DE GESCHIEDENIS VAN HET KLONEN
Ongeveer zestig jaar geleden begon men met klonen. In de loop van de tijd werden de technieken om te klonen steeds geavanceerder en ingewikkelder.
Vanaf 1981 worden de eerste successen behaald met kloonproeven bij zoogdieren.
Er wordt een experiment uitgevoerd door James McGrath en Davor Soltar. Ze halen celkernen uit nog hele jonge embryo’s van muizen. Deze brengen ze over in eicellen waaruit de kern is verwijderd. De resultaten vielen in het begin tegen, omdat de embryo’s al veel te oud waren. Ze hadden zich al veel te vaak gedeeld. Het bleek dat de embryo’s van muizen na de tweede deling al eigenlijk niet meer geschikt waren voor deze proeven, omdat ze dan al te oud waren. Toen ze dit hadden ontdekt lukte dit experiment wel, zo waren er in Genève drie muisklonen ontwikkelt.
Hierna begon men te klonen met elektrofusie: hierbij worden de eicel en de donorcel ‘gefuseerd’ door een klein stroomstootje. Dat betekent dat ze samensmelten.
Deze methode werd voor het eerst gebruikt in 1986 in Amerika bij een schapenembryo. Het lukte om dit te klonen.
In 1996 gebeurt het: het schaap Dolly is gekloond. Het Roslin Institute haalde een kern uit een gespecialiseerde lichaamscel uit de uier van een zesjarige ooi.
Deze cel plaatsten ze in een lege eicel van deze ooi en na 148 dagen werd het schaap Dolly geboren. Om zeker te zijn dat Dolly precies hetzelfde DNA als haar moeder had, werd er een DNA-fingerprinting gemaakt. Deze kwam overeen.
Dolly was het eerste gekloonde dier. Dat het gelukt is wil niet zeggen dat het ook altijd goed gaat. Om een dier te klonen, worden soms wel een paar honderd proeven gedaan die allemaal mislukken voordat het een keer goed gaat. Als het dier al levend geboren wordt, lijdt het vaak aan veel afwijkingen. Dit komt doordat het DNA wat het dier krijgt al oud is.
IS HET KLONEN VAN MENSEN EN DIEREN ETHISCH VERANTWOORD?
Met andere woorden: is het klonen van mensen en dieren een goede handeling? Is dat menswaardig? Voordat je deze vraag kunt beantwoorden is het belangrijk om te weten dat er twee manieren van klonen zijn.
De 1e heet therapeutisch klonen. De onschuldige manier van klonen.
Een ziek persoon ongeneeslijk ziek. Door zijn eigen DNA te klonen en er voor te zorgen dat zijn ongeneeslijke cellen vervangen worden door de nieuw ontwikkelde cellen, zorg je ervoor dat hij weer beter wordt. Deze manier van klonen brengt vele voordelen met zich mee:
- patiënten zijn hun eigen donor
- echtparen waarvan 1 ouder onvruchtbaar is kunnen toch kinderen krijgen
- homoseksuele paren kunnen samen ook kinderen krijgen
De 2e manier heet reproductief klonen. Veel mensen zijn het hier niet mee eens.
Dit is namelijk het klonen van DNA, met de bedoeling het uit te laten groeien tot een dier of mens. Deze manier van klonen heeft veel nadelen voor de kloon zelf en de gehele maatschappij. Deze manier van klonen brengt vooral nadelen met zich mee:
- Als de mogelijkheid er zou zijn om zomaar wat klonen van jezelf te kunnen maken dan zou de wereld al snel overbevolkt raken
- Het creëren van vele klonen, zorgt ervoor dat de natuurlijke diversiteit onder de mensen op aarde aangetast wordt.
- Het klonen is vooral gericht op het verbeteren van eigenschappen. Het doel is dan om ‘betere mensen’ te krijgen. Dat is discriminatie voor de gehandicapten en zwak begaafden.
- Het maken van een groep identieke mensen heeft sociale gevolgen. ‘Gekloonde mensen’ kunnen in een identiteitscrisis komen: het is waarschijnlijk moeilijk te aanvaarden dat men een kopie is van een ander.
BELANGRIJKE WAARDEN DIE EEN ROL SPELEN WANNEER JE EEN GEKLOOND PERSOON BENT
Uniciteit, uniek zijn, is de allerbelangrijkste waarde die er is voor elk persoon.
Stel je voor dat je een kopie bent van iemand die een heel leven achter de rug heeft, die alles heeft wat voor iedereen als ‘normaal’ aangenomen mag worden, zou je dan niet diep ongelukkig worden? Je bent verre van natuurlijk en iedereen ziet je voor iemand anders aan. Je bent wat men noemt, een ‘kloon’. Je bent een persoon met mogelijk misvormde lichaamsdelen en met hoogstwaarschijnlijk vele kwalen en aandoeningen.. iemand die niet uniek is.
Vrijheid, vrij zijn, is ook heel belangrijk. Iedereen vindt het fijn om te kunnen doen wat hij wil. Door media-aandacht, medische onderzoeken en controles zul je niet altijd kunnen doen wat je wilt. Ook lichaamsverhoudingen verhinderd vrijheid: sommige activiteiten kun je nu niet meer doen. Je bent dus niet vrij en je wordt zowel lichamelijk, als maatschappelijk belemmerd.
Naastenliefde. Men wordt het meest gelukkig van naastenliefde. Familie of vrienden die van je houden om wie je bent. Doordat een kloon een compliceerd leven leidt, wordt het moeilijker om een sociaal leven op te bouwen. En doordat je geen goed sociaal leven hebt, kun je er aan onderdoor gaan waardoor je gezondheid fysiek achteruit gaat. Het één vult het ander aan.
VERSCHILLENDE BENADERINGEN WAAROM EEN KLOON EEN ONGELUKKIG LEVEN ZAL LEIDEN
Wanneer je een kloon bent, kun je je fysiek, psychologisch en maatschappelijk gezien, geen volwaardig persoon voelen. Je voelt je door wetenschappers bekeken als experiment en niet als mens.
Medisch gezien, kun je niet zonder medicijnen leven omdat je anders vroegtijdig zult sterven. Psychologisch gezien ben je misschien heel onzeker en ongelukkig en kan je je alleen maar afvragen hoe het zou zijn om iemand anders te zijn met een ‘normaal’ leven. Misschien denk je: ‘waarom ik?’. Van de zes miljard mensen op onze wereldbol ben uitgerekend jíj een kloon. Je bent een kopie en een medisch experiment. Maatschappelijk gezien kun je niet functioneren. Met constante media-aandacht, vele medicijnen en activiteiten die je misschien niet mag uitoefenen, heb je geen sociaal leven. Je kunt door je medische toestand niet overal solliciteren waar je maar wilt. Wetenschappelijk gezien ben je, en word je gezien als een experiment wat niet voldoet aan de verwachtingen, want je lichaamsverhoudingen kloppen niet en je kunt niet zonder allerlei medicijnen. Hierdoor zul je nog vaak voor vele onderzoeken terug moeten komen.
MIJN EIGEN MENING OVER DEZE VRAAGSTELLING
Op de vraag ‘moet het klonen van mensen en dieren toegestaan worden’,
zeg ik ja en nee. Ja, therapeutisch klonen mag. Hier red je levens mee en kun je niemand kwaad doen. Nee, reproductief klonen mag niet. Met de huidige technieken veroorzaakt klonen voornamelijk leed. Het is zeker niet ethisch verantwoord.
Ongeveer zestig jaar geleden begon men met klonen. In de loop van de tijd werden de technieken om te klonen steeds geavanceerder en ingewikkelder.
Vanaf 1981 worden de eerste successen behaald met kloonproeven bij zoogdieren.
Er wordt een experiment uitgevoerd door James McGrath en Davor Soltar. Ze halen celkernen uit nog hele jonge embryo’s van muizen. Deze brengen ze over in eicellen waaruit de kern is verwijderd. De resultaten vielen in het begin tegen, omdat de embryo’s al veel te oud waren. Ze hadden zich al veel te vaak gedeeld. Het bleek dat de embryo’s van muizen na de tweede deling al eigenlijk niet meer geschikt waren voor deze proeven, omdat ze dan al te oud waren. Toen ze dit hadden ontdekt lukte dit experiment wel, zo waren er in Genève drie muisklonen ontwikkelt.
Hierna begon men te klonen met elektrofusie: hierbij worden de eicel en de donorcel ‘gefuseerd’ door een klein stroomstootje. Dat betekent dat ze samensmelten.
In 1996 gebeurt het: het schaap Dolly is gekloond. Het Roslin Institute haalde een kern uit een gespecialiseerde lichaamscel uit de uier van een zesjarige ooi.
Deze cel plaatsten ze in een lege eicel van deze ooi en na 148 dagen werd het schaap Dolly geboren. Om zeker te zijn dat Dolly precies hetzelfde DNA als haar moeder had, werd er een DNA-fingerprinting gemaakt. Deze kwam overeen.
Dolly was het eerste gekloonde dier. Dat het gelukt is wil niet zeggen dat het ook altijd goed gaat. Om een dier te klonen, worden soms wel een paar honderd proeven gedaan die allemaal mislukken voordat het een keer goed gaat. Als het dier al levend geboren wordt, lijdt het vaak aan veel afwijkingen. Dit komt doordat het DNA wat het dier krijgt al oud is.
IS HET KLONEN VAN MENSEN EN DIEREN ETHISCH VERANTWOORD?
Met andere woorden: is het klonen van mensen en dieren een goede handeling? Is dat menswaardig? Voordat je deze vraag kunt beantwoorden is het belangrijk om te weten dat er twee manieren van klonen zijn.
De 1e heet therapeutisch klonen. De onschuldige manier van klonen.
Een ziek persoon ongeneeslijk ziek. Door zijn eigen DNA te klonen en er voor te zorgen dat zijn ongeneeslijke cellen vervangen worden door de nieuw ontwikkelde cellen, zorg je ervoor dat hij weer beter wordt. Deze manier van klonen brengt vele voordelen met zich mee:
- patiënten zijn hun eigen donor
- echtparen waarvan 1 ouder onvruchtbaar is kunnen toch kinderen krijgen
- homoseksuele paren kunnen samen ook kinderen krijgen
De 2e manier heet reproductief klonen. Veel mensen zijn het hier niet mee eens.
- Als de mogelijkheid er zou zijn om zomaar wat klonen van jezelf te kunnen maken dan zou de wereld al snel overbevolkt raken
- Het creëren van vele klonen, zorgt ervoor dat de natuurlijke diversiteit onder de mensen op aarde aangetast wordt.
- Het klonen is vooral gericht op het verbeteren van eigenschappen. Het doel is dan om ‘betere mensen’ te krijgen. Dat is discriminatie voor de gehandicapten en zwak begaafden.
- Het maken van een groep identieke mensen heeft sociale gevolgen. ‘Gekloonde mensen’ kunnen in een identiteitscrisis komen: het is waarschijnlijk moeilijk te aanvaarden dat men een kopie is van een ander.
BELANGRIJKE WAARDEN DIE EEN ROL SPELEN WANNEER JE EEN GEKLOOND PERSOON BENT
Uniciteit, uniek zijn, is de allerbelangrijkste waarde die er is voor elk persoon.
Stel je voor dat je een kopie bent van iemand die een heel leven achter de rug heeft, die alles heeft wat voor iedereen als ‘normaal’ aangenomen mag worden, zou je dan niet diep ongelukkig worden? Je bent verre van natuurlijk en iedereen ziet je voor iemand anders aan. Je bent wat men noemt, een ‘kloon’. Je bent een persoon met mogelijk misvormde lichaamsdelen en met hoogstwaarschijnlijk vele kwalen en aandoeningen.. iemand die niet uniek is.
Vrijheid, vrij zijn, is ook heel belangrijk. Iedereen vindt het fijn om te kunnen doen wat hij wil. Door media-aandacht, medische onderzoeken en controles zul je niet altijd kunnen doen wat je wilt. Ook lichaamsverhoudingen verhinderd vrijheid: sommige activiteiten kun je nu niet meer doen. Je bent dus niet vrij en je wordt zowel lichamelijk, als maatschappelijk belemmerd.
VERSCHILLENDE BENADERINGEN WAAROM EEN KLOON EEN ONGELUKKIG LEVEN ZAL LEIDEN
Wanneer je een kloon bent, kun je je fysiek, psychologisch en maatschappelijk gezien, geen volwaardig persoon voelen. Je voelt je door wetenschappers bekeken als experiment en niet als mens.
Medisch gezien, kun je niet zonder medicijnen leven omdat je anders vroegtijdig zult sterven. Psychologisch gezien ben je misschien heel onzeker en ongelukkig en kan je je alleen maar afvragen hoe het zou zijn om iemand anders te zijn met een ‘normaal’ leven. Misschien denk je: ‘waarom ik?’. Van de zes miljard mensen op onze wereldbol ben uitgerekend jíj een kloon. Je bent een kopie en een medisch experiment. Maatschappelijk gezien kun je niet functioneren. Met constante media-aandacht, vele medicijnen en activiteiten die je misschien niet mag uitoefenen, heb je geen sociaal leven. Je kunt door je medische toestand niet overal solliciteren waar je maar wilt. Wetenschappelijk gezien ben je, en word je gezien als een experiment wat niet voldoet aan de verwachtingen, want je lichaamsverhoudingen kloppen niet en je kunt niet zonder allerlei medicijnen. Hierdoor zul je nog vaak voor vele onderzoeken terug moeten komen.
MIJN EIGEN MENING OVER DEZE VRAAGSTELLING
Op de vraag ‘moet het klonen van mensen en dieren toegestaan worden’,
zeg ik ja en nee. Ja, therapeutisch klonen mag. Hier red je levens mee en kun je niemand kwaad doen. Nee, reproductief klonen mag niet. Met de huidige technieken veroorzaakt klonen voornamelijk leed. Het is zeker niet ethisch verantwoord.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden