Hs 1 par. 2

§2. DEMOCRATIE MOET PLAATS MAKEN VOOR EEN FASCISTISCHE STAAT De Republiek van Weimar werd geregeerd door: communisten, socialisten, vooruitstrevende liberalen, behoudende liberalen, katholieken en conservatieven. Dat waren zes grote partijen in de Rijksdag, maar geen had de meerderheid. Meestal zaten de volgende partijen in de coalitieregering: socialisten, katholieken en vooruitstrevende liberalen. De positie van de Republiek van Weimar was vanaf het begin niet sterk:  De socialisten en de katholieken wantrouwden elkaar.  De vooruitstrevende liberalen wilden met de socialisten samenwerken, maar hun aanhang liep terug.  De conservatieven waren tegen de parlementaire democratie. De grote ommekeer voor de NSDAP kwam door de economische crisis, die in 1929 begon. Het aantal werklozen groeide van 2 miljoen in 1929 tot 6 miljoen in 1932. In dezelfde jaren groeide de NSDAP op 37% de grootste partij in duistland. De crisis kan niet de enige oorzaak van het succes van de nationaal- socialisten zijn. Ook het optreden van de nazi’s droeg bij tot hun succes:  De manier waarop de partij propaganda voerde (via moderne communicatiemiddelen en massabijeenkomsten).  De persoonlijkheid van Hitler maakte overal diepe indruk op de mensen.  De beloften van de nazi’s: aan alle mensen werd beloofd wat ze graag wilden.  De NSDAP maakte ook indruk met haar partijlegers, de SA en de SS. Beide straalden krach en zelfvertrouwen uit.  In moeilijk tijden hebben mensen vaak behoefte aan een zondebok. De NSDAP gaf de schuld van alle ellende aan Joden. De conservatieven wilden met Hitler samenwerken, omdat zij dachten dat ze Hitler voldoende konden beïnvloeden om hun eigen ideeën uit te voeren