1. Wat is criminaliteit?
Waarden: opvattingen van mensen over wat in het leven belangrijk is.
Normen: geven concreet aan hoe je je in een bepaalde situatie hoort te gedragen.
Afwijkend gedrag: mensen houden zich niet aan de normen van een bepaalde groep.
Criminaliteit: afwijkend gedrag dat door de overheid strafbaar is. Het gaat om wettelijk strafbaar gestelde normen.
Delicten: strafbare handeling.
Wetboek van Strafrechten: hier staan de meeste delicten omschreven. (opiumwet, wegenverkeerswet, wet op economische delicten, wet wapens omschrijven andere delicten).
Misdrijven: ernstige delicten.
Overtreding: minder ernstig delict.
1.2 Wat strafbaar is verschilt naar tijd en plaats
Wat wordt gezien als een delict veranderd met de tijd. Prostitutie en softdrugs waren vroeger verboden, nu niet meer. Hacken en dronken rijden waren vroeger of slechts een overtreding, of het was nog niet ter sprake, en nu zijn het misdrijven.
In andere landen gelden andere wetten. Zo mag men in andere landen geen kleine hoeveelheden softdrugs gebruiken, in Nederland wel. In Nederland is het bezitten van een vuurwapen verboden, in Amerika is dat een recht.
1.3 Criminaliteit als probleem
• Mensen zien criminaliteit als een probleem omdat
-criminaliteit persoonlijk leed, invaliditeit of dood (bij ernstige gevallen) veroorzaakt.
-criminaliteit geld kost van de samenleving. (inbraak, vernieling diefstal, politie, justitie, beveiliging kost Nederland 17 miljard euro).
• Veiligheid is onregelmatig verdeeld: arme mensen hebben minder veiligheid.
• Iedere samenleving heeft criminaliteit. Als het beperkt blijft is dat geen probleem.
• Met veel criminaliteit ontstaat er wantrouwen. Met veel wantrouwen gaat de kwaliteit van de samenleving achteruit.
2.1 Hoeveel criminaliteit?
In de krant leest men vaak tegengestelde berichten over criminaliteit. Dat komt omdat de berichten zijn gebaseerd op cijfers van verschillende soorten criminaliteit.
Er zijn verschillende manieren om de omvang van criminaliteit te berekenen:
Geregistreerde misdrijven: Misdrijven die aangegeven zijn en waarop een proces-verbaal is gemaakt. (Bij seksuele misdrijven schamen slachtoffers zich vaak, ze denken dat de politie ze niet serieus neemt, of het misdrijf is door een bekende gedaan)
Slachtofferenquête: een deel van de bevolking krijgt een enquête en is representatief voor de hele bevolking. Zij kunnen aangeven van welke misdaden zij het afgelopen jaar slachtoffer waren. Dat werkt niet altijd omdat mensen verschillende opvattingen hebben over geweld, of ze noemen misdaden in de familie niet.
Dader of zelfrapportage enquêtes: mensen kunnen aangeven welke misdaden zij het afgelopen jaar hebben gedaan. Dit heeft dezelfde zwakke punten als een slachtofferenquête.
Criminaliteit is tussen 1970 en 1994 verviervoudigd. De afgelopen tien jaar is criminaliteit nauwelijks meer geworden. Mensen denken echter van wel, en worden steeds banger van criminaliteit.
Waarden: opvattingen van mensen over wat in het leven belangrijk is.
Normen: geven concreet aan hoe je je in een bepaalde situatie hoort te gedragen.
Afwijkend gedrag: mensen houden zich niet aan de normen van een bepaalde groep.
Criminaliteit: afwijkend gedrag dat door de overheid strafbaar is. Het gaat om wettelijk strafbaar gestelde normen.
Delicten: strafbare handeling.
Wetboek van Strafrechten: hier staan de meeste delicten omschreven. (opiumwet, wegenverkeerswet, wet op economische delicten, wet wapens omschrijven andere delicten).
Misdrijven: ernstige delicten.
1.2 Wat strafbaar is verschilt naar tijd en plaats
Wat wordt gezien als een delict veranderd met de tijd. Prostitutie en softdrugs waren vroeger verboden, nu niet meer. Hacken en dronken rijden waren vroeger of slechts een overtreding, of het was nog niet ter sprake, en nu zijn het misdrijven.
In andere landen gelden andere wetten. Zo mag men in andere landen geen kleine hoeveelheden softdrugs gebruiken, in Nederland wel. In Nederland is het bezitten van een vuurwapen verboden, in Amerika is dat een recht.
1.3 Criminaliteit als probleem
• Mensen zien criminaliteit als een probleem omdat
-criminaliteit persoonlijk leed, invaliditeit of dood (bij ernstige gevallen) veroorzaakt.
-criminaliteit geld kost van de samenleving. (inbraak, vernieling diefstal, politie, justitie, beveiliging kost Nederland 17 miljard euro).
• Veiligheid is onregelmatig verdeeld: arme mensen hebben minder veiligheid.
• Iedere samenleving heeft criminaliteit. Als het beperkt blijft is dat geen probleem.
• Met veel criminaliteit ontstaat er wantrouwen. Met veel wantrouwen gaat de kwaliteit van de samenleving achteruit.
2.1 Hoeveel criminaliteit?
In de krant leest men vaak tegengestelde berichten over criminaliteit. Dat komt omdat de berichten zijn gebaseerd op cijfers van verschillende soorten criminaliteit.
Geregistreerde misdrijven: Misdrijven die aangegeven zijn en waarop een proces-verbaal is gemaakt. (Bij seksuele misdrijven schamen slachtoffers zich vaak, ze denken dat de politie ze niet serieus neemt, of het misdrijf is door een bekende gedaan)
Slachtofferenquête: een deel van de bevolking krijgt een enquête en is representatief voor de hele bevolking. Zij kunnen aangeven van welke misdaden zij het afgelopen jaar slachtoffer waren. Dat werkt niet altijd omdat mensen verschillende opvattingen hebben over geweld, of ze noemen misdaden in de familie niet.
Dader of zelfrapportage enquêtes: mensen kunnen aangeven welke misdaden zij het afgelopen jaar hebben gedaan. Dit heeft dezelfde zwakke punten als een slachtofferenquête.
Criminaliteit is tussen 1970 en 1994 verviervoudigd. De afgelopen tien jaar is criminaliteit nauwelijks meer geworden. Mensen denken echter van wel, en worden steeds banger van criminaliteit.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden