Carolina morning

Kunstbeschouwing
Edward Hopper, Carolina morning, 1955
Olieverf op doek 77,6 x 102,2 cm

1. De eerste indruk

Op het eerste gezicht vind ik het een mooi kunstwerk. Het roept een gevoel van vakantie op, dat landschap. Het is zo weids en uitgestrekt, je zou zelfs kunnen denken dat je de zee op de achtergrond ziet, maar dat is moeilijk te zeggen. De uitdrukking van de vrouw is moeilijk te zien door de hoed die ze op heeft, maar het lijkt of ze wat streng of minachtend is, ze lacht niet. Al met al is het een mooi schilderij om eens goed over na te denken.

2. Wat is het?
Het is een schilderij. Het is bijna één meter breed, dat vind ik vrij breed voor een schilderij.


3. Materiaal en techniek

Het is geschilderd met olieverf, op doek. Hij heeft gewoon met kwasten gewerkt. Hopper heeft zoals gewoonlijk de (weinige) schaduwen perfect aangebracht

4. Het thema
Je ziet een vrouw, je weet niet of het een momentopname is of dat ze daar geposeerd heeft. Er is ook een groot, weids landschap te zien. Het is allemaal heel realistisch weergegeven, er is niks abstracts bij. Volgens mij stelt het gebouwtje haar huis voor. Het landschap is een groot graanveld, en op de achtergrond zie je misschien de zee, waardoor ik begin te denken dat ze op een berg woont in een ver, warm land.

5. Wat is er te zien
A) Voorstelling
Er is op zich niet zo veel te zien. Het schilderij draait om de vrouw, maar toch zie je dat het landschap belangrijk is.

B)De beeldaspecten
Licht
Het licht in het schilderij komt duidelijk van de zon, want het is buiten, midden op de dag. Er is maar één lichtbron, de zon, en die is niet zichtbaar. Het licht is dus een beetje gelig gekleurd. Hierdoor krijgt het schilderij een warme gloed. De zon schijnt fel, er is ook geen wolkje te zien in de lucht. Het licht komt van rechts, dus het is zijlicht. Er is geen sprake van weerkaatsing of weerspiegeling. Er is sprake van eigenschaduw en slagschaduw. Eigenschaduw zie je bijvoorbeeld op de jurk en aan de achterkant van de benen van de vrouw. Slagschaduw zie je bijvoorbeeld nog net een stukje op de grond achter de vrouw. Het verschil tussen licht en donker is heel subtiel, niet zo heel opvallend. De schaduwen zien er heel natuurlijk uit.

Kleur

Er zijn vooral verzadigde kleuren gebruikt, zoals in de felle jurk en de lucht. Je ziet ook vooral primaire kleuren, in de jurk en de lucht, maar ook in het gele gras. Het kleurgebruik is heel realistisch, je zou zo geloven dat er ergens in de wereld een vrouw in een rode jurk woont in een huisje op een heuvel. Het contrast dat het meest opvalt is het kleur-tegen-kleur contrast. Er zijn veel felle kleuren gebruikt, zodat het een heel vrolijk gevoel geeft. Je ziet deze kleuren vaker in warme landen, omdat daar de zon feller schijnt. In Nederland zie je dit niet, omdat het hier veel grauwer is. Er zijn veel verschillende kleuren gebruikt, dus het werk is polychroom.

Ruimte
Het kader is liggend, maar alleen de linkerkant is ‘ingevuld’. Op de rechterhelft zie je alleen maar landschap. De ruimte is uitgebeeld met ruimtesuggestie, het lijkt heel echt. Hij heeft onder andere lijnperspectief gebruikt, je ziet dat de lijnen van het huis naar elkaar toelopen. Overlapping en afsnijding zijn ook toegepast. Overlapping bijvoorbeeld door de vrouw, afsnijding is bij het huis heel duidelijk. De plasticiteit is heel goed, de schaduwen zijn heel goed weergegeven. Het standpunt is ongeveer op ooghoogte. Door deze ruimtesuggestie komt het heel realistisch over.

Vorm
De vormen onderscheiden zich onderling door verschil in kleur. Het is heel asymmetrisch, omdat het hoofdonderwerp van het schilderij aan de linkerkant staat. De vormsoort is ook heel realistisch, de vrouw ziet er als een normale vrouw uit. Haar linkerborst is ietsje groter dan haar rechter. Ik denk niet dat dat komt omdat Hopper uitgeschoten is met de verf, maar omdat ze met haar armen over elkaar geslagen staat. Misschien wilde Hopper zelfs wel aangeven dat niemand perfect is. Er is veel restvorm in het schilderij, als je het tenminste restvorm wil noemen. Het landschap aan de rechterkant van het schilderij kun je restvorm noemen, maar je zou ook kunnen zeggen dat het deel is van het schilderij.
Textuur
De textuur is goed aangebracht. In de jurk zie je duidelijk plooien en de houten zonwering is duidelijk oud en een beetje versleten. Je ziet ook goed dat het huis van hout is. Er valt niet zo veel te zeggen over de factuur. In de lucht kun je het een beetje zien, maar ook in het hout van het huisje.

Lijn
Je ziet vaag een paar omtreklijnen, bijvoorbeeld aan het randje van de jurk zie je een heel dun, vaag, donker lijntje.

Compositie
De compositie is heel statisch, er beweegt niets. De vrouw staat stil. De compositiegrondvorm is asymmetrisch, omdat het onderwerp van het schilderij op de ene helft van het schilderij staat, en de andere helft voornamelijk restvorm is. Hierdoor wordt je aandacht meteen naar de vrouw getrokken, en zie je later pas hoe uitgebreid en mooi het landschap is.

6. Wat heeft de nadruk?
Het beeldaspect met de meest nadruk is kleur. Er zijn veel felle kleuren gebruikt, vooral verzadigde, primaire kleuren. Dit valt ook meteen als je naar het schilderij kijkt. Ook de compositie is wel opvallend. Als je naar het schilderij kijkt, wordt je blik door de kleur en de vorm meteen naar de vrouw getrokken, daarna zie je pas dat er in verhouding heel weinig aan de rechterkant is geschilderd.


7. Inhoud
De betekenis van het schilderij is moeilijk te achterhalen. Er gaan geruchten op internet dat Hoppers vrouw model heeft gestaan voor de vrouw op het schilderij, maar er staat nergens duidelijk of dat waar is. In veel van Hoppers werken komen mooie vrouwen voor, ook in dit schilderij. Hier zit volgens mij geen betekenis aan. Voor zover ik een betekenis van dit schilderij kan bedenken, staat de vrouw misschien voor eenzaamheid. Het weidse landschap kan daar ook op duiden. Misschien bedoelt Hopper wel dat ook al ben je alleen, je nog niet per se eenzaam hoef te zijn. Als iedereen alleen is, ben je daar in ieder geval niet alleen in.

8. Slotbeschouwing
Ik vind het schilderij achteraf gezien mooier dan aan het begin. Ik denk nu dat er misschien we een boodschap in zit, terwijl ik eerst vond dat het wel een mooi schilderij was, maar ja, dat was het wel. Nu voel ik de neiging na te denken over het verhaal. Gaat de vrouw op het schilderij ergens naartoe? Naar haar minnaar, of misschien wel naar de kerk? Of wacht ze op iemand? Het huis lijkt wat sober, maar de vrouw is heel opvallend en chique gekleed. Ze heeft haar armen over elkaar geslagen, is ze boos? Wat zou ze van het uitzicht vinden? Van het landschap? Dit zijn allemaal vragen waar je nooit antwoord op zult krijgen. Maar die vragen maken het schilderij juist wel interessant.