Hoofdstuk 8: Cultuur

Teksten:

o Bres: opening in de muur, gemaakt door een stormram(voor het paard van Troje)
o Koning Priamus kijkt op plaatje 8.1 verheugend toe hoe het paard Troje word ingesleept.
o Terwijl de Trojanen feest vieren, bevrijdt Sinon de Grieken uit de buik van het paard, het zijn: de slimme Odysseus, Pyrrhus(de zoon van Achilles) en Menelaüs(de echtgenoot van Helena).

o Hector: dapperste held van de Trojanen. Hector had de vriend van Achilles gedood, Achilles jaagt op Hector uit woede en verdriet. Achilles dood hem met behulp van de goden; hij doorboort de voeten van Hector en gaat met leren riemen door de wonden. Daarna sleept Achilles Hector achter zijn wagen aan.

o Juno (Hera) en Jupiter (Zeus) steunde de Grieken.                                                                                              

Tekst 8.C gaat over Aeneas en een groepje vrienden. Als Aeneas en zijn vrienden richting Troje gaan, komen ze de priester Panthus tegen. Hij raad Aeneas en zijn vrienden aan te vluchten. Ze vluchten niet, maar rennen de stad in.

In de stad verslaan ze een groepje Grieken en trekken hun uitrusting aan. Vermomd als Grieken moeten ze toezien dat de dochter van Priamus, Cassandra, uit de tempel wordt gesleept en daarna word vermoord.

Ze gaan naar het paleis van Priamus, waar de strijd hevig woedt. De zoon van Achilles, Pyrrhus, slacht velen Trojanen af.

o Pyrrhus vermoord één van de zonen van Priamus en Priamus wordt woedend. Priamus probeert Pyrrhus aan te vallen, maar Pyrrhus is veel sterker. Pyrrhus vermoord, in de bloed van zijn Priamus' zoon en voor de ogen van zijn echtgenote, Priamus.

Cassandra:
o Cassandra is een dochter van koning Priamus en Hecuba.
o Iedereen vond haar mooi. De god Apollo vond haar zelfs zo mooi, dat hij graag het bed met haar wilde delen. Dit wilde Cassandra wel, in ruil voor een wens: 'De gave om de toekomst naar waarheid te voorspellen'. Apollo vervulde haar wens zonder te aarzelen. Maar Cassandra kwam haar belofte niet na. Apollo verzon een manier om haar te straffen. Hij kon de gave niet terugnemen, dus zorgde hij ervoor dat niemand haar voorspellingen geloofde.
o Voorbeelden: “Paris wordt de ondergang van Troje” en “Dat Paris Griekenland bezoekt is niet goed”.
o Achteraf bleek ze altijd gelijk te hebben, maar toch geloofden de Trojanen haar nooit.
 

Laren en Penaten:
o Laren en Penaten waren ander soort goden, iedere familie zijn eigen Laren en Penaten. Die beschermden je huis en haard.
o Laren: Gestorven geesten van voorouders, die de familie beschermden.
o Penaten: bewaakten de huiselijke voorraad en waakten over het voortbestaan van het huis. Ook een stad had Penaten als beschermgoden.
 

o De Griekse goden die de Romeinen hebben overgenomen hadden een menselijk gestalte en werden afgebeeld als grote mensen. Laren en Penaten hadden dit niet. Het waren tenslotte van oorsprong onpersoonlijke geestelijke machten (numina).
o Pas toen de Romeinen in contact kwamen met de Grieken leerden ze hun goden en godenverhalen kennen. Onder invloed van de Grieken werden de Romeinse goddelijke machten 'echte' goden.

o Het vereren van de Laren en Penaten was erg populair. Dit kwam omdat familie erg belangrijk was bij de Romeinen.
o Een plichtsgetrouw Romeins gezin begon iedere morgen, onder leiding van de heer des huizes, de dag met offers aan de huisgoden.

o Een altaar voor de Laren zat meestal in het atrium van een huis. Het heeft de vorm van een tempel. In het centrum staat de Genius van het huis, dit is een goddelijke dubbelganger van de heer des huizes (tegenwoordig een beschermengel). De Genius ging bij het overlijden van de heer des huizes over naar diens opvolger.

o Naast de Genius stonden twee Laren afgebeeld, beide met drinkhorens in de hand.

o Er is ook een slang afgebeeld, waarom is niet precies duidelijk. Misschien omdat het een symbool voor het leven is, slangen krijgen jaarlijks een nieuwe huid en laten de oude huid achter. Ook werd de slang gezien als een beest, dat kronkelend over de grond, deel nam aan de levenskracht van de aarde.

o Slangen verpersoonlijken het kwade en het slechte: de slang kan de brenger van het kwaad zijn, maar ook het symbool voor genezing (teken van artsen, de aesculaap).