SECTORWERKSTUK ECONOMIE
Welke economische betekenis heeft de EU voor Nederland en de andere lidstaten?
Inleiding
Wij hebben als sectorwerkstuk voor economie gekozen.
Het onderwerp en tevens de hoofdvraag is:
Welke economische betekenis heeft de EU voor Nederland en de andere lidstaten?
De deelvragen zijn:
· Wat betekent het lidmaatschap van Nederland bij de EU?
· Wat doet de EU?
· Wat betekent de komst van de nieuwe lidstaten voor Nederland en de EU?
· Hoe is de EU georganiseerd?
· Wat zijn de nadelen van een begrotingstekort en wat zijn de voor- en nadelen van de euro?
· Wat is de betekenis van begrotingstekort?
· De interne markt heeft in belangrijke mate bijgedragen tot de ontwikkeling van het economisch potentieel van de EU. Wat zijn de ontwikkelingen daarvan?
Hoofdvraag
Welke economische betekenis heeft de EU voor Nederland en de andere lidstaten?
De lidstaten van de Europese Unie moeten zich verantwoorden aan de gemaakte regels, deze regels zijn er op economisch maar ook op andere terreinen. De EU kan hiermee de economie in een land beïnvloeden, dit is meestal een goed teken want dan weet een land hoe ver de met bepaalde dingen kunnen gaan. Zoals bij het begrotingstekort en de staatsschuld, hierbij mag een land niet boven een bepaald percentage komen anders loopt hun lidmaatschap bij de Europese Unie gevaar. De lidstaten letten goed op deze regels want hun lidmaatschap bij de EU is van groot belang voor de status van hun land.
Hieronder ziet u enkele regels voor de lidstaten:
Om lid te mogen worden van de EU moet een land een stabiele democratie zijn waar de wet en de mensenrechten worden geëerbiedigd en minderheden bescherming genieten. Het moet tevens beschikken over een goed functionerende markteconomie en een overheid die in staat is om de EU-wetgeving toe te passen en te handhaven.
De EU geeft de kandidaat-landen aanzienlijke financiële steun en advies om hen voor te bereiden op de toetreding. Dankzij deze ongeziene samenwerking kunnen zowel de huidige als de toekomstige lidstaten profiteren van de sterke toename van het handelsverkeer en is het gemakkelijker om grensoverschrijdende problemen zoals vervuiling en misdaad aan te pakken.
De lidstaten van de EU mogen bij begrotingstekort niet meer dan 3% van het BNP mag bedragen. Ook moet de staatsschuld minder dan 70% bedragen, of anders in elk geval in de richting van dat percentage afnemen.
Deelvraag 1
Wat betekent het lidmaatschap van Nederland bij de EU?
De Europese Unie (EU) vormt een familie van democratische Europese landen die samen aan vrede en welvaart willen werken. De Europese Unie is geen nieuwe staat die in de plaats komt van de bestaande staten, maar verschilt wel van alle andere internationale organisaties. Meer nog, de Europese Unie is uniek. De lidstaten van de EU hebben gemeenschappelijke instellingen opgericht waaraan zij een deel van hun macht overdragen, zodat er op Europees niveau democratische beslissingen kunnen worden genomen over gemeenschappelijke vraagstukken. Het verschijnsel waarbij staten hun machten steeds meer gaan delen is ook gekend als "Europese integratie".
De rechtsstaat is van groot belang voor de Europese Unie. Alle beslissingen van de Europese Unie zijn gebaseerd op de Verdragen die zijn gemaakt door alle EU-landen.
In de beginjaren ging het bij de samenwerking tussen de EU-landen vooral om de handel of de economie, maar nu houdt de EU zich ook bezig met tal van andere vraagstukken die rechtstreeks te maken hebben met het dagelijkse leven, zoals: burgerrechten; het garanderen van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid; het scheppen van banen; regionale ontwikkeling; milieubescherming;globalisering in ieders voordeel laten werken.
Een halve eeuw Europese eenwording staat voor stabiliteit, vrede en welvaart. De Unie heeft bijgedragen tot een hogere levensstandaard, bracht een Europese interne markt tot stand, voerde de euro in als Europese gemeenschappelijke munt en gaf Europa een krachtiger stem in de wereld.
Eenheid in verscheidenheid: In Europa wonen niet alleen verschillende culturen. De EU heeft ook een aantal gemeenschappelijke waarden. De EU verdedigt deze waarden. Zij moedigt de samenwerking tussen de volkeren in Europa aan door eenheid na te streven zonder daarbij de cultuurverschillen uit het oog te verliezen, en door ervoor te zorgen dat de burgers haar beslissingen niet ervaren als een ver-van-mijn-bedshow.
In deze eenentwintigste eeuw leven we in een wereld waarin we steeds afhankelijker van elkaar worden. Het is dan ook noodzakelijker dan ooit tevoren dat iedere Europeaan zich openstelt en samenwerkt met mensen van andere landen.
Deelvraag 2
Wat doet de EU?
Euro - één munt voor de Europeanen
Euro is de naam van de Europese gemeenschappelijke munt die op 1 januari 2002 in omloop werd gebracht. Het symbool van de euro is €. De euro heeft de oude nationale valuta's vervangen van 12 EU-landen: Oostenrijk, België, Finland, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Ierland, Italië, Luxemburg, Nederland, Portugal en Spanje. De gemeenschappelijke munt maakt het gemakkelijker om te reizen en prijzen te vergelijken, en creëert een stabiele omgeving voor de Europese bedrijven, wat goed is voor groei en concurrentie. Ruimte om vrij te bewegen
Als u burger van de EU bent, kunt u overal in de vijftien landen van de Europese Unie reizen, studeren en werken. De EU neemt doorlopend maatregelen om het recht op vrij verkeer voor haar burgers uit te breiden tot een grondrecht en een einde te maken aan alle vormen van discriminatie op grond van nationaliteit. In vrijwel de gehele Europese Unie kunt u reizen zonder paspoort en zonder tegengehouden te worden voor grenscontroles. Op enkele uitzonderingen na kunt u kopen wat u wilt en waar u maar wilt, en vervolgens uw aankopen mee naar huis nemen. De EU bepaalt niet wat u op school moet leren, maar zet zich wel in om te garanderen dat uw diploma's en getuigschriften in andere landen erkend worden. De EU levert inspanningen om door samenwerkingsverbanden, uitwisselingsprogramma's en de opheffing van bureaucratische belemmeringen iedereen de mogelijkheid te geven om te studeren, zowel in eigen land als in het buitenland. Ruim een miljoen jonge mensen hebben al gebruikgemaakt van EU-programma's zoals "ERASMUS" om hun studies en hun persoonlijke ontwikkeling in een ander Europees land voort te zetten. De vrede bewaren
Dankzij de eenheid die in de afgelopen vijftig jaar tussen de Europese landen werd opgebouwd, is oorlog tussen de EU-landen onvoorstelbaar geworden. In het verlengde van dit succes speelt de EU een steeds grotere rol bij de handhaving van de vrede en bij het creëren van een stabiel klimaat in de buurlanden. De Europese Unie wil conflicten voorkomen. De meeste financiële steun aan plaatsen in de wereld waar onrust heerst, is afkomstig van de EU. De Unie neemt actief deel aan operaties die de vrede moeten bewaren of tot vrede moeten leiden en zet tal van projecten op touw die ertoe bijdragen dat mensenrechten en democratie in de praktijk vertaald worden. De EU werkt aan de ontwikkeling van haar gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid en maakt plannen voor meer samenwerking op het gebied van defensie, zodat de lidstaten op het wereldtoneel samen sterk kunnen staan in woord en daad. Een ruimte van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid
We willen allemaal in vrede en veiligheid leven. Een deel van de gevaren die een bedreiging kunnen vormen in ons dagelijks leven, heeft internationale wortels. De Europese landen slaan dan ook de handen ineen om het hoofd te bieden aan problemen zoals internationaal terrorisme, drugshandel en drugsmisbruik, mensensmokkel en illegale handel in buitenlandse vrouwen die gedwongen worden in de prostitutie te werken. De EU-landen zijn vastbesloten dit kwaad uit te roeien door gemeenschappelijke regels goed te keuren en de samenwerking tussen politie, douane en justitie te bevorderen.
De Europese Unie speelt tevens een rol bij het asiel- en migratiebeleid. De EU garandeert de eerbiediging van het recht op asiel. Tegelijkertijd stemmen de EU-landen hun vluchtelingenbeleid op elkaar af en trachten zij de bron van het probleem aan te pakken door middel van armoedebestrijding en conflictpreventie in de landen vanwaar mensen eventueel willen vluchten.
Minder grenzen: meer banen!
Een van de belangrijkste taken van de Europese Unie is het instandhouden van de werkgelegenheid in Europa en het scheppen van nieuwe arbeidsplaatsen. Het Europese bedrijfsleven kan echter pas extra banen creëren wanneer de economische omstandigheden gunstig zijn. Precies daarom stelt de Europese Unie alles in het werk om ervoor te zorgen dat die gunstige omstandigheden er ook komen.
Door één enkele markt zonder binnengrenzen tot stand te brengen en één munt, de euro, in te voeren, heeft de Europese Unie de handel en de werkgelegenheid in Europa al een aardig steuntje in de rug gegeven. De EU heeft een overeengekomen strategie om de groei te stimuleren en meer en betere banen te creëren. De banen van morgen zullen het resultaat zijn van onderzoek, onderwijs en opleiding, ondernemersgeest, ons vermogen om ons aan te passen aan nieuwe manieren van werken en gelijke kansen voor iedereen.
Eenderde van al het EU-geld gaat naar de zogenaamde structuurfondsen, die de groei en de arbeidsmarkt stimuleren in regio's die er minder goed voor staan. Zo wordt een rechtvaardigere spreiding van de welvaart in Europa bewerkstelligd.
Een informatiemaatschappij voor iedereen
In een wereld waarin de technologie zich razendsnel ontwikkelt, steunt de EU in toenemende mate het onderzoekswerk in Europa, met als doel wetenschappelijke topkwaliteit te bereiken. In een groot aantal sectoren waarin alle aspecten van de nieuwe technologieën aan bod komen, financiert de EU projecten van onderzoeksinstellingen, universiteiten en bedrijven. Het is de bedoeling dat het onderzoek- en ontwikkelingswerk vooral bepaalde sociaal-economische doelstellingen ten goede komt, zoals het creëren van nieuwe arbeidsplaatsen en de verbetering van de levenskwaliteit. De prioriteiten van de EU op onderzoeksgebied liggen onder andere bij biowetenschappen, nanotechnologie, ruimteonderzoek, voedselkwaliteit, duurzame ontwikkeling en de kennismaatschappij. De EU tracht er bovendien voor te zorgen dat ieder van ons deze nieuwe technologie ook daadwerkelijk kan gebruiken in het dagelijkse leven. Het is bijvoorbeeld dankzij de besluiten van de EU over de technische GSM-standaard dat de Europeanen op wereldvlak momenteel het voortouw nemen in het gebruik en de productie van mobiele telefoons. Zorg dragen voor het milieu
Vervuiling is een grensoverschrijdend probleem. Daarom is er op het gebied van milieubescherming een speciale rol weggelegd voor de Europese Unie. Tal van milieuproblemen in Europa kunnen immers niet naar behoren worden aangepakt, tenzij alle EU-landen de handen ineenslaan. De EU heeft ruim 200 richtlijnen op het gebied van milieubescherming goedgekeurd, die in alle lidstaten worden toegepast. De meeste richtlijnen zijn bedoeld om de vervuiling van lucht en water tegen te gaan en afvalverwerking aan te moedigen. Andere belangrijke punten zijn natuurbehoud en het toezicht op gevaarlijke productieprocessen. De EU wil dat vervoer, industrie, landbouw, visserij, energievoorziening en toerisme zo georganiseerd worden dat hun verdere ontwikkeling geen schade berokkent aan onze natuurlijke hulpbronnen. Kortom, de Europese Unie streeft naar duurzame ontwikkeling. Dankzij de inspanningen van de Europese Unie in de jaren negentig is onze lucht al schoner geworden. Toen besloot de EU immers dat in alle auto's katalysatoren moeten worden ingebouwd en dat niet langer lood aan benzine mag worden toegevoegd. In 1993 heeft de Europese Unie in Kopenhagen het Europees Milieuagentschap opgericht. Dit agentschap verzamelt gegevens over de toestand van ons milieu en levert op die manier goed onderbouwde uitgangspunten voor beschermende maatregelen en wetgeving. Deelvraag 3 Wat betekent de komst van de nieuwe lidstaten voor Nederland en de EU? De uitbreiding: op weg naar een sterker en stabieler Europa
In het begin bestond de EU slechts uit zes landen: België, Duitsland, Frankrijk, Italië, Luxemburg en Nederland. Denemarken, Ierland en het Verenigd Koninkrijk werden lid van de EU in 1973, Griekenland in 1981, Spanje en Portugal in 1986, en Oostenrijk, Finland en Zweden in 1995. De Europese Unie telt in totaal 380 miljoen burgers. Met de toetreding van tien nieuwe landen (Tsjechië, Estland, Cyprus, Letland, Litouwen, Hongarije, Malta, Polen, Slovenië en Slowakije) in 2004 staat de Europese Unie voor de grootste uitbreiding uit haar geschiedenis. Met de geplande toetreding van Bulgarije en Roemenië in 2007 zal de bevolking van de Europese Unie op een totaal van bijna 500 miljoen komen. Turkije is het dertiende kandidaat-land en kan lid worden wanneer aan alle voorwaarden voor EU-lidmaatschap is voldaan. Om lid te mogen worden van de EU moet een land een stabiele democratie zijn waar de wet en de mensenrechten worden nagekomen en minderheden bescherming krijgen. Het moet tevens beschikken over een goed functionerende markteconomie en een overheid die in staat is om de EU-wetgeving toe te passen en te handhaven. De EU geeft de kandidaat-landen financiële steun en advies om hen voor te bereiden op de toetreding. Dankzij deze samenwerking kunnen zowel de huidige als de toekomstige lidstaten profiteren van de sterke toename van het handelsverkeer en is het gemakkelijker om grensoverschrijdende problemen zoals vervuiling en misdaad aan te pakken. Dit zijn de meest ambitieuze uitbreidingsplannen uit de geschiedenis van de Europese Unie. Nooit eerder stelde de EU haar deuren open voor zoveel nieuwe landen, kreeg zij er zoveel grondgebied en inwoners bij, of kreeg zij te maken met zoveel verschillende historische en culturele achtergronden. De Unie zal deze unieke kans aangrijpen om Europa tot een eenheid te maken waarin vrede, stabiliteit en democratie gevrijwaard worden en haar volkeren kunnen genieten van de vooruitgang en de welvaart die dankzij de Europese integratie werkelijkheid zijn geworden. De Europa-akkoorden
Om een verdere integratie van de toekomstige lidstaten te stimuleren heeft de Unie specifieke associatieovereenkomsten gesloten met landen in Midden- en Oost-Europa en de Baltische Staten, die aansluiten bij de in het kader van het PHARE-programma (hulp voor economisch herstel) uitgevoerde maatregelen en deze uitbreiden. Deze "Europa- akkoorden zijn gemengde akkoorden. De voornaamste kenmerken van deze akkoorden zijn de volgende: · politieke dialoog · vrij verkeer van goederen en van personen · economische samenwerking · financiële samenwerking · culturele samenwerking. Een democratische, evenwichtige en goed functionerende Unie
Aangezien de EU van 15 lidstaten naar 25 en meer zal uitbreiden, heeft zij behoefte aan een gestroomlijnd en efficiënt besluitvormingsproces, waarbij alle lidstaten, ongeacht hun grootte of datum van toetreding, aan hun trekken komen. Iedere lidstaat krijgt een bepaald aantal stemmen toegewezen die hij kan uitbrengen bij beslissingen van de Raad van ministers. Ook het aantal parlementsleden die door de nationale bevolking worden gekozen, ligt vast. Deze aantallen vormen een afspiegeling van de relatieve omvang van de bevolking van de lidstaten, en zullen worden aangepast in 2004, nadat tien nieuwe landen zijn toegetreden en de verkiezingen voor het Europees Parlement hebben plaatsgevonden.
Deelvraag 4
Hoe is de EU georganiseerd?
Er zijn vijf EU-instellingen, elk met een specifieke rol:
· Europees Parlement
· Raad van de Europese Unie
· Europese Commissie
· Hof van Justitie
· Rekenkamer
Hieronder ziet u wat deze instellingen precies doen. Het Europees Parlement: stem van het volk
Vanuit het bestuur van de Europese Unie komen wetsvoorstellen en worden regels bepaald waaraan de landen van de Europese Unie zich moeten houden. Het Europees Parlement is de democratische stem van de Europese volkeren. Om de vijf jaar vinden rechtstreekse verkiezingen voor het parlement plaats. De parlementsleden maken geen deel uit van nationale blokken, maar hebben zitting in zeven politieke fracties, die elk dezelfde gedachten hebben van de algemene politieke partijen waartoe zij in eigen land behoren. Het Europees Parlement heeft echter ook een aantal leden die bij geen enkele fractie aangesloten zijn. De huidige verdeling van de zetels in het Europees Parlement zijn: 30% vrouwen en 70% mannen. De belangrijkste taken van het Europees Parlement: · Europese wetgeving bespreken en goedkeuren. Het Parlement deelt dit recht met de Raad van ministers in het kader van de medebeslissingsprocedure; · de begroting van de EU vaststellen; · democratische controle uitoefenen op de andere instellingen van de EU. · het verlenen van instemming met belangrijke internationale overeenkomsten, zoals de toetreding van nieuwe EU-lidstaten, met handelsovereenkomsten of associatieverdragen tussen de EU en andere landen. Het Europees Parlement heeft de Sacharov-prijs in het leven geroepen. Deze prijs wordt ieder jaar toegekend aan een persoon of groepering die zich waar dan ook ter wereld heeft ingezet voor de mensenrechten. Net zoals de nationale parlementen heeft het Europees Parlement parlementaire commissies met een bepaald werkterrein (buitenlandse zaken, begroting, milieu enz.). Via een van deze commissies, namelijk de Commissie verzoekschriften, kunnen de burgers in Europa rechtstreeks verzoekschriften bij het Europees Parlement indienen. De Europese Ombudsman, die onderzoek doet naar klachten van burgers over "wanbeheer" door de EU, wordt door het Europees Parlement gekozen. De Raad van de Europese Unie: stem van de lidstaten
De Raad van de Europese Unie - in het verleden de Raad van ministers genoemd - is de belangrijkste wetgevende en besluitvormende instelling van de EU. Een ander woord hiervoor is de Top. Dit is de bijeenkomst van alle regeringsleiders. De Top komt twee keer per jaar bij elkaar. Tijdens deze bijeenkomst wordt er overlegd over het Europese beleid. Ook de Europese Raad heeft een voorzitter. Dit veranderd ieder half jaar, dan krijgt een ander EU-land het voorzitterschap. Het land dat voorzitter is moet de Top voorbereiden. De Raad is samengesteld uit de vertegenwoordigers van de regeringen van alle lidstaten, die door u op nationaal niveau worden gekozen. De Raad is het forum waar de vertegenwoordigers van uw regering hun belangen verdedigen en tot compromissen komen. Er vinden regelmatig bijeenkomsten plaats op het niveau van werkgroepen, ambassadeurs, ministers of - als het om de goedkeuring van belangrijke richtsnoeren voor het beleid gaat - op het niveau van de Europese Raad, die uit de presidenten en de eerste ministers van Europa bestaat. De Raad legt - tezamen met het Europees Parlement - de regels vast voor alle werkzaamheden van de Europese Gemeenschap (EG), die de eerste "pijler" van de EU vormt. De EG houdt zich bezig met de interne markt en het merendeel van het gemeenschappelijke EU-beleid en staat in voor het vrije verkeer van goederen, personen, diensten en kapitaal. Daarnaast is de Raad ook de hoofdverantwoordelijke voor de tweede en de derde "pijler", die respectievelijk zijn gericht op de intergouvernementele samenwerking op het gebied van het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid en op justitie en binnenlandse zaken. Concreet betekent dit bijvoorbeeld dat de regeringen in de EU gezamenlijk werken aan de bestrijding van terrorisme en drugshandel. Zij bundelen hun krachten om op het gebied van buitenlandse zaken met één stem te kunnen spreken en worden daarin bijgestaan door de hoge vertegenwoordiger voor het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid. De Europese Commissie: de drijvende kracht achter de unie
De Europese Commissie is het dagelijks bestuur van de Europese Unie. Deze Commissie bestaat uit 20 commissarissen. Elk land heeft tenminste één lid geleverd, van vijf landen zijn twee leden vertegenwoordigd. De leden van de Europese Commissie zijn aangesteld voor een periode van vijf jaar. Het gebouw van de Europese Commissie is gevestigd in Brussel. De Europese Commissie neemt een groot deel van de dagelijkse werkzaamheden van de Europese Unie voor haar rekening.De Commissie heeft het recht van initiatief; dit betekent dat ze voorstellen voor wetten mag doen. Verder heeft de Commissie bevoegdheden met betrekking tot uitvoering, beheer en controle. De Commissie controleert of de verdragen en besluiten van de Europese Raad nageleefd worden. De Commissie werkt voorstellen voor nieuwe Europese wetten uit, die worden voorgelegd aan het Europees Parlement en de Raad. De Commissie zorgt ervoor dat de besluiten van de Europese Unie naar behoren worden uitgevoerd en houdt de besteding van de EU-middelen nauwlettend in het oog. Zij ziet er tevens op toe dat iedereen zich aan de Europese Verdragen en de Europese wetten houdt. De Europese Commissie bestaat uit 20 vrouwen en mannen (meer in 2004), die worden ondersteund door ongeveer 24 000 ambtenaren. De voorzitter wordt gekozen door de regeringen van de lidstaten van de EU. Zijn benoeming moet goedgekeurd worden door het Europees Parlement. De overige leden worden in overleg met de aanstaande voorzitter benoemd door de regeringen van de lidstaten. Ook hun benoeming moet worden goedgekeurd door het Europees Parlement. De Commissie wordt aangesteld voor een periode van vijf jaar, maar kan voor die tijd door het Parlement naar huis worden gestuurd. De Commissie is bij haar werkzaamheden niet afhankelijk van de regeringen van de lidstaten. Het merendeel van de mensen die bij haar in dienst zijn, is werkzaam in Brussel (België). Het Hof van Justitie: toezicht op naleving van de EU-wetgeving
Als er in de EU besloten wordt om gemeenschappelijke regels op te stellen, dan is het natuurlijk van groot belang dat die regels in de praktijk ook worden nagekomen en overal op dezelfde wijze worden opgevat. Die taak is weggelegd voor het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen. Het hoogste gerechtshof in Europa is het Hof van Justitie te Luxemburg. Het Hof ziet erop toe dat het recht wordt nageleefd bij de uitlegging en toepassing van de Verdragen. Het Hof doet uitspraken in geschillen over de vraag hoe de EU-verdragen en wetgeving moeten worden geïnterpreteerd. Als nationale rechtbanken twijfels hebben omtrent de toepassing van de EU-regels, kunnen ze een beroep doen op het Hof van Justitie. Burgers die een proces willen aanspannen tegen een EU-instelling, kunnen hun zaak voor het Hof brengen. Voor ieder EU-land zetelt er één onafhankelijke rechter in het Hof van Justitie. De belangrijkste bijdrage van het Hof bestaat dan ook in zijn rechtspraak over twee basisregels waar het recht van de Europese Gemeenschappen op berust: · de rechtstreekse werking van het Gemeenschapsrecht in de lidstaten van de Europese Unie. · het Gemeenschapsrecht van de EU dat voorrang heeft boven het nationale recht in een land. De Europese Rekenkamer: waar voor uw geld
Net zoals in Nederland heeft de Europese Unie ook een Rekenkamer. De Rekenkamer heeft 15 leden, één per lidstaat. De Rekenkamer, een onafhankelijke EU-instelling te Luxemburg ziet erop toe of het geld juist wordt uitgegeven want ,het geld waarover de EU beschikt, moet in overeenstemming met de regels en op economisch verantwoorde wijze voor de beoogde doeleinden gebruikt worden. De controleurs van de Rekenkamer dragen ertoe bij dat de Europese belastingbetaler méér waar krijgt voor het geld dat naar de EU gaat. In het Verdrag van Amsterdam is de rol van de Europese Rekenkamer versterkt. Ze hebben nu meer onderzoeksinstrumenten gekregen. Er is een extra waarborg opgenomen voor het goed beheer van publieke middelen binnen de Europese Unie. De grootste verantwoordelijkheid voor de controle van de uitgaven ligt bij de lidstaten zelf. Dit doet in Nederland de Algemene Rekenkamer. Deze instellingen worden geflankeerd door zes andere belangrijke organen: · Europees Economisch en Sociaal Comité · Comité van de Regio's · Europese Centrale Bank · Europese Ombudsman · Europese Investeringsbank · De ministerraden
Hieronder ziet u wat deze instellingen precies doen.
Het Europees Economisch en Sociaal Comité: inschakeling van de sociale partners
In het Europees Economisch en Sociaal Comité zijn bijna alle belangengroeperingen uit de EU - van werkgevers tot vakbonden en van consumenten tot milieu-beschermers - vertegenwoordigd in zijn 222 leden (meer in 2004). Het Comité is een adviesorgaan dat zijn mening moet geven over alle belangrijke aspecten van nieuwe EU-initiatieven. Het maakt deel uit van de gemeenschappelijke tradities in Europa om maatschappelijke belangenorganisaties bij het politieke leven te betrekken. Het Comité van de Regio's: de lokale invalshoek
Tal van beslissingen in de EU werken rechtstreeks door op lokaal en regionaal niveau. Voordat de EU beslissingen neemt op gebieden zoals onderwijs, volksgezondheid, werkgelegenheid of vervoer, wordt de plaatselijke en regionale overheid in het kader van het Comité van de Regio's geraadpleegd. De 222 leden van het Comité staan veelal aan het hoofd van een regionaal bestuur of zijn burgemeester van een stad. De Europese Centrale Bank: een stabiele munteenheid voor Europa
De Europese Centrale Bank is verantwoordelijk voor de gemeenschappelijke munt, de euro. De Bank beslist onafhankelijk over het Europese monetaire beleid en bepaalt bijvoorbeeld hoe hoog de rentevoet moet zijn. De belangrijkste taak van de Bank is te zorgen voor prijsstabiliteit, zodat de Europese economie geen schade ondervindt van eventuele inflatie. Het monetaire beleid komt evenwel ook andere beleidsdoelstellingen van de EU ten goede. De Europese Centrale Bank is gevestigd in Frankfurt am Main (Duitsland). De Bank wordt in nauwe samenwerking met de centrale banken van de EU-landen geleid door een voorzitter en een directie. De Europese Ombudsman
Hij helpt mee om wanbeheer bij de Europese instellingen en andere EU-organen aan het licht te brengen. "Wanbeheer" betekent slecht of falend bestuur. Er is sprake van wanbeheer wanneer een EU-instelling iets niet doet dat zij had behoren te doen, dan wel dit op onjuiste wijze doet of wanneer zij iets doet dat zij niet had behoren te doen. Voorbeelden van wanbeheer zijn: · onbillijkheid, · discriminatie, · machtsmisbruik, · gebrek aan informatie of weigering informatie te verstrekken, · vermijdbare vertraging, · onjuiste procedures. De ombudsman kan aanbevelingen doen aan de EU-instellingen en kan een zaak doorverwijzen naar het Europees Parlement zodat het de nodige politieke stappen kan ondernemen. De ombudsman oefent zijn ambt volledig onafhankelijk en onpartijdig uit. Hij vraagt of accepteert geen enkele instructie van een regering of een instelling. Bovendien mag hij gedurende zijn ambtsperiode geen andere, al dan niet bezoldigde beroepsactiviteit uitvoeren. De Europese Investeringsbank: investeringen voor de lange termijn
De Europese Investeringsbank verleent kredieten voor de financiering van projecten die van Europees belang zijn en met name voor projecten in regio's die er niet zo goed voor staan. De Bank financiert bijvoorbeeld spoorverbindingen, snelwegen, vliegvelden, milieuprogramma's en (met de hulp van partnerbanken) investeringen van kleine en middelgrote ondernemingen (KMO's) die tot nieuwe arbeidsplaatsen en groei leiden. Er worden ook leningen verstrekt in verband met het uitbreidingsproces van de Unie en voor ontwikkelingshulp. De Bank is in Luxemburg gevestigd en leent haar geld zelf op de kapitaalmarkt. Als non-profitorganisatie kan ze haar kredieten tegen gunstige voorwaarden verstrekken. De ministerraden
Voor elk beleidsonderwerp in de Europese Unie is een aparte Ministerraad. Deze Ministerraad bestaat uit de ministers van de EU-landen, die dat onderwerp in hun portefeuille hebben. De Raad voor landbouw bestaat uit de ministers van landbouw, de Milieuraad uit de milieuministers en ga zo maar door. De belangrijkste raad is de Raad van Ministers van Buitenlandse Zaken. Elke Ministerraad komt één keer per maand bij elkaar in Brussel. Zoals gezegd doet de Europese Commissie voorstellen voor wetten. De raden nemen hierover besluiten door middel van een stemming. Als de meerderheid het eens is met een bepaald voorstel, dan wordt het goedgekeurd. Deelvraag 5 Wat zijn de nadelen van een begrotingstekort en wat zijn de voor- en nadelen van de euro? Een begrotingstekort te snel weg willen werken heeft te sterke schadelijke effecten aan de vraagkant van de economie. Nadelen van een te groot begrotingstekort zijn: · de toekomstige rente- en aflossingsverplichtingen van de overheid lopen alsmaar op. · Via een stijging van de kapitaalmarktrente lopen particuliere investeringen terug. · Als de overheid het tekort tracht te verminderen door middel van een verhoging van de kostprijsverhogende belastingen, kan kosteninflatie het gevolg zijn. De voordelen van euro zijn: · het verdwijnen van onzekerheid over wisselkoersen in belangrijke
handelstransacties. · het stimuleren transparantie en competitie binnen Europa, de 'hardheid' van de nieuwe munt. · het creëren van een omvangrijke kapitaalmarkt. · het versterken van de fiscale discipline van deelnemende landen. · het bevorderen van Europese identiteit. De nadelen van euro zijn: · de hoge kosten van de introductie van de euro. · de sterke band tussen de nationale economieën (als het in een bepaald land
financieel niet goed gaat heeft dat effect op de economieën van andere landen).
· het verlies van nationale onafhankelijkheid op financieel gebied.
Deelvraag 6
Wat is de betekenis van begrotingstekort?
Begrotingstekort
Het begrotingssaldo is het totaal van de overheidsuitgaven verminderd met het totaal van de overheidsontvangsten. Overtreffen de uitgaven de ontvangsten, dan is er sprake van een begrotingstekort. Het begrotingstekort laat zien hoeveel de minister van Financiën bruto moet lenen. Bruto, want in het uitgaventotaal zijn ook begrepen de aflossingen die in het betreffende jaar zijn gedaan op de bestaande staatsschuld (het totaal van de uitstaande leningen van de Staat. De vlottende staatsschuld betreft leningen met een looptijd van twee jaar of minder. Bij de vaste schuld gaat het om een looptijd van langer dan twee jaar). Voor een deel gaat het dus om bedragen die worden afgelost en vervolgens opnieuw worden geleend.
Het begrotingstekort mag niet meer dan 3% van het BNP bedragen. Ook moet de
staatsschuld minder dan 70% bedragen, of anders in elk geval in de richting van dat percentage afnemen. In de huidige situatie gaan er veel stemmen op om het begrotingstekort te verminderen, of zelfs in een begrotingsoverschot te doen omslaan. Op die wijze neemt de staatsschuld af, en daarmee de last die het verleden economisch gezien op de toekomst drukt, en kunnen de extra kosten van de vergrijzing in de toekomst beter gefinancierd worden. Aan de andere kant gaan er ook stemmen op die, in navolging van de econoom Keynes, zeggen dat het goed voor de economie zou zijn om het begrotingstekort nu te doen oplopen, om het dan als de huidige depressie zich heeft hersteld pas terug te dringen, maar dan extra sterk. Deelvraag 7 De interne markt heeft in belangrijke mate bijgedragen tot de ontwikkeling van het economisch potentieel van de EU. Wat zijn de ontwikkelingen daarvan? In de tien jaar tussen 1992 en 2002 droeg de interne markt voor 1,8 procentpunten bij tot de groei van het BBP in de hele EU. De ontwikkelingen daarvan zijn: · Tijdens de eerste tien jaar bijna 900 miljard euro aan extra welvaart — ongeveer 6000 euro per huishouden — gegenereerd. · Sedert 1992 zijn er ongeveer 2,5 miljoen arbeidsplaatsen geschapen in de hele EU. Deze zouden er niet zijn gekomen zonder de openstelling van de grenzen. · Toename van 30% door middel van handel in industriegoederen in de EU vanaf 1992, waardoor de keuze aan beschikbare goederen en de concurrentie werd vergroot. · Er is een grote impuls gegeven aan de stromen van directe investeringen binnen de EU. Deze kapitaalstromen waren in 2000 twaalf keer zo groot als in 1992. · De EU is internationaal meer concurrerend geworden. De uitvoer van de EU naar landen buiten de EU is bijvoorbeeld gestegen van 6,9 % van het BBP van de EU in 1992 tot 11,2 % in 2001. · De EU heeft bijgedragen aan een efficiëntere inzet van geschoold personeel. Aangezien mensen van de gelegenheid gebruik hebben gemaakt om in andere EU-landen te gaan werken. · De koopkracht is vergroot door de prijzen onder druk te zetten. De kloof tussen de hoogste en de laagste prijzen in de EU is kleiner geworden en sommige goederen zijn in absolute cijfers goedkoper geworden. Er worden verdere inspanningen geleverd, bijvoorbeeld om de interne markt voor diensten (die goed zijn voor 70 % van het BBP van de EU) te versterken. De interne markt is een doorlopend project dat in de toekomst zelfs nog meer vruchten kan afwerpen. Bronnen Internet:
www.google.nl
www.startpagina.nl eu.pagina.nl
europa.eu.int
www.europasite.net
Euro is de naam van de Europese gemeenschappelijke munt die op 1 januari 2002 in omloop werd gebracht. Het symbool van de euro is €. De euro heeft de oude nationale valuta's vervangen van 12 EU-landen: Oostenrijk, België, Finland, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Ierland, Italië, Luxemburg, Nederland, Portugal en Spanje. De gemeenschappelijke munt maakt het gemakkelijker om te reizen en prijzen te vergelijken, en creëert een stabiele omgeving voor de Europese bedrijven, wat goed is voor groei en concurrentie. Ruimte om vrij te bewegen
Als u burger van de EU bent, kunt u overal in de vijftien landen van de Europese Unie reizen, studeren en werken. De EU neemt doorlopend maatregelen om het recht op vrij verkeer voor haar burgers uit te breiden tot een grondrecht en een einde te maken aan alle vormen van discriminatie op grond van nationaliteit. In vrijwel de gehele Europese Unie kunt u reizen zonder paspoort en zonder tegengehouden te worden voor grenscontroles. Op enkele uitzonderingen na kunt u kopen wat u wilt en waar u maar wilt, en vervolgens uw aankopen mee naar huis nemen. De EU bepaalt niet wat u op school moet leren, maar zet zich wel in om te garanderen dat uw diploma's en getuigschriften in andere landen erkend worden. De EU levert inspanningen om door samenwerkingsverbanden, uitwisselingsprogramma's en de opheffing van bureaucratische belemmeringen iedereen de mogelijkheid te geven om te studeren, zowel in eigen land als in het buitenland. Ruim een miljoen jonge mensen hebben al gebruikgemaakt van EU-programma's zoals "ERASMUS" om hun studies en hun persoonlijke ontwikkeling in een ander Europees land voort te zetten. De vrede bewaren
Dankzij de eenheid die in de afgelopen vijftig jaar tussen de Europese landen werd opgebouwd, is oorlog tussen de EU-landen onvoorstelbaar geworden. In het verlengde van dit succes speelt de EU een steeds grotere rol bij de handhaving van de vrede en bij het creëren van een stabiel klimaat in de buurlanden. De Europese Unie wil conflicten voorkomen. De meeste financiële steun aan plaatsen in de wereld waar onrust heerst, is afkomstig van de EU. De Unie neemt actief deel aan operaties die de vrede moeten bewaren of tot vrede moeten leiden en zet tal van projecten op touw die ertoe bijdragen dat mensenrechten en democratie in de praktijk vertaald worden. De EU werkt aan de ontwikkeling van haar gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid en maakt plannen voor meer samenwerking op het gebied van defensie, zodat de lidstaten op het wereldtoneel samen sterk kunnen staan in woord en daad. Een ruimte van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid
In een wereld waarin de technologie zich razendsnel ontwikkelt, steunt de EU in toenemende mate het onderzoekswerk in Europa, met als doel wetenschappelijke topkwaliteit te bereiken. In een groot aantal sectoren waarin alle aspecten van de nieuwe technologieën aan bod komen, financiert de EU projecten van onderzoeksinstellingen, universiteiten en bedrijven. Het is de bedoeling dat het onderzoek- en ontwikkelingswerk vooral bepaalde sociaal-economische doelstellingen ten goede komt, zoals het creëren van nieuwe arbeidsplaatsen en de verbetering van de levenskwaliteit. De prioriteiten van de EU op onderzoeksgebied liggen onder andere bij biowetenschappen, nanotechnologie, ruimteonderzoek, voedselkwaliteit, duurzame ontwikkeling en de kennismaatschappij. De EU tracht er bovendien voor te zorgen dat ieder van ons deze nieuwe technologie ook daadwerkelijk kan gebruiken in het dagelijkse leven. Het is bijvoorbeeld dankzij de besluiten van de EU over de technische GSM-standaard dat de Europeanen op wereldvlak momenteel het voortouw nemen in het gebruik en de productie van mobiele telefoons. Zorg dragen voor het milieu
Vervuiling is een grensoverschrijdend probleem. Daarom is er op het gebied van milieubescherming een speciale rol weggelegd voor de Europese Unie. Tal van milieuproblemen in Europa kunnen immers niet naar behoren worden aangepakt, tenzij alle EU-landen de handen ineenslaan. De EU heeft ruim 200 richtlijnen op het gebied van milieubescherming goedgekeurd, die in alle lidstaten worden toegepast. De meeste richtlijnen zijn bedoeld om de vervuiling van lucht en water tegen te gaan en afvalverwerking aan te moedigen. Andere belangrijke punten zijn natuurbehoud en het toezicht op gevaarlijke productieprocessen. De EU wil dat vervoer, industrie, landbouw, visserij, energievoorziening en toerisme zo georganiseerd worden dat hun verdere ontwikkeling geen schade berokkent aan onze natuurlijke hulpbronnen. Kortom, de Europese Unie streeft naar duurzame ontwikkeling. Dankzij de inspanningen van de Europese Unie in de jaren negentig is onze lucht al schoner geworden. Toen besloot de EU immers dat in alle auto's katalysatoren moeten worden ingebouwd en dat niet langer lood aan benzine mag worden toegevoegd. In 1993 heeft de Europese Unie in Kopenhagen het Europees Milieuagentschap opgericht. Dit agentschap verzamelt gegevens over de toestand van ons milieu en levert op die manier goed onderbouwde uitgangspunten voor beschermende maatregelen en wetgeving. Deelvraag 3 Wat betekent de komst van de nieuwe lidstaten voor Nederland en de EU? De uitbreiding: op weg naar een sterker en stabieler Europa
In het begin bestond de EU slechts uit zes landen: België, Duitsland, Frankrijk, Italië, Luxemburg en Nederland. Denemarken, Ierland en het Verenigd Koninkrijk werden lid van de EU in 1973, Griekenland in 1981, Spanje en Portugal in 1986, en Oostenrijk, Finland en Zweden in 1995. De Europese Unie telt in totaal 380 miljoen burgers. Met de toetreding van tien nieuwe landen (Tsjechië, Estland, Cyprus, Letland, Litouwen, Hongarije, Malta, Polen, Slovenië en Slowakije) in 2004 staat de Europese Unie voor de grootste uitbreiding uit haar geschiedenis. Met de geplande toetreding van Bulgarije en Roemenië in 2007 zal de bevolking van de Europese Unie op een totaal van bijna 500 miljoen komen. Turkije is het dertiende kandidaat-land en kan lid worden wanneer aan alle voorwaarden voor EU-lidmaatschap is voldaan. Om lid te mogen worden van de EU moet een land een stabiele democratie zijn waar de wet en de mensenrechten worden nagekomen en minderheden bescherming krijgen. Het moet tevens beschikken over een goed functionerende markteconomie en een overheid die in staat is om de EU-wetgeving toe te passen en te handhaven. De EU geeft de kandidaat-landen financiële steun en advies om hen voor te bereiden op de toetreding. Dankzij deze samenwerking kunnen zowel de huidige als de toekomstige lidstaten profiteren van de sterke toename van het handelsverkeer en is het gemakkelijker om grensoverschrijdende problemen zoals vervuiling en misdaad aan te pakken. Dit zijn de meest ambitieuze uitbreidingsplannen uit de geschiedenis van de Europese Unie. Nooit eerder stelde de EU haar deuren open voor zoveel nieuwe landen, kreeg zij er zoveel grondgebied en inwoners bij, of kreeg zij te maken met zoveel verschillende historische en culturele achtergronden. De Unie zal deze unieke kans aangrijpen om Europa tot een eenheid te maken waarin vrede, stabiliteit en democratie gevrijwaard worden en haar volkeren kunnen genieten van de vooruitgang en de welvaart die dankzij de Europese integratie werkelijkheid zijn geworden. De Europa-akkoorden
Om een verdere integratie van de toekomstige lidstaten te stimuleren heeft de Unie specifieke associatieovereenkomsten gesloten met landen in Midden- en Oost-Europa en de Baltische Staten, die aansluiten bij de in het kader van het PHARE-programma (hulp voor economisch herstel) uitgevoerde maatregelen en deze uitbreiden. Deze "Europa- akkoorden zijn gemengde akkoorden. De voornaamste kenmerken van deze akkoorden zijn de volgende: · politieke dialoog · vrij verkeer van goederen en van personen · economische samenwerking · financiële samenwerking · culturele samenwerking. Een democratische, evenwichtige en goed functionerende Unie
Aangezien de EU van 15 lidstaten naar 25 en meer zal uitbreiden, heeft zij behoefte aan een gestroomlijnd en efficiënt besluitvormingsproces, waarbij alle lidstaten, ongeacht hun grootte of datum van toetreding, aan hun trekken komen. Iedere lidstaat krijgt een bepaald aantal stemmen toegewezen die hij kan uitbrengen bij beslissingen van de Raad van ministers. Ook het aantal parlementsleden die door de nationale bevolking worden gekozen, ligt vast. Deze aantallen vormen een afspiegeling van de relatieve omvang van de bevolking van de lidstaten, en zullen worden aangepast in 2004, nadat tien nieuwe landen zijn toegetreden en de verkiezingen voor het Europees Parlement hebben plaatsgevonden.
Hieronder ziet u wat deze instellingen precies doen. Het Europees Parlement: stem van het volk
Vanuit het bestuur van de Europese Unie komen wetsvoorstellen en worden regels bepaald waaraan de landen van de Europese Unie zich moeten houden. Het Europees Parlement is de democratische stem van de Europese volkeren. Om de vijf jaar vinden rechtstreekse verkiezingen voor het parlement plaats. De parlementsleden maken geen deel uit van nationale blokken, maar hebben zitting in zeven politieke fracties, die elk dezelfde gedachten hebben van de algemene politieke partijen waartoe zij in eigen land behoren. Het Europees Parlement heeft echter ook een aantal leden die bij geen enkele fractie aangesloten zijn. De huidige verdeling van de zetels in het Europees Parlement zijn: 30% vrouwen en 70% mannen. De belangrijkste taken van het Europees Parlement: · Europese wetgeving bespreken en goedkeuren. Het Parlement deelt dit recht met de Raad van ministers in het kader van de medebeslissingsprocedure; · de begroting van de EU vaststellen; · democratische controle uitoefenen op de andere instellingen van de EU. · het verlenen van instemming met belangrijke internationale overeenkomsten, zoals de toetreding van nieuwe EU-lidstaten, met handelsovereenkomsten of associatieverdragen tussen de EU en andere landen. Het Europees Parlement heeft de Sacharov-prijs in het leven geroepen. Deze prijs wordt ieder jaar toegekend aan een persoon of groepering die zich waar dan ook ter wereld heeft ingezet voor de mensenrechten. Net zoals de nationale parlementen heeft het Europees Parlement parlementaire commissies met een bepaald werkterrein (buitenlandse zaken, begroting, milieu enz.). Via een van deze commissies, namelijk de Commissie verzoekschriften, kunnen de burgers in Europa rechtstreeks verzoekschriften bij het Europees Parlement indienen. De Europese Ombudsman, die onderzoek doet naar klachten van burgers over "wanbeheer" door de EU, wordt door het Europees Parlement gekozen. De Raad van de Europese Unie: stem van de lidstaten
De Raad van de Europese Unie - in het verleden de Raad van ministers genoemd - is de belangrijkste wetgevende en besluitvormende instelling van de EU. Een ander woord hiervoor is de Top. Dit is de bijeenkomst van alle regeringsleiders. De Top komt twee keer per jaar bij elkaar. Tijdens deze bijeenkomst wordt er overlegd over het Europese beleid. Ook de Europese Raad heeft een voorzitter. Dit veranderd ieder half jaar, dan krijgt een ander EU-land het voorzitterschap. Het land dat voorzitter is moet de Top voorbereiden. De Raad is samengesteld uit de vertegenwoordigers van de regeringen van alle lidstaten, die door u op nationaal niveau worden gekozen. De Raad is het forum waar de vertegenwoordigers van uw regering hun belangen verdedigen en tot compromissen komen. Er vinden regelmatig bijeenkomsten plaats op het niveau van werkgroepen, ambassadeurs, ministers of - als het om de goedkeuring van belangrijke richtsnoeren voor het beleid gaat - op het niveau van de Europese Raad, die uit de presidenten en de eerste ministers van Europa bestaat. De Raad legt - tezamen met het Europees Parlement - de regels vast voor alle werkzaamheden van de Europese Gemeenschap (EG), die de eerste "pijler" van de EU vormt. De EG houdt zich bezig met de interne markt en het merendeel van het gemeenschappelijke EU-beleid en staat in voor het vrije verkeer van goederen, personen, diensten en kapitaal. Daarnaast is de Raad ook de hoofdverantwoordelijke voor de tweede en de derde "pijler", die respectievelijk zijn gericht op de intergouvernementele samenwerking op het gebied van het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid en op justitie en binnenlandse zaken. Concreet betekent dit bijvoorbeeld dat de regeringen in de EU gezamenlijk werken aan de bestrijding van terrorisme en drugshandel. Zij bundelen hun krachten om op het gebied van buitenlandse zaken met één stem te kunnen spreken en worden daarin bijgestaan door de hoge vertegenwoordiger voor het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid. De Europese Commissie: de drijvende kracht achter de unie
De Europese Commissie is het dagelijks bestuur van de Europese Unie. Deze Commissie bestaat uit 20 commissarissen. Elk land heeft tenminste één lid geleverd, van vijf landen zijn twee leden vertegenwoordigd. De leden van de Europese Commissie zijn aangesteld voor een periode van vijf jaar. Het gebouw van de Europese Commissie is gevestigd in Brussel. De Europese Commissie neemt een groot deel van de dagelijkse werkzaamheden van de Europese Unie voor haar rekening.De Commissie heeft het recht van initiatief; dit betekent dat ze voorstellen voor wetten mag doen. Verder heeft de Commissie bevoegdheden met betrekking tot uitvoering, beheer en controle. De Commissie controleert of de verdragen en besluiten van de Europese Raad nageleefd worden. De Commissie werkt voorstellen voor nieuwe Europese wetten uit, die worden voorgelegd aan het Europees Parlement en de Raad. De Commissie zorgt ervoor dat de besluiten van de Europese Unie naar behoren worden uitgevoerd en houdt de besteding van de EU-middelen nauwlettend in het oog. Zij ziet er tevens op toe dat iedereen zich aan de Europese Verdragen en de Europese wetten houdt. De Europese Commissie bestaat uit 20 vrouwen en mannen (meer in 2004), die worden ondersteund door ongeveer 24 000 ambtenaren. De voorzitter wordt gekozen door de regeringen van de lidstaten van de EU. Zijn benoeming moet goedgekeurd worden door het Europees Parlement. De overige leden worden in overleg met de aanstaande voorzitter benoemd door de regeringen van de lidstaten. Ook hun benoeming moet worden goedgekeurd door het Europees Parlement. De Commissie wordt aangesteld voor een periode van vijf jaar, maar kan voor die tijd door het Parlement naar huis worden gestuurd. De Commissie is bij haar werkzaamheden niet afhankelijk van de regeringen van de lidstaten. Het merendeel van de mensen die bij haar in dienst zijn, is werkzaam in Brussel (België). Het Hof van Justitie: toezicht op naleving van de EU-wetgeving
Als er in de EU besloten wordt om gemeenschappelijke regels op te stellen, dan is het natuurlijk van groot belang dat die regels in de praktijk ook worden nagekomen en overal op dezelfde wijze worden opgevat. Die taak is weggelegd voor het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen. Het hoogste gerechtshof in Europa is het Hof van Justitie te Luxemburg. Het Hof ziet erop toe dat het recht wordt nageleefd bij de uitlegging en toepassing van de Verdragen. Het Hof doet uitspraken in geschillen over de vraag hoe de EU-verdragen en wetgeving moeten worden geïnterpreteerd. Als nationale rechtbanken twijfels hebben omtrent de toepassing van de EU-regels, kunnen ze een beroep doen op het Hof van Justitie. Burgers die een proces willen aanspannen tegen een EU-instelling, kunnen hun zaak voor het Hof brengen. Voor ieder EU-land zetelt er één onafhankelijke rechter in het Hof van Justitie. De belangrijkste bijdrage van het Hof bestaat dan ook in zijn rechtspraak over twee basisregels waar het recht van de Europese Gemeenschappen op berust: · de rechtstreekse werking van het Gemeenschapsrecht in de lidstaten van de Europese Unie. · het Gemeenschapsrecht van de EU dat voorrang heeft boven het nationale recht in een land. De Europese Rekenkamer: waar voor uw geld
Net zoals in Nederland heeft de Europese Unie ook een Rekenkamer. De Rekenkamer heeft 15 leden, één per lidstaat. De Rekenkamer, een onafhankelijke EU-instelling te Luxemburg ziet erop toe of het geld juist wordt uitgegeven want ,het geld waarover de EU beschikt, moet in overeenstemming met de regels en op economisch verantwoorde wijze voor de beoogde doeleinden gebruikt worden. De controleurs van de Rekenkamer dragen ertoe bij dat de Europese belastingbetaler méér waar krijgt voor het geld dat naar de EU gaat. In het Verdrag van Amsterdam is de rol van de Europese Rekenkamer versterkt. Ze hebben nu meer onderzoeksinstrumenten gekregen. Er is een extra waarborg opgenomen voor het goed beheer van publieke middelen binnen de Europese Unie. De grootste verantwoordelijkheid voor de controle van de uitgaven ligt bij de lidstaten zelf. Dit doet in Nederland de Algemene Rekenkamer. Deze instellingen worden geflankeerd door zes andere belangrijke organen: · Europees Economisch en Sociaal Comité · Comité van de Regio's · Europese Centrale Bank · Europese Ombudsman · Europese Investeringsbank · De ministerraden
In het Europees Economisch en Sociaal Comité zijn bijna alle belangengroeperingen uit de EU - van werkgevers tot vakbonden en van consumenten tot milieu-beschermers - vertegenwoordigd in zijn 222 leden (meer in 2004). Het Comité is een adviesorgaan dat zijn mening moet geven over alle belangrijke aspecten van nieuwe EU-initiatieven. Het maakt deel uit van de gemeenschappelijke tradities in Europa om maatschappelijke belangenorganisaties bij het politieke leven te betrekken. Het Comité van de Regio's: de lokale invalshoek
Tal van beslissingen in de EU werken rechtstreeks door op lokaal en regionaal niveau. Voordat de EU beslissingen neemt op gebieden zoals onderwijs, volksgezondheid, werkgelegenheid of vervoer, wordt de plaatselijke en regionale overheid in het kader van het Comité van de Regio's geraadpleegd. De 222 leden van het Comité staan veelal aan het hoofd van een regionaal bestuur of zijn burgemeester van een stad. De Europese Centrale Bank: een stabiele munteenheid voor Europa
De Europese Centrale Bank is verantwoordelijk voor de gemeenschappelijke munt, de euro. De Bank beslist onafhankelijk over het Europese monetaire beleid en bepaalt bijvoorbeeld hoe hoog de rentevoet moet zijn. De belangrijkste taak van de Bank is te zorgen voor prijsstabiliteit, zodat de Europese economie geen schade ondervindt van eventuele inflatie. Het monetaire beleid komt evenwel ook andere beleidsdoelstellingen van de EU ten goede. De Europese Centrale Bank is gevestigd in Frankfurt am Main (Duitsland). De Bank wordt in nauwe samenwerking met de centrale banken van de EU-landen geleid door een voorzitter en een directie. De Europese Ombudsman
Hij helpt mee om wanbeheer bij de Europese instellingen en andere EU-organen aan het licht te brengen. "Wanbeheer" betekent slecht of falend bestuur. Er is sprake van wanbeheer wanneer een EU-instelling iets niet doet dat zij had behoren te doen, dan wel dit op onjuiste wijze doet of wanneer zij iets doet dat zij niet had behoren te doen. Voorbeelden van wanbeheer zijn: · onbillijkheid, · discriminatie, · machtsmisbruik, · gebrek aan informatie of weigering informatie te verstrekken, · vermijdbare vertraging, · onjuiste procedures. De ombudsman kan aanbevelingen doen aan de EU-instellingen en kan een zaak doorverwijzen naar het Europees Parlement zodat het de nodige politieke stappen kan ondernemen. De ombudsman oefent zijn ambt volledig onafhankelijk en onpartijdig uit. Hij vraagt of accepteert geen enkele instructie van een regering of een instelling. Bovendien mag hij gedurende zijn ambtsperiode geen andere, al dan niet bezoldigde beroepsactiviteit uitvoeren. De Europese Investeringsbank: investeringen voor de lange termijn
De Europese Investeringsbank verleent kredieten voor de financiering van projecten die van Europees belang zijn en met name voor projecten in regio's die er niet zo goed voor staan. De Bank financiert bijvoorbeeld spoorverbindingen, snelwegen, vliegvelden, milieuprogramma's en (met de hulp van partnerbanken) investeringen van kleine en middelgrote ondernemingen (KMO's) die tot nieuwe arbeidsplaatsen en groei leiden. Er worden ook leningen verstrekt in verband met het uitbreidingsproces van de Unie en voor ontwikkelingshulp. De Bank is in Luxemburg gevestigd en leent haar geld zelf op de kapitaalmarkt. Als non-profitorganisatie kan ze haar kredieten tegen gunstige voorwaarden verstrekken. De ministerraden
Voor elk beleidsonderwerp in de Europese Unie is een aparte Ministerraad. Deze Ministerraad bestaat uit de ministers van de EU-landen, die dat onderwerp in hun portefeuille hebben. De Raad voor landbouw bestaat uit de ministers van landbouw, de Milieuraad uit de milieuministers en ga zo maar door. De belangrijkste raad is de Raad van Ministers van Buitenlandse Zaken. Elke Ministerraad komt één keer per maand bij elkaar in Brussel. Zoals gezegd doet de Europese Commissie voorstellen voor wetten. De raden nemen hierover besluiten door middel van een stemming. Als de meerderheid het eens is met een bepaald voorstel, dan wordt het goedgekeurd. Deelvraag 5 Wat zijn de nadelen van een begrotingstekort en wat zijn de voor- en nadelen van de euro? Een begrotingstekort te snel weg willen werken heeft te sterke schadelijke effecten aan de vraagkant van de economie. Nadelen van een te groot begrotingstekort zijn: · de toekomstige rente- en aflossingsverplichtingen van de overheid lopen alsmaar op. · Via een stijging van de kapitaalmarktrente lopen particuliere investeringen terug. · Als de overheid het tekort tracht te verminderen door middel van een verhoging van de kostprijsverhogende belastingen, kan kosteninflatie het gevolg zijn. De voordelen van euro zijn: · het verdwijnen van onzekerheid over wisselkoersen in belangrijke
handelstransacties. · het stimuleren transparantie en competitie binnen Europa, de 'hardheid' van de nieuwe munt. · het creëren van een omvangrijke kapitaalmarkt. · het versterken van de fiscale discipline van deelnemende landen. · het bevorderen van Europese identiteit. De nadelen van euro zijn: · de hoge kosten van de introductie van de euro. · de sterke band tussen de nationale economieën (als het in een bepaald land
staatsschuld minder dan 70% bedragen, of anders in elk geval in de richting van dat percentage afnemen. In de huidige situatie gaan er veel stemmen op om het begrotingstekort te verminderen, of zelfs in een begrotingsoverschot te doen omslaan. Op die wijze neemt de staatsschuld af, en daarmee de last die het verleden economisch gezien op de toekomst drukt, en kunnen de extra kosten van de vergrijzing in de toekomst beter gefinancierd worden. Aan de andere kant gaan er ook stemmen op die, in navolging van de econoom Keynes, zeggen dat het goed voor de economie zou zijn om het begrotingstekort nu te doen oplopen, om het dan als de huidige depressie zich heeft hersteld pas terug te dringen, maar dan extra sterk. Deelvraag 7 De interne markt heeft in belangrijke mate bijgedragen tot de ontwikkeling van het economisch potentieel van de EU. Wat zijn de ontwikkelingen daarvan? In de tien jaar tussen 1992 en 2002 droeg de interne markt voor 1,8 procentpunten bij tot de groei van het BBP in de hele EU. De ontwikkelingen daarvan zijn: · Tijdens de eerste tien jaar bijna 900 miljard euro aan extra welvaart — ongeveer 6000 euro per huishouden — gegenereerd. · Sedert 1992 zijn er ongeveer 2,5 miljoen arbeidsplaatsen geschapen in de hele EU. Deze zouden er niet zijn gekomen zonder de openstelling van de grenzen. · Toename van 30% door middel van handel in industriegoederen in de EU vanaf 1992, waardoor de keuze aan beschikbare goederen en de concurrentie werd vergroot. · Er is een grote impuls gegeven aan de stromen van directe investeringen binnen de EU. Deze kapitaalstromen waren in 2000 twaalf keer zo groot als in 1992. · De EU is internationaal meer concurrerend geworden. De uitvoer van de EU naar landen buiten de EU is bijvoorbeeld gestegen van 6,9 % van het BBP van de EU in 1992 tot 11,2 % in 2001. · De EU heeft bijgedragen aan een efficiëntere inzet van geschoold personeel. Aangezien mensen van de gelegenheid gebruik hebben gemaakt om in andere EU-landen te gaan werken. · De koopkracht is vergroot door de prijzen onder druk te zetten. De kloof tussen de hoogste en de laagste prijzen in de EU is kleiner geworden en sommige goederen zijn in absolute cijfers goedkoper geworden. Er worden verdere inspanningen geleverd, bijvoorbeeld om de interne markt voor diensten (die goed zijn voor 70 % van het BBP van de EU) te versterken. De interne markt is een doorlopend project dat in de toekomst zelfs nog meer vruchten kan afwerpen. Bronnen Internet:
www.startpagina.nl eu.pagina.nl
europa.eu.int
www.europasite.net
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
R.
R.
veel informatie!!
16 jaar geleden
AntwoordenJ.
J.
heel goed!
maar volgende keer ook de url van de sites er bij zetten ;)
12 jaar geleden
AntwoordenM.
M.
uit welk jaar komt dit?
12 jaar geleden
AntwoordenJ.
J.
2004
4 jaar geleden