Autisme

Autisme Inhoudsopgave INLEIDING
OORZAKEN AUTISME
AUTISTISCH GEDRAG HOE HERKEN JE DAT
HET VOORKOMEN VAN AUTISME
GEVOLGEN VAN AUTISME
HULP BIJ AUTISME
BRONVERMELDING
VIJF LEERPUNTEN
EIGEN MENING
MOEILIJKE WOORDENLIJST Inleiding We hebben voor dit onderwerp gekozen omdat wij eigenlijk niks van autisme weten en doordat we er een werkstuk over gaan maken kunnen wij er ook meer van te weten komen en er van leren. En dat we ons kunnen indenken in de kinderen die autistisch zijn. Wat vinden wij leuk aan het onderwerp? Nou we kennen het onder werp niet ik (nanique) heb wel eens met autistische gewerkt maar wist niet wat het inhoudt ik heb alleen wel eens van pdd nos gehoord. ook vinden we het leuk dat we kunnen leren wat het precies is en dat we lezen hoe kinderen met een autistische ziekte er mee leren leven. Oorzaken autisme Autisme kenmerkt zich doordat informatie anders wordt verwerkt dan bij de niet-autisten. Dopamine is de stof die bij autisten te weinig is. De tekorten kunnen echter op verschillende manieren ontstaan: bijvoorbeeld door stofwisselingsproblemen: je neemt dan niet genoeg bouwstoffen op uit je voeding waardoor je te weinig van bepaalde stoffen aanmaakt (of natuurlijk te veel, dat kan ook - het is nog niet bekend welke stoffen er een rol spelen en hoe). Een andere mogelijkheid is dat het in de hersenen beschadigd is, en dit kan door problemen met de zwangerschap, door hersenvliesontsteking of iets anders. Of de stoffen worden te snel of niet snel genoeg opgenomen. En nu de genen. Er is uit onderzoek gebleken dat meerdere genen hierbij een rol spelen. Ook niet zo gek als je bedenkt hoe veelzijdig autisme is Waarschijnlijk kun je autisme helemaal genetisch hebben. (Dus een aantal genen die verantwoordelijk zijn voor de aanmaak of de opname of de ontvangst van de bepaalde stof werkt niet helemaal goed). Maar ook is het mogelijk dat er door bepaalde genen wel een zwakke plek is voor autisme, en dat je er vatbaar voor bent, maar dat er nog iets anders nodig is om het te starten. Normaal gesproken, als alles perfect gaat, kun je het net redden om alle processen in je hersenen op een normale manier te laten verlopen. Maar als er iets fout gaat, een ziekte, een voedselallergie of wat dan ook, dan kan dat net genoeg zijn, waardoor je net wel gevoelig wordt voor autistische verschijnselen. Als dit jong gebeurt kan dit ook de ontwikkeling van de hersenen beïnvloeden en daardoor blijvend autisme tot gevolg hebben.
Autistisch gedrag hoe herken je dat Ze hechten zich heel sterk aan een voorwerp en schijnt andere dingen niet te zien. Ze kunnen lang naar een lichtje kijken, ernaar lachen of er opgewonden door raken. Ze kijken je bijna niet recht in je ogen aan. Ze kunnen abnormaal angstig reageren op geluiden; ze kunnen dan langdurig huilen en reageren verder nergens meer op. Ze kunnen een opvallende motoriek, hebben met vaak zich herhalende bewegingspatronen. Hun zintuiglijke waarneming blijft steken in de wereld van de nabijheid, zoals proeven, ruiken, likken, voelen. Ze hebben grote weerstand tegen veranderingen, een dwangmatig vasthouden aan vaste gewoontes, situaties, bepaalde voorwerpen; zijn extreme, onlogische angsten uiten zich in plotselinge paniekreacties. Ze kunnen zich druk bewegen, om hun as draaien, met hun armen en handen draaien. Zij hebben sterke behoefte aan een vaste regelmaat, wanneer die regelmaat plotseling doorbroken wordt, kunnen ze enorme last van huilbuien krijgen. Het kunnen misschien later zich uiten in driftbuien waarbij ze ook met spullen gaan gooien. Ze kunnen in de ene situatie heel beleefd en ernstig zijn en op een ander moment vreselijk te keer gaan. Het voorkomen van autisme Het voorkomen van autisme is onmogelijk, je word er mee geboren je kan hooguit er voor zorgen dat je geen hersenvliesontsteking krijgt dit kan namelijk ook zorgen voor autisme. Er zijn verschillende soorten: autistische stoornissen en het syndroom van asperger dit zijn de meest voorkomende soorten van autisme. We hebben overal gezocht over hoe je autisme kan voorkomen maar overal staat hetzelfde. Autisme is niet te voorkomen. Het behandelen Autisme word vaak behandeld met medicijnen de meeste autisten hebben ADHD daar worden vaak kalmeringsmiddelen bij gebruikt doordat autisten vaak stemmingswisselingen hebben krijgen de meeste ritalin voorgeschreven
Vaak hebben autisten ook last van depressie, hiervoor krijgen deze mensen antidepressiva. Voor de rest kunnen deze mensen alleen buiten de medicijnen om, therapie krijgen ze leren daar om contact te maken met mensen en zelfvertrouwen op te bouwen zodat ze wel goed mee kunnen draaien in de maatschappij en gewoon kunnen werken en niet raar aangekeken worden op hun handicap. Gevolgen van autisme Afhankelijk van de leeftijd en het karakter kan de levenskwaliteit ernstig worden aangetast door autisme. Vergeleken met mensen met andere psychische stoornissen, hebben autistische personen vaak een lagere levenskwaliteit. Door de moeilijkheden om langdurige contact op te bouwen, kan autisme leiden tot een eenzaam leven zonder veel of zelfs zonder sociale contacten. Een minderheid van de volwassenen is in staat een relatie op te bouwen. De frustratie over het mislukken van een relatie is bij mensen met autisme vaak groter. Een fractie van hen heeft ook kinderen (soms ook met autisme). Toch bestaan er volledig autistische gezinnen die ondanks de handicap toch gelukkig zijn. Zowel op school als in de werksituatie kan autisme leiden tot moeilijkheden en drammerig gedrag,ook wel met depressieve buien. Waar het reguliere onderwijs soms lukt en vaak alleen met extra begeleiding, wordt een reguliere baan moeilijker. We spreken hier over mensen met autisme met een normale of hogere begaafdheid. Autistische personen zullen bovendien moeten leren hulp aanvaarden op de vlakken van omgang met gevoelens, kritiek, communicatie maar ook met betaalmiddelen en huishoudelijke ondersteuning. Hun beperkte weerbaarheid en een zekere wereldvreemdheid als gevolg van autisme leidt tot een hogere kans op armoede. Naar de omgeving Het ligt aan de ouders

Het zou kunnen dat de ouders te streng en/of te afstandelijk zijn. De omgeving hoort hen praten tegen het kind in korte, zakelijke, schijnbaar botte boodschappen omdat die door het kind het best begrepen worden. Dat betekent niet dat het gaat om 'koelkastmoeders', maar om moeders die al begrepen hebben dat te veel prikkels onduidelijkheid en daardoor vaak agressie (door onmacht) veroorzaken. Zonder gepaste ondersteuning door de omgeving of door professionelen bestaat wel de kans dat ouders overspannen raken en harder reageren (fysiek en/of mentaal) dan opvoedkundig vereist is. Zelfkennis, weten wanneer het teveel wordt en het risico bestaat dat men het kind zou kunnen doen, is hier heel belangrijk. Anderzijds zouden ouders te vaak het kind verwennen en te meegevend zijn. Een autistisch kind opvoeden vergt enorm veel energie. Vaak hebben ouders het heel moeilijk om zomaar dingen die fout lopen te veranderen. Ouders moeten dus bepaalde gewoontes tolereren (die vaak indruisen tegen hun eigen normen en waarden) en bepaalde kritische handelingen (die ook de omgeving direct schade toebrengen) proberen te veranderen. Dit is vaak een moeilijke beslissing. Daarnaast moeten ze ook voor zichzelf zorgen. Uiteindelijk blijven zij uiteindelijk de voornaamste steunpilaar van het kind. Als ouder is communicatie met een autistisch kind moeilijker dan met een ander kind. Door de aard van autisme is het moeilijker om boodschappen door te geven, ervaringen en gevoelens te delen. Zelfs als autistische kinderen praten, hebben ouders vaak nog het raden naar wat het kind voelt, wat het graag wil, wat er gebeurd is tijdens de dag.Het lijkt of het autistisch kind vanaf zijn geboorte 'alleen woont', een eigen ervaringswereld heeft, met een andere taal en andere regels. Ouders spelen vaak enorm flexibel in op het autisme van het kind. Ze voeden het kind anders op, wanneer ze beseffen dat het kind anders reageert en dit meer getuigd van 'niet kunnen' dan van 'niet willen'. Ze ervaren dat het wederzijds moeilijk is om aan te geven wat ouders willen van het kind en wat het kind wil van de ouders. Is het lastig gedrag te verklaren door autisme of door karakter, de persoonlijkheid? Veel autistische personen leven van bij hun geboorte bij wijze van spreken buitenshuis. Ze vormen een beperkt of geen deel van het familiegebeuren, een vreemde in huis. Soms voelt het kind dit al vroeger aan dan de ouders. Mensen met autisme hebben als buitenstaander (of vreemdeling) vaak de drang zich hoe dan ook te tonen, dat ze er zijn, soms uit wanhoop, vaak ook als een vorm van aandacht om een betere levenskwaliteit te bereiken, of eenvoudigweg om hun levensdoel, de waarheid kennen, op een of andere manier dichterbij te brengen. Door de betekenisverwarring en onduidelijkheid bij niet-autistische personen (hebben ze mij gehoord of niet?, wat bedoelen ze wel of niet?) wordt dit soms makkelijk opgelost door gedrag te bestempelen als lastig - of probleemgedrag. Het karakter (koppig, dominant, of meegaand) speelt, net als de ontwikkelingsleeftijd (de mogelijkheid om verstandelijk te begrijpen wat er aan de hand is) een rol van versterker of dimmer van het autisme. De lege nestfase komt veel later of helemaal niet
Op de leeftijd dat andere kinderen een zelfstandig leven opbouwen, moeten ouders hun autistisch kind nog intensief blijven verzorgen. Net als bij andere kinderen met een handicap is er sprake van een ouderschap onder druk. Ouders kunnen met hun autistisch kind moeilijker naar allerlei feestjes, op uitstapjes, naar de grootouders, tenzij er tegemoet wordt gekomen aan allerlei randvoorwaarden. Toch is het net de relatie met de omgeving die in grote mate de levenskwaliteit van de ouders en het kind bepaalt. Het is niet zozeer de ernst van de handicap die bepaalt of het gezin op lange termijn verder kan, maar de ondersteunende kracht van de omgeving. Broers en zussen (Brusjes) Waarom mag broer dat wel en ik niet? Net zoals de ouders, ervaren de broers en zussen hoe moeilijk de omgang met hun autistische broer/zus is. Ze hebben vaker in ruzie, botsen heviger en vragen zich vaak af waarom zij zich zoveel moeten aanpassen en inspanningen moeten doen, terwijl die zelden wederzijds zijn. De normale/vreemde wereld in de vorm van een broer
Enerzijds hebben autistische kinderen het gevoel dat de vaak vijandige/normale wereld, in de vorm van hun broer, hen thuis en daarbuiten op de hielen zit/lastig valt. Anderzijds zal het kind zonder autisme wel eens moeten uitleggen aan vriendjes of klasgenootjes waarom zijn/haar broer/zus zo bijzonder is, waarom er wel eens heisa is bij de schooluitstap enzovoort. Dat is niet zo vanzelfsprekend. Verantwoordelijkheid opnemen
Ook broertjes en zusjes worden geconfronteerd met de vraag of en welke verantwoordelijkheid zij willen opnemen in de zorg in het latere leven van hun broer/zus, of met vragen over erfelijke belasting. Partners Een aantal mensen met autisme hebben een partnerrelatie. Soms komt de diagnose pas na een aantal jaren. Soms is slechts een van de partners autistisch. In een minderheid van de gevallen zijn beide partners autistisch en is dit van bij het begin duidelijk. Een relatie met of tussen mensen met autisme kan verschillen op vlak van: Communicatie
Zowel de communicatie binnen de relatie als naar buiten verloopt anders. Een partner met autisme zal, afhankelijk van de mate van autisme en de begaafdheid, repetitieve interesses & activiteiten hebben, een aantal misverstanden ontwikkelen, daarvan moeilijker bewust zijn, en moeite hebben met wederkerigheid zoals in een standaard-relatie. De niet-autistische partner die moeite heeft met het autisme, mist in de praktijk vooral het gevoel dingen samen te kunnen doen en dus de belangrijke wederkerigheid. Verantwoordelijkheden
De niet-autistische partner komt soms dominant en autoritair over omdat hij/zij activiteiten die te belastend zijn overneemt en alles regelt. Anderzijds kan ook de autistische partner zijn rigide denk- en gedragspatronen opdringen. Een autistische partner met gemiddelde of hogere begaafdheid en met de nodige zelfkennis & ondersteuning, kan daarentegen even verantwoordelijk kinderen opvoeden en/of verzorgen. Intimiteit

De verwachtingen naar intimiteit binnen een relatie bepalen vaak of de relatie langdurig stand houdt. Deze verwachtingen zijn de laatste jaren drastisch veranderd. Tegenwoordig zijn er weinig vaste sociale regels die bepalen wat mag en wat niet mag. Alle vormen van lichamelijke nabijheid & omgang (vrijen, kussen, strelen) zijn voor autistische personen moeilijker. Dat betekent niet dat er geen rijke vorm van intimiteit kan zijn, maar niet volgens de standaardvormen en volstrekt anders dan het mediabeeld. Een relatie waarbij de partners van bij het begin wisten van het autisme, waarbij de keuze uiteraard vooral voor de persoon en niet het autisme blijft, heeft vaak meer toekomstkansen. Partners die niet gekozen hebben met kennis van het autisme, hebben vaker zelfverwijt ('Waarom heb ik het niet gezien ?') en/of schuldgevoelens ('Ik kan hem toch niet aan zijn lot loslaten') Privacy
Waar het standaardkoppel het vanzelfsprekend vindt onder één dak te leven, is dat voor een gemengde of volledig autistische relatie niet mogelijk. Ieder partner kan een eigen kamer hebben in het huis. Vaak leven partners een deel van de tijd op een ander adres. Openheid
Een autistische partner heeft vaak een originele manier van denken en zal het moeilijk hebben om een rol te spelen, met bedrog (bijvoorbeeld in echtscheiding), of te verzwijgen wat op zijn of haar hart ligt, vaak (te) open gezegd. Kinderen Een gezin waarbij de ouders, een of beiden, autistisch zijn en de kinderen autistisch zijn, komt (uiteraard) voor, maar is weinig beschreven in de literatuur en weinig onderzocht. Familie, buren en collegae Ouders ervaren vaak onbegrip van familie, buren en collegae op het autistisch gedrag, vooral omdat de oorzaak ervan onzichtbaar is. Hoe dichter ze bij het kind staan, en hoe meer ze weten van de werkelijke aard van autisme, hoe begrijpender familie, buren en collegae zijn. Personen met autisme en een zichtbare verstandelijke handicap kunnen vaak op meer begrip rekenen. Terwijl de twee los van elkaar moeten gezien worden. Maar toch is vaak niet veel begrip van omstanders. Vaak doen deze kinderen dingen waarvan ze helemaal niet weten dat het niet mag. Tot ergernis van bijv. buren als ze merken dat hun bloemen uit de tuinen zijn getrokken enz Professionelen Autistische personen en hun omgeving (ouders, partner, kinderen) kunnen te maken krijgen met beroepskrachten die met autisme bezig zijn in de gehandicaptenzorg en daarbuiten zoals: • in het onderwijs (gewoon & buitengewoon) • bij de diensten voor arbeidsbemiddeling en beroepsopleiding (bv de VDAB) • bij de diensten die het leefloon en de maatschappelijke reïntegratie bepalen (bv het OCMW) • in de psychiatrie en de geestelijke gezondheidszorg • bij de gemeentelijke diensten
Autistische personen kunnen door hun reacties die geen rekening houden met de context zichzelf onbewust heel wat narigheid bezorgen (bv bij het verkrijgen van een leefloo] of bij arbeidsbemiddeling). Professionelen kunnen zelf ook autisme hebben. In de hulpverlening kunnen mensen met autisme dus ook aan de slag. Het gebruik om lijsten op te maken met geschikte en minder geschikte beroepen voor mensen met autisme getuigt voor sommige deskundigen en autistische personen van een autistisch zwart-wit denken. Afhankelijk van het takenpakket in de job, de werkomgeving en de mogelijkheid om deze aan te passen moet de juiste persoon op de juiste functie terecht kunnen (werk op maat), autistisch of niet. Iemand met autisme kan bijvoorbeeld veel doelgerichter en met discipline testen dan iemand zonder autisme. Het is de taak van en werkgever om de mogelijkheden te erkennen, duidelijk te zijn in de functieomschrijving en de omgeving zo mogelijk aan te passen. De autistische werknemer van zijn kant moet zich zoveel mogelijk bewust zijn van zijn beperkingen, en deze overbrengen.
Hulp bij autisme Wat is NVA (Nederlandse vereniging voor autisten)? De Nederlandse Vereniging voor Autisme maakt zich al meer dan 27 jaar sterk voor mensen met autisme en hun ouders. Ons doel is de maatschappelijke positie van kinderen en volwassenen met autisme te versterken. Wij proberen een bijdrage te leveren aan de vermindering of de oplossing van de problemen waar kinderen en volwassenen met autisme mee te maken hebben. Wat doet de NVA? De NVA komt op voor de belangen van kinderen met autisme en hun ouders, van mensen met autisme zelf, hun partners en familie. Onze kernwoorden zijn: belangenbehartiging, ouderondersteuning, voorlichting, deskundigheidsbevordering, stimulering van onderzoek en kwaliteitsbewaking van de zorg. Wij maken ons sterk voor gelijke kansen voor mensen met autisme en proberen daarvoor ouders van kinderen met autisme en volwassenen die middelen te geven die hen steunen om voor hun belangen op te komen. Onze organisatie is kritisch betrokken bij hulpverleningsactiviteiten. Wij hebben kwaliteitseisen geformuleerd die aan de hulpverlening gesteld kunnen worden. Deze kwaliteitseisen kunnen als leidraad dienen bij het zoeken naar een juiste school of instelling. Wij hebben contacten met instellingen en koepelorganisaties. Zo hebben wij ook een goed beeld van scholen en instellingen die iets voor autistische mensen kunnen betekenen. Onze organisatie stimuleert wetenschappelijk onderzoek op het gebied van autisme. Bronvermelding Met ons werkstuk hebben wij gebruik gemaakt van de volgende dingen: • NVA Nederlandse vereniging voor autisten.