Het is echt een boeiend en heel mooi boek die ik nog vele keren zou willen lezen.
Het was echt zeer spannend en eng. Maar dat is juist het leuke aan het boek. Het is ook heel goed opgebouwd , makkelijk om te lezen behalve die poetische taalgebruik. Maar anders was het zeer makkelijk om te lezen, het ging zeer vlot.Een boek die ik in één keer wou uitlezen.
Het taalgebruik heeft voor mijn gevoel geen invloed op de leesbaarheid van het verhaal, want ontdanks dat er moeilijke woorden werden gebruikt, heb ik het boek toch sneller uitgelezen dan ik normaal zou doen.
De tranen van de moordenaar is eigenlijk een heel simpel boek, zonder flashbacks of vooruitwijzingen. Toch lijkt het zo ingewikkeld. Ik vond alleen dat de epiloog er niet bij moest want er komen dan ineens andere personages en het is precies dat ze die al eerder wou in doen maar het vergeten zijn.
De thema gaat over moord, liefde en familie. Moord omdat Angel Allegria, de moordenaar, de ouders van Paolo heeft gedood. Liefde omdat op de achterkant van de boek dat staat: ‘Het is een begin van een bijzondere relatie, die vreemd genoeg uitgroeit tot iets wat op affectie of zelfs liefde lijkt.’ En familie want die moordenaar wordt dan vader genoemd, dus is hij eigenlijk de liefhebbende vader van dit kind geworden. Dus het thema sprak me echt aan. En ik heb één ding geleerd is dat mensen kunnen veranderen als ze het zelf wel willen. Ik bijvoorbeeld maakt veel ruzie’s met mijn zus en mijn moeder zegt dat we dat kunnen veranderen, dat wij kunnen veranderen. En ik geloofde haar wel , maar ik deed eigenlijk geen moeite om te veranderen.
Ik vind het een geloofwaardige boek omdat er een theorie aan de gebeurtenissen zit vastgeknoopt.Ik was echt in het boek, je kon zoveel lawaai maken als je wou, ik zou toch niet reageren omdat ik zo in het verhaal was. Het was precies dat ik ook een personage was in het verhaal.
Ik begin met de hoofpersonages. Paolo Poloverdo, het klein jongetje die zijn leeftijd zelfs niet wist, is een stille en ook verlegen jongen. Hij is ook zeer naïef. Zijn ouders werden dus vermoord door Angel Allegria. Angel is dus de moordenaar die veel woede in zich heeft en zeer agressief kan zijn. Toch wordt die moordenaar omgetoverd in een vader, en dat is wel heel geweldig. En het is ook moelijk te begrijpen hoe Paolo heeft gedaan om de gruwelen die Angel hem heeft aangedaan te accepteren alsof het allemaal bij het leven hoort. Dan kwam een zekere Luis Secunda bij hun om daar te blijven wonen. Hij is een reiziger die heel rijk is.
De bijpersonen, zijn Délia,Ricardo Murga en Terusa.Délia is de vriendin van Luis. Hij heeft die ontmoet in Punta Arenas waar hij normaal dieren zou kopen, maar dan wil hij op vlucht met haar. Ricardo is de houthakker van 75 jaar. Angel en Paolo hebben hem in de bos ontmoet. Ze mochten een paar dagen bij hem blijven slapen. En namelijk Terusa. Dat is de vriendin van Paolo.
De personages waarin ik me het meest kon inleven waren Paolo en Angel.
Wat ik kan besluiten is dat het een formidabele roman is die je recht in het hart raakt, een verhaal dat je gewoon niet kan vergeten omdat het zo mooi is. Het einde was ook echt onverwacht voor mij, ik wist echt niet dat het zo zou aflopen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden