Illustrator: Roelof van der Schans
Uitgever: Van Holkema & Warendorf
Eerste druk: 1996
Het boek: Spijt! Gaat over Jochem, hij wordt gepest. David vindt dat niet kunnen en wil er wel wat aan doen, maar hij durft niet. Toch belooft David aan Jochem dat hij hem, de volgende keer als Jochem gepest wordt, zal helpen. Als David op een klassenfeest het meisje waar hij verliefd op is ziet zoenen met een ander, is hij helemaal van slag. Op dat zelfde feest wordt Jochem weer gepest en hij vraagt David om hulp, maar die heeft het op dat moment te druk met zichzelf, en merkt Jochem niet op. Jochem is hier zo verdrietig om, dat hij zelfmoord pleegt. Als David dit hoort, heeft hij heel erg spijt omdat hij die avond Jochem in de steek heeft gelaten. Dit verklaart ook de titel van het boek: David heeft spijt. De thema’s van het boek zijn: pesten en verliefdheid. Ik vind het een heel mooi en aangrijpend boek, ik heb het ook al heel vaak gelezen. Het is heel realistisch geschreven: het zou mij ook kunnen overkomen en ik kan me ook heel goed in de hoofdpersoon, David, verplaatsen. Hij vindt het, net als ik, het niet leuk als er iemand gepest wordt maar het is moeilijk om er iets van te zeggen. Ook vind ik het boek zielig, omdat er goed wordt beschreven hoe machteloos Jochem eigenlijk is en hoe makkelijk hij gepest wordt. Het boek loopt niet helemaal goed af, dat vind ik wel goed want anders gaat het meer op een sprookje met een ‘happy end’ lijken. Ik vind het boek niet voorspelbaar want ik had nooit gedacht dat het zo zou aflopen; dat Jochem zelfmoord zou plegen. In de meeste boeken die ik heb gelezen lopen de dingen wel goed af, en omdat dat hier niet zo was vind ik dit boek heel verrassend. Het boek is zeker niet langdradig want er gebeurt telkens weer wat nieuws, er wordt niet heel lang over één stuk doorverteld. Ik vind dat het boek in een goede taal geschreven is: niet te moeilijk, met woorden die je in het dagelijkse leven altijd gebuikt. Het verhaal wordt de hele tijd verteld door de ogen van één persoon (David), dat vind ik wel goed, want als het steeds door iemand anders verteld wordt, is het ingewikkelder. Het boek is ook leerzaam, je leert een soort lesje over pesten. Nadat je dit boek gelezen hebt, realiseer je eigenlijk pas hoe erg pesten kan zijn, hoe sterk dat iemands leven kan verpesten en hoe belangrijk het is dat je er wat aan doet. Tenslotte heb ik gezien dat je er, als je verliefd bent, soms niet helemaal bij bent met je hoofd. Ik vind het jammer dat het boek niet langer was, want ik had het nu veel te snel uit. Carry Slee volgde een opleiding aan de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar in Utrecht. Nadat ze daar haar diploma haalde, werkte ze als dramadocent op een school in Utrecht. Samen met haar leerlingen verzon ze verhaaltjes. Op een bepaald moment begon ze die verhaaltjes op te schrijven. Haar eerste verhaal stond in 1988 in het kindertijdschrift: ‘Bobo’ en in 1989 verscheen haar eerste echte boek. Ze stopte met haar baan als docente en ging alleen nog maar schrijven. In 15 jaar tijd heeft ze bijna 60 boeken geschreven. Ze kreeg van de Kinder- en Jonge Jury 14 prijzen, dat is een record. In 1999 en 2001 ontving ze zelfs prijzen in alle drie de categorieën! Carry Slee heeft 2 dochters en woont in Bergen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
S.
S.
Hej L@R@,,
Ik heb veel aan je recensie gehad. Ik moest nameluk een boekverslag maken met een recensie erbij. Dankjewel.. :D
Groetjesss XxX
S@nn3,,
18 jaar geleden
AntwoordenD.
D.
Jij hebt toch ook een boekverslag over spijt gemaakt ? of heb ik het nou verkeert ?
10 jaar geleden
S.
S.
dankj :P ik heb veel aan je verslag haha !! toets cijfer !! telt mee op exmanen jaah goed hoor dankje wel kusj sanne
18 jaar geleden
Antwoorden@.
@.
oké
6 jaar geleden
Antwoorden