Broeikaseffect

Oprukkende woestijnen, smeltende poolkappen en rivieren die buiten hun oevers treden door hevige regenval. De opwarming van de aarde heeft grote gevolgen. Het klimatologisch onderzoeksbureau van de Verenigde Naties luiden de noodklok. Zij waarschuwen voor ernstige klimaatveranderingen door de uitstoot van broeikasgassen. Als eerste zullen we uitleggen wat het broeikaseffect inhoud. We kunnen het broeikaseffect opdelen in twee delen: · Het natuurlijke broeikaseffect. · Het menselijke broeikaseffect
Het natuurlijke broeikaseffect is een natuurlijk proces, hier is niets mis mee. Het zorgt ervoor dat de aarde niet te veel afkoelt en ook dat de aarde niet teveel opwarmt. Zonder het natuurlijke broeikaseffect zou het op aarde gemiddeld 18 graden onder nul zijn. Nu is de gemiddelde temperatuur op aarde 15 graden boven nul. Het natuurlijke broeikaseffect werkt als volgt: zonlicht straalt naar de aarde door de atmosfeer en raakt de aarde. Een deel van het licht wordt teruggekaatst de ruimte in. Het overgebleven deel van het licht wordt geabsorbeerd. Dit deel verwarmt het aardoppervlak. Het aardoppervlak straalt die warmte weer uit. Deze warmte wordt door koolstofdioxide deeltjes in de atmosfeer vastgehouden. De koolstofdioxide deeltjes dragen op deze manier bij aan de temperatuur op aarde. Het menselijke broeikaseffect ontstaat, als het natuurlijke evenwicht verstoord wordt. Er komen dan teveel broeikasgassen (CO2) in de lucht, waardoor de ozonlaag wordt afgebroken, waardoor er meer warmte de aarde kan bereiken. En vervolgens wordt deze warmte weer door de CO2 gassen vastgehouden.en de temperatuur op aarde zal stijgen

Sinds het begin van de industriële revolutie worden er steeds meer fossiele brandstoffen verbrand. Bij de verbranding komt er veel koolstofdioxide vrij. Koolstofdioxide is een broeikasgas. Als er meer fossiele brandstoffen worden verbrand, komt er dus meer koolstofdioxide in de lucht. En als er meer koolstofdioxide in de lucht zit, wordt er meer warmte vastgehouden en wordt het dus warmer op aarde. Als er geen maatregelen worden genomen, zal de hoeveelheid koolstofdioxide in de eerste helft van de 21e eeuw verdubbeld zijn vergeleken met de periode van de industriële revolutie. Om meer zekerheid te krijgen over het broeikaseffect, richtte de Verenigde Naties en de Wereld Meteorologische Organisatie in 1988 het Intergovernmental Panal on Climate Change (IPCC) op. In december 1995 werd door het IPCC wetenschappelijk aangetoond dat het klimaat is veranderd als gevolg van het versterkte broeikaseffect. De oorzaken liggen voor een groot gedeelte bij de industrie. Voorbeelden hiervan zijn het Ruhrgebied en (hele vuile) industriegebieden in Oost-Europa. Deze industrie is over het algemeen zeer verouderd en dus zeer vervuilend. Vroeger was men namelijk nog niet zo bewust van het milieu en de bescherming daarvan. Daarom probeert ook de industrie er van alles aan te doen, om de lucht zo schoon mogelijk te houden. Speciale filters in de schoorstenen die de schadelijke dampen filteren of chemische reacties zodat de schadelijke gassen niet zomaar in de lucht verdwijnen. Een andere oorzaak is het kappen van bomen. Bomen halen de koolstofdioxide uit de lucht en zetten die om in zuurstof. Wanneer de mens de bossen blijft kappen zullen de bomen dus minder CO2 uit de lucht kunnen halen. Dit gas blijft dan gewoon in de lucht en zorgt dus voor een grotere verwarming van het aardoppervlak. Een hele andere manier waarop wij broeikasgassen in de atmosfeer vrijlaten is het gebruik van mest in de landbouw. Ammoniak en methaan (CH4) ontstaan door het bemesten van de landbouwgrond. Bij het bemesten door bijvoorbeeld een sproeiwagen komen allerlei ammoniakdampen in de lucht. Ook het grondwater wordt vervuild. Methaan komt vrij uit vochtige (bemestte) grond en ook uit de mest zelf. Een van de belangrijkste gevolgen van het broeikaseffect is de al eerder genoemde opwarming. Als je kijkt naar de gemiddelde temperatuurstijging sinds 130 jaar, 0.3 - 0.6 graden Celsius, lijkt dit niets. Wetenschappers wijzen dit ook zeker niet alleen toe aan het broeikaseffect. Immers zijn er in het verleden natuurlijk grote veranderingen geweest in het klimaat. Toch is het opvallend dat in de metingen de laatste jaren het gemiddelde van die 130 jaar omhoog trekken. Met andere woorden, het opwarmen is de laatste jaren sterker geworden. Met die opwarming hangt ook de hoeveelheid neerslag samen. Door de opwarming zal er meer water verdampen en dus ook steeds meer regen gaan vallen. Hierdoor zal de zeespiegel stijgen. Normaliter stijgt het niveau van de zee op zichzelf en daarna is er weer een periode van daling. De afgelopen 20 jaar is er alleen een grotere stijging van de zeespiegel waargenomen dan normaal. Het is dus niet uit te sluiten dat het broeikaseffect invloed heeft op de zeespiegel. Smelten van gletsjers doet zich ook over de hele wereld voor. Door de langer aanhoudende zomers is de afbraak van de gletsjers groter dan de opbouw in de winter is. Dit zorgt weer voor een stijging van de smeltwaterrivieren en dus indirect voor een stijging van de zeespiegel. Ook de poolkappen zullen smelten, de zeespiegel zal stijgen, en laaggelegen gebieden zullen worden bedreigd. Uitsterven dieren. Een voorbeeld hiervan in Nederland is de koolmees. De koolmees begint al eerder met broeden omdat het warm is, maar zijn belangrijkste voedselbron, de worm wordt niet eerder actief. Op deze manier heeft de koolmees geen eten en is dus de voedselketen verstoord. Er is dus te zien dat het broeikaseffect een aantal ingrijpende veranderingen in het klimaat met zich meebrengt. Al deze veranderingen gaan eigenlijk maar over één ding: warmte. Een logische oplossing voor het hele probleem zou natuurlijk zijn om de broeikasgassen af te laten nemen. Helaas is dit bijna onmogelijk is. De broeikasgassen die eenmaal in de atmosfeer terecht zijn gekomen zijn er moeilijk weer uit te halen. Dit komt omdat de gassen dan inmiddels in de kringlopen zijn opgenomen. Wat wel kan is het stabiliseren van de concentratie broeikasgassen. Hierdoor zal het menselijke broeikaseffect afnemen en misschien zelfs stil komen te staan. Maar hoe bereik je dit? De mensheid heeft nu eenmaal energie nodig in zijn bestaan. De oplossing hiervoor lijkt duurzame en natuurlijke energie. Zonne-energie wordt gewonnen door het plaatsen van zonnepanelen. Zonnepanelen doen in het principe niets anders dan het omzetten van kortgolvige stralen in elektrische energie. Dit gebeurt in de vorm van zonnecollectoren die je wel eens op huizen ziet staan.Een foute gedachte is het om te denken dat de zon er echt voor moet schijnen. Ook al hangt er een dik wolkendek over ons land, zonnestralen bereiken ons en de zonnecollectoren nog steeds
Windenergie Deze energie kunnen we winnen door het plaatsen van windmolens. Deze molens worden uiteraard aangedreven door de wind.Op deze manier kunnen we zonder schadelijke stoffen energie op wekken. Waterenergie hier wordt de energie opgewekt met behulp van water. Dit kan bijv. door het plaatsen van een stuwdam. Een nadeel hiervan is dat het veel ruimte in beslag neemt. Kernenergie is de duurzame energiebron die de meeste stof doet opwaaien. Kernenergie wordt gewonnen door het splijten van kernen van uranium en plutonium. Hierdoor komt veel energie vrij. Het afgewerkte uranium en plutonium kan weer worden opgewerkt de kernen weer te vormen. Dit lijkt de ideale energiebron omdat hij nooit opraakt en in vergelijking met de andere duurzame energiebronnen veel meer energie oplevert. Het probleem van kernenergie is dat de straling die vrijkomt van de gespleten atoomkernen, radioactieve stralen, zeer schadelijk zijn voor het leven op aarde. Milieuorganisaties zijn fel tegen het gebruik van kernenergie door de schade die inmiddels is aangericht door kernkracht. Al deze oplossingen hebben betrekking op elektrische energie. Daarmee is het probleem van de auto's nog niet uit de wereld. Auto's en andere vervoersmiddelen zijn een van de schadelijkste producenten van broeikasgassen. De oplossing van dit probleem zou hem moeten zitten in het populairder maken van het openbaar vervoer en in de toekomst misschien in de "elektrische auto". De afgelopen tien jaar hebben de Verenigde Naties diverse klimaatconferenties belegd. Bij de laatste conferentie in de Japanse stad Kyoto in 1997 legden geïndustrialiseerde landen de reductiepercentages van broeikasgassen voor de periode na 2010 precies vast. Maar hoe ze tot die vermindering moeten komen, is nog een belangrijk discussiepunt. Op maandag 13 november begon een nieuwe Klimaatconferentie in Den Haag onder voorzitterschap van de Nederlandse minister voor Milieu Jan Pronk. Hij had twee weken de tijd om de geïndustrialiseerde landen op één lijn te brengen.