Burggravin van Vergie
Samenvatting
In het begin van het verhaal drukt de verteller zijn lezers op het hart om een geheim te bewaren, omdat dit, vooral in de liefde, desastreuze gevolgen kan hebben, zoals in het verhaal van de burggravin van Vergi. Zij bemint een ridder, die hoffelijk en moedig is. De hertog raakt op de jongen gesteld en neemt hem in zijn hofkring op, waarna de burggravin van hem gaat houden.
Om hun verhouding geheim te houden voor de hertog en de gehele hofkring, hebben ze afgesproken dat de ridder alleen naar de boomgaard zal gaan als hij de burggravin wil ontmoeten. Deze boomgaard is naast het huis waar zijn geliefde woont. Als de burggravin weet dat haar minnaar alleen in de boomgaard is, de kust veilig is, dan stuurt zij haar hondje naar de ridder, zodat de ridder weet dat hij naar zijn geliefde kan.
Dit gaat zo een tijd lang goed. Tot de hertogin op de ridder” valt’’ en zij de ridder ook als minnaar wil. Op een dag spreekt ze hem aan en vraagt de ridder om haar te beminnen, omdat hij een dame uit de hoogste stand verdient. De ridder weigert dit omdat hij anders de hertog zou verraden, de hertog die hem in zijn hofkring heeft opgenomen en als een vader voor hem is. Dit maakt de hertogin erg boos en vernederd gaat de hertogin naar haar kamer, zeggende dat ze zich niet goed voelt. Als zij die nacht naar haar slaapkamer gaat, waar de hertog al in bed ligt, barst ze in snikken uit. Ze legt dan uit dat de ridder haar een oneerbaar voorstel heeft gedaan. Zij eist van de hertog dat hij de ridder van zijn hof verbant.
De hertog twijfelt, omdat hij zo gesteld is op de ridder. Hij wil hem niet verbannen maar hij gaat uiteindelijk toch op zijn vrouw af en de volgende morgen zoekt hij de ridder op en verbant hem uit zijn land. De hertog gaat toch uiteindelijk op zijn vrouw af omdat hij het ook niet kan geloven dat de ridder zo’n levensvreugde bezit en hij toch niet naar vrouwen omkijkt.
De hertog besluit om het onder ede te vragen. De ridder twijfelt, omdat hij de burggravin heeft beloofd om zijn mond te houden over hun relatie.
De hertog ziet hoe zwaar de ridder het met de vraag heeft en krijgt medelijden met hem als hij hem ziet huilen en belooft geheimhouding. Hij zal met niemand spreken over hetgeen de ridder hem in vertrouwen zou vertellen.
Vanwege deze eed vertelt de ridder van zijn verhouding met de nicht van de hertog, de burggravin van Vergi.
De hertog kan dit maar moeilijk geloven omdat het praktisch onmogelijk is om dat te verzwijgen maar als de ridder het gehele verhaal vertelt over de boomgaard en het hondje gelooft de hertog het toch, maar hij wil de ontmoeting zelf bijwonen als bewijs.
De hertog gaat die avond mee en is er getuige van dat de ridder en de burggravin van Vergi de liefde aan elkaar verklaren. Hij begrijpt nu dat het verhaal van de ridder de waarheid is.
Als de hertogin hoort dat de ridder mag blijven, is ze woedend. Ze vraagt de hertog om uitleg, maar die antwoordt nogal vaag dat hij het geheim van de ridder kent en dus de ridder vertouwt. Die nacht als ze samen in bed liggen en de hertog toenadering zoekt, draait ze haar rug naar hem toe. Ze begint te huilen en zegt dat hun huwelijk niets voorstelt als ze geheimen voor elkaar hebben.
Zij belooft haar mond te houden en hierop vertelt de hertog van de geheime liefde tussen de ridder en de burggravin en hoe zij elkaar laten weten dat de kust veilig is. Mocht ze het doorvertellen dan moet ze dit met de dood bekopen.
Tijdens het eerstvolgende Pinksterfeest is er weer een hofdag, waar iedereen bij aanwezig is. Na het feest en het eten gaan de vrouwen naar een aparte kamer om hier verder te dansen.
De hertogin ziet haar kans schoon en zegt tegen de burggravin dat ze wel tevreden zal zijn met haar minnaar. Deze geeft als antwoord dat ze geen minnaar heeft, omdat ze gelukkig getrouwd is met de burggraaf, maar de hertogin vraagt haar waarom ze haar hond dan iets geleerd heeft, waar zij plezier aan beleeft.
Door deze opmerking denkt de burggravin dat de ridder iets met de hertogin heeft en deze meer bemind dan haarzelf en besterft het van verdriet.
Ondertussen is de ridder op zoek naar de burggravin en gaat naar het kamertje en treft daar zijn geliefde dood aan.
Het zieke meisje dat daar ook aanwezig is, vertelt de ridder dat de burggravin daar was gekomen, nadat de hertogin haar iets over haar hondje had verteld. De ridder begrijpt direct wat er aan de hand is. Doordat hij zijn geheim heeft prijs gegeven, is zijn geliefde dood. Door verdriet overmand pakt hij een zwaard dat aan de muur hangt en doorboort hiermee zijn borst en valt dood naast de burggravin neer.
De hertog merkt dat er iets niet pluis is en gaat naar de desbetreffende kamer en treft de twee doden aan. Hij begrijpt gelijk wat er is gebeurd en door wiens schuld dit is gebeurd. Hij trekt het zwaard uit de dode ridder en loopt hiermee naar zijn vrouw, en vermoordt haar.
De ridder en de burggravin worden samen in een graf begraven, waarna de hertog Tempelier wordt.
Persoonlijk beoordeling
In de eerste plaats vond ik het verhaal erg boeiend en spannend. Ten eerste omdat ik wel van zulke verhalen als deze houd die zich afspelen in de geschiedenis van ridders en kastelen enzovoort. Ten tweede omdat je meteen het gevoel kreeg, zodra je over de verboden liefde van de bruggravin van Vergi en de edele ridder leest, dat het ergens mis gaat gaan. Dan word je dus ook meteen nieuwsgierig.
Daarnaast vond ik het erg droevig en zielig omdat uiteindelijk de twee geliefden sterven. Het is extra droevig omdat hun beider dood zo zinloos is. De burggravin pleegt zelfmoord omdat ze denkt dat haar geliefde haar verraden heeft. En eigenlijk heeft hij dat ook wel een beetje maar aan de hertog. De hertog heeft het weer aan zijn vrouw verteld wat een heel domme fout van hem was. Zij heeft ermee gespot tegen de burggravin en kwetste haar zodanig dat zij zichzelf vermoordde. Toen de ridder hierachter kwam pleegde hij ook zelfmoord.
Persoonlijk vind ik het ook een erg mooi verhaal. Dat is omdat ik van mezelf een nogal romantische ziel heb. De liefde tussen de burggravin en de ridder is ook zo ontzettend puur dat je haast vanzelf wel mee gaat wel willen villen.
Ik raad het de sectie Nederlands ten strengste aan volgend jaar in vwo4 hetzelfde verhaal te gaan lezen. Het is namelijk een boeiend verhaal waardoor je de aandacht niet gemakkelijk verliest, ook in onze klas was dat duidelijk. Daarnaast is het een mooi klassiek verhaal wat, waarschijnlijk voor meiden, jongeren gauw aanspreekt vanwege de onmogelijke liefde van de burggravin van Vergi en haar minnaar.
Hoofsheid en Eercultuur
Het verhaal van Burggravin van Vergi heeft veel te maken met hoofsheid. Hoofsheid was erg belangrijk in het verhaal omdat vrijwel iedereen in het verhaal zich hiernaar gedroeg. De persoon uit het verhaal die hier een erg goed voorbeeld van is, is de ridder die een liefdesrelatie heeft met de burggravin. Deze gedroeg zich altijd zeer eervol, net en zo vriendelijk mogelijk. Het was in deze tijd ook erg belangrijk hoofs te zijn vooral in de kringen waarin de ridder, de hertog en de burggravin leefden. Als je dat al niet was werd je niet geaccepteerd. Omdat de ridder zo hoofs was, was hij ook zo populair. In het verhaal word hier ook een voorbeeld van gegeven:
• “De ridder was welhaast volmaakt, was elegant en vastberaden en oogstte voor zijn dappere daden waar hij maar kwam de hoogste lof dus aan ’t hertogelijke hof gonsde het van bewondering van wie er ook maar kwam en ging.”
(regel 112 t/m 118)
Maar de ridder is niet de enige die zo hoofs was. Ook de hertog word hoog aangeslagen in het verhaal en is ook een zeer eervol man. Zijn enige minpunt is dat hij zich door zijn sluwe vrouw tot het vertellen van de ridder’s geheim wordt overgehaald. Daar gaat het in de volgende passage ook om. De vrouw van de hertog probeert de hertog weer zover te krijgen om de ridder te verbannen met haar kwaadaardige leugens maar de hertog maant haar te zwijgen. Hij stelt zijn vertrouwen in de ridder voorop.
• “De hertog zei: Ik zou maar zwijgen, want jij zult, hoe je ook nog praat, mij verleiden tot verraad: ik zal verraders altijd haten en in mijn huis niet binnenlaten. Wat baat je al wat je beweert? Want ik heb nu wel geleerd dat ik die leugens mag vergeten: zijn geheim kwam ik te weten.”
(regel 643 t/m 651)
Er was ook duidelijk een eercultuur aanwezig. De mensen in het verhaal hebben allemaal een gevoel van eer en zijn daar redelijk snel in aangetast waardoor zij kwaad werden. Een goed voorbeeld hiervan is als de ridder de hertogin af wijst nadat zij zichzelf als zijn minnares aanbiedt. Dan wordt zij erg kwaad op haar.
•
“Ze moest meteen een antwoord geven, buiten zichzelf, nu ze zopas door de ridder afgewezen was: ‘Jij schoft! Verraad, wie vraagt daarom?”
(regel 186 t/m 189)
Een ander goed voorbeeld is wanneer de hertogin dus aan de hertog verteld dat de ridder haar zogenaamd een oneerbaar voorstel heeft gedaan waarop de hertog met de ridder gaat spreken en hem uit het land verbiedt.
• “Daarom ontzeg ik je mijn land zoals men vijanden verbant en ik wil dat je heel goed weet dat als je ’t ooit weer betreedt, ik jou zonder het minste bezwaar hangen laat als een moordenaar.”
Herschrijving 12 regels
De hertog nam het meisje met zich mee
En daar stonden zij met z’n twee
Op het bed lagen de lichamen
Van wie waren gestorven, tezamen
De hertog sprak geen woord
Hij was te verdrietig door de moord
Uit het ene lichaam nam hij het zwaard
Zo triest, zo ontaard
En is daarheen gegaan
Waar zo vrolijk werd gefeest en gedaan
Hij heeft de feestvreugde bedrukt
Doordat hij het leven uit zijn eigen vrouw heeft gerukt.
Samenvatting
In het begin van het verhaal drukt de verteller zijn lezers op het hart om een geheim te bewaren, omdat dit, vooral in de liefde, desastreuze gevolgen kan hebben, zoals in het verhaal van de burggravin van Vergi. Zij bemint een ridder, die hoffelijk en moedig is. De hertog raakt op de jongen gesteld en neemt hem in zijn hofkring op, waarna de burggravin van hem gaat houden.
Om hun verhouding geheim te houden voor de hertog en de gehele hofkring, hebben ze afgesproken dat de ridder alleen naar de boomgaard zal gaan als hij de burggravin wil ontmoeten. Deze boomgaard is naast het huis waar zijn geliefde woont. Als de burggravin weet dat haar minnaar alleen in de boomgaard is, de kust veilig is, dan stuurt zij haar hondje naar de ridder, zodat de ridder weet dat hij naar zijn geliefde kan.
De hertog twijfelt, omdat hij zo gesteld is op de ridder. Hij wil hem niet verbannen maar hij gaat uiteindelijk toch op zijn vrouw af en de volgende morgen zoekt hij de ridder op en verbant hem uit zijn land. De hertog gaat toch uiteindelijk op zijn vrouw af omdat hij het ook niet kan geloven dat de ridder zo’n levensvreugde bezit en hij toch niet naar vrouwen omkijkt.
De hertog besluit om het onder ede te vragen. De ridder twijfelt, omdat hij de burggravin heeft beloofd om zijn mond te houden over hun relatie.
De hertog ziet hoe zwaar de ridder het met de vraag heeft en krijgt medelijden met hem als hij hem ziet huilen en belooft geheimhouding. Hij zal met niemand spreken over hetgeen de ridder hem in vertrouwen zou vertellen.
Vanwege deze eed vertelt de ridder van zijn verhouding met de nicht van de hertog, de burggravin van Vergi.
De hertog kan dit maar moeilijk geloven omdat het praktisch onmogelijk is om dat te verzwijgen maar als de ridder het gehele verhaal vertelt over de boomgaard en het hondje gelooft de hertog het toch, maar hij wil de ontmoeting zelf bijwonen als bewijs.
De hertog gaat die avond mee en is er getuige van dat de ridder en de burggravin van Vergi de liefde aan elkaar verklaren. Hij begrijpt nu dat het verhaal van de ridder de waarheid is.
Als de hertogin hoort dat de ridder mag blijven, is ze woedend. Ze vraagt de hertog om uitleg, maar die antwoordt nogal vaag dat hij het geheim van de ridder kent en dus de ridder vertouwt. Die nacht als ze samen in bed liggen en de hertog toenadering zoekt, draait ze haar rug naar hem toe. Ze begint te huilen en zegt dat hun huwelijk niets voorstelt als ze geheimen voor elkaar hebben.
Zij belooft haar mond te houden en hierop vertelt de hertog van de geheime liefde tussen de ridder en de burggravin en hoe zij elkaar laten weten dat de kust veilig is. Mocht ze het doorvertellen dan moet ze dit met de dood bekopen.
Tijdens het eerstvolgende Pinksterfeest is er weer een hofdag, waar iedereen bij aanwezig is. Na het feest en het eten gaan de vrouwen naar een aparte kamer om hier verder te dansen.
Door deze opmerking denkt de burggravin dat de ridder iets met de hertogin heeft en deze meer bemind dan haarzelf en besterft het van verdriet.
Ondertussen is de ridder op zoek naar de burggravin en gaat naar het kamertje en treft daar zijn geliefde dood aan.
Het zieke meisje dat daar ook aanwezig is, vertelt de ridder dat de burggravin daar was gekomen, nadat de hertogin haar iets over haar hondje had verteld. De ridder begrijpt direct wat er aan de hand is. Doordat hij zijn geheim heeft prijs gegeven, is zijn geliefde dood. Door verdriet overmand pakt hij een zwaard dat aan de muur hangt en doorboort hiermee zijn borst en valt dood naast de burggravin neer.
De hertog merkt dat er iets niet pluis is en gaat naar de desbetreffende kamer en treft de twee doden aan. Hij begrijpt gelijk wat er is gebeurd en door wiens schuld dit is gebeurd. Hij trekt het zwaard uit de dode ridder en loopt hiermee naar zijn vrouw, en vermoordt haar.
De ridder en de burggravin worden samen in een graf begraven, waarna de hertog Tempelier wordt.
Persoonlijk beoordeling
In de eerste plaats vond ik het verhaal erg boeiend en spannend. Ten eerste omdat ik wel van zulke verhalen als deze houd die zich afspelen in de geschiedenis van ridders en kastelen enzovoort. Ten tweede omdat je meteen het gevoel kreeg, zodra je over de verboden liefde van de bruggravin van Vergi en de edele ridder leest, dat het ergens mis gaat gaan. Dan word je dus ook meteen nieuwsgierig.
Daarnaast vond ik het erg droevig en zielig omdat uiteindelijk de twee geliefden sterven. Het is extra droevig omdat hun beider dood zo zinloos is. De burggravin pleegt zelfmoord omdat ze denkt dat haar geliefde haar verraden heeft. En eigenlijk heeft hij dat ook wel een beetje maar aan de hertog. De hertog heeft het weer aan zijn vrouw verteld wat een heel domme fout van hem was. Zij heeft ermee gespot tegen de burggravin en kwetste haar zodanig dat zij zichzelf vermoordde. Toen de ridder hierachter kwam pleegde hij ook zelfmoord.
Persoonlijk vind ik het ook een erg mooi verhaal. Dat is omdat ik van mezelf een nogal romantische ziel heb. De liefde tussen de burggravin en de ridder is ook zo ontzettend puur dat je haast vanzelf wel mee gaat wel willen villen.
Hoofsheid en Eercultuur
Het verhaal van Burggravin van Vergi heeft veel te maken met hoofsheid. Hoofsheid was erg belangrijk in het verhaal omdat vrijwel iedereen in het verhaal zich hiernaar gedroeg. De persoon uit het verhaal die hier een erg goed voorbeeld van is, is de ridder die een liefdesrelatie heeft met de burggravin. Deze gedroeg zich altijd zeer eervol, net en zo vriendelijk mogelijk. Het was in deze tijd ook erg belangrijk hoofs te zijn vooral in de kringen waarin de ridder, de hertog en de burggravin leefden. Als je dat al niet was werd je niet geaccepteerd. Omdat de ridder zo hoofs was, was hij ook zo populair. In het verhaal word hier ook een voorbeeld van gegeven:
• “De ridder was welhaast volmaakt, was elegant en vastberaden en oogstte voor zijn dappere daden waar hij maar kwam de hoogste lof dus aan ’t hertogelijke hof gonsde het van bewondering van wie er ook maar kwam en ging.”
(regel 112 t/m 118)
Maar de ridder is niet de enige die zo hoofs was. Ook de hertog word hoog aangeslagen in het verhaal en is ook een zeer eervol man. Zijn enige minpunt is dat hij zich door zijn sluwe vrouw tot het vertellen van de ridder’s geheim wordt overgehaald. Daar gaat het in de volgende passage ook om. De vrouw van de hertog probeert de hertog weer zover te krijgen om de ridder te verbannen met haar kwaadaardige leugens maar de hertog maant haar te zwijgen. Hij stelt zijn vertrouwen in de ridder voorop.
• “De hertog zei: Ik zou maar zwijgen, want jij zult, hoe je ook nog praat, mij verleiden tot verraad: ik zal verraders altijd haten en in mijn huis niet binnenlaten. Wat baat je al wat je beweert? Want ik heb nu wel geleerd dat ik die leugens mag vergeten: zijn geheim kwam ik te weten.”
(regel 643 t/m 651)
Er was ook duidelijk een eercultuur aanwezig. De mensen in het verhaal hebben allemaal een gevoel van eer en zijn daar redelijk snel in aangetast waardoor zij kwaad werden. Een goed voorbeeld hiervan is als de ridder de hertogin af wijst nadat zij zichzelf als zijn minnares aanbiedt. Dan wordt zij erg kwaad op haar.
•
(regel 186 t/m 189)
Een ander goed voorbeeld is wanneer de hertogin dus aan de hertog verteld dat de ridder haar zogenaamd een oneerbaar voorstel heeft gedaan waarop de hertog met de ridder gaat spreken en hem uit het land verbiedt.
• “Daarom ontzeg ik je mijn land zoals men vijanden verbant en ik wil dat je heel goed weet dat als je ’t ooit weer betreedt, ik jou zonder het minste bezwaar hangen laat als een moordenaar.”
Herschrijving 12 regels
De hertog nam het meisje met zich mee
En daar stonden zij met z’n twee
Op het bed lagen de lichamen
Van wie waren gestorven, tezamen
De hertog sprak geen woord
Hij was te verdrietig door de moord
Uit het ene lichaam nam hij het zwaard
Zo triest, zo ontaard
En is daarheen gegaan
Waar zo vrolijk werd gefeest en gedaan
Hij heeft de feestvreugde bedrukt
Doordat hij het leven uit zijn eigen vrouw heeft gerukt.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden