Hebben jullie enig idee hoe het is om mooi te zijn? Zo mooi... dat iedereen je aanbid en doet alsof je een god of godin bent. Je wordt gevraagd om te spelen in vele films en voor allerlei tijdschriften en covers... Denk er eens over na! Waarschijnlijk zouden de meeste van jullie dit helemaal geweldig vinden... Maar af en toe... valt dat nog heel vies tegen!!! En dat... is waar dit boek over gaat!
Ik ga jullie iets vertellen over Isabelle... Isabelle is geschreven door Tessa de Loo... Eigenlijk heet ze Johanna Martine Duyvené de Wit, maar ze gebruikt Tessa de Loo als schuilnaam. Ze werden geboren in 1949 en is nu dus 56 jaar. Na haar middelbare school ging ze Nederlands studeren in Utrecht. Na de geboorte van haar zoon en haar huwelijk stopte ze hiermee en ging ze les geven op een school. Dit deed ze tot 1976 en daarna ging ze verder met studeren. Ook deze keer maakte zij het niet af. Hierna verhuisde zijn naar Amsterdam en begon met het schrijven van boeken.
Isabelle is een psychologische avonturen roman. Dat wil zeggen dat gaat over innerlijke ontwikkeling van de personen in het boek en het ook een erg spannend boek is.
Het thema van het boek is de tegenstelling van mooi en lelijk. Vaak zegt men dat er achter elk verhaal wel een lesje zit om te leren. Bij dit boek is dat ook sterk het geval. Tessa de Loo wil duidelijk maken dat je niet alleen moet kijken naar het uiterlijk van een persoon. Een persoon met een afschuwelijk lelijk uiterlijk kan van binnen de prachtigste schoonheid bevatten.
Ik ga jullie nu iets vertellen over de belangrijkste personen in het boek namelijk Isabelle, Bernard en en Jeanne.
Isabelle is een beroemde filmster. Ze is beeldschoon en zeer geliefd bij het publiek. Vooral bij de mannen. Isabelle heeft een soort magische werking op mensen, ze kan naar haar hand zetten en ervoor zorgen dat ze haar vertrouwen. Zelf denk ik dat dit komt door haar roem.
Jeanne Bitor is een ontzettend lelijke vrouw. Ze woont, met haar lelijke 2 honden, in een oude boerderij aan de rand van het dorpje. Jeanne is ook kunstenares. Als ze schildert, schildert ze meestal dieren van levend tot aan het stadium dat ze dood gaan. Dit legt ze vast in meerdere schilderijen.
Bernard Buffon is een dikke onderwijzer op de plaatselijke school. Vroeger is hij zeer veel gepest en is er een heel erg incident voorgevallen waarbij Isabelle hem heeft gered. Hij is een hele grote fan geworden van Isabelle. In een nagelegen stadje was er een bioscoop. Elke keer dat er een film draaide met Isabelle ging hij erheen. Draaide haar film 5 keer per week dan zat Bernard 5 keer in die week in de bioscoop.
Wat erg verwarrend was aan dit boek was het perspectief. Het hele boek wordt personaal verteld. Wat ik zelf erg verwarrend vond was dat er af en toe veranderd werd van perspectief. De meeste tijd zie je alles door de ogen van Jeanne, maar op sommige delen in het boek zie je alles door de ogen van Bernard.
Nu jullie al een beetje weten wie er voorkomen in het boek ga ik jullie vertellen waar het boek over gaat.
Het verhaal begint met de verdwijning van Isabelle. Iedereen in het dorp is radeloos en de politie zocht haar tevergeefs. Op de dag van haar verdwijning was ze de bergen ingegaan en zwom zoals gewoonlijk weer naakt in de beek. Plotseling kwam Jeanne uit de struiken en dwong haar met behulp van twee pitbulls mee te komen. Ze werd opgesloten in een kelder, moest voor Jeanne werken, kreeg geen eten en moest elke dag op een soort sofa voor haar poseren.
Bernard Buffon was de enige die geen genoegen nam met haar verdwijning. Hij ging praten met een vroegere hartsvriendin van Isabelle, een moeder van één van zijn leerlingen.
Isabelle kreeg een wat betere verhouding met Jeanne en loog haar voor dat haar vader dood was en dat ze heel ongelukkig was. Isabelle kreeg een betere tijd en mocht een keer buiten komen.
Op een avond ontmoette Bernard, Jeanne in de bar en ze praatten wat over de verdwijning van Isabelle. Zo kwam Jeanne er achter dat alles wat Isabelle verteld had verzonnen was en ze gaf haar geen eten meer. Isabelle was zo uitgehongerd dat ze een list verzon en het leek voor Jeanne dat ze zichzelf opgehangen had. Jeanne zag dit en schrok. Ze rende het huis uit en verbrandde de schilderijen. Ze pakte wat spulletjes bijeen en vluchtte de bergen in.
In die tussen tijd vond Bernard die wat rondsnuffelde bij Jeanne’s huis, twee schoenen van Isabelle en hij ging op onderzoek uit. Hij vond Isabelle helemaal uitgehongerd en bevrijdde haar.
Ook komen er in het boek een paar flashbacks en 2 versnellingen voor. De flashbacks zitten door het hele verhaal heen en in beide perspectieven. De versnelling zit in het gedeelte waarin Isabelle wordt ontvoerd door Jeanne en aan het einde van het boek wanneer alle pers zich op haar stort.
Mijn mening over dit boek.
Ik heb altijd een beetje moeite met het lezen van boeken, omdat vaak het verhaal mij niet erg aanspreekt. Deze keer was dat anders. Ik vond het een spannend boek, omdat je niet helemaal zeker wist wat er met Isabelle zou gaan gebeuren. Zou ze doodgaan? Zou ze vriendinnen worden met Jeanne? Zou ze gered worden? Ik hield alle mogelijkheden open. Verder werd de spanning in elk hoofdstuk heel erg opgebouwd vanaf het begin tot het einde en vaak als het heel erg spannend wordt begint Tessa een nieuw hoofdstuk en gaat ze verder met een andere omgeving en gaat ze pas later verder met de gebeurtenissen uit het vorige hoofdstuk. Ik vond het leereffect van het boek erg aangrijpend en betrapte mezelf erop dat ik zelf ook niet val voor mensen met een lelijk uiterlijk. Ik vond het niet erg fijn dat er steeds in het boek de lelijkheid van Jeanne werd benadrukt. Ik werd daar aan het einde van het boek een beetje moe van. Ook vond ik de hoofdzaak van het boek van het boek totaal niet origineel. Een mooi meisje wordt ontvoerd door een lelijke schurk en wordt gered door een heldhaftige man.
Er zat 1 stukje in het boek wat ik persoonlijk erg zielig vond voor Jeanne en waarvan ik diep onder de indruk was.
Isabelle vertelt vele leugens over haar leven aan Jeanne, om uiteindelijk zichzelf misschien te kunnen redden. Isabelle heeft altijd al een goed leven gehad alleen verteld ze aan Jeanne het tegenovergestelde. Jeanne raakt hiervan onder de indruk en verward. Er kwam een dag dat het gewoon té heet was om te schilderen of te poseren. Isabelle mocht met Jeanne mee naar buiten om in de schaduw te eten met haar. Daar vertelt Isabelle weer afschuwelijke gebeurtenissen tegen haar en Jeanne begint terug te vertellen. *Voorlezen*
Ik vond het zelf een mooi boek, zeker het lezen waard. Uiterlijk is een belangrijke eigenschap van een persoon, maar niet de belangrijkste. Onthoud dat goed. Als jullie nog vragen hebben mogen jullie ze stellen!
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden