Vrouwenbesnijdenis

Inhoudsopgave - Inleiding - 2 waargebeurde verhalen - probleemstelling - feiten - waarden en normen - ethisch probleem - waarom wordt er aan vrouwenbesnijdenis gedaan - wie is er moreel aansprakelijk - meningen - conclusies - evaluatie - literatuurlijst - beoordelingsformulier - bijlage Inleiding In deze moderne tijden lijkt iedereen zo gelijk. Ook het onderscheidt tussen vrouwen en mannen lijkt verleden tijd want als je om je heen lijkt iedereen gelijk te worden behandeld. Dit is echter in vele culturen nog lang niet het geval. Zelfs in onze eigen cultuur wordt er nog steeds gedaan aan vrouwen discriminatie. Dit is natuurlijk niks met de vrouwen onderdrukking die bijna in alle culturen zo hevig is. Vrouwen worden in de meeste oosterse maar ook in sommige westerse culturen gezien als een bezit. Ik kan vele voorbeelden noemen van vrouwen discriminatie en vrouwen mishandeling. Zo hebben mannen in sommige culturen de vrouw te slaan als hij denkt dat dat nodig is, worden vrouwen vaak gezien als oorlogsbuit en worden zij gevangen genomen en moeten zij tientallen verkrachtingen en martelingen ondergaan. Dit zijn nog maar 2 gruwelijke dingen die duizenden vrouwen moeten meemaken. In dit verlag ga ik in op een vrouwen -mishandeling en –verminking die elke dag op grote schaal en in grote delen van de wereld voorkomt: ‘vrouwenbesnijdenis’. 2 waargebeurde verhalen Dit is het waargebeurde verhaal van Waris Dirie. Waris Dirie werd geboren in Somalie waar ze tot haar 5e een onbezorgd leven leidde als geitenhoedster tot ze op haar 5e besneden werd en werd geconfronteerd met het feit hoe het voelt om een vrouw te zijn in Somalie. Er werd nooit precies verteld wat vrouwen besnijdenis inhield. De meisjes wisten alleen dat er iets speciaals met je ging gebeuren zodat je een vrouw werd. Waris zeurde ook al enige tijd tegen haar moeder dat ze zo graag besneden wilde worden omdat ze zo graag vrouw wilde zijn, zodat Jamah een jongen waar ze een oogje op had haar zou zien staan, omdat ze dan een vrouw was. Maar na dat ze eindelijk op 5 jarige leeftijd was besneden merkte ze al snel dat dit absoluut geen pretje was. De wond die raakte geïnfecteerd en ze kreeg hoge koorts. Zelfs normaal plassen deed zo'n pijn dat ze het dagen kon op houden. Waris wist niet waarom dit met haar was gedaan. Ze wist alleen dat ze was verminkt en dat haar moeder hiervoor had ingestemd. Waris is uiteindelijk op 13 jarige leeftijd weggelopen, omdat ze werd uitgehuwelijkt aan een 60 jarige man. Tegenwoordig is ze fotomodel en voert ze als ambassadeur van de Verenigde Naties actie tegen vrouwen besnijdenis. (ontleend uit het boek Mijn woestijn van Waris Dirie)
Een fragment uit het leven van een Arabische prinses. Om maar van onderwerp te veranderen, vroeg ik mijn zuster naar het verschijnsel besnijdenis. met zachte, lage stem vertelde Nura me dat zij op 12 jarige leeftijd was besneden . Ze zei dat het ritueel eveneens was uitgevoerd op de 3 zussen die na haar kwamen. De 6 jongste dochters in ons gezin was die barbaarse gewoonte bespaard gebleven door tussenkomst van een westerse dokter die mijn vader confronteerde met een urenlang pleidooi tegen het ritueel. Nura voegde eraan toe dat ik gezegend was dat ik een dergelijke traumatische ervaring niet had hoeven doorstaan. Ik kon zien dat mijn zuster op het punt stond in tranen uit te barsten; ik vroeg haar wat er precies was gebeurd. Nura vertelde dat de vrouwen in onze familie generaties lang, langer dan zij zich kon herinneren, waren besneden. Onze moeder was, net als vele andere Saoedische vrouwen besneden toen zij net vrouw was geworden, een paar weken voordat ze trouwden. Op 14 jarige leeftijd, toen Nura vrouw werd, gaf moeder gehoor aan de enige traditie die ze op dit gebied kende en regelde ze dat Nura besneden zou worden in een dorpje enkele kilometers buiten Riaad. Het heuglijke feit werd gevierd en een feestmaal werd bereid. De jonge Nura koesterde zich in de aandacht die haar als eregast werd geschonken. Vlak voor het ritueel kreeg Nura van moeder te horen dat ze heel stil moest blijven liggen. Een vrouw sloeg op een trommel, de andere vrouwen zongen. De oudste vrouwen verzamelden zich rond het doodsbange kind. Nura, die naakt was en op een laken op de grond lag, werd door 4 vrouwen stevig vastgehouden. De oudste van de vrouwen hief haar hand in de lucht vol afgrijzen zag Nura dat ze een scheerachtig instrument in haar hand hield. Nura gilde. Opeens voelde ze een scherpe pijn in de buurt van haar geslachtsdelen. Nog duizelig van de schok werd ze door de vrouwen in de lucht getild en gefeliciteerd dat ze meerderjarig was geworden. Nog altijd doodsbang zag Nura bloed uit haar wonden stromen. Ze werd een tent in gedragen, waar haar wonden werden schoongemaakt en verbonden. Nura's wonden genazen snel, maar ze begreep de consequenties van de behandeling niet tot haar huwelijksnacht was aangebroken; toen had ze veel pijn en verloor ze veel bloed. Omdat dit niet veranderde begon ze seks met haar kersverse echtgenoot te vrezen. Uiteindelijk, toen ze zwanger was, consulteerde ze een westerse dokter, die ontzet was bij het zien van haar littekens. Hij zei tegen Nura dat haar uitwendige geslachtdelen volledig waren verwijderd en dat de geslachtsdaad altijd zou resulteren in scheuringen, veel pijn en bloedingen. Toen de arts ontdekte dat nog 3 andere zusters van Nura waren besneden en de overige 6 hoogst waarschijnlijk onder soortgelijke gevolgen zouden lijden, bepleitte hij bij haar dat haar ouders hem in het ziekenhuis zouden komen opzoeken. Mijn 3 andere zusters bezochten de dokter eveneens. Hij zei dat Baher er nog veel erger aan toe was dan Nura en niet kon begrijpen hoe ze seksuele omgang met haar man kon verdragen. Nura was getuige geweest van de ceremonies van onze zusters en herinnerde zich dat Baher zich tegen de oude vrouwen had verzet en het haar zelfs gelukt was tijdelijk aan haar belagers te ontkomen. Uiteindelijk was ze echter toch gepakt en naar de mat teruggebracht, waar haar tegenspartelingen veel verminkingen en bloedverlies veroorzaakten. Tot verbazing van de dokter was het mijn moeder die op de besnijdenis van haar dochters stond. Ze had het ritueel zelf moeten ondergaan; ze was er van overtuigd dat het de wil van Allah was. Ten slotte wist de arts onze vader te overtuigen van de gezondheidsrisico's die we liepen en de volslagen nutteloosheid van de behandeling. Nura zei dat mij een wrede en onnodige gewoonte bespaard was gebleven. (ontleend aan het boek Sultana van Jean P. Sasson) Probleemstelling De kwestie die ik ga bespreken is: Is vrouwenbesnijdenis een aanval op de gezondheid en de mensenrechten van een vrouw en mag men hiermee doorgaan? Feiten
In dit hoofdstuk zal ik feiten vertellen over de volgende punten: - Wat houdt vrouwenbesnijdenis in. - Hoe en onder welke omstandigheden wordt vrouwenbesnijdenis verricht. - Waar doen ze aan vrouwenbesnijdenis. - Wat zijn de medische gevolgen. - Wat zijn de psychische gevolgen. - Wat staat er in de wet over vrouwenbesnijdenis. - Welke geschiedenis schuilt er achter vrouwenbesnijdenis. - Wat is besnijdenis bij jongens. - Cijfers. Wat houdt vrouwenbesnijdenis in. Vrouwenbesnijdenis oftewel Female Genital Mutilation (FGM) wordt door de Wereld Gezondheids Organisatie (WHO) als volgt gedefinieerd: 'Een gedeeltelijke of volledige verwijdering of elke andere beschadiging van de vrouwelijke genitaliën omwille van culturele of niet-therapeutische redenen.` Er zijn verschillende types die een vrouw kan ondergaan, de volgende definities worden gegeven door de WHO: - Type I is excisie (verwijdering) van het preputium (voorhuid) clitoris, met of zonder gedeeltelijke of volledige excisie van de clitoris. - Type II is excisie van de clitoris met gedeeltelijke of volledige excisie van de labia minora (binnenste schaamlippen) - Type III is excisie van de externe genitalia ( clitoris, binnenste schaamlippen en een gedeelte van de buitenste schaamlippen) en het hechten van de buitenste schaamlippen zodat er een nauwe opening over blijft voor menstruatie bloed en urine. (infibulatie) - Type IV zijn alle overige vormen zoals prikken, peircen, snijden in clitoris en of labia cauterisatie (het op elektrische- thermische wijze vernietigen van kleine structuren , bijv wegbranden) door het aanbrengen van brandwonden, inbrengen van corrosieve stoffen in de vagina. (ontleend aan Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie, Standpunt no 12 maart 2003) Hoe en onder welke omstandigheden wordt vrouwenbesnijdenis verricht. Vrouwenbesnijdenis wordt gewoonlijk verricht door oudere vrouwen in een dorp of door de vroedvrouw. slechts een hel klein aantal besnijdenissen wordt uitgevoerd door een arts of verpleegkundige of in het ziekenhuis. behalve in het ziekenhuis wordt het meisje niet verdoofd. de omstandigheden waaronder het plaatsvindt zijn vaak primitief. Ze gebruiken voor het besnijden een scherp vaak meerdere malen gebruikt ongesteriliseerd scherp voorwerp. Er worden dingen gebruikt als: een scheermes, een mes, een schaar, een stuk gebroken glas, een scherpe steen of in sommige streken zelfs hun tanden. Hieronder beschrijf ik een manier hoe een besnijdenis kan plaatsvinden. Het meisje geheel naakt, wordt in zithouding op een laag krukje door zeker 3 vrouwen zo vastgehouden dat zij zich niet kan bewegen. Een van hen houdt haar armen strak om de borst van het meisje de ander 2 houden met geweld de dijen van het meisje uit elkaar, om de schaamspleet wijd open te houden. De armen van het meisje zijn achter haar rug vastgebonden of worden door nog 2 vrouwelijke gasten vastgehouden. '...Vervolgens pakt de oude vrouw haar scheermes en snijdt de clitoris af. Daarop volgt afsluitend haar schaamlippen; degene die de operatie verricht, snijdt met haar scheermes van boven naar beneden over de kleine schaamlip en schraapt daarna het vlees van de binnenkant van de grote schaamlippen en het afschrapen word herhaald aan de andere kant van de schaamspleet.` 'Het meisje krijst en kronkelt van de pijn, hoewel ze stevig in bedwang wordt gehouden. de operatrice dept het bloed uit de wond en de moeder evenals de gasten, "controleren" haar werk, soms door er hun vingers in te steken. De hoeveelheid die van de grote schaamlippen wordt afgeschraapt hangt af van de technische vaardigheid van de operatrice. De opening die overblijft voor urine en menstruatie bloed is zeer klein.` 'Daarna brengt de operatrice een smeersel aan en zorgt ervoor dat de grote schaamlippen aan elkaar worden gemaakt dor middel van een doorn van acacia, die door de ene lip wordt gestoken en bij de andere lip weer naar buiten komt. Op deze manier steekt ze er 3 of 4 in de schaamspleet. Deze doorns worden daarna op hun plaats gehouden door middel van naaigaren of paardenhaar. Op de wond wordt weer een smeersel aangebracht.` 'Dit alles is niet voldoende om te garanderen dat de grote schaamlippen aan elkaar groeien. Dus wordt het meisje vanaf haar bekken tot haar voeten vastgebonden: repen materiaal dat als touw is opgerold, zorgen ervoor dat ze haar benen niet kan bewegen. Uitgeput wordt het meisje weer aangekleed en op bed gelegd. De operatie duurt 15 à 20 minuten, afhankelijk van de vaardigheid van de oude vrouw en de weerstand die het kind biedt.` (ontleend aan het boek vrouwenrechten zijn mensen rechten van amnesty international)
Waar doen ze aan vrouwenbesnijdenis. Vrouwenbesnijdenis komt voor onder verschillende religies. Vooral in West- en Oost-Afrika landen als Guinee, Djibouti, Somalie Egypte e.a. Bij elkaar in zo'n 20 Afrikaanse landen maar ook in Azie, het Midden-Oosten en Latijns-Amerikaan Ook onder immigranten in Europa en de VS komt het voor. Dus ook in Nederland. Dit is een kaartje die weergeeft waar in Afrika vrouwenbesnijdenis voorkomt. Vaak brengt een Afrikaanse gemeenschap geld bijeen om uit Afrika een besnijdster over te laten komen naar Amerika of Europa. Er wordt dan in 1 keer een hele groep meisjes besneden. Er was eens een vader in New York die het gewoon zelf deed met een steakmes nadat hij de stereo zo hard had gezet dat de buren het gegil en gehuil niet konden horen. Dus als mensen denken dat het in de westerse wereld niet voorkomt hebben ze het goed fout. Wat zijn de medische gevolgen. Directe gevolgen van besnijdenis kunnen zijn: shock, infectie, beschadiging van het urine kanaal of de anus, vorming van littekenweefsel, tetanus, blaasontstekingen, bloedvergiftigingen, HIV en hepatitis B. Aan deze complicaties kun je doodgaan ook kun je meteen overlijden door te veel bloedverlies. Ook op langere termijn komen er steeds terugkerende complicatie kijken als chronische en steeds terugkerende infecties aan de urinewegen en de nieren, dit kan leiden tot steriliteit, cysten en abcessen rond de schaamspleet, pijnlijke zenuwgezwellen, steeds moeizamere afscheiding van urine, gestoorde menstruatie door opeenhoping van menstruatie bloed in de onderbuik, frigiditeit (vaginisme), of zelfs de dood. Voor de rest is het absoluut onmogelijk om de besnijdenis en de gevolgen daarvan terug te draaien of ongedaan te maken. Ze kunnen je wel opereren en weer opensnijden. Ook zal elke keer geslachtgemeenschap gepaard gaan met bloedingen en veel pijn. Vrouwen die infibulatie hebben moeten ondergaan zijn helemaal dichtgenaaid en dit zal op de huwelijksnacht weer op een of andere manier moeten worden opengehaald. "Toen de banden die om me heen zaten, losgemaakt waren, kon ik mezelf voor het eerst weer zien. Ik ontdekte een stuk huid dat volkomen glad was, behalve dat er middenin een litteken zat dat eruitzag als een rits. En die rits zat duidelijk dicht. Mijn geslacht was veilig opgeborgen, alsof het achter een bakstenen muur zat waar geen man doorheen zou kunnen breken totdat het mijn huwelijksnacht was, waarin mijn man ofwel mij zou opensnijden met een mes of zich met geweld zou binnen dringen." (ontleend aan Mijn woestijn van Waris Dirie) Wat zijn de psychische gevolgen. De psychische gevolgen zijn bijna net zo erg als de lichamelijke gevolgen. De meisjes gaan zich na van loop van tijd beseffen dat ze van hun vrouwelijkheid zijn beroofd. Ze hebbe absoluut niks meer te zeggen over hun eigen lichaam. Ze zijn hun vrijheid kwijtgeraakt. Want denk eens aan al die mensen die beroofd zijn van hun handtas die zijn al getraumatiseerd moet je na gaan als je van je vrouwelijkheid bent beroofd. En die ongelofelijk pijnlijke en gewelddadige ervaring die je is aangedaan door je eigen ouders is ook niet echt iets waar je met een lach naar terug kijkt. Ook leidt de besnijdenis tot een grote afkeer van geslachtsgemeenschap omdat elke keer als dit plaatsvindt, gepaard gaat met veel pijn en heftige bloedingen. Er ontstaat Frigiditeit en zelfs vaginisme. Dit houdt in dat de spieren rond de vagina verkrampen bij (poging tot) geslachtsgemeenschap. dit komt door wondjes of infecties bij of in de vagina maar komt ook voor om psychische redenen. Bij besneden vrouwen is het vaak een combinatie van beide. Wat staat er in de wet over Vrouwenbesnijdenis. Korthals: besnijdenis niet apart strafbaar 13-12-2001
Minister Korthals voelt er niets voor om vrouwenbesnijdenis apart strafbaar te stellen. Ook een kamermeerderheid heeft geen behoefte aan een voorstel van D66 waarin dat wordt geregeld. Vrouwenbesnijdenis komt voorla voor in de grote Somalische gemeenschap, maar ook bij meisjes uit onder meer Mali en Egypte. vaak is niet bekend dat vrouwenbesnijdenis in Nederland verboden is. D66-kamerlid Dittrich vindt dat de betrokkenen ondubbelzinnig op de hoogt moeten worden gebracht van de Nederlandse normen en waarden. Daarom wil hij vrouwenbesnijdenis apart vermelden in het wetboek van strafrecht en bestraffen met maximaal 4 jaar gevangenisstraf. Nu valt vrouwenbesnijdenis onder zware mishandeling. Korthals en de meerderheid in de Tweede Kamer willen dat zo houden. Wel moet er meer aandacht voor het probleem komen bij politie en justitie. (ontleend aan een interview van Minister Korthals.) Welke geschiedenis schuilt er achter vrouwenbesnijdenis. Vrouwen besnijdenis komt al meer dan vierduizend jaar voor in Afrikaanse culturen. De procedures zijn het zelfde en de achterliggende gedachten zijn ook nog niks veranderd. Wel zijn er acties opgestart tegen vrouwenbesnijdenis. 2000 --> In dit jaar is er een actie gestart naar aanleiding van het boek Mijn woestijn van Waris Dirie. Tijdens het festival Mundial in Tilburg op 17 en 18 juni zijn er handtekeningen en aandacht verzameld voor vrouwenbesnijdenis. 1999 --> In dit jaar is de voorbereiding gestart voor een project tegen vrouwenbesnijdenis. Het doel van het project was het bevorderen van communicatie over vrouwenbesnijdenis om een bijdrage te leveren aan het uitbannen en om problemen en misverstanden rondom vrouwenbesnijdenis te verkomen. De doelgroep was voornamelijk de Afrikaanse gemeenschap in Nederland waarin het thuisland vrouwenbesnijdenis wordt uitgevoerd. In eerste instantie de vluchtelingen uit Somalie. De uitvoering liep van september 200 tot eind december 2002.
Wat is besnijdenis bij jongens. Nu er zo wordt verteld dat vrouwenbesnijdenis zo slecht is voor de gezondheid en de psyche zal er wel worden gedacht is besnijdenis bij jongens dan net zo erg als bij meisjes. Ik zal vertellen wat besnijdenis bij jongens precies inhoudt. Bij jongens wordt er een deel van de voorhuid weggesneden. Normaal als deze ingreep op een hygiënische manier wordt uitgevoerd heeft deze ingreep geen invloed op de seksuele beleving en heeft het geen schade voor de gezondheid. Het kan zelfs positieve gevolgen hebben omdat de penis hierdoor gemakkelijker schoon te houden is. Cijfers. Ik zal een paar cijfers noemen waardoor wat duidelijker wordt in hoeverre vrouwenbesnijdenis voorkomt. Geschat zijn er ongeveer 130 miljoen vrouwen besneden. Per jaar lopen er 2 miljoen meisjes het risico om besneden te worden. Per dag ondergaan zo'n 6000 meisjes deze marteling. De meest voorkomende leeftijdsinterval is die van tussen de 5 en 10 jaar oud. Waarde en normen Waarden --> Vrijheid over eigen lichaam
Normen --> mannen horen niet te bepalen wat er gebeurd met het lichaam van een vrouw zonder dat zij hier inspraak in heeft. Maatregels --> Het instellen van wetten en zware straffen. Het houden van demonstraties. Het ethische probleem Mag je maatregelen nemen tegen mensonterende bezigheden ook al is dit in strijd met een cultuur of geloof zoals het geval is bij vrouwenbesnijdenis? Waarom wordt er gedaan aan vrouwenbesnijdenis. Als je zo al die negatieve gevolgen van vrouwenbesnijdenis ziet staan vraag je je af waarom dit nog steeds wordt uitgeoefend. Vrouwenbesnijdenis heeft een aantal redenen: - vrouwelijkheid - controle over de seksualiteit van de vrouw - hygiëne en schoonheid. - geloof - cultuur - gezondheid Vrouwelijkheid Sommige mensen zien de schaamlippen en de clitoris als mannelijk. Deze horen dus niet thuis op een vrouwelijk lichaam. Je bent pas echt een vrouw als deze zijn weggehaald anders kan je later niet doen wat er van je verwacht wordt: trouwen, kinderen krijgen enz.
Controle over de seksualiteit van de vrouw. Een andere reden voor vrouwenbesnijdenis is dat de vrouw niet hoort te genieten van seks en dat dan ook minder snel vreemd zal gaan omdat ze er toch geen plezier aan beleeft. Bij infibulatie heeft de man volkomen zekerheid dat zijn bruid absoluut nog maagd is als zij gaan trouwen. Hygiëne en schoonheid. Vaak worden onbesneden vrouwen vies en onrein gevonden. Ze geloven dat de clitoris onrein is en onhygiënisch. Er wordt ook gezegd dat de vrouwelijke buitenste geslachtsorganen lelijk zijn. Er wordt geloofd dat deze kunnen groeien tenzij ze er worden afgesneden. Ook wordt gedacht dat de clitoris gevaarlijk is voor de penis en voor de baby. Als deze de clitoris zouden aanraken zullen zij dood gaan en afsterven. Geloof. soms wordt er gezegd dat het moet voor het geloof. Dit vaak bij de islam. Maar vrouwenbesnijdenis komt ook onderkatholieken, protestanten, animisten en andere gemeenschappen. Cultuur. De belangrijkste reden dat er wordt gedaan aan vrouwenbesnijdenis is de cultuur. De reden dat het al eeuwen zo gaat en dat er wordt verwacht en gedacht dat het zo hoort. Er wordt aangenomen omdat het al zo lang gaande is dat het normaal is en dat elk meisje dit moet ondergaan. Het idee zit er ingebrand en is er heel moeilijk uit te halen. Moeders klampen zich wanhopig vast aan oude tradities omdat ze bang zijn de huwelijks kansen van hun dochters anders worden verkleind en dat ze dan in een nog lagere klasse in de maatschappij te recht komen dan ze nu al staan als vrouw. En het zijn ook de mannen die de vrouwen zo min mogelijk zeggen schap willen geven. 'Zelfs toen ze op de hoogt was gebracht van de medische risico's van het besnijden, had mijn moeder zich aan de oude tradities vastgeklampt. Ze kon zich geen ander pad voor haar dochters indenken dan de weg die zij had afgelegd uit angst dat afwijken van de tradities hun kans op een huwelijk zou verkleinen.` (ontleend aan het boek Sultana) 'Meer dan vierduizend jaar lang zijn vrouwen in de Afrikaanse culturen verminkt. Velen geloven dat de Koran dit eist, en gebruik komt dan ook bijna algemeen voor in de islamitische landen. Maar noch Koran noch in de bijbel wordt iets gezegd over het besnijden van vrouwen om god te behagen. Het gebruik wordt gewoon in stand gehouden door mannen- onwetenden, egoistische mannen- die hun aanspraak op de seksuele gunsten van hun vrouw veilig willen stellen. Zij eisen dat hun vrouwen besneden zijn. De moeders schikken zich hierin door hun dochters te besnijden, uit angst dat zij anders geen man zullen krijgen. Een onbesneden vrouw wordt beschouwd als smerig, oversekst, en onhuwbaar.` (ontleend aan het boek Mijn woestijn) "Of course I shall have them circumcised exactly as their parents, grandparents and sisters were circumcised. This is our custom." An Egyptian woman, talking about her young daughters "We are circumcised and insist on circumcising our daughters so that there is no mixing between male and female... An uncircumcised woman is put to shame by her husband, who calls her 'you with the clitoris'. People say she is like a man. Her organ would prick the man..." An Egyptian woman "Circumcision makes women clean, promotes virginity and chastity and guards young girls from sexual frustration by deadening their sexual appetite." Mrs Njeri, a defender of female genital mutilation in Kenya Gezondheid In Amerika wordt besnijdenis uitgevoerd omdat er wordt gedacht dat voorhuidsmeer kanker van de voorhuid en van de baarmoederhals kan veroorzaken. Dit kan echter ook voorkomen worden door het elke dag schoonmaken van de voorhuid met water.
Belanghebbende In deze kwestie is er eigenlijk maar 1 groep belanghebbende, en dit zijn mannen. Mannen voeren dit beleid uit om ervoor te zorgen dat hij meer plezier heeft en zeker weet dat zijn vrouw alleen bij hem blijft. Aan de andere kant is er weer een groep die belangen hebben bij het afschaffen van deze procedure en dat zijn de vrouwen, dit om geestelijke en lichamelijk redenen. Wie is er moreel aansprakelijk Je kan beter zeggen wat is er moreel aansprakelijk. De eeuwen oude cultuur waarin er wordt gezegd dat vrouwenbesnijdenis nodig is. De bevolkingen vinden dat hun normen en waarden goed zijn om dat die cultuur al jaren hetzelfde is. Wij van de westerse cultuur spreken dit tegen en zeggen dat dit onacceptabel is. Die bevolking zegt dan maar dit is wat wij al eeuwen doen waarom zullen wij dit veranderen omdat jullie zeggen dat dat beter is. Ze spreken zich goed met hun cultuur en godsdienst, Ze weten niet beter en als er niet goed duidelijk wordt gemaakt welke gevolgen aan deze eeuwen oude traditie kleven zullen ze er mee door gaan omdat hun geloof en cultuur zegt dat het goed is. Meningen Er is al laten zien hoe de verschillende culturen tegen vrouwenbesnijdenis aankijken. Nu zal ik wat specifieke meningen horen waar onder ook die van mij. D66 Vrouwenbesnijdenis strenger aanpakken
Veiligheid en rechtshandhaving
Boris Dittrich
12-12-2001 - Politie en justitie moeten veel krachtiger gaan optreden tegen de gruwelijke praktijk van vrouwenbesnijdenis. D66-kamerlid Boris Dittrich zal vandaag een inititatief-wetsvoorstel presenteren waarin de genitale verminking van vrouwen wordt aangepakt. Het besnijden van vrouwen moet worden bestraft met maximaal vier jaar gevangenisstraf, ouders of betrokkenen die worden verdacht van het misdrijf moeten voorlopig in hechtenis genomen kunnen worden, en ook het uitvoeren van de besnijdenis in het buitenland op Nederlandse ingezetenen moet strafbaar worden. Vrouwenbesnijdenis komt vooral voor in de aanzienlijke Somalische gemeenschap in Nederland. Honderden, zo niet duizenden jonge meisjes zijn hier of tijdens een verblijf in hun vaderland blootgesteld aan deze gruwelijke praktijk. De bestaande wetgeving blijkt niet voldoende mogelijkheden te bieden om er een eind aan te maken. Dittrich: ‘Met deze voorstellen zal deze vreselijke praktijk beter te bestrijden zijn.’ Toelichting D66 initiatief-wetsvoorstel
Vrouwenbesnijdenis komt niet alleen in Afrika voor. Ook in Nederland wonen vrouwen en meisjes die hier besneden zijn.. Met name in de grote Somalische gemeenschap is het gebruikelijk om besnijdenis toe te passen, soms in de ergste vorm waarbij de vrouw ook wordt dichtgenaaid. Hoe vaak dit in Nederland gebeurt is echter erg moeilijk te achterhalen. D66 vindt vrouwenbesnijdenis gruwelijk. Het is een misdrijf waar Politie en Openbaar Ministerie krachtig tegen moeten optreden. Het signaal moet glashelder zijn: in Nederland is het besnijden van meisjes en vrouwen verboden en strafbaar. Om het gebruik van vrouwenbesnijdenis in Nederland uit te roeien is meer nodig dan alleen een specifiek wettelijk verbod. De gemeenschappen, waarin vrouwenbesnijdenis een cultureel bepaald ritueel is, moeten informatie krijgen over de Nederlandse normen en waarden. Hulpverleners moeten die gemeenschappen bereiken. Daarbij kan gebruik gemaakt worden van vertrouwenspersonen uit de betreffende gemeenschappen zelf. In het initiatief wetsvoorstel zal D66 aandacht besteden aan de volgende punten : 1. In het wetboek van strafrecht wordt een specifieke strafbepaling opgenomen die genitale verminking bij vrouwen verbiedt. Er komt een gevangenisstraf op te staan van maximaal vier jaar. 2. Voorlopige hechtenis wordt mogelijk gemaakt bij verdenking van vrouwenbesnijdenis. 3. De vereiste van dubbele strafbaarstelling bij vrouwenbesnijdenis wordt opgeheven. Dat betekent dat de Nederlandse strafwet ook van toepassing wordt op een besnijdenis die in het buitenland heeft plaatsgevonden, wanneer de betrokkenen een relatie met Nederland hebben (bijvoorbeeld in Nederland wonen, terwijl de besnijdenis in Somalië plaatsvindt). Daardoor kunnen ouders die hun dochters laten besnijden in Somalie toch hier vervolgd worden. 4. Nederlandse hulpverlenende instanties moeten breder bekend gemaakt worden met het voorkomen van vrouwenbesnijdenis en er meer aandacht aan besteden. De stichting Pharos kan hier goed bij helpen. 5. De Somalische gemeenschap in Nederland moet ondubbelzinnig op de hoogte worden gebracht van de Nederlandse normen en waarden. Voor wat betreft de hulpverlening en de informatieverstrekking is het gewenst om gebruik te maken van vertrouwenspersonen uit de Somalische gemeenschap. Tijdens het Algemeen Overleg vrouwenbesnijdenis van donderdag 13 december 2001 zal Boris Dittrich, woordvoerder Justitie van D66 het initiatiefwetsvoorstel toelichten
Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gyneacologie. Het bestuur van de NVOG wijst iedere vorm van vrouwenbesnijdenis af. En vind dat een arts zich ook niet mag inlaten met welke vorm van vrouwenbesnijdenis dan ook. Mijn mening Ik denk dat uit mijn gehele verslag al is voortgekomen dat ik absoluut ben tegen zulke verschrikkelijke martelingen. Ik denk dat velen het met mij eens zullen zijn als ik zeg dat zulke vrouwonterende en mensonterende praktijken onacceptabel zijn. Ik begrijp dat in sommige culturen het nodig was dat een vrouw besneden werd omdat ze het anders nog moeilijker kon krijgen in een cultuur waar vrouwen eigenlijk niet welkom waren. Maar dat het zover moest komen dat vrouwen zulke afschuwelijke verminkingen moeten ondergaan om opgenomen te worden in de maatschappij. Dat is toch afschuwelijk. Ik snap niet waarom het voor sommige mannen zo moeilijk is om te accepteren dat er nog een kant van de bevolking is die een stem heeft en er niet voor niets is. Er moet eens worden ingezien dat een vrouw net zo veel waard is als een man en niet zomaar iemands bezit is. Afgezien van het feit dat het raar is en vreemd dat een vrouw geen rechten zou moeten hebben is de ingreep natuurlijk verschrikkelijk en gruwelijk. De problemen die iemand krijgt als diegene besneden is zijn alles behalve prettig en de ingreep zelf is iets waarvan de gemiddelde persoon van flauwvalt en moet overgeven. En dan zijn ze er nog niet eens echt bij of zien ze het nog niet eens op de televisie. Mijn hart breekt gewoon als ik denk aan al die arme meisjes van nog geen 10 jaar oud die dit moeten ondergaan. Als een volwassen vrouw zegt ik wil graag besneden worden kan het me niks schelen want dan stemt ze zelf toe en dan doet ze dit vrijwillig. Maar een meisje van 10 of zelfs soms van 5 jaar oud kan niet zelf beslissen of ze besneden wil worden. Ze weet niet wat het inhoudt. Het enige wat hun wordt verteld is dat ze een vrouw worden. Dat arme kind schrikt zich dood als ze voelt wat het vrouw worden precies inhoudt. Miljoenen vrouwen moeten leven met lichamelijk klachten vanwege deze ingreep. Ze moeten leven met de psychische klachten vanwege deze ingreep en ze hebben er nooit enige inspraak in gehad of ze deze ingreep wilden of niet ze moesten wel. Dit is afschuwelijk en moet dan ook zo snel moegelijk worden gestopt. Het zal alleen nog een lange tijd duren omdat je met wetten niks uithaalt Ze doen het toch wel. Niemand kan bij elk meisje controleren of ze is besneden. Tenzij er iets komt van een jaarlijks onderzoek net als dat iedereen halfjaarlijks naar de tandarts moet. Het meeste resultaat behaal je denk ik door te praten keer op keer uitleggen waarom vrouwenbesnijdenis niet goed is voor de gezondheid en de de geest. Keer op keer totdat de knop omgaat en er wordt begrepen dat dit inderdaad geen menselijke ingreep is. En het maakt niet uit of het langzaam gaat, dat gaat het toch wel. Elke kind dat wordt gered is er 1 die niet hoeft te worden besneden. Dus er mag niet worden gedacht het gaat te langzaam het werkt niet. Er moet worden gedacht aan dat ene meisje dat dat leed niet hoeft te ondergaan en er moet worden doorgegaan totdat vrouwenbesnijdenis niet meer bestaat. Conclusies De conclusie lijkt me duidelijk: Vrouwenbesnijdenis mag onder geen voorwaarde worden uitgeoefend tenzij het om een volwassen vrouwe gaat die zelf aangeeft dat zij dit wil en als zij goed is geïnformeerd over de ingreep en de gevolgen hiervan. Evaluatie Hoe ben ik te werk gegaan. Ik ben te werk gegaan als volgt. Ik heb eerst het onderwerp bepaald. In het begin had ik een onderwerp maar toen ik aan het rond kijken was in de bibliotheek kwam ik het onderwerp vrouwenbesnijdenis tegen en dacht dat dit een geschikter onderwerp zou zijn. Ik heb toen uit de bieb dat boekje, waarin het onderwerp werd besproken, meegenomen en heb eerst dat boekje gelezen. Ik herinnerde mij 2 boeken die een waar gebeurd verhaal vertelden over meisjes die waren besneden en heb die toen op gezocht. Ik heb toen die boeken kort nog eens door genomen en de bladzijdes omgeslagen waar ik iets aan zou kunnen hebben. Toen ben ik het internet opgegaan. Ik heb via een zoekmachine enkele bruikbare sites gevonden. De artikelen die ik heb gebruikt heb ik bij gevoegd in mijn verslag. De boeken die ik heb gebruikt heb ik vernoemd in mijn literatuurlijst. Nadat ik naar mijn idee genoeg informatie had verzameld ben ik wezen kijken aan welke informatie ik wat had en aan welke toch wat minder. Toen ben ik begonnen aan mijn verslag. Ik wilde niet steeds stukje bij beetje mijn verslag maken dus ben ik er voor gaan zitten om te proberen het verslag in 1 keer af te maken. Ik heb het verslag uiteindelijk verdeeld over 2 dagen afgekregen. Waarom heb ik het verslag ingedeeld zoals ik heb gedaan. Ik heb voor de indeling een beetje gekeken naar het stappenplan in het boek, maar voor het grootste gedeelte heb ik mijn verslag zo ingedeeld zoals ik het logisch vond en volgens mij is het aardig gelukt om het in een logische volgorde te krijgen.
Wat vond ik moeilijk en wat vond ik makkelijk aan het maken van het verslag. Ik vond het verslag maken niet moeilijk. Ik vind dit soort dingen juist leuk. Het moeilijkste vind ik nog wel het beoordelen van mezelf. Beoordelen vind ik best moeilijk omdat je zelf altijd denkt dat je het goed hebt gedaan anders zou je het anders hebben gedaan. Aan de ene kant denk je dat je verslag prima is omdat je het zelf hebt gemaakt. En dat is logisch als je denkt dat het fout is verbeter je het totdat jij denkt dat het niet beter kan. Aan de andere kant ben je juist heel onzeker over je verslag omdat je denkt hoe kan mijn verslag nou echt goed zijn. Er zal wel weer veel fout zijn, je weet alleen niet wat omdat je denkt dat het goed is. Ook de manier van werken is in jouw ogen goed, tenzij je de avond van te voren begint want dan weet je dat het fout doet maar als je gewoon doet wat je denkt dat goed is komt er in jou niet op dat het fout is wat je doet. De eindbeoordeling is dan nog het moeilijkst. Hoe kun je nou weten of jou verslag voldoende is. Als jij denkt dat hij onvoldoende is zou je hem verbeteren. Literatuurlijst Naam datum Titel uitgave plaats uitgever
Amnesty international (1995) vrouwen rechten mensen rechten Amsterdam Jan Mets
Jean p. Sasson (1992) Sultana New york William Morrow and company Waris Dirie (1998) Mijn woestijn Amsterdam Arena Elsevier (?) medische encyclopedie Amsterdam Elsevier NOVG (2003) vrouwenbesnijdenis standpunt - En nog een paar artikelen, maar die zijn bijgevoegd bij de bijlage.