Drugs

Drugs

Drugs (ook wel: verdovende middelen, stimulerende middelen, bedwelmingsmiddelen, roesmiddelen, geestverruimende middelen, verboden middelen of dope) is een verzamelnaam voor geneesmiddelen en genotsmiddelen die een meer of minder 'drogerende' (verdovende, opwekkende en/of hallucinogene) werking hebben en die tot verslaving kunnen leiden.

Verschil tussen hard- en softdrugs

In de Nederlandse Opiumwet wordt onderscheid gemaakt tussen soft- en harddrugs. In geval van softdrugs worden de risico's toelaatbaar geacht. Harddrugs zijn in de praktijk veel schadelijker. Alcohol wordt tot de harddrugs gerekend, alleen is het een legaal product en algemeen geaccepteerd. Nederland telt ongeveer 350.000[1] alcoholisten en België 300.000 [2].

In de volksmond heet het dat harddrugs (onder meer cocaïne en heroïne) zowel lichamelijk als geestelijk verslavend kunnen werken, terwijl softdrugs (zoals hennepproducten) niet of alleen geestelijk verslavend zijn. Toch mag men de categorie van softdrugs niet onderschatten. Een verslaving aan softdrugs (bijvoorbeeld cannabis) ontstaat minder snel dan aan harddrugs, maar is wel degelijk mogelijk, zowel op mentaal als fysiek vlak. De ontwenningsverschijnselen zijn over het algemeen minder zwaar dan bij een verslaving aan harddrugs, maar mogen zeker niet worden onderschat.

Cocaïne is vooral geestelijk verslavend. Zo kent cocaïne, behalve hevige agitatie, agressie, craving of moeheid, geen echte lichamelijke ontwenningsverschijnselen. Hennepproducten daarentegen worden veelal gemengd gerookt met tabaksproducten die, door de aanwezige nicotine, zeer verslavend zijn.

De ontwenningsverschijnselen van harddrugs zijn vaak hevig, maar de ergste symptomen zijn meestal na vijf dagen voorbij, waarna er nog een periode volgt van 'psychisch afkicken'. Deze periode is cruciaal voor eventuele terugval. Gevaarlijk is het weer gaan gebruiken van dezelfde dosis die men gebruikte voor het afkicken. De opgebouwde tolerantie kan weer snel afnemen, waardoor de kans op een overdosis bestaat.

Hoewel goed versneden harddrugs op zich niet zo schadelijk zijn als bijvoorbeeld grote hoeveelheden alcohol, zorgen ze vaak voor veel problemen. Financieel, lichamelijk (men heeft minder honger en kan zich gaan verwaarlozen), psychisch (men kan vreemde dingen doen onder invloed van drugs) en men kan op straat belanden met alle gevolgen van dien. Een gebruiker die verslaafd is, belandt vaak in de criminaliteit, vaak 'kruimelwerk', maar soms ook zwaardere delicten als inbraak, handel in drugs en overvallen. Alcoholisten belanden minder vaak op straat, maar toch zijn er veel die dakloos zijn en/of een zwervend bestaan leiden.

Drie soorten

Drugs laten zich naar hun effect op het lichaam en bewustzijn grofweg in drie categorieën indelen:

• Verdovende middelen
• Stimulerende middelen
• Hallucinogene middelen

Verdovende middelen

Ook wel 'downers'. Tot deze groep behoren:

• Alcohol
• benzodiazepinen; barbituraten
• opiaten, zoals opium of het opiumderivaat heroïne. Sterk gerelateerd aan heroïne is morfine, dat, behalve als drug, in de geneeskunde ook wordt gebruikt als sterke pijnstiller. Hoewel heroïne ook een sterk pijnstillend effect heeft, wordt het door drugsgebruikers gebruikt als geestelijk verdovend middel. De drug wordt gerookt, gesnoven of gespoten en is sterk verslavend. Methadon, dat vaak afbouwend wordt gegeven tegen sommige afkickverschijnselen, kan langdurige afkickverschijnselen veroorzaken indien het langdurig gebruikt wordt. Bijvoorbeeld bij heroïneverslaafden die 'clean' zijn en ter voorkoming van een terugval en ter voorkoming van criminaliteit (en ter bevordering van de terugkeer in 'de maatschappij') langdurig deze pijnstiller gebruiken.

Afkickverschijnselen van harddrugs zijn onder andere: koude rillingen, angsten en een sterk gevoel van onbehagen. Craving, een sterke hunkering naar het middel, komt zeer vaak voor. Bij het in een keer stoppen van bijvoorbeeld heroïne, worden de verschijnselen ook wel Cold turkey genoemd.

Tot op zekere hoogte behoren ook marijuana en hasjiesj tot de verdovende middelen, hoewel zij meestal tot de hallucinogenen worden gerekend.

De verslaving aan benzodiazepinen (kalmerende medicatie en slaapmiddelen) zoals diazepam wordt soms behoorlijk onderschat. Vooral het afkicken hiervan kan een langdurige zaak zijn.[3] Afkickverschijnselen bij benzodiazepinen zijn vooral angst, stress, agitatie en hypergevoeligheid voor bijvoorbeeld geluiden. In ernstige gevallen depersonalisatie en epileptische aanvallen. De verschijnselen lijken enigszins op die van alcohol, echter zijn ze iets milder en houden vaak veel langer aan, vooral als er niet of kort wordt afgebouwd.

Stimulerende middelen

Ook wel 'uppers' genaamd. Tot deze groep behoren onder andere:

• cocaïne
• amfetamines (Amfetamine wordt ook wel gebruikt als doping bij duursporten.)
• MDMA (hoofdbestanddeel van XTC)
• nicotine (Nicotine stimuleert de afgifte van dopamine en blokkeert tegelijkertijd ook de hersencellen die deze afgifte weer zouden moeten afremmen, waardoor men constant nicotine nodig heeft om de stimulerende werking te ervaren De stimulerende werking is dus zeer kort en er zijn steeds hogere doseringen nicotine nodig om dit effect te behouden en/of te bereiken).[4][5][6]
• Methylfenidaat (wordt voorgeschreven bij behandeling van personen met ADHD, die hier juist rustiger van worden, of hen helpen om beter te studeren, bij mensen die geen ADHD hebben, kan het sterk opwekkend werken, als amfetamine).
• Plantaardige stoffen (of stoffen die voorkomen in bijvoorbeeld) qat, thee, koffie, energiedrank, efedrine, guarana of het meer inheemse munt hebben een stimulerend effect, meestal zowel geestelijk als lichamelijk. Op lange termijn kunnen sommige van deze stoffen het lichaam juist uitputten. Bijvoorbeeld het gebruik van grote hoeveelheden energy drinks, met stoffen als cafeïne, guarana, suiker en taurine.
• Steroïden (Stimulering van de spiergroei. Voornamelijk gebruikt door bodybuilders.)

Hallucinogene middelen

Ook wel psychedelische drugs, of geestverruimende middelen, genoemd. Tot deze groep behoren onder andere:

• marihuana, cannabis
• MDA
• LSD
• paddo's, ofwel hallucinogene paddenstoelen zoals kaalkopjes of de vliegenzwam
• DMT
• ketamine

In minder sterke mate horen ook absint en hop tot deze categorie.

Van de bovenstaande drugs is hennep, waar wiet (marihuana) en hasj (hasjiesj) onder vallen, de bekendste.

Hallucinogene middelen zijn allen in meerdere of mindere mate psychodysleptisch. Een psychodyslepticum is een stof, die het bewustzijn verandert en/of verruimt.