Bron 17

Bron 17 Transplantaties Je leest soms wel dat er vingers of een hand weer op hun plaats wordt gezet nadat ze er zijn afgerukt. Ook komt het nog wel eens voor dat een grote teen als duim gebruikt wordt. Wanneer men een arm of been heeft verloren, krijgt men een prothese. Deze worden steeds mooier, ze zijn van kunststof en worden bestuurd. Ook zijn er borstprothesen, kunstgebitten, kunststof hartkleppen en zelfs kunstharten. Bij de meeste transplantaties zijn de donor en de ontvanger verschillende personen. Er zijn verschillende transplantaties zoals niertransplantaties, bot –en hoornvliestransplantaties. Een vaak optredend probleem bij transplantaties is het gevaar van afstotingsreacties. Ons afweersysteem herkent welke cellen van het eigen lichaam zijn en welke niet. Zijn ze niet van je eigen lichaam, dan worden ze aangevallen en vernietigd. Ontvangers van donororganen moeten dus medicijnen gebruiken om hun afweersystemen te onderdrukken. Daarom gaan doktoren op zoek naar cellen die het meeste op die van de ontvanger lijken, bijvoorbeeld familie. De meeste donororganen worden gehaald uit overleden mensen. Hun ademhaling en hartslag worden kunstmatig op gang gehouden. Ondertussen worden alle bruikbare organen en weefsels verwijderd en Eurotransplant zorgt ervoor dat het zo snel mogelijk bij de ontvanger terechtkomt. Er worden verschillende principes gehanteerd wat betreft het donor zijn. In Nederland ben je een donor als je dat zelf kenbaar hebt gemaakt en in België ben je in feite altijd een donor, behalve als je nadrukkelijk kenbaar hebt gemaakt dat je géén donor wilt zijn. In beide gevallen krijgen de nabestaanden betaalt voor de organen. Soms is het mogelijk om levende donoren te gebruiken, bijvoorbeeld bij beenmergtransplantaties en bloedtransfusie. Maar ook vitale organen zoals de nier of een gedeelte van de lever. In Europa krijg je hier geen geld voor. Men is nu aan het onderzoeken of het ook kan om dierlijke organen te transplanteren in de mens. Dit heet ook wel xenotransplantatie. Het heeft nog niet zo vaak plaatsgevonden omdat er een grotere kans is op afstotingsreacties. Men is nu membraankenmerken genetisch aan het modificeren, zodat het wel geschikter wordt. Een ander gevaar is dat de mens vreemde ziektes kan oplopen. Sinds 1988 slaat men navelstrengbloed op in een bloedbank. Mocht dat kind dan later een bloedziekte krijgen, dan kan hij/zij gewoon zijn eigen bloed gebruiken en is er ook geen gevaar voor afstotingsreacties. Omdat er niet veel donoren zijn, zoekt men nu naar alternatieven zoals het kweken van organen. Joseph Vacanti kweekte menselijk kraakbeen op een gaasje, dat in de vorm van een oor was gekneed. Dit werd vlak onder de huid op de rug van een muis genaaid. Twee maanden later was het oor volgroeid. Deze techniek wordt vooral toegepast bij het laten groeien van huid en kraakbeen. Men vraagt zich nog weleens af of je nog dezelfde persoon bent na een transplantatie. De meningen hierover zijn zeer verdeeld.