Hoofdstuk 1, paragraaf 3

Globalisering en oneerlijke handel

    •    Door globalisering en de groei van wereldhandel krijgen het Noorden en het Zuiden steeds meer met elkaar te maken.

    •    Europeese en Amerikaanse boeren krijgen geld om hun goederen in armere landen te kunnen verkopen, dit heet exportsubsidie. Hier kunnen de boeren uit die arme landen niet tegenop, er is dus oneerlijke handel tussen het Noorden en het Zuiden:

    •    Het Noorden heeft landbouwoverschotaten die met subsidie voor lage prijzen op de wereldmarkt en in het Zuiden komen. Daardoor worden boeren daar weggeconcureerd.

    •    Het Noorden beschermt zijn eigen economie tegen de import van goedkope producten uit het Zuiden via importbelastingen. Dit zijn protectiemaatregelen.

Het gedrag van multinationals

    •    MNO’s vestigen zich in het Zuiden. Ze trekken toeleveringsbedrijven aan. Zo ontstaat er steeds meer werk en groeit de welvaart.

    •    De eerste generatie groeiers (de NIC’s),Taiwan, Zuid-Korea, Singapore en Hongkong, zijn nu welvarende landen. Momenteel proberen de BRIC-landen zich hierbij aan te sluiten.

    •    Nadeel is dat MNO’s in het Zuiden weinig belasting betalen, en veel winst terugvloeit naar het Noorden. 

    •    Bovendien verplaatsen ze hun bedrijf naar een ander land als de lonen daar lager zijn. Wat rest is werkeloosheid en een vervuild milieu.

Schulden

    •    Ontwikkelingslanden moeten vaak geld lenen, dat komt onder andere omdat de waarde van hun export lager is dan die van hun import. Soms komt dit geld bij de elite, de zo ontstane schulden moeten met rente worden terugbetaald.

    •    Wanneer ze het niet terug kunnen betalen en dus niks meer lenen kunnen ze alleen nog bij het IMF terecht. Dat geeft alleen geld met strenge maatregelen, zoals:

    •    bezuinigen op de overheidsuitaven.

Dit wil je ook lezen:

Online oplichting

    •    privatiseren (overheidsdiensten door een commercieel bedrijf laten uitvoeren).