Romantisme

Le Romantisme(1800-1850)

In de 19e eeuw vonden vele opstanden, kleine revoluties en politieke machtswisselingen plaats. De romantiek heeft hetzelfde onstuimige karakter als de maatschappij waarin deze stroming ontstond. De bron voor de romantiek was het Mal du siecle, een gevoel van diepe ontevredenheid over de tijd en de samenleving, zonder dat daarvoor een duidelijk aanwijsbare oorzaak was. Romantische schrijvers vluchtten dus in een eigen wereld. Daarin bestonden geen opgelegde normen en waarden en pasten de regels bij hen. Soms creëerden ze een eigen fantasiewereld. De macht van de richtlijnen, objectieve waarneming en logisch redeneren sloeg om in de bevrijding van de regels, in een persoonlijke benadering van een onderwerp, waarbij de verbeelding en het gevoel wonnen van het redeneren. De kenmerken van de romantiek op een rijtje:

-          Nadruk op het gevoel

-          Behoefte terug te keren naar de natuur

-          Een sterk religieus besef

-          Accent op de innerlijke beleving

-          Een vlucht in het verleden, de toekomst, het mysterie, het exotisme.

Deze kenmerken kon je terugvinden in de literatuur van de romantiek. De stijl van romantische literatuur(vooral poezie) wordt gekenmerkt door:

-          Grote rol van het toeval.

-          De opsommingen van beelden

-          Vele vergelijkingen

-          Extreme zwart-wittegenstellingen.

Proza:

Jacques Henri Bernardin de Saint-Pierre

-          Preromanticus, die een brug vormde naar de echte romantiek.

-          Wilde zijn ideeën toepassen in een roman: Paul et Virginie.

Victor Hugo(1802-1885)

-          De grondlegger van de romantiek

-          Actief in alle genres van de literatuur en zijn invloed was enorm.

-          Ook politiek actiefà ballingschap.

-          Les Miserables: gaat over het trieste leven van Jean Valjean, die in zijn jeugd een noodzakelijke diefstal pleegde, maar er zijn hele leven voor moest boeten. De menselijke strijd voor een verbetering van de levensomstandigheden werd hierin verwoord.

Historische roman: een roman die zich in het verleden afspeelt.

Les auteurs de transition: de auteurs die leefden in de tijd dat de romantiek minder populair werd en het realisme opkwam. Hun werken bevatten dus elementen van beide stromingen, vandaar dat ze de ‘overgangsauteurs’ werden genoemd.

Novelle: een kort verhaal met een gering aantal personages en 1 verhaallijn.

Poëzie:

Victor Hugo(1802-1885)

Zie omschrijving hierboven.

Alphonse de Lamartine(1790-1869)

-          Leed zeer ernstig aan het Mal du siecle

-          Had zelfs fysiek last van de Mal du siecleà vond de liefde van zijn leven.

-          Meditations poetiquesà hij probeerde het Geluk terug te roepen.

-          De dichter van de liefde die de vrouw idealiseert en de dichter van de melancholie van de natuur.

Alfred de Musset(1810-1857)

-          Werd al vroeg in zijn leven een ware romanticus

-          Later stapte hij uit het romantismeà niet eens met de sociale opvattingen van de rol van de kunstenaar.

-          Zijn ideaal: een verzoening tot stand brengen tussen de klassieke geest en de romantische lyriek.

-          Les Nuitsà geïnspireerd door een diep liefdesverdriet.

Gerard de Nerval(1808-1855)

-          Verloor op jonge leeftijd zijn moeder.

-          Creëerde als reactie hierop een eigen fantasiewereld.

-          Later kreeg hij nog een tegenslag in de vorm van een ongelukkige liefde voor een actrice, waardoor hij aan de rand van de waanzin belandde.

-          Hij werd in verschillende inrichtingen geplaatst, totdat hij zich in een steegje van het leven beroofde.

La littérature traditionnelle après la Deuxième Guerre Mondiale

Jacques Prevert(1900-1977)

-          Zeer populair vlak na de Tweede Wereldoorlog.

-          Eenvoudige gedichten over het leven van alledag.

-          Vormde samen met andere acteurs een theatergroep, Groupe Octobreà Russische Oktoberrevolutie.

-          Schreef vooral korte toneelstukken die bedoeld waren om marxistische ideeën over te dragen.

-          Page d’ecriture, Pour toi mon amour, Les belles familles, l’accent Grave, La cene, Il ne faut pas.

Existentialisme:  Een 20e-eeuwse filosofische en literaire stroming die individuele vrijheid, verantwoordelijkheid en subjectiviteit vooropstelt. Het existentialisme beschouwt iedere persoon als een uniek wezen, verantwoordelijk voor eigen daden en eigen lot. Hieronder volgen de belangrijkste en meest invloedrijke existentialisten.

Jean Paul Sartre(1905-1980)

-          Meeste bekende Franse schrijver na de Tweede Wereldoorlog.

-          Zijn werken zijn erop gericht het existentialisme aan een groot publiek uit te leggen.

-          Bereikt zijn publiek meestal goed met zijn ironische en beeldende stijl en zijn realistische, spannende verhalen.

-          Toneelwerken: Huis clos(1944), Les jeux sont faits(film, 1947), La putain respectueuse(1946) en Les mains sales(1948).

-          Romans: La nausee(1938), Les chemins de la liberte(1945-1949).

-          Sartre kwam in verzet tegen burgerlijkheid, vooroordelen en onverschilligheid. Hij kwam sterk op voor de zwakken in de maatschappij.

Simone de Beauvoir(1908-1986)

-          Belangrijk geweest voor de emancipatie van de vrouw.

-          Levensgezellin van Jean Paul Sartre en deelde met hem de filosofie van het existentialisme.

-          Vond dat de vrouw zich moet bevrijden van de traditionele rol en haar eigen plaats in de wereld moet kunnen kiezen.

-          Romans: Memoires d’une jeune fille rangee(1958), Une mort tres douce(1964), Les mandarins(1954), Les belles images(1966).

-          Geen feministeà stelt ook algemeen menselijke vragen.

Albert Camus(1913-1960)

-          Invloedrijke existentialist, warmer en minder theoretisch dan Sartre. Bij Camus stond het lichamelijke centraal, terwijl Sartre zich meer concentreerde op het intellectuele bestaan.