet accepteren dat de overheid het probleem jaren laat aanslepen, zonder treffende maatregelen te nemen. Maar stilaan wordt het probleem meer en meer in de schijnwerpers geplaatst, daar waar het vroeger aanvaard werd als een gevolg van de heersende maatschappij. Het lijkt alsof de bevolking ervan bewust wordt dat de hoeveelheid verkeersslachtoffers in hun handen ligt. De overheid heeft de middelen niet ( en kan nooit de middelen hebben) om alle snelheidsovertredingen te registreren en te bestraffen. Het is de bevolking die het initiatief in handen moet nemen. Omdat een snelheidsovertreding zoveel voorkomt, zijn de straffen ook gering, pas bij serieuze overtredingen (met of zonder ernstige gevolgen) wordt er een zware straf opgelegd. Die snelheidsovertredingen komen zoveel voor omdat het zo makkelijk is om er één te begaan. Heel veel Belgen hebben al een snelheidsovertreding begaan. Dit komt omdat alles veel te gemakkelijk te bereiken is met de auto. Het uigebreide wegennet maakt de auto veel handiger dan het openbaar vervoer. Het openbaar vervoer toegankelijker en accurater maken kan dus een oplossing zijn voor her snelheidsprobleem. De meest aangegeven reden om snel rijgedrag te verantwoorden is: "ik was te laat." Met een beter openbaar vervoer kan iedereen overal op tijd geraken, openbaar vervoer zal misschien sneller gaan omdat dan de auto's van de overbevolkte wegen verdwijnen. Maar niet enkel tijdwinst is een reden om snelheid te verantwoorden. Een andere reden waarom er zoveel verkeersovertredingen begaan worden, ligt aan de heel snelle ontwikkeling van de technologie, waarbij de autosector natuurlijk niet achterop blijft. In deze dagen voel je het verschil tussen 100 en 140 km per uur niet meer, want de auto blijft geruisloos over de weg zweven. Er worden voortdurend snellere motors uitgevonden die sneller accelereren. Natuurlijk wordt de mens dan verleid om de grenzen te verleggen en te proberen hoe snel hij wel kan. De techniek zorgt ook voor een vals veiligheidsgevoel. In de media wordt elke auto als de veiligste voorgesteld. Extra beveiliging, ABS, airbag, … De automobilist krijgt een gevoel van onschendbaarheid, alsof hij in een tank rijdt (een heel snelle dan). Sneller rijden wordt niet als slecht aangevoeld want de auto kan meer dan 120 km per uur, waarom dan niet meer dan 120 rijden, er kan de chauffeur toch niets overkomen. Een oplossing zou kunnen zijn dat
de overheid de auto-industrie een halt toeroept en de industrie verplicht auto's te produceren die onder de maximum toegelaten snelheid rijden. In theorie klinkt dit allemaal mooi, maar het is uiteraard een utopie. De auto-industrie afremmen zou alleen maar een economische ondergang veroorzaken. De gevaarlijkste soort bestuurders zijn de mensen waarvan snelheid hun machogevoel aanwakkert. De foutieve ingesteldheid wijst mannelijkheid aan snelheid toe. Snelheid geeft een kick wordt er gezegd, maar die kick kan ook beleefd worden op een verre afstand van de openbare baan, op een gespecialiseerd circuit bijvoorbeeld. Misschien wordt er ook snel gereden omdat het in België niet mag en in vb. Duitsland wel. Het is nu eenmaal zo dat de verboden vrucht heel zoet is. Als de snelheidslimiet verdwijnt dan wordt deze (kleine) groep van snelheidfreaks uitgesloten, maar dit laat de machorijders weer toe om snel te rijden. Dit maakt dit ook niet tot een goede oplossing. Machorijders zeggen wel eens "Ik veroorzaak geen ongelukken want ik kan goed rijden. Alleen slechte chauffeurs hebben ongelukken." Maar die slechte chauffeurs veroorzaken natuurlijk niet enkel ongevallen met slechte chauffeurs. Dit maakt een onderscheid tussen goede en slechte chauffeurs onmogelijk en het idee om enkel goede chauffeurs snel te laten rijden. Misschien kan er een oplossing gevonden worden als de overheid zoekt naar de bron van hun snelheidobsessie. Televisie zou het antwoord kunnen zijn, de mannelijkheid die rallyrijders blijken uit te stralen terwijl ze hun bolide volledig onder controle hebben, maakt indruk op vooral de jonge kijkers. Ze willen als hun voorbeelden zijn en scheppen op hoe snel ze wel durven rijden, met de hoop om aanzien te verwerven. Een duidelijke preventie in de rijscholen kan een oplossing zijn, er kunnen zelfs rallypiloten ingeschakeld worden in preventiefilmpjes om een grotere impact op het publiek te hebben. De overheid heeft een beperkt aandeel in de oplossing van het snelheidsprobleem, het is vooral de bevolking die moet inzien dat te snel rijden fout is, dat het niet stoer is om over de Vlaamse wegen te scheuren. Het geweten moet nog meer geschopt worden. Hier kan de overheid dan wel inspringen door het maken van voorlichtingsfilmpjes, misschien nog meer de aandacht vestigen op de slachtoffers, tonen dat het niet normaal is dat er ieder weekend verscheidene doden en gewonden vallen. Vooral de jeugd moet aangesproken worden met initiatieven zoals "Bob". Maar ook door de wetten nog strenger te maken o.a. betreffende het rijden onder invloed, rijbewijzen sneller intrekken en het openbaar vervoer populairder en sneller maken.