Spreekbeurt over chocola.
De geschiedenis van chocola
In het jaar 1519 gaat Hanan Cortez met enkele honderden mannen, paarden en kanonnen gewapend aan land in Vera Cruz, dat in Mexico ligt. Bij het bereiken van de hoofdstad
der Azteken
Verbaast Cortez zich over de beschaving van dit volk. Een van de dingen die Cortz boeide was een vreemde drank die “Xocolatl” heette. Cortez liet lader dit vreemde brouwsel aan het hof van Koning Karel V. Het bittere en schuimende drankje werd echter niet gewaardeerd. Pas nadat Coretz er vanille en suiker aan had toegevoegd werd dit drankje zeer populair.
Chocolade werd de drank van de rijken mensen. In eerste instantie werd cacao alleen maar aan het Spaanse hof gebruikt. Het product was erg duur en werd alleen verbouwd in de Spaanse koloniën. Door de Spaanse relatie met de habsburgers kwam de drank ook in Duitsland, Oostenrijk, Vlaanderen en Italië. In deze landen dacht men dat je van deze drank beter werd en ook door de hoge belasting bleef het jarenlang een drankje voor de rijken mensen. Pas aan het einde van de achttiende eeuw nam de invoer toe en werd de belasting verlaagd. Toen konden ook gewone mensen dit drankje betalen.
De Nederlander van Houten kwam in 1823 met een pers waarmee cacaoboter uit vloeibare chocolade getrokken kon worden, waardoor er cacaoboter overbleef. Door de cacaopoeder te vermengen met cacaoboter werden de eerste chocoladerepen gemaakt.
Van cacaoboom tot chocola
Nu weten jullie hoe het vroeger ging, maar het is natuurlijk ook belangrijk om te weten hoe het nu gaat. Ook nu wordt chocola gemaakt van cacaobonen. Die cacaobonen groeien aan bomen in warme landen, zoals Zuid-Amerika en Afrika. De cacaoboom voelt zicht het lekkerst al het tussen de 25 en de 30 graden is, als het vochtig is en de boom niet te veel in de zon staat. De cacaoboom staat het hele jaar in volle bloei. De vruchten aan de boom lijken op komkommers en heten peulen. De cacaovruchten groeien over de hele boom. Aan de stam, maar ook aan de dikke takken. In de vrucht zelf zitten 35 cacaobonen, die goed beschermd zijn door een wit en wattig vruchtvlees.
Als de peulen rijp zijn en een rood oranje kleur hebben worden ze geplukt. De peulen die laag aan de boom hangen worden met een groot mes geplukt, de peulen die hoger hangen worden afgesneden met een lange stok en daarop een mes. Daarna snijden de boeren de peulen met een scherp mes open en snijden ze het vruchtvlees met bonen en al uit. Ze doen de bonen met het vruchtvlees in manden en dekken ze af met bananenbladeren. Dan laten ze de manden een paar dagen buiten staan, door de hitte beginnen ze lekker te broeien en te gisten. Hierdoor verliest de cacaoboom zijn bittere smaak, en hij wordt lekkerder en bruiner. Dan laten ze de bonen 2 weken drogen in de zon, dit doen ze door ze op bamboematten, tafels en platten daken te leggen en regelmatig om te draaien. Als de bonen eindelijk goed droog zijn worden ze in zakken gestopt van 60 tot 100 kg. Via havens worden ze naar de fabriek gebracht om echte chocola van te maken.
Als de cacaobonen in ons land zijn aangekomen en in de haven zijn gelost, worden ze opgeslagen in pakhuizen en daarna naar de fabriek gebracht. In de chocoladefabriek maken ze de bonen eerst schoon. Kleine insecten, steentjes maar ook takjes en andere dingen die er niet in horen, worden eruit gehaald. Want een chocoladereep met houtsplinters en steentjes vindt niet iedereen lekker. Als de bonen schoon zijn, worden ze gebrand. Dit gebeurt in draaiende trommels waarin de temperatuur oploopt tot 140 graden. Een gebrande boon smaakt veel lekkerder.
Nu moet het schilletje er nog af, daarvoor worden de bonen gebroken. Met een speciale windmachine wordt de schil weggeblazen. Wat binnen in de boon zit wordt gemalen in breekmachines, de gebroken bonen gaan naar de cacaomolen. Door de warmte van de molen worden de bonen vloeibaar. Het vet wat in de bonen zit, wordt eruit gehaald, dit noem je ook wel cacaoboter. Wat dan overblijft zijn grote brokken keiharde cacao, van die bokken wordt cacaopoeder gemalen. Aan de cacaopoeder worden allerlei ingrediënten toegevoegd, onderanderde suiker, melkpoeder en cacaoboter. Omdat de massa nog korrelig is, moet het nog een keer worden fijngemalen in een verwarmde mengmachine. Daarna wordt het mengsel opgeslagen in warme bakken met een temperatuur van 50 graden.
De vloeibare chocolade kan nu in de goede vorm worden gegoten van de repen, letters, paashazen of chocoladegeld. Als er noten, rozijnen of nog iets anders in moet, dan gebeurt dat eerst. De mensen in de fabriek moeten er wel op letten dat de temperatuur van de chocola 30 graden is. Als dat niet zo is dan verandert de smaak en dan kun je het niet meer lang bewaren. De vormpjes vol chocolade gaan allemaal over de dribbelvaan. Dat is een lopende band die op en neer gaat, de chocolade zakt nu goed in de vormpjes en de luchtbelletjes worden er zo uitgetrild.
Daarna kan de chocola afkoelen. De repen en de andere vormen krimpen door het afkoelen, zo worden dus een beetje kleiner. Per minuut komen er 720 repen op de transportband terecht, klaar om ingepakt te worden. Om de chocola zit meestal een zilverpapiertje, dat zit er niet voor niks om zo word namelijk de chocola beschermd tegen temperatuur.
Soorten en maten
Je hebt vele soorten chocola, alles wordt anders gemaakt en heeft meestal ook een andere smaak nu ga ik een paar voorbeelden noemen. Er zijn 2 verschillende en belangrijke routes:
Het invormen en het glaceren. Een chocoladereep wordt ingevormd, dat is dat de zachte chocola in een vorm van een chocoladereep of iets anders word gegoten,
en als dat hard word is het een chocoladereep of die andere vorm. De andere manier is glaceren dan word er een dun laagje over de kern gelegd voorbeelden zijn:
Mars Kitkat maar ook negerzoenen.
Bij hagelslag wordt er eerst een chocoladedeeg gemaakt, dit wordt dan door een plaat met gaatjes geperst en dan worden het lange spaghettiachtige sliertjes gevormd, als dat hard is is het hagelslag. Verder is er een belangrijke regel. Chocolade moet meer dan 30% cacaoboter bevatten en in hagelslag zit meestal maar 14% cacaoboter dan heet het cacaofantasie. Daarom is chocola duurder dan hagelslag. Je hebt heet veer verschillende smaken maar de bekendste zijn:
Puur : minstens 49% cacao 18% cacaoboter 65% suiker
Melk: minstens 27,5% cacao 17%melk 25,5% vet 55% suiker
Wit:
Je hebt ook nog wel truffel, dat is chocola met een beetje champagne erbij. Het bewaren van chocola moet goed bewaard worden in de winkels maar ook thuis. Chocola mag je bijvoorbeeld niet naast zeep leggen dan krijgt chocola een vieze smaak. Daarnaast moet je chocola koel bewaren maar niet te koel 18 graden is een goede temperatuur. Anders heb je kans dat het vetbloem optreed. Dan komt er een deel van de cacaoboter naar boven, dan word de chocola grauw en grijs, het kan zelfs zover gaan dat er schimmel ontstaat.
De geschiedenis van chocola
In het jaar 1519 gaat Hanan Cortez met enkele honderden mannen, paarden en kanonnen gewapend aan land in Vera Cruz, dat in Mexico ligt. Bij het bereiken van de hoofdstad
der Azteken
Verbaast Cortez zich over de beschaving van dit volk. Een van de dingen die Cortz boeide was een vreemde drank die “Xocolatl” heette. Cortez liet lader dit vreemde brouwsel aan het hof van Koning Karel V. Het bittere en schuimende drankje werd echter niet gewaardeerd. Pas nadat Coretz er vanille en suiker aan had toegevoegd werd dit drankje zeer populair.
Chocolade werd de drank van de rijken mensen. In eerste instantie werd cacao alleen maar aan het Spaanse hof gebruikt. Het product was erg duur en werd alleen verbouwd in de Spaanse koloniën. Door de Spaanse relatie met de habsburgers kwam de drank ook in Duitsland, Oostenrijk, Vlaanderen en Italië. In deze landen dacht men dat je van deze drank beter werd en ook door de hoge belasting bleef het jarenlang een drankje voor de rijken mensen. Pas aan het einde van de achttiende eeuw nam de invoer toe en werd de belasting verlaagd. Toen konden ook gewone mensen dit drankje betalen.
Van cacaoboom tot chocola
Nu weten jullie hoe het vroeger ging, maar het is natuurlijk ook belangrijk om te weten hoe het nu gaat. Ook nu wordt chocola gemaakt van cacaobonen. Die cacaobonen groeien aan bomen in warme landen, zoals Zuid-Amerika en Afrika. De cacaoboom voelt zicht het lekkerst al het tussen de 25 en de 30 graden is, als het vochtig is en de boom niet te veel in de zon staat. De cacaoboom staat het hele jaar in volle bloei. De vruchten aan de boom lijken op komkommers en heten peulen. De cacaovruchten groeien over de hele boom. Aan de stam, maar ook aan de dikke takken. In de vrucht zelf zitten 35 cacaobonen, die goed beschermd zijn door een wit en wattig vruchtvlees.
Als de peulen rijp zijn en een rood oranje kleur hebben worden ze geplukt. De peulen die laag aan de boom hangen worden met een groot mes geplukt, de peulen die hoger hangen worden afgesneden met een lange stok en daarop een mes. Daarna snijden de boeren de peulen met een scherp mes open en snijden ze het vruchtvlees met bonen en al uit. Ze doen de bonen met het vruchtvlees in manden en dekken ze af met bananenbladeren. Dan laten ze de manden een paar dagen buiten staan, door de hitte beginnen ze lekker te broeien en te gisten. Hierdoor verliest de cacaoboom zijn bittere smaak, en hij wordt lekkerder en bruiner. Dan laten ze de bonen 2 weken drogen in de zon, dit doen ze door ze op bamboematten, tafels en platten daken te leggen en regelmatig om te draaien. Als de bonen eindelijk goed droog zijn worden ze in zakken gestopt van 60 tot 100 kg. Via havens worden ze naar de fabriek gebracht om echte chocola van te maken.
Als de cacaobonen in ons land zijn aangekomen en in de haven zijn gelost, worden ze opgeslagen in pakhuizen en daarna naar de fabriek gebracht. In de chocoladefabriek maken ze de bonen eerst schoon. Kleine insecten, steentjes maar ook takjes en andere dingen die er niet in horen, worden eruit gehaald. Want een chocoladereep met houtsplinters en steentjes vindt niet iedereen lekker. Als de bonen schoon zijn, worden ze gebrand. Dit gebeurt in draaiende trommels waarin de temperatuur oploopt tot 140 graden. Een gebrande boon smaakt veel lekkerder.
Nu moet het schilletje er nog af, daarvoor worden de bonen gebroken. Met een speciale windmachine wordt de schil weggeblazen. Wat binnen in de boon zit wordt gemalen in breekmachines, de gebroken bonen gaan naar de cacaomolen. Door de warmte van de molen worden de bonen vloeibaar. Het vet wat in de bonen zit, wordt eruit gehaald, dit noem je ook wel cacaoboter. Wat dan overblijft zijn grote brokken keiharde cacao, van die bokken wordt cacaopoeder gemalen. Aan de cacaopoeder worden allerlei ingrediënten toegevoegd, onderanderde suiker, melkpoeder en cacaoboter. Omdat de massa nog korrelig is, moet het nog een keer worden fijngemalen in een verwarmde mengmachine. Daarna wordt het mengsel opgeslagen in warme bakken met een temperatuur van 50 graden.
De vloeibare chocolade kan nu in de goede vorm worden gegoten van de repen, letters, paashazen of chocoladegeld. Als er noten, rozijnen of nog iets anders in moet, dan gebeurt dat eerst. De mensen in de fabriek moeten er wel op letten dat de temperatuur van de chocola 30 graden is. Als dat niet zo is dan verandert de smaak en dan kun je het niet meer lang bewaren. De vormpjes vol chocolade gaan allemaal over de dribbelvaan. Dat is een lopende band die op en neer gaat, de chocolade zakt nu goed in de vormpjes en de luchtbelletjes worden er zo uitgetrild.
Daarna kan de chocola afkoelen. De repen en de andere vormen krimpen door het afkoelen, zo worden dus een beetje kleiner. Per minuut komen er 720 repen op de transportband terecht, klaar om ingepakt te worden. Om de chocola zit meestal een zilverpapiertje, dat zit er niet voor niks om zo word namelijk de chocola beschermd tegen temperatuur.
Soorten en maten
Je hebt vele soorten chocola, alles wordt anders gemaakt en heeft meestal ook een andere smaak nu ga ik een paar voorbeelden noemen. Er zijn 2 verschillende en belangrijke routes:
Het invormen en het glaceren. Een chocoladereep wordt ingevormd, dat is dat de zachte chocola in een vorm van een chocoladereep of iets anders word gegoten,
Mars Kitkat maar ook negerzoenen.
Bij hagelslag wordt er eerst een chocoladedeeg gemaakt, dit wordt dan door een plaat met gaatjes geperst en dan worden het lange spaghettiachtige sliertjes gevormd, als dat hard is is het hagelslag. Verder is er een belangrijke regel. Chocolade moet meer dan 30% cacaoboter bevatten en in hagelslag zit meestal maar 14% cacaoboter dan heet het cacaofantasie. Daarom is chocola duurder dan hagelslag. Je hebt heet veer verschillende smaken maar de bekendste zijn:
Puur : minstens 49% cacao 18% cacaoboter 65% suiker
Melk: minstens 27,5% cacao 17%melk 25,5% vet 55% suiker
Wit:
Je hebt ook nog wel truffel, dat is chocola met een beetje champagne erbij. Het bewaren van chocola moet goed bewaard worden in de winkels maar ook thuis. Chocola mag je bijvoorbeeld niet naast zeep leggen dan krijgt chocola een vieze smaak. Daarnaast moet je chocola koel bewaren maar niet te koel 18 graden is een goede temperatuur. Anders heb je kans dat het vetbloem optreed. Dan komt er een deel van de cacaoboter naar boven, dan word de chocola grauw en grijs, het kan zelfs zover gaan dat er schimmel ontstaat.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden