Monniken en ridders t/m 4.4

Monniken en ridders:

4.1 Bondgenoten en Barbaren:
Het christendom is ontstaan in Judea. In het Romeinse Rijk werd Christendom het belangrijkste godsdienst. Toen het de staatsgodsdienst werd verspreidde het over het hele rijk. Het Romeinse Rijk werd van alle kanten aangevallen door vijandige volken. Zij werkte samen men hun bondgenoten dit waren bevriende volken uit grensgebieden. In de 4e eeuw vanuit Azië trokken de Hunnen naar het westen, zo kwam er een volksverhuizing van Germaanse volken. De Romeinen konden de barbaren niet meer handhaven, toen vielen de aanvallers (de Barbaren) de steden aan zodat zei die in bezit kregen. Dit had grote gevolgen omdat de steden belangrijke centra waren voor het bestuur van de Romeinse provincies, de civitates. De legers waren niet in staat om de bruggen en reizende kooplieden te beschermen. Daardoor kwamen er minder voedsel en producten in de dorpen en steden. Zo viel het westelijke Rijk uiteen, daar ontstonden nieuwe Germaanse steden. Na de val van het West-Romeinse rijk begon West-Europa een periode die de Middeleeuwen werd genoemd. Die duurden van 500 tot 1500. het oostelijke deel van het Romeinse Rijk, het Byzantijnse Rijk, zou nog duizend jaar blijven bestaan. Pas toen de Turken in 1453 Constantinopel innamen verdween de rest van het Romeinse Rijk. De Christenen leefde in plaatselijke gemeenschappen, onder leiding van een Bisschop. Hij werd gezien als een volgeling van een apostel. De Bisschop gaf leiding aan zijn bisdom. Het gebied van een bisdom dat door een bisschop vanuit een stad werd bestuurd, viel meestal samen met dat van een Romeinse Civitates. De bisschop was de belangrijkste leider geworden.

4.2 Kerk en Staat:
In de middeleeuwen werden mensen niet oud. Oorlog, hongersnood en ziekte bedreigde het leven. Niemand was zeker of hij goed of slecht was. Slecht ging je naar de hel en goed naar de hemel. Zo probeerden mensen daar geld aan te verdienen om te zeggen “als je niet geld geeft voor de kerk dan ga je naar de hel” zodat zij het geld kregen. Missionarissen die proberen heidenen over te halen om christen te worden. Zo verspreidde de godsdienst. Willibrord en Bonifatius gingen naar Nederland en Duitse gebieden om ze tot het christendom te bekeren. Tussen de 7e en 9e eeuw bekeerden veel mensen zich. De kerstening van Europa kreeg geleidelijk vorm. Kerkleiders waren belangrijker dan edelen en de koning terwijl zij zich verheven voelde boven de paus. Wie de regels van de kerk overtrad werd door een Bisschop of de Paus (als het ernstig was) gestraft met excommunicatie, dan kon je alleen nog naar de hel gaan. Soms werd je zelfs gedood omdat je niet gehoorzaamde. Excommunicatie was een vreselijke straf voor de gelovige. In de driehonderd jaar die volgden op de dood van de Frankische koning Clovis in 511, ontstond door de samenwerking tussen kerk en staat een groot rijk in West-Europa. Hofmeiers werden belangrijk naar Clovis zijn dood. Zij gaven bescherming aan de geestelijken die het christendom verspreidden.


4.3 Bidden, Vechten en Werken:
Tussen 500 en 1000 nam de aantal christenen sterk toe. Dat had gevolgen voor de samenleving. Er ontstonden verschillende groepen. Geestelijken, edelen en boeren. Iedere groep had zijn eigen taak.
Geestelijken waren ervoor om god te vereren, zij leefden in kloosters en kregen geld en spullen van gelovigen. Zij lieten mensen hun slechte dingen te vergeven door te biechten. Monniken en nonnen mochten niet trouwen, geen seks, geen bezittingen en moesten gehoorzamen aan het klooster. Zo konden ze nergens anders mee bezig zijn. Bisschop hield toezicht, zorgde voor nieuwe geestelijken en gaf leiding van steden en dorpen. Als de Bisschop doodging werd door de paus een andere gekozen. De belangrijkste bisschop was apostel petrus. Hij gaf leiding aan de christenen in de wereld. Edelen hadden allemaal taken zoals orde houden. De koning had allemaal leenheren die weer leenmannen had. Dat noem je een leenstelsel. In de Romeinse tijd woonden en werkten er veel boeren voor eten. De boeren waren horigen die niet vrijwillig mochten werken. Ook na de Romeinse tijd moesten horigen nog hard werken. Voor horigen bleef er niet veel meer over dan hopen op een beter leven na de dood.

4.4 In Naam van God en Allah:
De godsdienst van Allah is Islam, moslims moeten zich volledig houden aan de 5 zuilen. Beide godsdiensten hadden een profeet, islam is het Mohammed die een boodschap heeft gehad van Allah, het christendom is het Jezus. Beide hebben ze heilige boeken. Koran en de bijbel. Wat Mohammed tijdens zijn leven heeft gedaan staat in de Hadith. De christendom heeft 10 geboden in het oude Testament. In het nieuwe Testament staan verhalen over Jezus. Samen vormen deze testamenten de Bijbel. Alle twee de geloven moeten de mensen heilige plaatsen bezoeken. Dat heet een bedevaart. De moslims wisten meer dan ons, daar leerden we weer van. In 1071 veroverden de Turken Jeruzalem. Christelijke pelgrims waren niet langer welkom in hun heilige stad. In 1091 werd daarvoor een kruistocht gehouden en wonnen het toen. De Moslims en Christenen werden bittere vijanden van elkaar.

Mening:
Ik vind dat het niet uitmaakt waar je in gelooft het gaat erom of je je daar gelukkig bij voelt!!!!!!!!!!!!!!!!