Blok 3

Perspectief en vertelsituaties:

Het perspectief is het standpunt van waaruit je alles ziet.

In verhalen kunnen vier vertelsituaties voorkomen:

1.de ik-vertelsituatie
Je ziet alles door de ogen van een ik-figuur
De verteller is duidelijk aanwezig
Je weet niet meer dan de ik-persoon
Je leert de ik-persoon  goed kennen maar weet niet wat anderen denken
Onbetrouwbaar of subjectief beeld

2.de personale vertelsituatie
Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van een persoon
De hij of zij vorm word gebruikt
Je hebt niet het gevoel dat er een verteller aanwezig is
Onbetrouwbaar of subjectief beeld

3.de alwetende of auctoriële vertelsituatie

Een verteller die wel alles van de ander personages weet (zweeft als het ware boven het verhaal)
Beschrijft wat er te zien en te horen is

4.de meervoudige vertelsituatie

Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van verschillende personages
Perspectiefwisseling (het ene moment kijk je met het ene personage mee en het andere moment kijk je met een ander personage mee)
Meervoudige ik-vertelsituatie en de meervoudige personale vertelsituatie
 

Stijlfiguren:

vooropplaatsing        =          een woord of woordgroep die gewoonlijk verderop in de zin                                                          voorkomt, helemaal en nogal geïsoleerd vooraan

opsomming                =         noemt minstens drie zaken achter elkaar

climax                        =          als de opsomming naar een hoogtepunt is (fluisteren, praten,                                                           schreeuwen)

anticlimax                  =          als de opsomming met een dieptepunt eindigt
herhaling                   =          wordt hetzelfde nog eens in andere woorden gezegd

gelijk zinsverloop      =          De zinsopbouw is gelijk

Spelling van de werkwoorden in gebiedende wijs

De beleefdheidsvorm van de gebiedende wijs kan het onderwerp u bevatten. In dat geval schrijf je ik-vorm + t

Argumenteren

Met een argument geef je aan waarom je iets vindt.

Een ander woord voor een argument is een reden.

Een rij samenhangende meningen en argumenten over een bepaald onderwerp noemen we een redenering of argumentatie.

Objectieve argumenten        =         gebaseerd op controleerbare feiten

Subjectieve argumenten      =          gebaseerd op geloof, gevoel of vermoedens

            Argumenten kunnen gebaseerd zijn op :

• een feit
• een onderzoeksbevinding
• een ervaring of vermoeden
• een emotie
• een autoriteit (iemand die gezag heeft)
• een geloof, ideaal, een persoonlijke overtuiging
• een vergelijking

Je kunt argumenten ontkrachten door te laten zien dat ze zwak of onjuist zijn. Ze zijn te bestrijden met tegenargumenten.

Argumenteren

enkelvoudige argumentatie                =          bij een standpunt geef je maar een argument

meervoudige argumentatie                 =          bij een standpunt geef je meerdere argumenten

nevenschikkende argumentatie          =          bij een standpunt geef je meerdere argumenten die niet                                                                   apart van elkaar kunnen worden gebruikt
onderschikkende argumentatie           =          bij een standpunt geef je een argument dat wordt                                                                            gevolgd door een nieuw argument. Dat nieuwe                                                                               argument ondersteunt het voorafgaande argument

meningvormende discussie

probleemoplossende discussie            =          komen tot een besluit, een plan van aanpak of een                                                                          compromis

meningvormende discussie                =          de verschillende meningen van de deelnemers naar                                                                         voren laten komen

Debatteren

Bij een debat is er sprake van twee tegenstanders die zich tot het publiek richten.

Beide opponenten proberen hun standpunt met argumenten duidelijk te maken en het publiek te overtuigen van hun gelijk.

Dubbele ontkenning

Een speciaal geval van overbodig woordgebruik is de dubbele ontkenning. Hierdoor staat het tegengestelde van wat de schrijver bedoelt.