The Green Mile

Het verhaal begint in het bejaardentehuis waarin Paul Edgecombe tegenwoordig woont. Hij was vroeger bewaker bij de dodencellen. Wanneer hij een film op tv ziet in het bejaardentehuis moet hij weer denken aan de tijd waarin hij te maken had met John Coffey en last had van een hele erge blaasontsteking.

Hij heeft weer een normale werkdag op ‘zijn’ Green Mile. Er komt een nieuwe gevangene. Wanneer de transportwagen waarin de gevangenen vervoert worden aankomt kijkt Paul verbaast naar de wagen die bijna met zijn achterkant op de grond ligt. Hij denkt dat het aan de wagen ligt. Echter, er komt een beer van een man uit de wagen gestapt. Die man heet John Coffey, hij wordt eerst uiterst voorzichtig behandeld door de cipiers omdat hij zo groot en sterk is. Dat was niet nodig want al snel blijkt dat John Coffey een erg zachtaardige man is.

Wild Bill, een nieuwe gevangene die vervoert moet worden doet alsof hij verdoofd is waardoor de cipiers niet al te voorzichtig zijn bij het transport naar de Green Mile. Wanneer ze aankomen wordt duidelijk dat hij speelde alsof hij verlamd was. Hij valt de cipiers aan en geeft Paul een trap in zijn kruis. Hij heeft ongelofelijk veel last van zijn kruis maar hij probeert het niet te laten zien. Wanneer ze Wild Bill dan eindelijk in zijn cel hebben zitten geeft Paul iedereen een taak en hij blijft alleen in het cel blok achter. Hij gaat op de grond liggen van de pijn. John zegt hem bij hem te komen. Wanneer Paul dat doet pakt John zijn kruis vast. De lampen beginnen harder de schijnen en er knapt er een. En plotseling is Paul van de pijn in zijn kruis af. John doet zijn mond open om een soort van vliegjes vrij te laten en hij gaat op zijn bed liggen omdat hij ongelofelijk moe is.

Wild Bill begint steeds meer grappen uit te halen met de cipiers. Eerst besluiten ze hem in de isoleercel te stoppen. Nadat hij daaruit is gekomen blijft hij toch doorgaan met het uithalen van vervelende grappen bij de bewakers in het cel blok. Hij wordt voor een tweede keer in de isoleercel gegooid. Als hij er weer uit is stopt hij nog steeds niet, hij gaat zelfs verder. Hij pakt Percy vast en begint hem te betasten waarna Percy in zijn broek plast. Delacroix lacht hem uit.

Bij de executie van Delacroix mag Percy de executie leiden. Alles loopt op rolletjes en gaat goed. Totdat Percy ‘per ongeluk’ vergeet het sponsje voor zijn hoofd nat te maken. Dit sponsje zorgt ervoor dat de executie snel verloopt. Percy doet dit vanuit wraak. Wanneer eenmaal de elektriciteit erop is gezet kunnen ze niet meer terug, Delacroix zal moeten lijden tot hij dood is.

Daarna wil John Coffey wat vertellen, hij wil vertellen wie de meisjes werkelijk heeft vermoord. Hij doet dat door een stukje van hem aan Paul ‘te geven’. Waardoor Paul kan zien wie de meisjes heeft vermoord waarvan iedereen denkt dat John Coffey het heeft gedaan en waarvoor hij ook veroordeeld is. Het blijkt dat Wild Bill de schuldige is.

Door de ‘magische krachten’ die John heeft wil Paul hem meenemen naar de vrouw van zijn baas die een tumor in haar hoofd heeft. Hij wil dat John haar geneest. John weet haar te genezen. Waardoor hij nu het vertrouwen heeft gekregen van alle cipiers. Ze weten nu zeker dat hij het niet heeft gedaan. Maar dat valt niet te bewijzen. Paul wil er alles aan doen om John in leven te houden. Maar John wil dood, hij kan niet meer tegen al het slechte in de wereld. Paul laat  zijn laatste wens uitkomen: naar bewegende plaatjes (een film) kijken. Daar lieten ze hem de film zien die hij later zag in zijn bejaardentehuis.

Hij en de muis die John ook een keer heeft gered zijn blijkbaar geïnfecteerd. En wel met leven. De muis leeft nog steeds in de tijd dat Paul in het bejaardentehuis zit en Paul zoekt hem vaak op als hij gaat wandelen. Hij vindt het vreselijk om zo lang te moeten leven omdat hij iedereen die kende dood ziet gaan. Hij vraagt zich daarom af hoe lang hijzelf wel niet nog moet leven om dood te gaan als die muis het al zo lang volhoud.