Dangerous Minds (1995)

Dangerous minds.

1. Algemene gegevens.

Titel : Dangerous minds.
Regie: John N. Smith.
Genre: Drama.
Jaartal: 1995.
Land: US.
Hoofdrolspelers: Michelle Pfeiffer, George Dzundza.

Ik heb de film op school gezien, tijdens de muziek lessen.

2. Plot

Na ongeveer 10 jaar gewerkt te hebben bij de Marine, wordt Lou Anne Johnson aangenomen op een middelbare school in een achterbuurt van California. Haar opdracht is om les te gaan geven aan een klas die ongemotiveerd is, en deze klas heeft al een paar leraren weggepest. Ze probeert les te geven door de kinderen in contact te brengen met Poëzie. Dat gaat haar goed af en de kinderen letten goed op in de les.

Ook probeert ze ruzies tussen leerlingen optelossen. Zoals Emilio een leerling van Lou Anne die ruzie met iemand had. Dit probeert ze op te lossen. Ze denkt ook dat haar dit lukt.

De lerares houd ook nog een wedstrijd voor de leerlingen, de opdracht was het vinden van een bekende maker van Poezie. De wedstrijd werd gewonnen door George Grandey, Raul Sanchero en Callie Roberts. Zij mochten met de lerares mee uiteten.
Helaas voor George en Callie dat ze moesten werken. Maar Raul kon wel mee met Lou Anne.

Toen Anne en Raul aan het eten waren bleek de mooie jack van Raul gestolen te zijn door iemand anders, maar Raul moest er wel 200 $ voor betalen om hem te mogen hebben. Anne en Raul hadden onder het eten een deal gemaakt dat Anne de jas zou betalen als Raul zou slagen.

Callie komt huilend het schoolplein op om aan Lou Anne te vertellen dat Emilio een wapen heeft om die jongen neer te schieten waarmee hij ruzie had. Emilio moet van Lou Anne mee naar haar huis en hij blijft daar slapen.
De volgende ochtend blijkt hij weg te zijn. Lou Anne gaat snel naar school. Daar blijkt hij ook niet in de klas te zitten. Een paar minuten later krijgt ze het bericht, dat Emilio is overleden.

Een paar dagen later neemt ze ontslag, maar de kinderen halen haar over om toch te blijven.

3. Middelen

Het verhaal speelt zich op drie belangrijke plaatsen af:

• In het klaslokaal, je zag hoe de kinderen waren in de klas. Hoe het er aan toe ging in die klas. Ook was duidelijk merkbaar dat het steeds beter het in de lessen ging, hoe verder de luxaflex omhoog ging zodat er meer licht binnen kwam. De sfeer in de klas werd steeds leuker.
• Je zag ook een stukje van het leven van de wijk waarin de school stond. Dat was heel armoedig, zo maakte dat een droevige sfeer.
• De woning van Callie Roberts zag er ook heel armoedig uit. Bijna geen daglicht niet echt mooi ingericht.. Zodat het hier ook een beetje droevige sfeer werd.

De verlichting in het klaslokaal werd steeds beter, naarmate de lessen ook beter gingen. En als er een droevige scène was, was het meestal een beetje donker.

De leerlingen hadden een beetje armoedige, aparte kleding aan. Je kon al aan de kleding zien dat ze het niet zo goed hadden. De lerares was gewoon in normale hedendaagse kleding gekleed. De personen waren verder niet speciaal opgemaakt, anders zou dat de realiteit verpesten.

Voor elke scène was er een bij passend muziek stuk. Maar met de inleiding en soms door de film heen was er een bekend liedje van Coolio – Gangster paradise. Er waren verder wel geluidseffecten.

4. Personages

De belangrijkste personen; waren de lerares, Lou Anne, een vrouw die blijft volhouden om voor andere mensen op te komen.
En Emilio die de “leider”van de klas was. Hij had een grote invloed op de lerares.

Callie Roberts, was een slim meisje, die later nog zwanger werd.

Je leert de Personen kennen doordat Lou Anne heel veel met hun omgaat, en bij hun thuis op bezoek komt. Je komt er ook achter doordat je ziet en hoort hoe de lerares en de leerlingen reageren op elkaars vragen.Aan de hoofdpersonen zelf kan je zien in welke tijd ze leven op de manier waarop ze gekleed zijn.Ook een beetje aan de muziek die erbij gebruikt wordt .Het is niet echt de muziek van deze tijd.

5. Thematiek en interpretatie.

Het belangrijkste van deze film is toch wel de band die gelegd wordt tussen de kinderen en de lerares, die elkaar in het begin helemaal niet mochten en later toch hele goeie vrienden worden.
Ik denk dat de regisseur de realiteit wou laten zien met deze film, hoe het echt ging in de achterstands wijken in Amerika. Dat de invloed van wat er op straat en thuis gebeurd zeer groot is.

6. Boeiende werking.

Het verhaal van deze film boeide mij wel,doordat de samen werking tussen de zwarte mensen en de blanke mensen, wat in die tijd moeilijk was steeds aan de orde kwam.
Het wat minder leuke van de film was dat er niet veel actie in zat.
Ik vind dat de regisseur het meeste invloed heeft gemaakt door de muziek die er steeds aan toe gevoegd is. Doordat elk stukje muziek goed paste bij de sfeer van de scène.

7. Camerawerk en montage.

De scène waarin de klas ineens begint te discuseren over een poëzie stuk is mij het beste bij gebleven. Ik denk dat dat komt doordat de klas steeds erg vijandig tegen over de lerares stonden en op dat moment niet meer. Op de werking van de cameravoering en de montage heb ik eigenlijk niet gelet.

8. Recensie.

Criticus: Brianna
Dangerous minds is een standaard film. Eerst wil de klas niets van haar weten, daarna kan ze niet meer kapot. Maar het lot wil, dat ik dit soort films dus helemaal geweldig vind. Deze dus ook. Echt een aanrader om te zien, en de toemalige hit van Coolio is natuurlijk ook super. Heerlijk zo'n film waarin je ziet hoe er een band groeit tussen een klas met probleemkinderen, en juffrouw die haar best doet om een goeie lerares te zijn...

Ik ben het helemaal eens met de recensie van Brianna. Ik vind ook dat het nogal een standaard film is doordat alles een beetje zoals verwacht gaat. Maar toch vind ik het ook een leuke film doordat het onderwerp zo bekend is. De hoofdrolspelers vond ik goed voor deze film uitgekozen. Vooral Emilio heeft de perfecte speler voor deze rol gekregen.