2.1 De Griekse wereld
Kenmerkende aspecten H2:
1. De ontwikkeling van wetenschappelijk denken en het denken over burgerschap en politiek in de Griekse stadstaat.
2. De klassieke vormentaal van de Grieks-Romeinse cultuur.
3. De groei van het Romeinse imperium, waardoor de Grieks-Romeinse cultuur zich in Europa verspreidde.
4. De confrontatie tussen de Grieks-Romeinse cultuur en de Germaanse cultuur van Noordwest-Europa.
5. De ontwikkeling van het Jodendom en het Christendom als de eerste monotheïstische godsdiensten.
De kern
5e eeuw v. Christus (-500) bestond Griekenland uit veel verschillende stadstaten. Athene was daarvan de grootste polis. 480 v. Christus werd Athene verwoest door de Perzen. O.l.v. Perikles werd Athene weer opgebouwd. Manier waarop tempels en beeldhouwwerken werden gemaakt, is later ‘klassiek’ genoemd: het blijft een goed voorbeeld voor latere kunst. Athene werd een centrum van wetenschap en filosofie. Griekse filosofen vroegen zich af of goden wel de veroorzakers waren van allerlei verschijnselen en gingen zoeken naar natuurlijke oorzaken. Ook op politiek gebied werd er nagedacht. Hoe kun je het best samenleven en hoe moet een stadstaat bestuurd worden? Athene krijgt democratie. De burgers (alleen Atheense mannen) mochten meebeslissen over het bestuur. Slaven, niet-Atheners en vrouwen mochten niet meebeslissen.
Perspectief
Ideeën van Athene zijn nog steeds actueel. In onze samenleving stellen wij onszelf ook vragen. Is democratie de beste politieke bestuursvorm en is het wel verstandig iedereen te laten stemmen? De Griekse bouwkunst, beeldende kunst en literatuur zien we nog steeds terug in onze hedendaagse samenleving.
Het oudste Griekenland
2000 v. Christus waren er veel steden, havens en grote paleizen in Griekenland (Minoïsche cultuur).1200 v. Christus verdwenen de meest stedelijke centra door volksverhuizingen. Toch gingen de Grieken wel steeds meer een culturele eenheid vormen, met dezelfde goden, dezelfde taal en dezelfde gewoontes. De Olympische Spelen is hier een goed voorbeeld van (hiervoor werden zelfs oorlogen stopgezet).
Polis en kolonisatie
850 v. Christus ontstond er opnieuw een stedelijke cultuur in Griekenland. Nieuwe stadstaten (polis in het Grieks) waren stadjes en verschilden sterk van de Myceense steden. Er waren bijna geen koningen meer: de edelen hadden voornamelijk de leiding. 750 - 550 v. Christus ontstond er een netwerk van poleis aan de kusten van de Middellandse Zee. Er was namelijk een enorme bevolkingsgroei en men besloot kolonies te stichten. De nieuwe poleis (op Sicilië en Zuid-Italië) waren al snel veel rijker dan de steden in het moederland. 550 v. Christus was de politieke situatie ook anders: rijken van de Etrusken, Carthago en de Perzen maakten het stichten van nieuwe poleis moeilijker.
Middellandse Zeegebied (rond 500 v. Christus)
Rondom dit gebied (bron 7, blz. 36) waren er verschillende rijken:
1. Feniciërs en Carthagers (het kleinste rijk, gelegen in Noord-Afrika)
2. Etrusken (iets groter, gelegen in Midden-Italië en Corsica)
3. Grieken (nóg groter, gelegen in Griekenland, rond Zwarte Zee)
4. Perzische Rijk (grootst, gelegen in Turkije en groot Midden-Oosten)
Twee oorlogen tegen de Perzen
Griekse poleis in Ionië vielen al sinds 547 v. Christus onder Perzisch bestuur. 499 v. Christus kwam daar een opstand tegen, geholpen door het Griekse moederland. Opstand mislukte en de koning van de Perzen strafte de Grieken. Later, 490 v. Christus en 480-479 v. Christus werden de Perzen wél verslagen. Ondanks onderlinge conflicten tussen de Grieken, was er in geval van nood wél een goede samenwerking. De Grieken waren de eersten die de Perzen hadden kunnen verslaan.
Athene: centrum van cultuur
Athene was zwaar getroffen in de twee oorlogen. De stad was volledig geplunderd en zelfs de Tirannendoders (de beelden die symbool stonden voor vrijheid) werden meegenomen. Na de Griekse overwinning was er een heropbouw van de stad en werd de agora weer opgebouwd. Dit was het economische en politieke centrum van Athene. Hierin kwamen nieuwe Tirannendoders. 447 v. Christus startte de staatsman Perikles een bouwproject op de Akropolis, de Atheense burcht. Dit leverde veel werk op, wat weer de economie stimuleerde. Filosofen, kunstenaars etc. kwamen naar Athene. Zo werd Athene het cultuurcentrum van de Griekse wereld. Nadat Athene geen politieke bestuursmacht meer was, bleven de bouw- en beeldkunst populair en werd veel overgenomen door latere architecten en ook Romeinen. Deze kunst noemen we klassiek: blijvende waarde. Deze periode word ook wel de Klassieke Oudheid genoemd.
Denken over de natuur
Athene was centrum van kunst en architectuur, maar ook van filosofie en wetenschap. Verschijnselen die men niet kon verklaren, werden automatisch als oorzaak bij de goden neergelegd. Er waren veel mythen en legendes, waarin een natuurverschijnsel werd verklaard. Ionische filosofen gingen op een gegeven moment natuurlijke oorzaken bedenken voor deze verschijnselen. Ionische natuurfilosofen zochten naar een oerstof, waaruit alles zou bestaan:
1. Thales van Milete (oerstof is water, kan verschillende vormen hebben)
2. Pythagoras (de hele wereld bestaat uit getallen en verhoudingen)
3. Demokritos (de oerstof is niet waarneembaar, het kleinst mogelijke deeltje, atoma, ondeelbaar)
Denken over de gezondheid
5e eeuw v. Christus (-500) vond er ook ontwikkeling plaats op gebied van mens en gezondheid. Als je ziek was, ging je naar een kruidenvrouwtje, genezende god Asklepios of toverdokter. 100 jaar eerder (-600) waren er al artsenscholen, waar de wetenschap en de opleiding werden gecombineerd. Er werden op die scholen niet de goden als oorzaak genomen, maar natuurlijke oorzaken. Belangrijkste arts was Hippokrates. Hij was hoofd van een beroemde artsenschool op het eiland Kos. Gezondheid ging volgens de hippocratische geneeskunde samen met de juiste verhouding van vier lichaamsvochten:
De samenvatting gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden