Hoofdstuk 11, Het hart van Europa

§ 1, Nadat Napoleon bij Waterloo was verslagen kwam men bij elkaar tijdens het Congres van Wenen tussen september 1814 en juni 1815. Dit congres werd geleid door Metternich en er deden 90 zo’n landen aan mee, eigenlijk besliste alleen de grote landen op dit congress. Men wilde Europa opnieuw indelen, door drie grotere machtsblokken te creeeren die elkaar in evenwicht moesten houden, dit waren Groot-Brittannië, Pruisen-Oostenrijk en Rusland. Het zgn. europese Concert. Metternich was geen voorstander van democratie, hij vond dat de vorst de macht over een land moest hebben. De uiteindelijk resultaten van het Congres van Wenen was de berkleining van Frankrijk, de zeggeschap van Rusland over Polen, de samenvoeging van Nederland en België en het groter worden van Oostenrijk door zeggeschap in Dl. en in een aantal Italiaanse gebieden. Enkele maanden na het Congres van W. kwamen P, O en R bij elkaar en ze sloten de Heilige Alliantie, later besloten ze ook nog geweld te gebruiken tegen staten die hen zouden bedreigen. Metternich vertrouwde rusland toch niet en ze waren eigenlijk elkaars concurrenten voor een invloedsfeer op de balkan. Het Ottomaanse of Turkse rijk had rusland en Oostenrijk ook bezig gehouden, maar de Turken verloren hun macht en in de Krimoorlog tussen R. en het Ottom.’rijk, beschermde U.K. en Frankrijk de Turken, de Russen reknde op de steun van O’rijk, maar deze bleef neutraal en koos uiteindelijk voor Fr. en Uk. de Heilige alliantie was over. Na de Krimoorlog moest O’rijk Rusland in de gaten houden, maar ook Pruisen, want Pruisen wilde de macht hebben in Dl. Deze macht kreeg het in de zgn. Brüderkrieg tussen de Habsburgers en de Pruisenaren. Door deze buitenlandse problemen verzwakte de machtspositie van O’rijk, maar ook door binnenlandse problemen, zoals de vele nationalistisch ingestelde volkeren in O’rijk. Hierdoor werd een politiemacht in het leven geroepen om te spioneren en zo problemen te voorkomen, censuur werd ingevoerd. In 1848 kwamen mensen in opstand tegen de Habsburgers, vooral de Oostenrijkers die niet Duits spraken kwamen in opstand en ze eiste gelijke rechten als de Duitssprekende Oostenrijkers. In maart 1848 waren er demonstraties in Wenen die bloedig neergeschoten werdt, Metternich trad af en vluchtte naar Engeland. De opstanden in Hongarije werden beantwoord met de vorming van een nieuwe staat, Oostenrijk-Hongarije, 2 landen, 2 regeringen maar 1 keizer/ koning, Frans Jozef. Deze oplossing werd de Ausgleich genoemd. § 2, In 1882 werd de Triple alliantie door Duitsland, Oostenrijk en Italië opgericht. In 1892 kwam er een antwoord van Frankrijk en Rusland ze vormden met engeland in 1907 de triple entente. Deze 2 bondgenootschappen bokste tegen elkaar op met bluf, allemaal vergrootte ze hun legers en maakte meerdere wapens, tot een directe oorlog kwam het nog niet, conflicten deden zich al wel voor. Oostenrijk lijfde in 1908 Bosnië Herzegovina in tegen de zin van Servië, maar deze deed niets, omdat Rusland hen niet steunde. Op 28 juni 1914 was de Oostenrijkse troonopvolger Frans Ferdinand in Sarajevo, hij werd doodgeschoten door een Servier, dit was reden voor een aantal mensen om aan te sturen op een oorlog tussen O’rijk en Servië, Oostenrijk gaf Servië een onmogelijk ultimatum. Een maand na dit ultimatum verkeerde bijna geheel Europa in staat van oorlog door de vele bondgenootschappen. De oorzaken van de WO 1 zijn er verschillende te noemen, het in grote mate anwezige nationalisten in Europa, met name op de balkan, de bondgenootschappen die gesloten waren, waardoor landen elkaar in de oorlog sleepten. Nog een oorzaak is dat allerlei landen in Europa het machtsevenwicht wilden veranderen in hun voordeel. Doordat Oostenrijk-Hongarije de oorlog had verloren grepen vele volkeren in dit land de kans voor zelfstandigheid, dit werd gesteund door Amerika en zijn president Wilson. Op 28 oktober 1918 werd TsjechoSlowakije uitgeroepen. Oostenrijk verloor voorgoed de macht in de wereld en de Habsburgse keizer trad af en maakte een einde aan zijn Dynastie. In 1919 werd er in Versailles vrede gesloten met Duitsland en in St. germain werd er vrede gesloten met Oostenrijk, deze 2 landen waren zelf niet aanwezig bij de besprekingen. Frankrijk en engeland hadden weinig medeleiden met de verliezers, de Amerikaanse president Wilson kwam nog met een plan voor een langdurige vrede in de volkenbond. Duitsland en Oosterijk werden zwaar gestraft, Oostenrijk verloor erg veel gebied. Al in het jaar van de vrede was men ervan overtuigd dat de vrede niet langdurig zou zijn. Na Wo1 was er in Oostenrijk het verlangen om samen te gaan met Duitsland d.m.v. de anschluss. De overwinnaars van Wo1 verboden deze samengang. § 3, De volkenbond, het idee van wilson, kwam er, maar de V.S. deed nit mee. De landen die meededen geloofden eigenlijk bij het begin al niet in het slagen van deze bond. Amerika deed niet mee, omdat ze zich niet wenste te bemoeien met het Europese land. Duitsland en O’rijk mochten in het begin niet in de volkenbond, maar in 1920 werd Oostenrijk lid en in 1926 was het de beurt aan Duitsland. Oostenrijk verkeerde in een slechte economische situatie, het land kreeg een lening van de volkenbond, maar Oostenrijk moest zijn financien o.l.v. de volkenbond stellen en de Anschluss moest O’rijk vergeten. In 1927 waren er weer grove opstanden in wenen, ondanks het verdrag met de volkenbond zagen veel O’rijker de samengang met D’land als enige oplossing. Sinds dat Hitler in 1920 Mein Kampf had geschreven had hij al het idee gehad om O’rijk, zijn geboorteland te vereniggen met D’land. In juli 1934 probeerde O’rijkse nazi’s een staatsgreep te plegen, deze mislukte en Hitler verwierp deze staatsgreep. Hitler overlegde in 1938 met Oostenrijker Schuschnigg over de anschluss, deze hield een volksstemming, maar Hitler wachte dezeniet af en nam Oostenrijk in. Frankrijk en Engeland deden niets, alleen rusland wilde een conferentie beleggen om de Duitse agressie in te dammen. Maar E. en Fr. wilde niet met R. en Stalin samenwerken. Hitler wilde nu het sudetenland van Tsjechoslowakije hebben, hij nam hiertoe deel aan de conferentie van München, Hitler eiste in München het sudetenland, Stalin had in kunnen grijpen, maar die was niet uitgenodigd in München, Engeland (Chamberlain) en Frankrijk (Daladier) deden niets en gokte erop dat Hitler zich nu rustig ging houden. In september 1939 viel Hitler Polen binnen, nu reageerden Frankrijk en Engeland wel en WO 2 was een feit. In 1943 werd er tijdens de conferentie van Teheran Roosevelt, Churchill en Stalin overlegd over de toekomst van Europa na Wo2. In 1945 kwamen deze drie weer bijeen, nu in Jalta en in Potsdam, weer ging het over de onderverdeling van Duitsland en Oostenrijk. Duitsland werd in 4 delen verdeel, Oostenrijk aanvankelijk ook, maar O’rijk kreeg later verkiezingen en werd weer zelfstandig. Na Wo2 werd als vervanging van de volkenbond in San Fransisco in 1945 de Verenigde Naties opgericht, toch wilde de grootmachten van toen nog niet hun macht opgeven, daarom werd er voor deze landen een geheel vetorecht ingebouwd in het belangrijkste uitvoerende orgaan van de Vn., de veiligheidsraad. § 4, Het scheelde weinig of Wenen was in Wo2 compleet verwoest, de russen waren het eerst in Wenen en weigerde om het af te geven. Uiteindelijk werd O’rijk verdeeld in vier bezettingszones, Fr. UK. Rus. en V.S.. Oostenrijk werd bestuurd door de Geallieerde raad voor Oostenrijk. Wenen lag in de Russische zone, maar werd door alle vier de landen bestuurd. Lokale en regionale overheden bleven in Oostenrijkse handen en al in november 1945 werden er vrije verkiezingen gehouden. De geallieerde Raad voor O’rijk bemoeide zich op den duur steeds minder met het bestuur van O’rijk. Alleen de Denazificering was nog in handen van deze raad. Oorlogsmisdadigers uit O’rijk werden zwaar gestraft. Winston Churchill noemde de scheiding tussen Oost en West het ijzeren gordijn. In de Vn. vetode de V.S> en de S.U. elkaar helemaal dood. Rusland bestuurde Oost Europa en Amerika bemoeide zich met het westen. De V.S. en West Europa sloten in 1949 een militair verbond, de NAVO. Als reactie kwam de S.U. samen met zijn Satalietstaten tot het Warschaupact. Stalin voelde zich veilig achter de satalietstaten in het Oostblok, O’rijk hoorde niet bij deze staten, toch wilde Stalin zijn bezettingszone niet zomaar afgeven aan de V.S., hij had belachelijke eisen voor de overlevering van Oostenrijk. Na de dood van Stalin in 1953 groeide de S.U. en de V.s. meer naar elkaar toe, wat resulteerde in een verdrag voor O’rijk. de naam voor dit verdrag was het staatsverdrag, dit verdrag werd gesloten in 1955 en het bevatte de volgende elementen: O’rijk mocht niet meer denken aan een Anschluss, de geallieerden trekken hun troepen terug, O’rijk wordt lid V.N., O’rijk betaald afkoopsom in Olie en andere producten aan S.U., Oostenrijk zou in europa neutraal blijven. Oostenrijk was ondanks de Duitse bezetting en de verdeeldheid in sectoren een eenheid gebleven in 1955. O’rijk bleef lange tijd neutraal, pas in 1995 werd het lid van de E.U., dit kon omdat de koude oorlog afliep door de slechte economische positie van Rusland en de problemen die voor het land daarmee gepaard gingen. Na Oostenrijk volgden nog veel meer landen die zich onttrokken van de S.U. en lid wilde worden van westerse organisaties zoals de Navo.