Aardbevingen

Aardbevingen De aarde is een vloeibare bol met daaromheen de harde aardkost. Op de aardkost liggen het land en de zee. De aardkorst is gebroken in een aantal stukken. Deze stukken aardkost noemen we aardplaten. De aardplaten drijven op de vloeibare bol van de aarde. Ze bewegen langs elkaar heen. Ook komt het voor dat de ene aardplaat onder de andere schuift. Als dit op de zeebodem gebeurt spreek je van een trog, het is een diepe, langwerpige kloof op de bodem.De aardplaten bewegen zo langzaam (maar een paar centimeter per jaar) dat wij mensen het niet merken. Maar soms beweegt een aardplaat ineens wat meer. Dan ontstaat er een schok die de aarde doet beven: een aardbeving. De aardbevingsgebieden liggen aan de randen van platen. De 4 grootste platen zijn: de Amerikaanse plaat, Afrikaanse, Euraziatische plaat (hier ligt Nederland) en de Stille- zuidzeese plaat. Daar schokt de aarde het ergste, omdat op die plek precies de 2 randen langs elkaar schuren. Als je dus mee naar het binnen land gaat, ga je richting het midden van de plaat, daar is bijna geen trilling voelbaar.De bewegingen die aardbevingen veroorzaken heten platentektoniek. Aardbevingen komen vaak op breuklijnen (de randen van een plaat) voor omdat daar de platen tegen elkaar botsen of onder elkaar schuiven. In Nederland komen geen grote aardbevingen voor. Dat komt doordat Nederland niet op een breuklijn van een aardplaat ligt. Delen van Italië, Turkije, Amerika, China en Japan liggen wel op zo'n rand. In die streken komen daarom wel grote aardbevingen voor. Aardbevingen kunnen worden geregistreerd door een seismograaf. Zo’n seismograaf registreert alle trillingen van de aarde. Er zijn 2 verschillende seismografen. De een registreert de horizontale bewegingen van de aarde en de ander de verticale. Om te bepalen waar een aardbeving plaats vindt, heb je 3 seismografen nodig. Een verticale voor het omhoog en omlaag gaan van de aarde en 2 horizontale voor de bewegingen van noord naar zuid en van oost naar west. Zo kunnen ze ook precies vast stellen waar een aardbeving is begonnen. Het begin van een aardbeving wordt ook wel hypocentrum genoemd. Je hebt ook nog het epicentrum van een aardbeving, dat is het punt aan de oppervlakte van de aarde recht boven het hypocentrum van de beving. Dit begin ligt altijd op een zekere diepte in de aarde en dat is de eigenlijke plek van de aardbeving. Het epicentrum van een aardbeving is het punt aan het oppervlak van de aarde recht boven de haard van de aardbeving, dat is de plaats waar de beving begint. Deze haard ligt altijd op een zekere diepte in de aarde en dat is de eigenlijke plek van de aardbeving. De haard van een aardbeving wordt ook wel hypocentrum genoemd. De schaal van Richter De kracht van ’n aardbeving wordt uitgedrukt in de schaal van richter. Elke aardbeving krijgt een getal van 1 tot 12. Deze getallen zijn de magnitudes van een aardbeving. Magnitude is de hoeveelheid energie die vrijkomt bij een aardbeving. Een 1 op de schaal van richter is een zwakke aardbeving en wordt alleen geregistreerd door een seismograaf, waar we het later over hebben. Wij merken er zelf niks van. Een 7 is een sterke aardbeving en een 12 is een hele zware aardbeving die het hele landschap kan veranderen. Met elke stap op de schaal, wordt de aardbeving tien keer zo hevig. De hevigste die wij ooit mee hebben gemaakt in Nederland was in Roermond op 13 april 1997. Deze aardbeving was een kracht van 5.7 op de schaal van Richter. Begin dit jaar werd er weer eentje geconstateerd in de buurt van Hilversum, maar die was maar 1.3 op de schaal van Richter.
De seismograaf Aardbevingen kunnen worden geregistreerd door een seismograaf. Zo’n seismograaf registreert alle trillingen van de aarde, vanaf de allerlichtste. Er zijn 2 verschillende seismografen. De een registreert de horizontale bewegingen van de aarde en de ander de verticale. Om te bepalen waar een aardbeving plaats vindt, heb je 3 seismografen nodig. Een verticale voor het omhoog en omlaag gaan van de aarde en 2 horizontale voor de bewegingen van Noord naar Zuid en van Oost naar West. Wat zijn de gevolgen van een aardbeving? Als het epicentrum van een aardbeving onder zee ligt, dan ontstaat er bijna altijd een vloedgolf. Het epicentrum is de plaats waar de aardbeving ontstaat. De bodem onder de zee komt omhoog of zakt weg, hierdoor stroomt het water weg. Er ontstaat een golf van tientallen cm groot. Dit is niet erg, maar als de golf in ondieper water komt remt de golf af en wordt groter tot tientallen meters. Als ze op het land slaan kunnen ze hele gebouwen verwoesten. Er kunnen door aardbevingen ook gaslekken komen, dat kan weer leiden tot explosies.