Stijlfiguren en Beeldspraak

Pleonasme: Herhaling van een gedachte, die het hoofdwoord al in zich heeft. Meestal is het een overbodig bijv.nw. bijv: De diefachtige inbreker. Humor: Verhalen met een lach en een traan, Lachen heeft vaak een ondergrond. Ironie: Lichte spot zonder belediging. Sarcasme: Bijtende spot. Cynisme: Koel, wreedachtig, onmenselijk taalgebruik. Contaminatie: Het vervlechten van 2 woorden, zinnen. Tautologie: Herhaling van een zelfde begrip met andere woorden.
Climax: Geleidelijke toeneming in kracht op spanning. Anticlimax: Geleidelijke afneming in kracht op spanning. Hyperbool: Overdrijving. Retorische vraag: Een vraag waarin het antwoord besloten ligt. Inversie: Omgekeerde woordvolgorde. Het onderwerp komt achter de PV te staan. Antithese: Tegenstelling, 2 begrippen staan tegenover elkaar al of niet verbonden door voegwoord. Eufenisme: Een verzachtende uitdrukking uit fatsoen, het streven iemands gevoelens te sparen, eerbied. Understatement: Het verdoezelen of verzwakken van je gevoelens met het effect dat ze op de ander des te sterker overkomen. Litotes: Een sterke bevestiging d.m.v ontkenning van het tegenovergestelde, Bijv: Het is niet onmogelijk dat hij nog komt.
Paradox: Schijnbare tegenstelling Metafoor: Alleen het beeld wordt genoemd, maar het verbeelde (hetgeen wat ermee bedoeld wordt) is weggelaten. Personificatie: Iets levenloos of iets abstracts wordt als een levend persoon voorgesteld. Metonymia: Indien ertussen beeld en het verbeelde een andere relatie bestaat. Totem pro Parte: Men noemt het geheel, maar bedoelt een deel. Synesthesie: 2 verschillende zintuiglijke uitdrukkingen.