Literatuur

De kenmerken van bepaalde literaire perioden.
The Middle Ages (1066-1500): In deze periode was godsdienst erg belangrijk. Er was sprake van een soort hoofse/ ridder literatuur waarin dappere beleefde ridders in voorkwamen die veel aanzien kregen. Het was “The Amarican Dream” van de middeleeuwen. Ook waren oorlog en preutsheid belangrijke literaire thema’s. Overigens was het individu minder belangrijk dan de groep.
The Renaissance (1500-1660): In de Renaissance zie je dat in veel werken vrouwen het kwaad zijn, zoals in Macbeth. De goden zijn met heksen vervangen en vrouwen mochten ook niet op het toneel spelen. Ook kwamen Shakespeares genres op, namelijk: History, Comedy en Tragedy. Ook werd in de Renaissance de boekdrukkunst in Engeland uitgevonden waardoor kennis en literatuur voor meer mensen beschikbaar werd. Als laatste was in deze periode de individu weer belangrijker dan de groep. Verder was Queen Elisabeth de koningin, richtte zij de Henry kerk weer op (de kerk van haar vader) en bracht kunst, welvaart en vrijheid.  Hoogtijdagen van Engeland.
The Romantic Period (1789-1837): In deze periode vond de industriële revolutie plaats wat als gevolg had dat de natuur in literatuur belangrijk werd. In Frankenstein zie je bijvoorbeeld dat het weer (de omgeving) veranderd aan de hand van de stemming in het boek (zoals het weer). Ook waren emotie, normale mensen en dieren nu onderdeel van de literatuur. Verder is de kerk nog erg belangrijk omdat dit het enige ‘gezicht’ van de hemel op aarde (of andersom) is. Tijdens de romantiek was de uiterst slechte drug opium ook zeer geliefd, dit om de werkelijkheid te ontsnappen.
The Victorian Era (1832-1901): Deze periode heet natuurlijk zo omdat toen Queen Victoria regeerde. In deze tijd waren geld, contacten en IMAGO erg belangrijk omdat dit nou eenmaal goed was voor de zaken, de dagen van deze periode worden dan ook wel “de hoogtijdagen van Engeland” genoemd. Verder mocht je homo zijn zolang niemand het wist en moest de lower class kinderen krijgen. De dicht-soort van deze tijd was het solet; dit bestond uit 14 regels, een volta (plot in laatste 2 regels), een specifiek rijmchema, beeldspraak, metaforen, alliteratie (worden aan het begin van de regels beginnen met dezelfde klank) en figuurlijk gebruik van de natuur.
Belangrijke schrijvers van de periodes.
Shakespeare: Was een schrijver uit de renaissance. Een bekend werk van hem is: Mac Beth. Verder was hij de meester van sonnetten/gedichten en waren veel van zijn stukken bedoeld voor het toneel. Een belangrijk aspect wat hij in zijn gedichten verwerkte was alliteratie, maar hierover later meer.
Mary Wollstonecraft Shelley: Leefde in de Victorian Era en was de 2e vrouw van Percy Percy Bysshe Shelley. Ook is ze de schrijfster van Frankenstein wat ze op 18e jarige leeftijd schreef. In de Victorian Era hadden vrouwen ook een zeer passieve rol, wat je weer terugziet in haar roman: Frankenstein.
John Keats: was een dichter en leefde tijdens de Romantics. Tijdens zijn leven vonden maar weinig mensen zijn gedichten het lezen waard, maar na zijn dood werd hij wereldberoemd. Zijn stijl werd gekenmerkt door veel gevoel en ‘mooie effecten’ (niet 100% zeker).
William Blake: was een schrijver die ook leefde tijdens de Romantics. Hij was een schrijver en kunstenaar die tijdens zijn leven niet erg gewaardeerd werd maar na zijn dood alle oeuvre kreeg die hij maar kon wensen. Men vond hem achteraf toch wel erg creatief, mysterieus, (filosofisch) en met veel symbolen. Zijn eerdere werken zijn wat radicaler en een soort protest tegen de verplichte religiën. Ook was hij een voorstander van ‘vrije liefde’ en tegen alle regels van de kerk. Ook is hij de schrijver van “The songs of innocence and the songs of Experience”

William Wordsworth: Leefde tijdens de Romantics en word gezien als een van de stichters van de ‘romantic literature period’. Verder raakte hij bevriend met Samuel Taylor Colleridge, schrijver van “The rime of the ancient marinier”. Zelf is hij de schrijver van “I wandered lonely as a cloud”, wat een van de bekendste Engelse gedichten ooit is. (rijmschema: ababcc en gebruik van alliteratie)
Percy Bysshe Shelley: Leefde tijdens de Romantics en werd vooral gekenmerkt door zijn radicale manier van schrijven en volgens sommige stichter van het eerste geweldloze verzet. Een van zijn bekendste werken is Ozymandias, een sonnet over een kapot standbeeld wat een gevallen rijk representeert, zonder typisch Engels rijmschema.
Oscar Wilde: Leefde tijdens de Victorian Era en werd al snel een bekend schrijver van Engeland. Hij is onder andere schrijver van het meesterstuk “The Importance of being Earnest”. Wat gaat over 2 personages die hun naam ‘faken’  om zo het nette gedrag van de Victorian Era te ontkomen.
Belangrijke literaire stukken uit deze tijden.
Macbeth: Is geschreven door Shakesphere tijdens de Renaissance. Waar vrouwen het kwaad zijn en de heksen zich vermaken met het op zijn kop zetten van mensenlevens (net zoals goden). Het gaat over Macbeth die zijn toekomst laat voorspellen door 3 heksen. Zij zeggen dat Macbeth koning zal worden en dat de kinderen van Banquo ook koning zullen worden. Lady Macbeth vind dat Macbeth NU de koning moet vermoorden om zelf eerder koning te worden en zo gezegd zo gedaan. MacBeth is nu koning en de zonen van de koning Malcolm en Donald(?). Het enige gevaar is nu nog Banquo (wiens kinderen later koning zullen worden) en Macbeth laat hem vermoorden, alleen Fleance (de broer van Banquo) ontsnapt. Nu Macbeth nog meer koning is gaat hij weer naar de heksen. Die zeggen dat hij alleen moet uitkijken voor MacDuff, iemand die niet uit een vrouw is geboren en voor wandelende boomstammen. De laatste 2 blijken Macduff te zijn (die met een keizersnee is geboren) en een leger met struiken als schilden. Macbeth word verslagen door Macduff en Malcolm word weer koning. Ondertussen Heeft de vrouw van Macbeth zelfmoord gepleegd omdat ze alle schuld niet meer aankon.
Frankenstein: Is geschreven door Percy Bysshe Shelley tijdens de Romantics. Frankenstein (de maker van het monster) gaat over het monster zelf en de zoektocht naar liefde. Het is geschreven in de tijd dat vrouwen een zeer zéér passieve rol hadden en zo een beetje elke belangrijke vrouw laat zich in het stuk vermoorden. Frankenstein heeft een enorme passie voor wetenschap (natural philosophy). Hij word hier dan ook erg goed in en raakt overmoedig in een poging leven te maken. Eenmaal hij het monster heeft gemaakt vind hij het zo lelijk dat hij vlucht van het monster. Het monster zelf leert hoe de mensen leven maar krijgt zelf nauwelijks liefde, iets waar hij heel erg naar verlangt. Victor (Frankenstein) maakt voor het monster een vrouwelijk monster, maar laat dit plan niet doorgaan omdat hij bang is voor baby-monsters. Het monster is nu bizar boos en vermoord de bruid van Victor. Victor blijft het monster de rest van zijn leven zoeken voor wraak en eenmaal Victor ook dood is, is het monster meer alleen dan ooit. Verder is de ondertitel: The modern Prometheus. Prometheus was een Griekse god die mensen maakten en hun het vuur schonk, wat verassend veel lijkt op de activiteiten van Victor bij het monster.
The Songs of Innocence and the Songs of Experience: Is geschreven door William blake tijdens de Romantics. Het is een verzameling van gedichten met plaatjes die grotendeels gaan over het zelfbewustzijn met enige relatie tot de titel (Innocence/Experience).