Samenvatting van het boek: HOE DE OORLOG ONTSTOND, DOOR KARL KAUTSKY
Hoofdstuk 1: De schuldigen
Het ontstaan van de 1ste wereldoorlog is vooral een praktische kwestie. Er doet zich een wolk voor als ‘de diepzinnige Marxistische filosofie’: het is bepaald door de economisch(kapitalistische) situatie, volgens Marx. Door het kapitalisme ontstaat er imperialisme, omdat kapitalisten altijd streven naar het grotere.
Hoofdstuk 2: Duitsland isolering
Alle landen streven naar imperialisme. Imperialisme verklaard niet het feit dat hierdoor de oorlog is gekomen. In 1871 maakt Duitsland een grote fout om zich in de Elzas- Lotharingen te bemoeien met de Fransen. Rusland bemiddeld in deze zaak tussen Frankrijk en Duitsland. Doordat Bismarck voor Oostenrijk kiest, kiest Rusland er voor om Frankrijk te steunen. Door economische groei in Duitsland werd alles voor het leger verbeterd en werd de jeugd gezegd dat zei de hoogmoedswaanzin moesten aannemen. De nieuwe vorst van Duistland Bulow keek anders naar de politiek dan zijn voorgangers. Bulow streefde naar een wereldwijde politiek. Ze ontwikkelde de Vlootwet: vernietig de hele Engelse vloot.
Hoofdstuk 3: Duitse Provocaties
Door de isolering van Duitsland in Europa, kwamen er meer provocaties, waardoor de kans op een wereldoorlog toenam. De Duitse politiek werd steeds agressiever.
Hoofdstuk 4: Oostenrijk
De Balkan landen sloten zich steeds meer aan bij de Russen, omdat Oostenrijk de weg naar de Griekse plaats Thessaloniki wilde hebben. Het optreden van de oude Franz- Joseph was vreemd. De ene keer was hij toegeeflijk en de andere keer moest hij ordetroepen laten komen om rustverstoorders mores te leren. Franz- Ferdinand was de drager van het imperialisme. Hij wilde Servië veroveren maar had niet door dat hij daarmee Rusland uitdaagde.
Hoofdstuk 5: De Balkan landen.
Oostenrijk mobiliseert vaak het leger, maar valt niet aan tegen de landen op de Balkan. De landen die vrij wilden blijven van de beginnende oorlog werden door de Oostenrijkers d.m.v. propaganda geprobeerd te overtuigen dat ze Oostenrijk moesten steunen. Deze propaganda bleek vals te zijn, en heeft dus geen invloed gehad. Oostenrijk wordt gezien als de dictatuur van het zwaard.
Hoofdstuk 6: De toestand voor de oorlog
De opvolger van Bulow in Duitsland is Bethmann Hollweg. Voor de oorzaak van de ramp moet men niet naar de weken voor de oorlog kijken om de oorzaak te weten te komen, maar naar een langere tijd ervoor. De oorzaak is enerzijds toch de liberalisatie tendensen, maar anderzijds heeft het Duitse volk de eigenschap te streven naar een wereldmaatschappij.
Hoofdstuk 7: Documenten over de oorsprong van de oorlog
Volgens Duitse advocaten moeten eerst alle archieven geopend worden om te achterhalen, hoe de oorlog is ontstaan. Vorst Lichnowsky had een belangrijk memorandum het boek ‘de diplomatieke documenten over de voorgeschiedenis van de oorlog’ bevat zeer belangrijke gegevens over het probleem van de verantwoordelijkheid van de oorlog. Eisner maakte op de manier van het zijn als een journalist te zijn i.p.v. Historicus de fout, het rapport uit het Beierse gezelschap in Berlijn openbaar te maken.
Hoofdstuk 8: Sarajevo
Na de bijeenkomst in Konopsicht begon het ministerie van buitenlandse zaken van Oostenrijk en Duitsland een memorie uit te zenden dat de Balkan landen onverdraaglijk werd. Het was niet de schuld van de Serviërs dat Franz- Ferdinand werd vermoord, maar door de schuld van het Oostenrijkse Regime. Deze aanslag leidde uiteindelijk tot het uitbarsten van de oorlog.
Hoofdstuk 9: Wilhems monarchistisch bewustzijn
Oostenrijk blijft zich zorgen maken over bepaalde Balkan landen. De ene keer is het Roemenië en de andere keer is het Servië.
Hoofdstuk 10: De samenzwering van Potsdam
De krijgsraad van Oostenrijk en Duitsland hebben besloten op deze conferentie dat ze zich moeten voorbereiden op een eventuele aanval op de Balkan. 5 juli 1914: Wenen zond brief van keizer Franz-Jozef naar Berlijn voor Duitse keizer
Hij vroeg om steun van Duitsland om Servië als politieke factor op Balkan uit te schakelen
Duitsland beloofde steun
- wilde bondgenoot Oostenrijk- Hongarije niet in steek laten
Duitsland rekende erop dat Rusland Servië niet te hulp zou schieten, want dan zouden ze met Duitsland in aanvaring komen
- Als Russen Serviërs inderdaad niet zouden helpen, zou prestige van Duitsland enorm toenemen
Hoofdstuk 11: De samenzweerders aan het werk
Oostenrijk en Duitsland zijn samen in Potsdam om te denken over de staat Servië. De Oostenrijkse Berchtold vond dat Servië voor altijd onschadelijk gemaakt moest worden. Duitsland wilde zijn bondgenoot niet laten varen en stemde in met het plan. Keizer Wilhelm keurde dit niet alleen goed, maar vond dat dit zo snel mogelijk moest gebeuren. Oostenrijk begon te twijfelen, of het wel een goed plan was. Oostenrijk heeft een nota opgesteld die Servië moet ondertekenen. Zo zullen er nog onderhandelingen plaatsvinden voor dat er een oorlog uitbreekt. Door het inslaap sussen van de andere landen, wisten de ze niet dat Oostenrijk bezig was om een aanval te gaan wagen op Servië. Niemand mocht het weten dus werden er geheime dingen gedaan, zodat het niet opviel. Het afvragen of het wel slim is om een oorlog te beginnen hing vooral af van het land Rusland. Zei dreigde met maatregelen als zei Servië binnenvielen.
Hoofdstuk 12: Het ultimatum aan Servië
Servië moest de eisen die Oostenrijk had gesteld ondertekenen binnen 48 uur anders zou Oostenrijk de oorlog verklaren aan Servië. Het rekenen van Duitsland op de steun van de Engelsen en Italianen was fout. Dit leidde tot beperkingen van de oorlog. Alle landen in Europa proberen met tevergeefs moeite nog te onderhandelen tussen Oostenrijk en Servië. Door de slimheid aan Servische kant en de lompheid van Oostenrijk begon Duitsland te twijfelen aan het beginnen van een oorlog. Oostenrijk leek niet slim genoeg zich voorbereid te hebben. Intussen heeft Oostenrijk, Belgrado gebombardeerd.
Hoofdstuk 13: Italië
Duitsland en Oostenrijk hadden gedacht dat als het op een oorlog zou komen dat Italië wel voor de Duits- sprekende zou kiezen. Maar Italië dacht aan eigen belangen. Men wilde alleen samenwerken als Italië toegang kreeg om Albanië over te nemen. Alleen dan zou Italië helpen om Servië te veroveren.
Hoofdstuk 14: Engeland
Duitsland dacht dat Engeland neutraal zou blijven als het op een oorlog zou uitdraaien. Dat was ook zo, maar als het er op kwam zou Engeland als een van de geallieerden landen zijn in de oorlog en helpen Frankrijk vrij te maken van de Duitsers. Het belang van de burgers was een belangrijk iets voor de Engelsen.
Hoofdstuk 15: Laatste pogingen om de vrede te redden.
Alle landen deden nog de laatste pogingen om Oostenrijk te redden voor een Europese oorlog. Oostenrijk mobiliseert zich langs de grens met Servië. Duitsland oefent nog veel druk op Wenen om de politiek te veranderen. Een ander tegenstellend belang is dat er snel aangevallen moest worden om een militair overwicht te krijgen tegen de zo vele tegenstanders. Duitsland is dus in dubio.
Hoofdstuk 16: De Mobilisaties
Omdat ook Frankrijk voorzorgsmaatregelen treft heeft moet men in rekening houden met een oorlog op twee fronten. Er was veel vertrouwen in het Duitse leger dus de Duitsers denken dat het allemaal wel goed zal komen.
Hoofdstuk 17: De oorlogsverklaring aan Rusland
Na het mobiliseren is het niet direct tot een oorlog gekomen. Duitsland heeft nota’s gestuurd naar Rusland en Frankrijk. Aan Rusland werd geschreven dat er geen oorlog zou komen en aan Frankrijk werd geschreven dat men naar een ultimatum moest luisteren. Doordat Rusland niet demobiliseerde, heeft Duitsland de oorlog verklaard aan de Russen. De Russen beginnen met de oorlog. Ze steken op 1 augustus 1914 het Duits grondgebied over. Het is van groot belang om te weten of de Russen de oorlog zijn begonnen omdat ze te vroeg voor het uitroepen van de oorlog de grenzen van Duitsland zijn overgestoken.
Hoofdstuk 18: De oorlogsverklaring aan Frankrijk
Door de eerder verstuurde nota wilde Duitsland weten of Frankrijk aan de zijde van Rusland stond of dat men in een Russisch- Duitse oorlog Neutraal zou willen blijven. Op 3 augustus gaf de Duitse ambassadeur de oorlogsverklaring aan Frankrijk. Daarna zijn de Fransen en Duitsers begonnen met vechten. Onder andere werd in Wezel een Frans vliegtuig uit de lucht geschoten.
Hoofdstuk 19: De oorlogsverklaring aan België
De inval in de Elzas- Lotharingen had het doel om dichter bij Parijs te zijn als er een oorlog zou komen. Om door de barrières van de Fransen heen te komen heeft Duitsland de oorlog aan België verklaard om via een omweg alsnog in Parijs te komen. Het zwakke punt van Frankrijk was namelijk de noordelijke grens. Engeland, hoe democratisch ook zou niet zomaar een kant kiezen in de oorlog. Ook al zou het volk het wel willen en de arbeiders niet zou het nog niet kiezen voor een oorlog. Italië heeft laten weten dat ze voor een bondgenootschap zijn met Duitsland maar de regering heeft er geen gevoel voor. Het is alleen de koning die steun geeft. Echter kon men niet meer op de steun van Italië rekenen. De Belgen hadden al die tijd Duitsland vertrouwd. De oorlogsverklaring en de afslachting van velen Belgen, heeft in de hele Europese wereld tot afschuw geleid. Duitsland hield door deze woordbreuk weinig vrienden meer over. Duitsland probeert dan door een aantal voorwaarden de Belgen te vriend te houden. Zo zouden ze schadeloosstelling krijgen als ze de Duitsers blijven steunen. Duitsland trekt door België heen langs Luik in de richting van Parijs.
Hoofdstuk 20: de revolutionering van de wereld
De hele oorlogspolitiek van Wilhelm was om onjuiste theorieën gebaseerd. Door fouten van de Oostenrijkers, kwam uiteindelijk de hele oorlog op. Door Servië binnen te vallen. Duitsland had alleen kunnen winnen als de Belgen geen tegenstand hadden gegeven, zodat de Duitsers ineens door konden stomen naar Parijs. Als de grote landen als Amerika en Japan geen tegenstand hadden geboden had Duitsland heel de wereld veroverd. Zo werd Duitsland verslagen.
Hoofdstuk 21: de Wereldoorlog en het Duitse volk
We kunnen tot de conclusie komen dat de Duitsers enorm lichtzinnig te keer zijn gegaan, zonder daarbij echt goed na te denken. De Duitse regering heeft heel slim gehandeld, dat het volk achter de militairen ging staan door het berichtensysteem te veranderen. Men hoorde alleen nog maar berichten over Rusland. Het Duitse volk is in de oorlog bedrogen door de leiders.
Hoofdstuk 1: De schuldigen
Het ontstaan van de 1ste wereldoorlog is vooral een praktische kwestie. Er doet zich een wolk voor als ‘de diepzinnige Marxistische filosofie’: het is bepaald door de economisch(kapitalistische) situatie, volgens Marx. Door het kapitalisme ontstaat er imperialisme, omdat kapitalisten altijd streven naar het grotere.
Hoofdstuk 2: Duitsland isolering
Alle landen streven naar imperialisme. Imperialisme verklaard niet het feit dat hierdoor de oorlog is gekomen. In 1871 maakt Duitsland een grote fout om zich in de Elzas- Lotharingen te bemoeien met de Fransen. Rusland bemiddeld in deze zaak tussen Frankrijk en Duitsland. Doordat Bismarck voor Oostenrijk kiest, kiest Rusland er voor om Frankrijk te steunen. Door economische groei in Duitsland werd alles voor het leger verbeterd en werd de jeugd gezegd dat zei de hoogmoedswaanzin moesten aannemen. De nieuwe vorst van Duistland Bulow keek anders naar de politiek dan zijn voorgangers. Bulow streefde naar een wereldwijde politiek. Ze ontwikkelde de Vlootwet: vernietig de hele Engelse vloot.
Door de isolering van Duitsland in Europa, kwamen er meer provocaties, waardoor de kans op een wereldoorlog toenam. De Duitse politiek werd steeds agressiever.
Hoofdstuk 4: Oostenrijk
De Balkan landen sloten zich steeds meer aan bij de Russen, omdat Oostenrijk de weg naar de Griekse plaats Thessaloniki wilde hebben. Het optreden van de oude Franz- Joseph was vreemd. De ene keer was hij toegeeflijk en de andere keer moest hij ordetroepen laten komen om rustverstoorders mores te leren. Franz- Ferdinand was de drager van het imperialisme. Hij wilde Servië veroveren maar had niet door dat hij daarmee Rusland uitdaagde.
Hoofdstuk 5: De Balkan landen.
Oostenrijk mobiliseert vaak het leger, maar valt niet aan tegen de landen op de Balkan. De landen die vrij wilden blijven van de beginnende oorlog werden door de Oostenrijkers d.m.v. propaganda geprobeerd te overtuigen dat ze Oostenrijk moesten steunen. Deze propaganda bleek vals te zijn, en heeft dus geen invloed gehad. Oostenrijk wordt gezien als de dictatuur van het zwaard.
Hoofdstuk 6: De toestand voor de oorlog
De opvolger van Bulow in Duitsland is Bethmann Hollweg. Voor de oorzaak van de ramp moet men niet naar de weken voor de oorlog kijken om de oorzaak te weten te komen, maar naar een langere tijd ervoor. De oorzaak is enerzijds toch de liberalisatie tendensen, maar anderzijds heeft het Duitse volk de eigenschap te streven naar een wereldmaatschappij.
Hoofdstuk 7: Documenten over de oorsprong van de oorlog
Volgens Duitse advocaten moeten eerst alle archieven geopend worden om te achterhalen, hoe de oorlog is ontstaan. Vorst Lichnowsky had een belangrijk memorandum het boek ‘de diplomatieke documenten over de voorgeschiedenis van de oorlog’ bevat zeer belangrijke gegevens over het probleem van de verantwoordelijkheid van de oorlog. Eisner maakte op de manier van het zijn als een journalist te zijn i.p.v. Historicus de fout, het rapport uit het Beierse gezelschap in Berlijn openbaar te maken.
Na de bijeenkomst in Konopsicht begon het ministerie van buitenlandse zaken van Oostenrijk en Duitsland een memorie uit te zenden dat de Balkan landen onverdraaglijk werd. Het was niet de schuld van de Serviërs dat Franz- Ferdinand werd vermoord, maar door de schuld van het Oostenrijkse Regime. Deze aanslag leidde uiteindelijk tot het uitbarsten van de oorlog.
Hoofdstuk 9: Wilhems monarchistisch bewustzijn
Oostenrijk blijft zich zorgen maken over bepaalde Balkan landen. De ene keer is het Roemenië en de andere keer is het Servië.
Hoofdstuk 10: De samenzwering van Potsdam
De krijgsraad van Oostenrijk en Duitsland hebben besloten op deze conferentie dat ze zich moeten voorbereiden op een eventuele aanval op de Balkan. 5 juli 1914: Wenen zond brief van keizer Franz-Jozef naar Berlijn voor Duitse keizer
Hij vroeg om steun van Duitsland om Servië als politieke factor op Balkan uit te schakelen
Duitsland beloofde steun
- wilde bondgenoot Oostenrijk- Hongarije niet in steek laten
Duitsland rekende erop dat Rusland Servië niet te hulp zou schieten, want dan zouden ze met Duitsland in aanvaring komen
- Als Russen Serviërs inderdaad niet zouden helpen, zou prestige van Duitsland enorm toenemen
Hoofdstuk 11: De samenzweerders aan het werk
Oostenrijk en Duitsland zijn samen in Potsdam om te denken over de staat Servië. De Oostenrijkse Berchtold vond dat Servië voor altijd onschadelijk gemaakt moest worden. Duitsland wilde zijn bondgenoot niet laten varen en stemde in met het plan. Keizer Wilhelm keurde dit niet alleen goed, maar vond dat dit zo snel mogelijk moest gebeuren. Oostenrijk begon te twijfelen, of het wel een goed plan was. Oostenrijk heeft een nota opgesteld die Servië moet ondertekenen. Zo zullen er nog onderhandelingen plaatsvinden voor dat er een oorlog uitbreekt. Door het inslaap sussen van de andere landen, wisten de ze niet dat Oostenrijk bezig was om een aanval te gaan wagen op Servië. Niemand mocht het weten dus werden er geheime dingen gedaan, zodat het niet opviel. Het afvragen of het wel slim is om een oorlog te beginnen hing vooral af van het land Rusland. Zei dreigde met maatregelen als zei Servië binnenvielen.
Hoofdstuk 12: Het ultimatum aan Servië
Servië moest de eisen die Oostenrijk had gesteld ondertekenen binnen 48 uur anders zou Oostenrijk de oorlog verklaren aan Servië. Het rekenen van Duitsland op de steun van de Engelsen en Italianen was fout. Dit leidde tot beperkingen van de oorlog. Alle landen in Europa proberen met tevergeefs moeite nog te onderhandelen tussen Oostenrijk en Servië. Door de slimheid aan Servische kant en de lompheid van Oostenrijk begon Duitsland te twijfelen aan het beginnen van een oorlog. Oostenrijk leek niet slim genoeg zich voorbereid te hebben. Intussen heeft Oostenrijk, Belgrado gebombardeerd.
Duitsland en Oostenrijk hadden gedacht dat als het op een oorlog zou komen dat Italië wel voor de Duits- sprekende zou kiezen. Maar Italië dacht aan eigen belangen. Men wilde alleen samenwerken als Italië toegang kreeg om Albanië over te nemen. Alleen dan zou Italië helpen om Servië te veroveren.
Hoofdstuk 14: Engeland
Duitsland dacht dat Engeland neutraal zou blijven als het op een oorlog zou uitdraaien. Dat was ook zo, maar als het er op kwam zou Engeland als een van de geallieerden landen zijn in de oorlog en helpen Frankrijk vrij te maken van de Duitsers. Het belang van de burgers was een belangrijk iets voor de Engelsen.
Hoofdstuk 15: Laatste pogingen om de vrede te redden.
Alle landen deden nog de laatste pogingen om Oostenrijk te redden voor een Europese oorlog. Oostenrijk mobiliseert zich langs de grens met Servië. Duitsland oefent nog veel druk op Wenen om de politiek te veranderen. Een ander tegenstellend belang is dat er snel aangevallen moest worden om een militair overwicht te krijgen tegen de zo vele tegenstanders. Duitsland is dus in dubio.
Hoofdstuk 16: De Mobilisaties
Omdat ook Frankrijk voorzorgsmaatregelen treft heeft moet men in rekening houden met een oorlog op twee fronten. Er was veel vertrouwen in het Duitse leger dus de Duitsers denken dat het allemaal wel goed zal komen.
Hoofdstuk 17: De oorlogsverklaring aan Rusland
Na het mobiliseren is het niet direct tot een oorlog gekomen. Duitsland heeft nota’s gestuurd naar Rusland en Frankrijk. Aan Rusland werd geschreven dat er geen oorlog zou komen en aan Frankrijk werd geschreven dat men naar een ultimatum moest luisteren. Doordat Rusland niet demobiliseerde, heeft Duitsland de oorlog verklaard aan de Russen. De Russen beginnen met de oorlog. Ze steken op 1 augustus 1914 het Duits grondgebied over. Het is van groot belang om te weten of de Russen de oorlog zijn begonnen omdat ze te vroeg voor het uitroepen van de oorlog de grenzen van Duitsland zijn overgestoken.
Hoofdstuk 18: De oorlogsverklaring aan Frankrijk
Door de eerder verstuurde nota wilde Duitsland weten of Frankrijk aan de zijde van Rusland stond of dat men in een Russisch- Duitse oorlog Neutraal zou willen blijven. Op 3 augustus gaf de Duitse ambassadeur de oorlogsverklaring aan Frankrijk. Daarna zijn de Fransen en Duitsers begonnen met vechten. Onder andere werd in Wezel een Frans vliegtuig uit de lucht geschoten.
De inval in de Elzas- Lotharingen had het doel om dichter bij Parijs te zijn als er een oorlog zou komen. Om door de barrières van de Fransen heen te komen heeft Duitsland de oorlog aan België verklaard om via een omweg alsnog in Parijs te komen. Het zwakke punt van Frankrijk was namelijk de noordelijke grens. Engeland, hoe democratisch ook zou niet zomaar een kant kiezen in de oorlog. Ook al zou het volk het wel willen en de arbeiders niet zou het nog niet kiezen voor een oorlog. Italië heeft laten weten dat ze voor een bondgenootschap zijn met Duitsland maar de regering heeft er geen gevoel voor. Het is alleen de koning die steun geeft. Echter kon men niet meer op de steun van Italië rekenen. De Belgen hadden al die tijd Duitsland vertrouwd. De oorlogsverklaring en de afslachting van velen Belgen, heeft in de hele Europese wereld tot afschuw geleid. Duitsland hield door deze woordbreuk weinig vrienden meer over. Duitsland probeert dan door een aantal voorwaarden de Belgen te vriend te houden. Zo zouden ze schadeloosstelling krijgen als ze de Duitsers blijven steunen. Duitsland trekt door België heen langs Luik in de richting van Parijs.
Hoofdstuk 20: de revolutionering van de wereld
De hele oorlogspolitiek van Wilhelm was om onjuiste theorieën gebaseerd. Door fouten van de Oostenrijkers, kwam uiteindelijk de hele oorlog op. Door Servië binnen te vallen. Duitsland had alleen kunnen winnen als de Belgen geen tegenstand hadden gegeven, zodat de Duitsers ineens door konden stomen naar Parijs. Als de grote landen als Amerika en Japan geen tegenstand hadden geboden had Duitsland heel de wereld veroverd. Zo werd Duitsland verslagen.
Hoofdstuk 21: de Wereldoorlog en het Duitse volk
We kunnen tot de conclusie komen dat de Duitsers enorm lichtzinnig te keer zijn gegaan, zonder daarbij echt goed na te denken. De Duitse regering heeft heel slim gehandeld, dat het volk achter de militairen ging staan door het berichtensysteem te veranderen. Men hoorde alleen nog maar berichten over Rusland. Het Duitse volk is in de oorlog bedrogen door de leiders.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden