Hoofdstuk 6, Eenheid in Verscheidenheid

§ 1. In 1713 ging het bestuur van de zuidelijke Nederlanden van Spanje over in de leiding van Oostenrijk, deze hield het gestaande bestuursorgaan bestaan. Kezer Jozef 2 wilde van geheel Oostenrijk een eenheidsstaat maken en hierdoor stelde de keizer een heleboel wetten op en schafte dingen af die hij nutteloos vond. Eerst waren de boeren wel blij met de wetten, want zij kregen meer vrijheden, maar later vonden ze de wetten niet meer zo tof, ze waren het niet eens met het begraven in een zak en ze waren het niet eens met het trouwen door een ambtenaar. In 1787 werd er door Jozef 2 begonnen met de totale vernieuwing van het bestuurs- en rechterlijk orgaan. De Gilden verloren hun macht, omdat het toegestaan werd om een beroep uit te oefenen buiten een gilde om. Hendrik van der Noot was een man die streng tegen deze hervormingen was, hij kreeg veel aanhang van de conservatieve Staten en daarom noemen we hen de Statisten. Somige van de Statisten wilden nog meer vrijheid, zij streefden naar een Belgische staat. Andere mensen bewonderde de vernieuwingsdrang van Jozef, maar ze waren tegen zijn alleenheerserschap.Dit waren de Vonckisten o.l.v. Jan Frans Vonck. De republiek der 7 verenigde Nederlanden waren 7 apparte staten die samenwerkte in het staten-generaal voor de defensie en de buitenlandse politiek, hierin had het gewest Holland nog de grootste invloed. De stadhouder van Oranje had ook erg veel invloed, dit kwam mede doordat hij bevelhebber van het leger was. De stadhouder van Oranje hadden vooral veel aanhang bij de stedelingen uit de provincie. In 1780 brak er oorlog uit tussen Engeland en de Amerikaanse vrijheidsstrijders, nu kon je zien hoe verdeeld Nl. was, steden die handelden met Engeland kozen partij voor Groot-Brittannië en steden die handel dreven met de Amerikanen kozen partij voor de amerikanen. De patriotten, anti-Oranje mensen, waren tegen stadhouder Willem V en dit lieten ze ook horen in diverse pamfletten. Bij verkiezingen in diverse steden, stemden katholieken, die niet veel macht hadden, op de patriotten, ze zagen zo een kans om meer macht te vergaren. De patriotten begonnen terug te vechten tegen het leger van Willem V, deze vluchtte en zijn voruw Wilhelmina riep de hulp in van haar broer, koning van pruisen, deze stuurde onmiddellijk troepen die de patriottenlegertjes deed vluchten naar België en Noord-Frankrijk. Frankrijk lijfde tijdens de Franse Revolutie België in in 1794 en België werd toen gebruikt als wingewest. Kloosters en kerken verloren hun bezittingen en katholieke feestdagen werden afgeschaft voor feesten zoals het feest van de rede.In de winter 1794-95 trokken de Fransen Nederland binnen, ze maakten van Nederland een eenheidsstaat met overal de zelfde regels en 1 overkoepelend orgaan. napoleon zette deze politiek voort en hij maakte zijn broer Lodewijk koning van nederland. Lodewijk Napoleon viel wel mee als koning, hij liet veel dingen toe en hij toonde groote betrokkenheid met het volk. Dit zorgde voor een grotere sammhoorigheid in Noord-Nederland. § 2. Voordat napoleon al verslagen was werd er in nl al een voorlopige regering uitgeroepen. Koning Willem 1, zoon vn stadhouder Willem 5, kwam terug in Nl. , hij kreeg gelijk de soevereiniteit aangeboden en hij werd als een hed redder onthaald. Na 1814 werd Europa geherordend. noord en Zuidelijk Nederland kwamen bij elkaar om een grootte staat te vormen ten noorden van Frankrijk. Zo ontstond het verenigd koninkrijk der Nederlanden. Willem 1 stelden een commissie op van 11 Nlers en 11 Belgen om een grondwet op te stellen. In de staten generaal werd door het noorden een gelijke vertegenwoordiging geeist, dit gebeurde ook. De 2 miljoen Nlers hadden evenveel te zeggen als de 3,5 miljoen belgen. De grote macht v.d. koning bracht vooral veel verzet in het Zuiden. De grondwet werd uiteindelijk toch goedgekeurd door de bevolking, omdat de niet-stemmers als voor-stemmers gerekend worden. Koning Willem 1 bezocht de moderne industrie in Gent en Luik, hij richte de Nederlandse Handelsmaatschappij op waaar de havens van rotterdam, Amsterdam en Antwerpen van profiteerden, hij liet in het gehele koninkrijk wegen en kanalen aanleggen om de infrastructuur te verbeteren en koning willem 1 wist de economie in 1820 tot bloei te brengen.Dit alles was bedoeld om de eenheid in het verenigd konkrijk te versterken. Met cultuur en de pers bemoeide de koning zich weinig. Met onderwijs en de talenpolitiek juist weer wel, hij besliste dat ambtenaren Nederlands moesten kunnen en in de Waalse delen moesten ambtenaren 2-talig zijn. Op scholen was Nederlands verplicht. Toch maakte de koning zich niet populair in België, de taalpolitiek was 1-rictingsverkeer volgens de Belgen en over het feit dat de koning slechts eens in de 10 jaar de begroting moest laten goedkeuren maakten de Belgen achterdochtig, Zij wilden meer macht voor de 2de kamer. De liberalen en de katholieken gingen ondanks hun onderlingen verschillen samenwerken tegen Willem 1. In 1829-30 zat het economische tegen wat extra hard aankwam bij de arme bevolking. Vanuit de opvoering de stomme van Portici in Brussel kwam het tot een belgische opstand, die zich verspreidde over het gehele Zuiden. willem 1 stuurde zijn zoon willem om te vechten in brussel, deze deed dat niet, hij ging onderhandelen. Daarop stuurde Willem 1 zijn andere zoon Fredrik, hij vocht hevig in België wat leidde tot de onafhankelijk van het zuidelijke Nederland op 4 oktober. De grote mogendheden zagen niets meer in een grootte bufferstaat en willigde de vrijheidswens van België in. § 3. Leopold 1, 1ste koning van belgië wilden een natie smeden door cultuur als bindmiddel. Gebeurtenissen die de Belgische eenheid konden versterken moesten door kunstenaars in België gemaakt worden. Alle koninklijke jubilea, herdinkingen en verjaardagen moesten volksfeesten zijn. De afkoop van de tol over de schelde in 1869 was aanleiding tot een groot feest in Antwerpen. Brussel moest een imponerende hoofdstad worden en die moest het symbool zijn voor de samenbindende Belgische kracht. Imponerende gebouwen in de hoofdstad werden het paleis, het justitieel paleis en de nationale basiliek van het Heilige Hart. Nederland deed vooral aan cultuur als reactie op de Belgen, er kwamen wel beelden voor Koning Willem 1, rembrant en herdenkingswerken, maar pas na die in België voor hun koning en kunstenaars waren opgericht. Nationale monumenten in Nederland hebben nooit veel eerbied genoten, Het paleis op de dam was eigenlijk het Amsterdamse stadhuis, de nieuwe kerk word ook gebruikt voor tentoonstellingen en congressen ook de nationale feesten kwamen maar moeilijk op gang. Uiteindelijk hadden ze toch het gewenste effect. In 1933 werd het 400ste geboortejaar van Willem van oranje gevierd door vrijwel alle Nederlanders.Nederland had Nederlands Indië en Belgie had Belgisch kongo, dit waren hun kolonien. Producten uit de kolonien waren bedoeld om winst op te leveren voor het moederland.Door de kolonien steef de werkgelgenheid in A’dam R’dam en A’werpen. Ook voor de kolonien bood het voordelen, in warenhuizen in de kolonien waren goedkoop westerse producten te koop. Na 1878 ging Nl zich ook bemoeien met onderwijs, gezondheid, infrastructuur en irrigatie in Indië. Na 1900 kwam er steeds meer nadruk op de zorgfunctie van nl. Ook in Kongo kwam er meer aandacht voor de bevoking. Misionarissen kwamen naar de kolonien om mensen te bekeren, later verzorgden zij ook het onderwijs, gezondheidzorg en de liefdadigheid. Wo 1 zorgde vooral in het bezette België voor meer eenheid onder de bevolking, Walen en Vlamingen streden zij aan zij tegen de Duitsers, ook het feit dat Koning Albert aan het front verschijnt en als een held wordt gezien versterkt de saamhorigheid. § 4. In de 19e eeuw was het niet vanzelfsprekend dat Nl een eenheid zou gaan vormen, want Nl was verdeeld in 4 zuilen. In 1917 kregen alle mannen boven de 23 jaar kiesrecht en de scholen van alle zuilen kregen evenveel subsidie. De socialisten dachten in navolging van de russische revolutie ook zo’n revolutie in Nederland te ontketenen, maar op de bijeenkomst op het malieveld kwam het tot oranje-gezinden demonstraties. In wo 2 groeide de Nl bevolking meer naar elkaar toe.Het koningshuis raakte tijdens Wo 2 meer geliefd. in 1945 was het ook de koningin die het volk wees op de gegroeide eendracht. Vanaf 1945 werkten katholiken en socialisten onder Drees sr. aan het Nederlandse herstel. Onder Drees kwam er een uitgebreidde sociale voorziening voor alle Nederlanders. Nederland was in die tijd een echte verzorgingsstaat. De taalstrijd in België dreef de bevolking steeds meer uit elkaar, de Vlamingen eisste op een gegeven moment om Nederlands te spreken in hun delen van het land. In 1878 kwam er een wet dat Nederlands gebruikt moest worden tegen bevolking en lagere ambtenaren, men leefde dit maar weinig na. Aan het front van WO 1 was er mede door de taalkwestie ongenoegen bij de Vlaamse soldaten. Na de oorlog werden de vlamingen buitengesloten, omdat een kleine groep vlamingen had samengewerkt met de Duitsers. In WO 2 was er een vlaamse koning aan de macht in Belgié, koning leopold 3, hij ging bij Hitler op bezoek omdat hij een Duitse overwinning verwachtte, dit leidde tot nog meer verdeeldheid onder de bevolking. Na de bevrijding werd België bestuurd door socialisten en communisten, zij wilden koning Leopold 3 niet meer aan de macht zien, de koning zelf liet zijn terugkeer uit Zwitserland afhangen van een referendum. De tegenstelling tussen Vlamingen en Walen bleef bestaan. In Vlaanderen en wallonië kwamen apparte ministeries voor cultuur en voor nationale opvoeding. In 1980 kwam het in Belgie tot een driedeling, elk deel had zijn eigen bestuur en economische bevoegdheden. De gewesten waren Brussel, Vlaanderen en wallonie. Het land bleef hierdoor nogsteeds niet makkelijk regeerbaar.